Ευρωεκλογές 2019

εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2019
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση. Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/05/2019.

Οι Εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2019 πραγματοποιήθηκαν στις 23-26 Μαΐου 2019 και αποτέλεσαν την ένατη κοινοβουλευτική εκλογική διαδικασία από την καθιέρωση των άμεσων εκλογών το 1979. Η ημέρα των εκλογών για την Ελλάδα ήταν η Κυριακή 26 Μαϊου.[1]

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ανά χώρα (μετά την αποχώρηση του Η.Β.):
  Αριστερά
  Σοσιαλδημοκρατικοί
  Πράσινοι
  Φιλελεύθεροι
  Λαϊκό Κόμμα
  Συντηριτικοί
  Εθνικιστές
  Μη εγγεγραμένοι

Όσο για το 2018, συνολικά 751 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκπροσωπούν περισσότερα από 512 εκατομμύρια ανθρώπους από τα 28 κράτη-μέλη, εκ των οποίων οι 21 ευρωβουλευτές προέρχονται από την Ελλάδα. Τον Φεβρουάριο του 2018 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε ώστε να μειωθεί ο αριθμός των ευρωβουλευτών του από 751 σε 705, εάν το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρούσε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 29 Μαρτίου 2019. Ωστόσο, λόγω παράτασης της λειτουργίας του Άρθρου 50 και ορισμού της ημερομηνίας του Brexit ως αποτέλεσμα της μη έγκαιρης επίτευξης συμφωνίας ως προς τους όρους αποχώρησης της χώρας, το Ηνωμένο Βασίλειο προσήλθε στις κάλπες για την ανάδειξη των εκπροσώπων του στην Ευρωβουλή, μαζί με όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ.[2] Σε περίπτωση μετέπειτα αποχώρησης, οι 27 επιπλέον των 73 εδρών του θα μοιραστούν σε μερικά από τα υπόλοιπα κράτη, βάσει αναλογίας πληθυσμού.[3]

Νέος κανονισμόςΕπεξεργασία

Στις 7 Ιουνίου 2018 το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε σε επίπεδο διπλωματών να βελτιώσει τον κανονισμό των ευρωπαϊκών εκλογών και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις όσον αφορά τους παλιούς νόμους που είχαν θεσπιστεί με την Εκλογική Πράξη του 1976. Ο σκοπός αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι να αυξήσει την συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές, να βελτιώσει την κατανόηση του ευρωπαϊκού χαρακτήρα τους και να αποτρέψει την μη νόμιμη ψηφοφορία ενώ την ίδια στιγμή να σέβεται τις συνταγματικές και τις εκλογικές παραδόσεις των κρατών-μελών της ΕΕ. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές απαγορεύουν την διπλή ψήφο αλλά και την ψήφο σε τρίτες χώρες ενώ ταυτόχρονα βελτιώνουν την προβολή των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων. Προκειμένου να αποφευχθεί η διπλή ψηφοφορία, συστήνονται γραφεία που ελέγχουν τα δεδομένα των ψηφοφόρων, διαδικασία που ξεκινά τουλάχιστον έξι εβδομάδες πριν τις εκλογές.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε την συγκατάθεσή του στις 4 Ιουλίου 2018 και η Εκλογική Πράξη υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στις 13 Ιουλίου 2018. Ωστόσο τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν δύνανται να επικυρώσουν την Πράξη αυτή πριν τις ευρωεκλογές του 2019 και επομένως αυτές οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με τους τελευταίους κανονισμούς.

Πολιτικά κόμματα και υποψήφιοιΕπεξεργασία

Η διαδικασία Spitzenkandidat περιλαμβάνει την υποψηφιότητα από τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα των υποψηφίων για την θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με το κόμμα που κερδίζει τις περισσότερες έδρες στο Κοινοβούλιο να έχει την ευκαιρία να επιχειρήσει να δημιουργήσει μια πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο ώστε να κατοχυρώσει τον υποψήφιό του. Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2014 και ορισμένοι στο Συμβούλιο της Ευρώπης εξέφρασαν την αντίθεσή τους σε αυτήν. Το μέλλον της εν λόγω διαδικασίας είναι αβέβαιο, ωστόσο το Κοινοβούλιο έχει επιχειρήσει να κωδικοποιήσει την διαδικασία και τα πολιτικά κόμματα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιλέξουν τους υποψηφίους τους ξανά.

Τον Μάιο του 2018 μια δημοσκόπηση του Eurobarometer ανέφερε ότι το 49% των 27,601 ψηφοφόρων από τις 28 χώρες της ΕΕ πιστεύει όι η διαδικασία Spitzenkandidat θα τους βοηθήσει να ψηφίσουν στις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές ενώ το 70% πιστεύει επίσης ότι αυτή η διαδικασία απαιτεί ένα πραγματικό debate πάνω στα ευρωπαϊκά ζητήματα.

Ευρωπαϊκό Λαϊκό ΚόμμαΕπεξεργασία

Ο σημερινός πρόεδρος Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ έχει δηλώσει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για δεύτερη θητεία ως πρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δυο είναι οι υποψήφιοι για την θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής :

  • Αλεξάντερ Στουμπ[4], αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και πρώην πρωθυπουργός, υπουργός εξωτερικών και υπουργός οικονομικών της Φινλανδίας.
  • Μάνφρεντ Βέμπερ, σημερινός πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Λαϊκού Κόμματις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέλος της Χριστιανο-Κοινωνικής Ένωσης Βαυαρίας.

Στο συνέδριο του κόμματος το 2018 στο Ελσίνκι, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξέλεξε τον Βέμπερ ως τον υποψήφιό τους για την θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και ΔημοκρατώνΕπεξεργασία

Ο προηγούμενος υποψήφιος, Μάρτιν Σουλτς, παραιτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2017 προκειμένου να ηγηθεί του Γερμανικού Σοσιαλ-Δημοκρατικού Κόμματος, ωστόσο παραιτήθηκε από αυτήν την τελευταία θέση το 2018. Δυο είναι οι υποψήφιοι από αυτό το κόμμα :

  • Μάρος Σέφκοβιτς (αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο του 2018 την υποψηφιότητά του για την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
  • Φρανς Τίμερμανς (πρώτος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην Ολλανδός υπουργός εξωτερικών) ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 2018 την υποψηφιότητά του.[5]

Ο Σέφκοβιτς ανακοίνωσε την αποχώρησή του τον Νοέμβριο του 2018 και υποστήριξε τον Τίμερμανς ως τον μοναδικό υποψήφιο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το πολιτικό κόμμα θα συγκαλέσει ένα έκτακτο συνέδριο στην Λισαβόνα ώστε να επικυρώσει την εκλογή του υποψηφίου του και να ψηφίσει το μανιφέστο.

Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και ΜεταρρυθμιστέςΕπεξεργασία

Ο Jan Zahradil, ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος της Τσεχίας, είναι ο Spitzenkandidat από το κόμμα των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.

Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά - Βόρεια Πράσινη ΑριστεράΕπεξεργασία

Το 2014, το κόμμα αποφάσισε να συμμετάσχει με δυο υποψηφίους στις ευρωεκλογές 2019. Παρόλο που το 2014 οι υποψήφιοι επιλέγονταν μέσω μιας ανοιχτής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, τον Νοέμβριο του 2018 η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος επέλεξε τους δυο υποψηφίους ευρωοβουλευτές του στο Βερολίνο. Τέσσερα άτομα, από τα οποία τα δυο είναι ήδη ευρωβουλευτές, έχουν υποβάλλει την υποψηφιότητά τους :

  • Petra De Sutter (γερουσιαστής και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Συμβουλίου της Ευρώπης, υποψήφιος με το κόμμα Groen στις εκλογές του 2019)
  • Ska Keller (ευρωβουλευτής και υποψήφιος με το κόμμα Alliance 90/The Greens στις εκλογές του 2019).
  • Bas Eickhout (ευρωβουλευτής και υποψήφιος με το κόμμα GroenLinks στις εκλογές του 2019)
  • Atanas Schmidt (επιλογή του κόμματος Zelena Partija από την Βουλγαρία)

Στο συνέδριο που έγινε στο Βερολίνο το 2018, το κόμμα εξέλεξε τον Ska Keller και τον Bas Eickhout ως τους Spitzenkandidat για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη ΣυμμαχίαΕπεξεργασία

Ο Oriol Junqueras, Καταλανός ιστορικός, ακαδημαϊκός και πρώην αντιπρόεδρος της Καταλονίας, ο οποίος τώρα είναι στην φυλακή εξαιτίας της ανάμιξής του στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας το 2017, είναι ο Spitzenkandidat του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.

Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την ΕυρώπηΕπεξεργασία

Αντί για έναν και μοναδικό υποψήφιο, η Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών παρουσίασε μια ομάδα ως υποψηφίους της για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

  • Γκι Φερχόφστατ (πρόεδρος του ALDE, ευρωβουλευτής και πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου).
  • Νίκολα Μπέερ (γενικός γραμματέας και ηγέτης του Φιλελεύθερου και Δημοκρατικού Κόμματος στην Γερμανία).
  • Λούις Γκαρικάνο (οικονομικός διευθυντής των Ciudadanos στην Ισπανία).
  • Έμμα Μπονίνο (πρώην ευρωπαία επίτροπος υγείας και προστασίας του καταναλωτή, πρώην Ιταλίδα υπουργός εξωτερικών).
  • Βιολέτα Μπουλκ (επίτροπος μεταφορών, πρώην πρωθυπουργός της Σλοβενίας).
  • Katalin Cseh (ιδρύτρια του κινήματος Momentum στην Ουγγαρία)
  • Σιλβί Γκουλάρ (υποδιοικητής στην Banque de France, πρώην Γάλλος Υπουργός Εθνικής Άμυνας).
  • Μαργκρέτ Βεστάγκερ (επίτροπος για τον ανταγωνισμό, πρώην Δανή υπουργός οικονομίας και εσωτερικών).
  • Σεσίλια Μάλμστρομ (επίτροπος για το εμπόριο και Σουηδή υπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων).
  • Χανς Βαν Μπάαλεν (πρόεδρος του ALDE και πρώην πρόεδρος του Liberal International).

Κόμμα της Ευρωπαϊκής ΑριστεράςΕπεξεργασία

Υποψήφιοι με αυτό το κόμμα αποτελούν η Βιολέτα Τόμιτς από την Σλοβενία και ο Βέλγος έμπορος Nico Cué.

Τηλεοπτικά debateΕπεξεργασία

 
Eurovision debate candidates. Left to right: Zahradil, Cué, Keller, Vestager, Timmermans, Weber
Ημερομηνία Ώρα (CEST) Ίδρυμα Συμμετέχοντες Τοποθεσία Γλώσσα Παρουσιαστές
17 Απριλίου 2019 21:00 France 24 και RFI Τίμερμανς και Βέμπερ Στρασβούργο Γαλλικά Caroline de Camaret (France 24) και Dominique Baillard (RFI)
17 Απριλίου 2019 22:00 France 24 Τίμερμανς και Βέμπερ Στρασβούργο Αγγλικά Catherine Nicholson (France 24)
29 Απριλίου 2019 19:00 Politico Europe Eickhout, Τίμερμανς, Τόμιτς, Φέρχοφσταντ και Zahradil Μάαστριχτ Αγγλικά Ryan Heath (Politico Europe) και Rianne Letschert (Maastricht University)
2 Μαςιου 2019 18:00 Financial Times Keller, Τίμερμανς, Φέρχοφσταντ και Βέμπερ Φλωρεντία Αγγλικά Martin Sandbu (Financial Times)
7 Μαΐου 2019 20:15 ARD Τίμερμανς και Βεμπερ Κολωνία Γερμανικά Ellen Ehni και Andreas Cichowicz (both ARD)
15 Μαΐου 2019 21:00 EBU Cué, Κέλερ, Τίμερμανς, Vestager (ALDE), Βέμπερ και Zahradil Βρυξέλλες Αγγλικά Emilie Tran Nguyen (France Television), Markus Preiss (ARD Germany), και Annastiina Heikkila (YLE Finland)
16 Μαΐου 2019 20:15 ZDF και ORF Τίμερμανς και Βέμπερ Βερολίνο Γερμανικά Peter Frey (ZDF) και Ingrid Thurnher (ORF)

Κατανομή των εδρώνΕπεξεργασία

Πιθανή ανακατανομή των εδρών μετά από ένα BrexitΕπεξεργασία

Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση πριν την ανάληψη των καθηκόντων των νεοεκλεχθέντων ευρωβουλευτών την 1η Ιουλίου 2019, ο αριθμός των εδρών θα μεταβληθεί σε αυτό που ο Pedro Silva Pereiro της S&P θεωρεί ως "δικαιότερη κατανομή των εδρών, τηρώντας πλήρως την Συνθήκη της Λισαβόνας και το αξίωμα της φθίνουσας αναλογικότητας".

Χώρα 2007 2009 Δεκέμβριος

2011

Ιούλιος

2013

2014 Προτάσεις για το 2019 μετά την αποχώρηση

του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ

Cambridge Compromise Απόφαση

(Φεβρ 2018)

Αλλαγές

από το 2014

Ελαχιστοποίηση

Gini

Ελαχιστοποίηση

δυσκατανομής

  Γερμανία 99 99 99 99 96 96 96 96  
  Γαλλία 78 72 74 74 74 79 96 79   5
  Ηνωμένο Βασίλειο 78 72 73 73 73 – – –   73
  Ιταλία 78 72 73 73 73 73 89 76   3
  Ισπανία 54 50 54 54 54 57 70 59   5
  Πολωνία 50 50 51 51 51 47 58 52   1
  Ρουμανία 35 33 33 33 32 27 33 33   1
  Ολλανδία 27 25 26 26 26 24 29 29   3
  Βέλγιο 24 22 22 22 21 18 21 21  
  Τσεχία 24 22 22 22 21 17 20 21  
  Ελλάδα 24 22 22 22 21 17 20 21  
  Ουγγαρία 24 22 22 22 21 16 19 21  
  Πορτογαλία 24 22 22 22 21 17 20 21  
  Σουηδία 19 18 20 20 20 16 19 21   1
  Αυστρία 18 17 19 19 18 15 18 19   1
  Βουλγαρία 18 17 18 18 17 13 15 17  
  Δανία 14 13 13 13 13 12 13 14   1
  Φινλανδία 14 13 13 13 13 12 13 14   1
  Σλοβακία 14 13 13 13 13 12 13 14   1
  Δημοκρατία της Ιρλανδίας 13 12 12 12 11 11 12 13   2
  Κροατία – – – 12 11 10 11 12   1
  Λιθουανία 13 12 12 12 11 9 9 11  
  Λετονία 9 8 9 9 8 8 8 8  
  Σλοβενία 7 7 8 8 8 8 8 8  
  Εσθονία 6 6 6 6 6 7 7 7   1
  Κύπρος 6 6 6 6 6 6 7 6  
  Λουξεμβούργο 6 6 6 6 6 6 6 6  
  Μάλτα 6 6 6 6 6 6 6 6  
Σύνολο 785 736 754 766 751 639 736 705 –46

ΑποτελέσματαΕπεξεργασία

Προκαταρκτικά αποτελέσματαΕπεξεργασία

 
Οι θέσεις που εξασφάλισε κάθε πολιτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο, έπειτα από τις εκλογές
Προκαταρκτικά αποτελέσματα 2019 κατά πολιτική ομάδα[6]
Όνομα Έδρες
Χριστιανοδημοκράτες και φιλελεύθεροι συντηρητικοί ΕΛΚ 179
Σοσιαλδημοκράτες S&D 153
Συντηρητικοί φιλελεύθεροι και σοσιαλφιλελεύθεροι ALDE 105
Οικολόγοι και ρεζιοναλιστές Greens/EFA 69
Εθνοσυντηρητικοί και κυριαρχιστές ECR 63
Ακροδεξιοί και σκληροί Ευρωσκεπτικιστές ENF 58
Δεξιοί λαϊκιστές και Ευρωσκεπτικιστές EFDD 54
Κομμουνιστές και δημοκρατικοί σοσιαλιστές GUE/NGL 38
Μη εγγεγραμμένοι Μη εγγεγραμμένοι 8
Άλλοι και νέα κόμματα - 24
Σύνολο 751

ΟμάδεςΕπεξεργασία

Υπόμνημα

  με πράσινο φόντο και κείμενο με έντονη γραφή σημαίνει ότι μια συγκεκριμένη ομάδα έχει απόλυτη πλειοψηφία εδρών για τη συγκεκριμένη χώρα
  με κίτρινο φόντο και κείμενο με πλάγια γραφή σημαίνει ότι μια συγκεκριμένη ομάδα έχει σχετική πλειοψηφία εδρών για τη συγκεκριμένη χώρα
Πολιτικές ομάδες κατά κράτος, με πλειοψηφίες και σχετικές πλειοψηφίες
Εκλογές κράτους Ημέρα εκλογών Πολιτική ομάδα Βουλευτές Νέα κόμματα χωρίς προσχώρηση[α]
EPP (EPP) S&D (PES) ECR (AECR, ECPM) ALDE–R (ALDE, EDP) GUE/NGL (EL, NGLA, EACL) G–EFA (EGP, EFA) EFDD (MELD) ENF (EAPN) ΜΕ
Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ # % Δ #
Γερμανία 26 Μαΐου   29 30% 16 17% 0 0% 7 7% 5 5% 22 23% 11 11% 0 0% 6 6% 96 Tierschutz
Volt
Πειρατές
Οικογενειακό Κόμμα
Γαλλία 25/26 Μαΐου 8 11% 5 7% 0 0% 21 28% 6 8% 12 16% 0 0%   22 30% 0 0% 74
Ηνωμένο Βασίλειο 23 Μαΐου 0 0% 10 14% 4 5% 16 22% 1 1% 11 15%   29 40% 0 0% 2 3% 73 Κόμμα Συμμαχίας
Ιταλία 26 Μαΐου 7 10% 19 26% 5 7% 0 0% 0 0% 0 0% 14 19%   28 38% 0 0% 73
Ισπανία [7] 26 Μαΐου 12 22%   20 37% 0 0% 8 15% 6 11% 3 6% 0 0% 0 0% 5 9% 54 Vox
JUNTS
Πολωνία 26 Μαΐου 17 33% 8 16%   26 51% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 51
Ρουμανία 26 Μαΐου   14 44% 9 28% 1 3% 8 25% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 32
Ολλανδία 23 Μαΐου 4 15% 6 23% 5 19% 6 23% 1 4% 3 12% 0 0% 0 0% 1 4% 26 50Plus
Βέλγιο [8] 26 Μαΐου 4 19% 3 14% 3 14% 4 19% 1 5% 3 14% 0 0% 3 14% 0 0% 21
Τσεχία 24/25 May 5 24% 0 0% 4 19%   6 29% 1 5% 0 0% 0 0% 2 10% 3 14% 21 Πειρατικό Κόμμα
Ελλάδα [9] 26 Μαΐου 8 38% 2 9.5% 0 0% 0 0% 6 28.5% 0 0% 0 0% 0 0% 5 24% 21 Ελληνική Λύση
Ουγγαρία 26 Μαΐου   13 52% 5 24% 0 0% 2 10% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 1 5% 21
Πορτογαλία 26 Μαΐου 7 33%   9 43% 0 0% 0 0% 4 19% 1 5% 0 0% 0 0% 0 0% 21
Σουηδία 26 Μαΐου   6 30% 5 25% 3 15% 3 15% 1 5% 2 10% 0 0% 0 0% 0 0% 20
Αυστρία 26 Μαΐου   7 39% 5 28% 0 0% 1 6% 0 0% 2 11% 0 0% 3 17% 0 0% 18
Βουλγαρία 26 Μαΐου   7 41% 5 29% 2 12% 3 18% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 17
Φινλανδία[10] 26 Μαΐου 3 23% 2 15% 2 15% 3 23% 1 8% 2 15% 0 0% 0 0% 0 0% 13
Δανία 26 Μαΐου 1 8% 3 23% 1 8%   5 38% 1 8% 2 15% 0 0% 0 0% 0 0% 13
Σλοβακία 25 Μαΐου 3 23% 3 23% 3 23% 2 15% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 2 15% 13 Σλοβακικό Εθνικό Κόμμα
Κροατία [11] 26 Μαΐου   4 36% 3 27% 1 9% 1 9% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 2 18% 11 Ανεξάρτητοι
Ανθρώπινη Ασπίδα
Ιρλανδία 24 Μαΐου   5 45% 0 0% 0 0% 0 0% 2 18% 2 18% 0 0% 0 0% 2 18% 11 Ανεξάρτητοι
Λιθουανία 26 Μαΐου   3 27% 2 18% 1 9% 2 18% 0 0% 2 18% 0 0% 0 0% 1 9% 11 Ανεξάρτητοι
Λετονία 25 Μαΐου 2 25% 2 25% 2 25% 0 0% 0 0% 1 13% 0 0% 0 0% 1 13% 8 Development/For!
Σλοβενία 26 Μαΐου   4 50% 2 25% 0 0% 2 25% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 8
Κύπρος[12] 26 Μαΐου 2 33% 2 33% 0 0% 0 0% 2 33% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 6
Εσθονία 26 Μαΐου 0 0% 2 33% 0 0%   3 50% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 1 17% 6 EKRE
Λουξεμβούργο[13] 26 Μαΐου 2 33% 1 17% 0 0% 2 33% 0 0% 1 17% 0 0% 0 0% 0 0% 6
Μάλτα 25 Μαΐου 2 33%   4 67% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 0 0% 6
Σύνολο N/A   179 24% 153 20% 63 8% 105 14% 38 5% 69 9% 54 7% 58 8% 32 4% 751

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ «Προεδρικό διάταγμα 38/2019 (Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως 64/Α/24.4.2019)». Εθνικό Τυπογραφείο. 
  2. ↑ Staikos, Apostolos (7 Μαΐου 2019). «Βρετανικό «ναι» στις Ευρωεκλογές». euronews. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  3. ↑ «Γραφείο Βρυξελλών: Ευρωεκλογές με τη Μεγάλη Βρετανία». gr.euronews.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2019. 
  4. ↑ «ΕΛK: Το χρίσμα στον Μάνφρεντ Βέμπερ». euronews. 8 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2019. 
  5. ↑ Newsroom (8 Δεκεμβρίου 2018). «Φρανς Τίμερμανς: Ποιος είναι ο Ολλανδός που διεκδικεί τη θέση του Γιούνκερ». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2019. 
  6. ↑ «European elections results». European Parliament. 20 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  7. ↑ «Home - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ «Home - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  9. ↑ «Επικράτεια | Ευρωεκλογές – Μάιος 2019». Ekloges.ypes.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  10. ↑ «Home - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  11. ↑ «National results Croatia - 2019 Election results - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  12. ↑ «Home - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  13. ↑ «Home - 2019 European election results - European Parliament». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  1. ↑ Τα επισημανθέντα χρώματα δείχνουν τη δηλωμένη συσχέτιση της ομάδας στο εισερχόμενο κοινοβούλιο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία


  Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ευρωεκλογές_2019&oldid=8727133"