Λεωνίδας Παλάσκας
Ο Λεωνίδας Παλάσκας (1819 - 1880) ήταν αξιωματικός του Ναυτικού, γιος του αγωνιστή της επανάστασης Χρήστου Παλάσκα από τα Ιωάννινα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Λεωνίδας, η αδελφή του Ανθούσα και η μητέρα του Μαρία βρέθηκαν υπό την προστασία του Ιωάννη Κωλέττη. Με την υποστήριξη και τις συστάσεις του Κωλέττη εκπαιδεύτηκε στη Γαλλία και έγινε αξιωματικός στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό και αργότερα στο Ελληνικό όπου απέκτησε τον βαθμό του πλοιάρχου. Διετέλεσε Υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση του Επαμεινώνδα Δεληγιώργη. Είχε μεγάλη μόρφωση και έγραψε σειρά τεχνικών βιβλίων. Προς τιμήν του το κέντρο εκπαίδευσης του ελληνικού πολεμικού ναυτικού έχει ονομαστεί Κέντρο Εκπαιδεύσεως Παλάσκας.
| Λεωνίδας Παλάσκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1819 Ιωάννινα |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1880 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ναυτική Σχολή της Γαλλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χρήστος Παλάσκας και Μαρία Παλάσκα |
| Αδέλφια | Ανθούσα Ρουζού |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας |
| Υπογραφή | |
 | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Λεωνίδας Παλάσκας γεννήθηκε το 1819 και την ίδια χρονιά βαφτίστηκε. Όταν ο Αλή Πασάς πληροφορήθηκε τη βάφτιση του είπε: "Εσείς οι Έλληνες κάτι μεγάλο έχετε στο κεφάλι σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Γιώργη, Πέτρο, Παύλο, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη! Σίγουρα κάτι ετοιμάζετε".[1]
Το 1822 η Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος, το Εκτελεστικό του 1822 κατά βάση ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Ιωάννης Κωλέττης, έστειλε τους οπλαρχηγούς Χρήστο Παλάσκα και Αλέξη Νούτσο, έμπιστους φίλους του Κωλέττη να αφαιρέσουν την αρχηγία από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον οποίο οι Αρεοπαγίτες είχαν κατηγορήσει ότι αρνήθηκε να ακολουθήσει το στρατηγικό τους σχεδιασμό και δεν επιτέθηκε στο Ζητούνι αλλά αποχώρησε από εκεί με τις δυνάμεις του. Ο Ανδρούτσος μαθαίνει τα σχέδια τους και στις 3 Μαΐου του 1822 οι δύο οπλαρχηγοί σκοτώνονται από τα πυρά των ανδρών του. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Λεωνίδας Παλάσκας βρίσκεται, λοιπόν, υπό την προστασία του Κωλέττη, ο οποίος φροντίζει να πάει στη Γαλλία σε ηλικία οκτώ ετών αργότερα τον στέλνει στη Γαλλία για εκπαίδευση στη ναυτική σχολή της Βρέστης. Ως αξιωματικός του Γαλλικού πολεμικού ναυτικού πραγματοποιεί τον περίπλου της γης.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1844 και το 1846, σε ηλικία μόλις 27 ετών, διορίστηκε πρώτος διοικητής του Ναυτικού Παιδευτηρίου, το οποίο ιδρύθηκε πάνω στην κορβέτα "ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ". Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης κατά του Όθωνα, το 1862, ήταν κυβερνήτης του ατμοδρόμονος "ΑΜΑΛΙΑ" και συνόδευσε τον Όθωνα στην εξορία. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1866. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην επιτροπή των Ελλήνων ειδικών που παρακολούθησαν την ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Νέα Καμένη της Σαντορίνης.
Διετέλεσε κυβερνήτης των θωρηκτών "Βασίλισσα Όλγα" και "Βασιλεύς Γεώργιος" καθώς και Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ναυτικών. Το 1877 διορίστηκε Υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση του Επαμεινώνδα Δεληγιώργη. Πέθανε το 1880.
Πρόσθετα Στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Λεωνίδας Παλάσκας ήταν ο πρώτος που μελέτησε στα νεώτερα χρόνια το ωρολόγιο του Ανδρονίκου του Κυρρήστου (αέρηδες) και ήταν αυτός που τοποθέτησε τους μεταλλικούς γνώμονες που υπάρχουν ακόμα σε αυτό.[2]
Εργογραφία
Επεξεργασία- Λεωνίδας Παλάσκας, "Memoire sur les cadrans solaires de la Tour des Vents a Athenes[νεκρός σύνδεσμος], par L. Palasea, (στα γαλλικά), [χ.ε.], Αθήναι 1847,
- Λεωνίδας Παλάσκας, A. Κουμελάς, Φίλιππος Ιωάννου, "Ονοματολόγιον ναυτικόν", Εκ του Βασιλικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1858,
- Λεωνίδας Παλάσκας, "Τα συμβάντα του Οκτωβρίου 1862 επί του βασιλικού ατμοδρόμονος Αμαλίας[νεκρός σύνδεσμος]", Λεωνίδα Παλάσκα. Εκδίδονται υπό Αλεξάνδρου Παππαγεωργίου. Εκ του Τυπογραφείου Σπυρίδωνος Κουσουλίνου, Εν Αθήναις 1882, επίσης: "Τα συμβάντα του Οκτωβρίου 1862 επί του βασιλικού ατμοδρόμωνος Αμαλίας[νεκρός σύνδεσμος],
- Λεωνίδας Παλάσκας, "Έκθεσις περί της συγκρούσεως των ατμοπλοίων Hylton Castle και Agrigento κατά τον Μαλέαν τη 22α Μαρτίου 1876[νεκρός σύνδεσμος]", [χ.ε.], Αθήνησι 1878,
- Λεωνίδας Παλάσκας, "Γαλλοελληνικόν λεξικόν των ναυτικών όρων και των όρων των συναφών επιστημών Αρχειοθετήθηκε 2021-12-13 στο Wayback Machine.", Λεωνίδα Παλάσκα, ταξινομηθέν και συμπληρωθέν υπό Μιχαήλ Γούδα, Εκ του Εθνικου Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1898, επίσης: "Γαλλοελληνικόν λεξικόν των ναυτικών όρων και των όρων των συναφών επιστημών[νεκρός σύνδεσμος]",
- Λεωνίδας Παλάσκας, "Γαλλοελληνικόν λεξικόν των ναυτικών όρων και των όρων των συναφών επιστημών[νεκρός σύνδεσμος]", υπο Μιχαήλ Γούδα. Εθνικόν Τυπογραφείον, Εν Αθήναις 1908,
Βιβλιογραφικές αναφορές στον Λεωνίδα Παλάσκα
Επεξεργασία- Χαρίλαος Δ. Μελετόπουλος, "Notice biographique sur Leonidas Palasca capitaine de Vaisseau de la marine royale hellénique", Par Ch. Mélétopoulo directeur de la Bibliothèque Nationale. Imprimerie de la Philocalie, Athènes 1880,
- Στυλιανός Ε. Λυκούδης, "Ολίγα τινά δια τον μέγαν του ναυτικού μας ευεργέτην τον τοτε Λεωνίδαν Χρήστον Παλάσκαν πλοίαρχον του Β. Ν.[νεκρός σύνδεσμος]", [χ.ε.], [Αθήναι] 1938,
- Δημήτριος Γ. Φωκάς, "Ο πλοίαρχος Λεωνίδας Παλάσκας: Διάλεξις εις την Αθηναϊκήν Λέσχην 15-12-1949[νεκρός σύνδεσμος]", [χ.ε.], Αθήναι 1950,
Πηγές
Επεξεργασία- Μαρκεζίνης Σπ.: "Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος 1828-1964", Τόμος 2ος, Εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Αθήνα 1966.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ «Νάτσιος Δ.: "Η ιστορία είναι φωνή νεκρών, διδάσκουσα τους ζώντας", Ηλεκτρονικό περιοδικό ΑΝΤΙΒΑΡΟ, Απρίλιος 2007». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2010.
- ↑ «"Το Ωρολόγιο του Ανδρονίκου του Κυρρήστου"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2007.