Κυπριακές προεδρικές εκλογές 2008
Οι Προεδρικές Εκλογές του 2008 ήταν οι δέκατες προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Κύπρο μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας. Πρόεδρος ανακηρύχθηκε ο Δημήτρης Χριστόφιας.
 | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Εκλογικό σύστημαΕπεξεργασία
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας εκλεγόταν (και εκλέγεται) άμεσα από τον λαό με καθολική και μυστική ψηφοφορία.[1][2] Η θητεία του προέδρου είναι πενταετής.[1][2] Ξεκινά την ημέρα εγκαταστάσεως του ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, όπου ο εκλεγμένος πρόεδρος δίνει τη νενομισμένη διαβεβαίωση.[1][2]
Όταν μόνο ένας υποψήφιος υποβάλλει υποψηφιότητα, τότε ανακηρύσσεται ως εκλεγείς Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ψηφοφορία.[1][2] Όταν οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι από έναν, τότε εκλέγεται ο υποψήφιος που εξασφαλίζει πάνω από το 50% των εγκύρων ψήφων.[1][2] Αν κανένας από τους υποψήφιους δεν εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, τότε διεξάγεται επαναληπτική εκλογή την αντίστοιχη μέρα της αμέσως επόμενης βδομάδας ανάμεσα στους δυο υποψηφίους που πήραν τις περισσότερες ψήφους.[1][2] Ο υποψήφιος που παίρνει, κατά την επαναληπτική εκλογή, το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων θεωρείται εκλεγείς.[1][2]
Η εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται πριν από τη λήξη της θητείας του απερχόμενου προέδρου, έτσι ώστε ο νεοεκλεγόμενος πρόεδρος να είναι σε θέση να αναλάβει τα καθήκοντα του όταν η θητεία αυτή λήξει.[1][2]
Σε περίπτωση που η θέση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας παραμένει κενή, διεξάγεται αναπληρωματική εκλογή εντός 45 ημερών από την ημέρα που η θέση παρέμεινε κενή.[2] Η θητεία του εκλεγομένου με αναπληρωματική εκλογή προέδρου είναι ίση με τη μη εκπνεύσασα περίοδο της θητείας του προηγούμενου προέδρου.[2]
Σε περίπτωση προσωρινής απουσίας ή προσωρινού κωλύματος του Προέδρου της Δημοκρατίας, τον αναπληροί ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.[2]
ΙστορικόΕπεξεργασία
Οι υποψηφιότητες για τις προεδρικές εκλογές υπεβλήθησαν στις 17 Ιανουαρίου 2008.[3] Οι υποψήφιοι ήταν:[3][4][5][6][7]
| Υποψήφιος | Πληροφορίες |
|---|---|
| Τάσσος Παπαδόπουλος | Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας την περίοδο 2003-2008, πρώην πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Είχε τη στήριξη του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ, των Οικολόγων και του ΑΔΗΚ. |
| Δημήτρης Χριστόφιας | Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ. Είχε τη στήριξη του ΑΚΕΛ, των ΕΔΗ, της Έπαλξης Ανασυγκρότησης Κέντρου και της Πρωτοβουλίας Σοσιαλιστών. |
| Ιωάννης Κασουλίδης | Ευρωβουλευτής, πρώην υπουργός εξωτερικών. Είχε τη στήριξη του ΔΗΣΥ, τους Ελεύθερους Πολίτες, του ΛΑΣΟΚ και της ΕΥΡΩΔΗ. |
| Μάριος Ματσάκης | Ευρωβουλευτής, πρώην βουλευτής και πρώην μέλος του ΔΗΚΟ. |
| Κώστας Κυριάκου | Ανεξάρτητος υποψήφιος. |
| Κώστας Θεμιστοκλέους | Ανεξάρτητος υποψήφιος, πρώην Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και πρώην μέλος των ΕΔΗ. |
| Ανδρέας Ευστρατίου | Ανεξάρτητος υποψήφιος. |
| Χριστόδουλος Νεοφύτου | Ανεξάρτητος υποψήφιος. |
| Αναστάσης Μιχαήλ | Ανεξάρτητος υποψήφιος. |
| *Με πλάγια γραφή τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα. | |
Κυρίαρχο θέμα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν το κυπριακό πρόβλημα.[8] Επιπλέον, απασχόλησε και η εσωτερική διακυβέρνηση.[9]
Οι εκλογές διεξήχθησαν στις 17 Φεβρουαρίου 2008. Κανένας υποψήφιος δεν εξασφάλισε πέρα του 50% των εγκύρων ψήφων. Για τον λόγο αυτό διεξήχθη αναπληρωματική εκλογή ανάμεσα στον Ιωάννη Κασουλίδη (33,51%) και στον Δημήτρη Χριστόφια (33,29%), που πήραν τις περισσότερες ψήφους.[4][10][6][11]
Στον β΄ γύρο των εκλογών το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ και το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών στήριξαν τον Δημήτρη Χριστόφια.[6][4] Το ΕΥΡΩΚΟ κάλεσε τους ψηφοφόρους του να μην ψηφίσουν κανέναν από τους δύο υποψήφιους ενώ το κάλεσε τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν κατά συνείδηση.[12]
Νικητής ήταν ο Δημήτρης Χριστόφιας ο οποίος εκλέχθηκε στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας με ποσοστό 53,36%.[4][6]
ΑποτελέσματαΕπεξεργασία
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τα αποτελέσματα των εκλογών:
| Υποψήφιος | Α΄ γύρος | Β΄ γύρος | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ψήφοι | Ποσοστό | Υποστήριξη | Ψήφοι | Ποσοστό | Υποστήριξη | |
| Δημήτρης Χριστόφιας | 150 016 | 33,29% | ΑΚΕΛ, ΕΔΗ, Έπαλξη Ανασυγκρότησης Κέντρου, Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών |
240 604 | 53,37% | ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ Οικολόγοι, ΕΔΗ, Έπαλξη Ανασυγκρότησης Κέντρου, Πρωτοβουλία Σοσιαλιστών |
| Ιωάννης Κασουλίδης | 150 996 | 33,51% | ΔΗΣΥ, Ελεύθεροι Πολίτες, ΛΑΣΟΚ, ΕΥΡΩΔΗ |
210 195 | 46,63% | ΔΗΣΥ, Ελεύθεροι Πολίτες, ΛΑΣΟΚ, ΕΥΡΩΔΗ |
| Τάσσος Παπαδόπουλος | 143 249 | 31,79% | ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ, Οικολόγοι, ΑΔΗΚ |
|||
| Μάριος Ματσάκης | 3 460 | 0,77% | ||||
| Κώστας Κυριάκου | 1 092 | 0,24% | ||||
| Κώστας Θεμιστοκλέους | 753 | 0,17% | ||||
| Ανδρέας Ευστρατίου | 713 | 0,16% | ||||
| Χριστόδουλος Νεοφύτου | 243 | 0,05% | ||||
| Αναστάσης Μιχαήλ | 117 | 0,03% | ||||
| Σύνολο | 450 639 | 100% | 450 799 | 100% | ||
| Έγκυρα | 450 639 | 97,36% | 450 799 | 96,09% | ||
| Άκυρα | 7 798 | 1,68% | 10 576 | 2,25% | ||
| Λευκά | 4 410 | 0,95% | 7 768 | 1,66% | ||
| Ψήφισαν | 462 847 | 89,62% | 469 143 | 90,85% | ||
| Αποχή | 53 594 | 10,38% | 47 305 | 9,16% | ||
| Εγγεγραμμένοι | 516 441 | 516 448 | ||||
| Πηγές: Α΄ γύρος Β΄ γύρος *Με πλάγια γραφή τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα. | ||||||
Δείτε ακόμηΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. 1 Νοεμβρίου 2017. σελίδες 3–4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 «Eκλογές - Προεδρικές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 «ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΩΝ». 19 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Στυλιανού, Μαρία (12 Νοεμβρίου 2012). «Ιστορία των Προεδρικών Εκλογών». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
- ↑ «1959-2018: Η ιστορία των Προεδρικών εκλογών». 27 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Νικόλα, Νικόλας (28 Ιανουαρίου 2018). «Από τον Μακάριο στο σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- ↑ «Το πολιτικό σκηνικό για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου». 7 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ «Βγάζει Πρόεδρο ο χαμένος». 16 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ ««Καυτά» θέματα σε προεκλογικές από το 1959-2018». 12 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ «Η ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων στην Κύπρο». www.kathimerini.gr. 28 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020.
- ↑ «Ο νικητής των δημοσκοπήσεων, χαμένος των εκλογών». www.naftemporiki.gr. 18 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
- ↑ «ΕΚΛΟΓΕΣ - ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ». www.hri.org. 22 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2020.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Νικόλα, Νικόλας (28 Ιανουαρίου 2018). «Από τον Μακάριο στο σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020.
- «Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο». www.kathimerini.gr. 25 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» (PDF). Υπουργείο Εσωτερικών. 1 Νοεμβρίου 2017. σελ. 8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020.