Λε Πουί-αν-Βελαί
Συντεταγμένες: 45°2′36″N 3°53′6″E / 45.04333°N 3.88500°E
Το Πουί-αν-Βελαί (γαλλ. Le Puy-en-Velay), παλιά ονομασία Λε Πουί[6], είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Είναι πρωτεύουσα του νομού Ωτ-Λουάρ και η ιστορική πρωτεύουσα του Βελαί. Έχει πληθυσμό 19.115 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο της ευρύτερης περιοχής που συγκεντρώνει 75.341 κατοίκους (2015).
Λε Πουί-αν-Βελαί | |||
---|---|---|---|
Ο καθεδρικός ναός του Πουί-αν-Βελαί | |||
| |||
Διοίκηση | |||
Χώρα | Γαλλία | ||
Διοικητική υπαγωγή | διαμέρισμα του Λε Πουί-αν-Βελαί, καντόνιο του Λε Πουί-αν-Βελαί-Εστ, καντόνιο του Λε Πουί-αν-Βελαί-Νορ, καντόνιο του Λε Πουί-αν-Βελαί-Ουέστ, Καντόνιο του Λε Πουί-αν-Βελαί-Συντ-Εστ, καντόνιο του Λε Πουί-αν-Βελαί-Συντ-Ουέστ και Ωτ-Λουάρ | ||
• Δήμαρχος του Λε Πουί-αν-Βελαί | Arlette Arnaud-Landau | ||
Ταχυδρομικός κώδικας | 43000[1] | ||
Κωδικός Κοινότητας | 43157 | ||
Πληθυσμός | 18.629 (1 Ιανουαρίου 2021)[2] | ||
Έκταση | 16,79 km²[3] | ||
Υψόμετρο | 630 μέτρα, 600 μέτρα[4] και 888 μέτρα[4] | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
45°2′36″N 3°53′6″E | |||
Ιστότοπος | http://www.lepuyenvelay.fr[5] | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
δεδομένα |
Η πόλη φημίζεται για την κατασκευή της δαντέλας του Πουί, την καλλιέργεια πράσινων φακών Λε Πουί και την παραγωγή του λικέρ Βερβέν του Βελαί. Είναι επίσης γνωστή ως αφετηρία της οδού Ποντιένσις (Via Podiensis), μιας από τις τέσσερις οδούς της διαδρομής για τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.
Τοπωνυμία
ΕπεξεργασίαΤο όνομα της κοινότητας Πουί-αν-Βελαί προέρχεται
- από τη μετατροπή του λατινικού Podium στη λαϊκή λατινική γλώσσα σε Podiu, που σημαίνει «ύψωμα», «βουνό με κορυφή σε σχήμα πυραμίδας».[7]
- από την παλαιά περιοχή Βελαί, από την οποία σχηματίστηκε κατά τα 2/3 ο νομός Ωτ-Λουάρ και της οποίας ήταν πρωτεύουσα.
Παλιά, η πόλη ονομαζόταν Λε Πουί. Με διάταγμα της 10ης Μαρτίου 1988, το όνομα άλλαξε σε Λε Πουί-αν-Βελαί. [6]
Στα οξιτανικά το όνομα της πόλης είναι Lo Puèi de Velai.
Γεωγραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΤο Πουί-αν-Βελαί βρίσκεται στο κέντρο του νομού Ωτ-Λουάρ, σε υψόμετρο 628 μέτρων, στα νότια του Κεντρικού Ορεινού Όγκου (Μασίφ Σαντράλ), στην περιοχή Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Ήταν μέρος της πρώην διοικητικής περιοχής της Ωβέρνης.
Είναι πρωτεύουσα του νομού Ωτ-Λουάρ, με πληθυσμό 19.115 κατοίκους (2016) και το κέντρο της ευρύτερης περιοχής που συγκεντρώνει 75.341 κατοίκους (2015).
Η απόσταση της πόλης από το Παρίσι είναι 440 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή ( 540 οδικώς)[8] και από την πρωτεύουσα της περιοχής, τη Λυών, 108 χιλιόμετρα (134 οδικώς).[9]
Η πόλη εξυπηρετείται από πολύ ανεπτυγμένο δίκτυο αυτοκινητόδρομων, μεταξύ των οποίων οι RN 88 και RN 102, και έχει σιδηροδρομική σύνδεση με τις μεγάλες πόλεις της περιοχής. Το αεροδρόμιο Πουί-αν-Βελαί - Λουντ[10] συνδέει την πόλη με το Παρίσι-Ορλί σε λιγότερο από 1,5 ώρα και απέχει περίπου 12 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.
Η πόλη διασχίζεται από δύο μικρά υδάτινα ρεύματα, τους ποταμούς Ντολαιζόν [11] και Μπόρν, οι οποίοι συμβάλλουν 3 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης.
Η έκταση της πόλης είναι 16,79 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Το κλίμα του Πουί-αν-Βελαί είναι ημι-ηπειρωτικό, με ψυχρούς χειμώνες και δυνατούς ανέμους. Η υψηλότερη θερμοκρασία (37,4 ° C) καταγράφηκε στις 7 Ιουλίου 2015 και στις 27 Ιουνίου 2019 και η χαμηλότερη (-23,2 ° C) στις 16 Ιανουαρίου 1985. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 8, 9 ° C.
Η διαδρομή για τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα
ΕπεξεργασίαΤο Πουί-αν-Βελαί είναι το σημείο εκκίνησης της οδού Ποντιένσις (Via Podiensis), μιας από τις τέσσερις μεσαιωνικές διαδρομές του προσκυνήματος στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. [12] Η επόμενη κοινότητα είναι το Βαλ-πρε-ντε-Πουί, με την εκκλησία του Σαιν-Κριστόφ. Από σταθμό σε σταθμό η διαδρομή καταλήγει οδικώς στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα.
Το πρώτο νοσοκομείο-άσυλο και χώρος φιλοξενίας προσκυνητών που ιδρύθηκε στην πόλη ήταν το Οτέλ-Ντιέ, χτισμένο απέναντι από τον καθεδρικό ναό. Άρχισε να λειτουργεί γύρω στο 1140. Οι προσκυνητές συνέρρεαν στο Πουί καθώς ήταν το ίδιο ένα σημαντικό κέντρο προσκυνήματος, ο πρώτος προορισμός του ήταν να δεχτεί τους προσκυνητές που έρχονταν για να προσκυνήσουν την Παναγία και να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.
Από το 1998 η πόλη έχει δύο μνημεία που ταξινομούνται στην Παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας σε σχέση με τη διαδρομή προς την Κομποστέλα: το συγκρότημα του καθεδρικού ναού και το Οτέλ-Ντιέ.[13]
Τοπικά προϊόντα
Επεξεργασία- Η δαντέλα του Πουί ή δαντέλα του Κλυνί. Κατασκευάζεται στην πόλη και την περιοχή από τον 15ο αώνα.
-
Κατάστημα με δαντέλες, γύρω στο 1930
-
Τρόπος κατασκευής της δαντέλας του Πουί
-
Πλέκτριες δαντέλας τον 18ο αιώνα
-
Δαντέλα του Κλυνί
-
Δαντέλα 19ου αιώνα
- Το λικέρ Βερβέν. Η χρήση της τοπικής χλωρίδας για την παρασκευή φαρμακευτικών αφεψημάτων από βότανα από το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου-ασύλου Οτέλ-Ντιέ από τον 11ο αιώνα δημιούργησε μια παράδοση χρήσης βοτάνων ως εκχυλίσματα στην πόλη. [14]Η παρασκευή του λικέρ Βερβέν, που παράγεται από το 1859, είναι σήμερα εμβληματική της πόλης.
- Οι πράσινες φακές του Πουί, οι οποίες είναι προϊόν με Προστατευόμενη ονομασία προέλευσης.
- Το απεριτίφ Le Maurin (Quina), ένα απεριτίφ από κεράσια, γλυκά αμύγδαλα και εκχύλισμα κιγχόνης μέσα σε κρασί, που παρασκευάζεται από το 1884. Αυτό το απεριτίφ έγινε γνωστό χάρη στη διαφήμιση που σχεδίασε το 1906 ο καλλιτέχνης αφίσας Λεονέττο Καπιέλο.
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΤο Πουί-αν-Βελαί είναι χαρακτηρισμένη «Πόλη τέχνης και ιστορίας». Το ιστορικό κέντρο στην παλιά πόλη καλύπτει αρκετούς αιώνες αρχιτεκτονικής, από το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη που κρύβεται πίσω από τον καθεδρικό ναό του 12ου αιώνα μέχρι τα κτίρια της οδού Πανεσσάκ, των οποίων οι προσόψεις είναι εξαιρετικό δείγμα της αστικής αρχιτεκτονικής του 16ου αιώνα έως τον 18ο αιώνα. Στα τείχη του καθεδρικού ναού είναι χαραγμένα ρωμαϊκά γλυπτά.
Τα κυριότερα μνημεία είναι:
- Ο καθεδρικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου που χρονολογείται κυρίως από το πρώτο μισό του 12ου αιώνα, χώρος παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
- Κοντά στον καθεδρικό ναό, το βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη του 11ου αιώνα είναι χτισμένο πάνω σε ρωμαϊκά θεμέλια.
- Τρία χιλιόμετρα από την πόλη είναι τα ερείπια του κάστρου του Πολινιάκ, ενός από τα σημαντικότερα φεουδαρχικά οχυρά.
- Η κρήνη Κροζατιέ, στο κέντρο της πόλης
- Οι δύο ηφαιστειακές κορυφές (Πουί) της πόλης.
- Σε μία από αυτές τις δύο κορυφές βρίσκεται η εκκλησία του Σαιν-Μισέλ ντ'Αιγκυίγ. Ήδη στους ρωμαϊκούς χρόνους υπήρχε εδώ ένας ναός, ο οποίος ήταν πιθανώς αφιερωμένος στον θεό Ερμή. Τον 10ο αιώνα χτίστηκε το πρώτο χριστιανικό παρεκκλήσι, από το οποίο σώζονται ακόμη υπολείμματα. Εκατό χρόνια αργότερα, χτίστηκε γύρω από αυτά ένα μεγαλύτερο εκκλησάκι. Το νέο κτίριο καταλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή της κορυφής και προσαρμόζεται με το περίγραμμα της φυσικής μορφής του βράχου. Η πύλη στο τέλος της σκάλας είναι πλούσια διακοσμημένη σε αντίθεση με το εσωτερικό του παρεκκλησίου. Η επίδραση της ιβηρικής αραβικής τέχνης μπορεί να εξηγηθεί από επιρροές σε σχέση με το μεσαιωνικό προσκύνημα στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα. Στο υπέρθυρο, δύο σειρήνες με δίχτυα εμφανίζονται ως σύμβολα της αποπλάνησης.
- Στην άλλη ηφαιστειακή κορυφή, τη Ροσέ Κορνέιγ, υπάρχει ένα άγαλμα της Παναγίας που δεσπόζει στην πόλη. Το σιδερένιο άγαλμα έχει ύψος 16 μέτρα, ζυγίζει 110 τόνους και είναι βαμμένο κόκκινο. Κατασκευάστηκε από τον Γάλλο γλύπτη Ζαν-Μαρί Μπονασιέ και αποτελείται από 213 ρωσικά κανόνια από την πολιορκία της Σεβαστούπολης κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου (1854-1855).[15] Το άγαλμα τοποθετήθηκε στον βράχο στις 12 Σεπτεμβρίου 1860 μπροστά σε 120.000 ανθρώπους. Το άγαλμα φωτίζεται τη νύχτα και δίνει μια ιδιαίτερα όμορφη εικόνα.
-
Το Οτέλ-Ντιέ
-
Το φαρμακείο του Οτέλ-Ντιέ
-
Το Δημοτικό θέατρο
-
Η πλατεία του συντριβανιού
-
Το συντριβάνι Κροζατιέ
-
Εδώ αρχίζει η οδός Ποντιένσις
-
Ο καθεδρικός ναός
-
Το κάστρο Πολινιάκ
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ 6,0 6,1 . «Αλλαγή ονόματος με διάταγμα της 10ης Μαρτίου 1988».
- ↑ . «books.google».
- ↑ . «distance.to/Paris».
- ↑ . «.distance.to/Lyon».
- ↑ . «le-puy-en-velay-loudes».
- ↑ . «dolaizon».
- ↑ . «podiensis.com/les-etapes».
- ↑ . «unesco».
- ↑ . «patrimoine-pharmaceutique». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ . «maristplaces.org/le-puy».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η ιστοσελίδα του Δημαρχείου (γαλλικά)
- Λε Πουί-αν-Βελαί - Τουρισμός (αγγλικά, γαλλικά)