Μέντσα Καρνίτσεβα
Η Μελπομένα Ντιμίτροβα Καρνίτσεβα (βουλγαρικά: Мелпомена Димитрова Кърничева, σλαβομακεδονικά: Мелпомена Димитрова Крничева) (16 Μαρτίου 1900 – 1964),[2] ευρέως γνωστή ως Μέντσα (Менча), ήταν Βουλγαρόφιλη Αρμανίτισσα επαναστάτρια και τρομοκράτης[3] της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ).[4] Ήταν σύζυγος του ηγέτη της ΕΜΕΟ Ιβάν Μιχαΐλοφ και είναι γνωστή για τη δολοφονία του αριστερού ακτιβιστή της ΕΜΕΟ, Τόντορ Πανίτσα.
| Μέντσα Καρνίτσεβα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Мелпомена Кърничева (Βουλγαρικά) |
| Γέννηση | 16 Μαρτίου 1900[1] Κρούσοβο |
| Θάνατος | 5 Σεπτεμβρίου 1964 Ρώμη |
| Ψευδώνυμο | Менча Кърничиу και Кармен |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Βουλγαρικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βουλγαρικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Internal Macedonian-Adrianopolitan Revolutionary Organization |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | δολοφονία |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιβάν Μιχαΐλοφ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Καρνίτσεβα γεννήθηκε στο Κρούσοβο,[5] στην οθωμανοκρατούμενη Μακεδονία (σήμερα στη Βόρεια Μακεδονία), σε οικογένεια Βουλγαρόφιλων Αρμάνων, με τον προπάππου της να είναι Βούλγαρος ιερέας.[6] Ο πατέρας της εργαζόταν στη Σόφια και στο Τσάριμπροντ. Μετά τη συντριβή της Εξέγερσης του Ίλιντεν το 1903, η Μέντσα και η μητέρα της μετακόμισαν στη Βουλγαρία. Το Σεπτέμβριο του 1918 πήγε για σπουδές στο Μόναχο, αλλά επέστρεψε στη Βουλγαρία μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Καρνίτσεβα εντάχθηκε στο γυναικείο μακεδονικό κίνημα στη Βουλγαρία και ήταν μέρος του κύκλου του Τόντορ Πανίτσα. Σταδιακά απογοητεύτηκε από τις αριστερές του απόψεις που υποστήριζαν τους δεσμούς της Κομμουνιστικής Διεθνούς και τη συνεργασία με το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, πράξεις που πίστευε ότι θα ήταν μοιραίες για τον βουλγαρικό πληθυσμό της Μακεδονίας. Η Καρνίτσεβα επαναπροσανατολίστηκε στη δεξιά πτέρυγα της ΕΜΕΟ. Εντάχθηκε στην οργάνωση στις 15 Μαρτίου 1924 και πήρε μια ανεξάρτητη απόφαση να δολοφονήσει τον Πανίτσα, η οποία φέρεται από την ΕΜΕΟ ότι διέταξε τις δολοφονίες του Μπόρις Σαράφωφ και του Ίβαν Γκάρβανοφ και ότι εξυπηρετούσε ξένα συμφέροντα.
Στις 8 Μαΐου 1925, η Καρνίτσεβα δολοφόνησε τον Πανίτσα στο Μπούργκτεατερ της Βιέννης.[7] Η δολοφονία δημοσιοποιήθηκε ευρέως σε όλη την Ευρώπη. Η Μέντσα συνελήφθη και τα πρώτα της λόγια μετά τη δολοφονία ήταν «Ήταν κακός Μακεδόνας». Μετά από μια δίκη, η Μέντσα καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση, μια ελάχιστη ποινή από τον αυστριακό νόμο που έλαβε υπόψη την επιδείνωση της υγείας της. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστρίας την κήρυξε ανίκανη να εκτίσει αυτή την ποινή λόγω φυματίωσης, νεφρικών προβλημάτων και ρευματισμών που υπέφερε από την παιδική της ηλικία. Στα τέλη του 1925, απελευθερώθηκε και εκδιώχθηκε από την Αυστρία.
Μετά την αθώωσή της από δικαστήριο στη Γιουγκοσλαβία για τη συμμετοχή της στην ΕΜΕΟ, στις 25 Δεκεμβρίου 1926 η Καρνίτσεβα επέστρεψε στη Βουλγαρία και παντρεύτηκε τον ηγέτη της ΕΜΕΟ, Ιβάν Μιχαΐλοφ,[8] με τον οποίο έζησαν εξόριστοι στην Τουρκία, στην Πολωνία και στην Ουγγαρία μετά το 1934. Τον Μάιο του 1941 εγκαταστάθηκαν στο Ζάγκρεμπ, πρωτεύουσα του Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας, κράτος-μαριονέτα της Ναζιστικής Γερμανίας. Το 1944,[9] έζησαν για λίγο στα κατεχόμενα από τη Γερμανία Σκόπια. Από το 1945 έως το θάνατό της το 1964, έζησε με τον Μιχαΐλοφ στη Ρώμη της Ιταλίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 www
.promacedonia .org /v _mak /1999 /mak10 _1 _9 .html. - ↑ «МАКЕДОНИЯ: ИСТОРИЯ И НОВИНИ ОТ МНИ / MACEDONIA: HISTORY AND NEWS FROM MSI: MEHЧA KЪPHИЧEBA - "ЗАЩО УБИХ ТОДОР ПАНИЦА ?». 1 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Palairet, Michael (2015). Macedonia: A Voyage through History (Vol. 2, From the Fifteenth to the Present). Cambridge Scholars Publishing. σελίδες 190, 350. ISBN 978-1443878456.
- ↑ Markov, Georgi (2003). Assassinations, violence and politics in Bulgaria 1878-1947. Sofia: Military Publishing House. σελίδες 207–211. ISBN 954-509-239-4.
- ↑ Pohanka, Reinhard (2001). Attentate in Österreich. σελ. 121.
- ↑ Mikhailov, Ivan (1967). Memories III. Liberation Struggle 1924 - 1934. Leuven: Leuven. σελ. 175.
- ↑ Livanios, Dimitris (2008). The Macedonian Question: Britain and the Southern Balkans 1939-1949. Great Britain: Oxford University Press. σελίδες 28. ISBN 9780199237685.
- ↑ Tasic, Dimitar (2020). Paramilitarism in the Balkans: Yugoslavia, Bulgaria, and Albania, 1917-1924. Croydon: Oxford University Press. σελ. 170. ISBN 9780198858324.
- ↑ Radoev Croatian Archbishop, Ivanov Alexander (2019). THE CROATIAN ORTHODOX CHURCH Was, Is, And Shall Be. Zagreb: Mr Marcko Franovic. σελ. 84. ISBN 9780359995455.
Πηγές Επεξεργασία
- «Mencha Karnicheva — Why did I kill Todor Panitsa?» (στα Βουλγαρικά). Macedonia Science. 3 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2009.