Ευρωπαϊκό Κόμμα

πολιτικό κόμμα της Κύπρου

Το Ευρωπαϊκό Κόμμα (ΕΥΡΩ.ΚΟ.) ήταν ένα πολιτικό κόμμα της Κύπρου. Ιδρύθηκε το 2005 και διαλύθηκε το 2016. Πρόεδρος του κόμματος ήταν ο Δημήτρης Συλλούρης.

Ευρωπαϊκό Κόμμα
ΠρόεδροςΔημήτρης Συλλούρης
ΑντιπρόεδροιΝίκος Κουγιάλης
Πόλυς Παλλίκαρος
Στέλλα Μιχαηλίσου
Γενικός ΓραμματέαςΜάριος Καράντωνας
Εκπρόσωπος ΤύπουΜιχάλης Γιωργάλλας
Ίδρυση29 Ιουνίου 2005
Διάλυση29 Μαρτίου 2016
Συγχώνευση τωνΝέοι Ορίζοντες
Ευρωπαϊκή Δημοκρατία
Διάσπαση απόΔημοκρατικός Συναγερμός
Συγχωνεύθηκε σεΑλληλεγγύη
ΈδραΣτασάνδρου 27,
Λευκωσία
Πτέρυγα νεολαίαςΝεολαία Ευρωπαϊκού Κόμματος
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός
Ελληνικός εθνικισμός
Πατριωτισμός
Πολιτικό φάσμαΔεξιά
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα
ΧρώματαΜπλε, κίτρινο
Ιστότοπος
evropaikokomma.org
Πολιτικό σύστημα Κύπρου
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Ιστορικό

Επεξεργασία

Το Ευρωπαϊκό Κόμμα, ιδρύθηκε στις 29 Ιουνίου 2005, από στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού με επικεφαλής τον Δημήτρη Συλλούρη που διαφώνησαν με την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν. Εκτός από τα στελέχη του Συναγερμού στο κόμμα συμμετείχαν επίσης η πλειοψηφία των στελεχών της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, μεταξύ αυτών και οι δύο από τους τρείς βουλευτές του κόμματος, Ρίκος Ερωτοκρίτου και Χριστόδουλος Ταραμούντας, και οι Νέοι Ορίζοντες που συνενώθηκαν στο νέο κόμμα.[1]

Η πρώτη κοινοβουλευτική ομάδα που σχηματίστηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων αριθμούσε 4 βουλευτές: Δημήτρης Συλλούρης (επικεφαλής), Χρίστος Κληρίδης, Ρίκος Ερωτοκρίτου και Χριστόδουλος Ταραμούντας.[2]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2006, το Ευρωπαϊκό Κόμμα συνεργάστηκε εκλογικά με το Αγωνιστικό Δημοκρατικό Κίνημα. Τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, καθώς συγκέντρωσε 5,75% και 3 έδρες. Η συνεργασία με το Α.ΔΗ.Κ. δε συνεχίστηκε.

Εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2008, το ΕΥΡΩ.ΚΟ. αποφάσισε να στηρίξει την υποψηφιότητα του Δημοκρατικόυ Κόμματος , Τάσσου Παπαδόπουλου, από το 2003 Προέδρου της Κύπρου.[3]

Στις ευρωεκλογές του 2009 συγκέντρωσε το 4,12% της λαϊκής ψήφου, χωρίς να εκλέξει αντιπρόσωπο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στις εκλογές του 2011 το κόμμα σημείωσε μείωση στα ποσοστά του, περίπου 2%. Ειδικότερα έλαβε 15.711 ψήφους (3,88%) και εξέλεξε δύο αντιπροσώπους.

Για τις προεδρικές του 2013, έγιναν κάποιες προσπάθειες μεταξύ του ΔΗ.ΚΟ., της Ε.Δ.Ε.Κ., του Κινήματος Οικολόγων και του ΕΥΡΩ.ΚΟ. για μία εκλογική συμμαχία. Ωστόσο οι προσπάθειες απέτυχαν.

Μετά την αποτυχία εξεύρεσης κοινού υποψηφίου του "ενδιάμεσου χώρου", το Ευρωπαϊκό Κόμμα ήταν ανάμεσα στην υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη και του Γιώργου Λιλλήκα. Ο Δημήτρης Συλλούρης είχε συνομιλίες με τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκο Αναστασιάδη, και το πιο πιθανό σενάριο ήταν να παράσχει τη στήριξη του ΕΥΡΩ.ΚΟ. Ωστόσο, κατά τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του Κόμματος, αποφασίστηκε να μη στηρίξει κανέναν από τους δύο υποψηφίους, απόφαση που εγκρίθηκε και από το Κεντρικό Συμβούλιο με 75%.[4]

Στο δεύτερο γύρο των εκλογών, και αφού ο Γιώργος Λιλλήκας είχε αποκλειστεί, αποφασίστηκε να στηρίξει τον Νίκο Αναστασιάδη.[5]

Η απόφαση αυτή, της στήριξης του υποψηφίου του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκου Αναστασιάδη, οδήγησε στη μαζική αποχώρηση προβεβλημένων στελεχών του κόμματος, μεταξύ αυτών του βουλευτή Νίκου Κουτσού και του γενικού γραμματέα, Στέλιου Αμερικάνου.[6] Αργότερα, προσχώρησαν στη Συμμαχία Πολιτών του Γιώργου Λιλλήκα.[7]

Στις ευρωεκλογές του 2014, το Ευρωπαϊκό Κόμμα δεν κατήλθε αυτόνομα στις εκλογές. Συνεργάστηκε με το Δημοκρατικό Συναγερμό, με τη συμμετοχή του Δημήτρη Συλλούρη στο ψηφοδέλτιο του κόμματος.[8]

Στις 11 Μαρτίου 2016 ο Δημήτρης Συλλούρης σε Διάσκεψη Τύπου ανακοίνωσε την απόφαση διάλυσης του ΕΥΡΩ.ΚΟ. και συγχώνευσής του στην Αλληλεγγύη. Στις 29 Μαρτίου 2016 το κόμμα διαλύθηκε και τυπικά.[9]

Ιδεολογία

Επεξεργασία

Οι δύο προκάτοχοι πολιτικοί σχηματισμοί θεωρούνταν ως οι πλέον εθνικιστικοί, αντιτουρκικοί και αντι-μεταναστευτικοί μεταξύ των ελληνοκυπριακών κομμάτων. Το Ευρωπαϊκό Κόμμα υιοθέτησε μια σκληρή στάση απέναντι στο κυπριακό πρόβλημα,[10] απορρίπτοντας κάθε συμβιβασμό με την Τουρκία ή την κυριαρχούσα από την Τουρκία Βόρεια Κύπρο, όπως προτάθηκε από το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.[11] Θεωρούσε ότι η μόνη επιλογή βιώσιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος ήταν η ευρωπαϊκή λύση, που θα είχε ως εγγύηση τον δημοκρατικό της χαρακτήρα και τις αρχές στις οποίες είναι θεμελιωμένη η Ε.Ε.. Γι' αυτό το λόγο αντιτίθετο σε κάθε προσπάθεια επαναφοράς του Σχεδίου Ανάν.

Υποστήριζε επίσης την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη διατήρηση της ελληνικής επιρροής στην Κύπρο. Το κόμμα υποστήριξε οικονομικές πολιτικές ελεύθερης αγοράς, παρόμοιες με αυτές του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Δημοκρατικού Κόμματος.

Στις εκλογικές αναμετρήσεις, το Ευρωπαϊκό Κόμμα ανέπτυσσε ξενόφοβες αντιλήψεις, υποστηρίζοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι θα γίνουν μειοψηφία στη χώρα τους, που θα απειλούνται από εγκληματίες παράνομους αλλοδαπούς που θα κλέψουν τις δουλειές τους.[12]

Αποτελέσματα εκλογών

Επεξεργασία

Βουλή των Αντιπροσώπων

Επεξεργασία
Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση
2006 Δημήτρης Συλλούρης 24.152 5,75%
3 / 56
2011 Δημήτρης Συλλούρης 15.711 3,88%
2 / 56

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Επεξεργασία
Έτος Αρχηγός κόμματος Αριθμός ψήφων Ποσοστό ψήφων Έδρες Θέση Ομάδα
2009 Δημήτρης Συλλούρης 12.630 4,12%
0 / 6
-
2014 Δημήτρης Συλλούρης 97.732
(με ΔΗ.ΣΥ.)
37,75%
(με ΔΗ.ΣΥ.)
0 / 6
-

Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Επεξεργασία
Έτος Υποψήφιος Α' γύρος Β' γύρος
Ψήφοι % Αποτέλεσμα Ψήφοι % Αποτέλεσμα
2008 Τάσσος Παπαδόπουλος 143.249 31,79% 3η θέση κανέναν
2013 Νίκος Αναστασιάδης 200.591 45,46% 1η θέση 236.965 57,48% 1η θέση

Πτέρυγα νεολαίας

Επεξεργασία
 
Νεολαία Ευρωπαϊκού Κόμματος

Η Νεολαία Ευρωπαϊκού Κόμματος (Ν.Ε.Κ.) αποτελούσε την οργάνωση νεολαίας του Ευρωπαϊκού Κόμματος. Η Νεολαία εμφορείτο από τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά του Ευρωπαϊκού Κόμματος και συμμετείχε σε όλα τα όργανά του.

Μετά τη διάλυση του ΕΥΡΩ.ΚΟ. και τη συγχώνευσή του στην Αλληλεγγύη, την ίδια πορεία ακολούθησε και η Νεολαία, η οποία αποτέλεσε τον κορμό της Νεολαίας Αλληλεγγύης.

Πρόεδρος της οργάνωσης μέχρι και τη διάλυσή της ήταν, ο Ανδρέας Τελεβάντος.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Κόμματά που ήλθαν, είδαν και απήλθαν
  2. Εκλογές 27ης Μαΐου 2001
  3. «The European Party supports Tassos Papadopoulos». Press release of European Party. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-27. https://web.archive.org/web/20071227072229/http://www.evropaikokomma.org/MAIN/default.aspx?ItemID=263&mid=119&tabid=1. Ανακτήθηκε στις 2007-10-02. 
  4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-21. https://web.archive.org/web/20121021004129/http://www.sigmalive.com/files/filefield/3/8/8/Simerini18102012.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-07-28.  Executive Bureau says NO to back a presidential candidate
  5. «Πάει γι' Αναστασιάδη το ΕΥΡΩΚΟ». Sigma Live. 19 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013. 
  6. Κύπρος: Μαζικές αποχωρήσεις στελεχών του ΕΥΡΩΚΟ[νεκρός σύνδεσμος]
  7. «Και επίσημα τα πρώην μέλη του ΕΥΡΩΚΟ στη Συμμαχία Πολιτών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2017. 
  8. Ο Συλλούρης στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ για τις ευρωεκλογές
  9. «Και επισήμως διάλυση του ΕΥΡΩΚΟ». www.philenews.com. 31 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2016. 
  10. Nicos Trimikliniotis (2009). The Case of Cyprus. Racial Discrimination: Institutional Patterns and Politics (2nd έκδοση). Routledge. σελ. 199. 
  11. Hubert Faustmann (2009). Aspects of Political Culture in Cyprus. The Government and Politics of Cyprus. Peter Lang. σελ. 35. 
  12. Nicos Trimikliniotis· Corina Demetriou (2014). Cyprus. European Immigration: A Sourcebook (2nd έκδοση). Ashgate. σελίδες 78–79. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία