Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
| Με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας επήλθαν αλλαγές στην δομή και στη λειτουργία της ΕΕ. Το παρόν λήμμα δεν έχει ενημερωθεί για αυτές τις αλλαγές. |
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (αγγλικά: European Parliament, γαλλικά: Parlement européen, γερμανικά: Europäisches Parliament) αποτελεί το εκλεγμένο κοινοβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια με άμεσες, γενικές εκλογές που διεξάγονται την ίδια περίοδο στα κράτη μέλη.
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | |
|---|---|
| 9ο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | |
 | |
| Είδος | |
| Τύπος | Κάτω βουλή |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | |
| Πρώτος Αντιπρόεδρος | |
| Αντιπρόεδροι | |
| Πρόεδροι Κοινοβουλευτικών Ομάδων | |
| Δομή | |
 | |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | |
| Επιτροπές | 22
Λίστα
|
| Εκλογές | |
Τελευταία εκλογή | 23–26 Μαΐου 2019 |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
 | |
| Louise Weiss: Στρασβούργο, Γαλλία
| |
| Ιστοσελίδα | |
| europarl.europa.eu | |
.JPG)
Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η Μαλτέζα Ρομπέρτα Μετσόλα, από τις 11 Ιανουαρίου 2022.
ΡόλοςΕπεξεργασία
Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνει:
- συμμετοχή στη νομοθετική διαδικασία (νομοθετική παραγωγή),
- κατάρτιση και έγκριση του κοινοτικού προϋπολογισμού και
- άσκηση του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στη δράση των κοινοτικών οργάνων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Ολομέλεια του κοινοβουλίου συνέρχεται για μία εβδομάδα κάθε μήνα στο Στρασβούργο, ενώ οι συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και έκτακτες σύνοδοι, πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες. Έδρα της Γενικής Γραμματείας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είναι το Λουξεμβούργο.
ΣύνθεσηΕπεξεργασία
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιπροσωπεύει περίπου 450 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται σήμερα, μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε την 31η.01.2020, από 705 ευρωβουλευτές.
Οι εκλογές για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών λαμβάνουν χώρα κάθε πέντε χρόνια, με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία που διεξάγεται την ίδια χρονική περίοδο στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ένα ενιαίο εκλογικό σύστημα, ωστόσο έχουν προταθεί από το κοινοβούλιο κοινές αρχές για την εκλογή των ευρωβουλευτών. Σύμφωνα με τις κυριότερες από αυτές, εφαρμόζεται:
- Η αρχή της αναλογικής εκπροσώπησης.
- Διαίρεση της επικράτειας σε εκλογικές περιφέρειες (για χώρες που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια κατοίκους).
- Θέσπιση ασυμβίβαστου και αδυναμία ταυτόχρονης συμμετοχής ενός ευρωβουλευτή σε εθνικό κοινοβούλιο.
Η κατανομή των εδρών βασίζεται εν μέρει στον πληθυσμό των κατοίκων, έτσι ώστε η εκπροσώπηση από βουλευτές να είναι η αντίστοιχη. Ωστόσο, δεν πραγματοποιείται αναλογική κατανομή αυστηρά με αυτό το κριτήριο· προκειμένου να ενισχυθούν τα μικρότερα κράτη, πριμοδοτούνται με περισσότερους βουλευτές σε σχέση με τον αριθμό που αντιστοιχεί στην πληθυσμιακή τους κατάσταση. Για παράδειγμα το Λουξεμβούργο κατέχει έξι έδρες, ενώ με βάση τον πληθυσμό της χώρας θα έπρεπε να κατέχει μόλις μία.
| Χώρα μέλος | Έδρες | Ποσοστό |
|---|---|---|
| Γερμανία | 96 | 12.8% |
| Γαλλία | 74 | 9.9% |
| Ηνωμένο Βασίλειο
Αποχώρησε από την Ε.Ε (31.01.2020) |
73 | 9.7% |
| Ιταλία | 73 | 9.7% |
| Ισπανία | 54 | 7.2% |
| Πολωνία | 51 | 6.8% |
| Ρουμανία | 32 | 4.3% |
| Ολλανδία | 26 | 3.5% |
| Βέλγιο | 21 | 2.8% |
| Τσεχία | 21 | 2.8% |
| Ελλάδα | 21 | 2.8% |
| Ουγγαρία | 21 | 2.8% |
| Πορτογαλία | 21 | 2.8% |
| Σουηδία | 20 | 2.7% |
| Αυστρία | 18 | 2.4% |
| Βουλγαρία | 17 | 2.3% |
| Δανία | 13 | 1.7% |
| Φινλανδία | 13 | 1.7% |
| Σλοβακία | 13 | 1.7% |
| Κροατία | 11 | 1.5% |
| Ιρλανδία | 11 | 1.5% |
| Λιθουανία | 11 | 1.5% |
| Λετονία | 8 | 1.1% |
| Σλοβενία | 8 | 1.1% |
| Κύπρος | 6 | 0.8% |
| Εσθονία | 6 | 0.8% |
| Λουξεμβούργο | 6 | 0.8% |
| Μάλτα | 6 | 0.8% |
Πολιτικές ομάδεςΕπεξεργασία
| |||||||
Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οργανώνονται σε πολιτικές ομάδες πολυεθνικού χαρακτήρα, δηλαδή δε συγκροτούνται σε εθνικές αντιπροσωπείες ανά κράτος. Για να υφίσταται μια κοινοβουλευτική ομάδα χρειάζονται τουλάχιστον 25 ευρωβουλευτές από 7 διαφορετικά κράτη.[3][4] Σήμερα υπάρχουν συνολικά επτά ομάδες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένες πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις, αν και κανένας βουλευτής δεν δεσμεύεται να ακολουθήσει αυστηρά μία πολιτική γραμμή. Μία μειοψηφία μη εγγεγραμμένων βουλευτών, δεν ανήκει σε καμία πολιτική ομάδα. Η εξέλιξη των κατανομών των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1979 ως σήμερα φαίνεται στο γράφημα (αφορά την αρχική σύνθεση του κοινοβουλίου κάθε φορά).
ΙστορίαΕπεξεργασία
Πρόδρομος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπήρξε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που ιδρύθηκε το 1951, μεταξύ της Γαλλίας, της Δυτικής Γερμανίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας. Για πρώτη φορά συνεδρίασε το Σεπτέμβριο του 1952 σχετικά με θέματα συνεργασίας αποκλειστικά στον τομέα του άνθρακα και του χάλυβα. Με δεδομένη την επιτυχία της ΕΚΑΧ, οι ίδιες χώρες ενοποίησαν περισσότερους τομείς της οικονομίας τους και το 1957, με τη Συνθήκη της Ρώμης, ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (EΥΡATOM) και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Το 1967, τα όργανα των τριών Κοινοτήτων συγχωνεύτηκαν και από τότε υπάρχει ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο (αρχικά ονομαζόταν "Συνέλευση", χωρίς άμεση δημοκρατική νομιμοποίηση και χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες) αναβαθμίστηκε με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986). Η Ελλάδα προσχώρησε την περίοδο 1979-1981. Οι πρώτες εκλογές για την απευθείας από το λαό ανάδειξη των μελών του ΕυρωΚοινοβουλίου έγιναν το 1979.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Κατάλογος Επιτροπών». europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ «European Parliament composition». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ «European Parliament increases threshold to form a political group». web.archive.org. 2 Αυγούστου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ «What are the requirements to form a political group? | News | European Parliament». www.europarl.europa.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.