Μίχιελ φαν Μίρεφελτ

Ολλανδός ζωγράφος
(Ανακατεύθυνση από Μίχιελ φαν Μίρεφελντ)

Ο Μίχιελ φαν Μίρεφελτ (ολλανδικά: Michiel Janszoon van Mierevelt, συχνά αναγραφόμενος και συντομογραφικά Michiel Jansz.[12]) ήταν Ολλανδός ζωγράφος και σχεδιαστής[13] της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική, ο οποίος ειδικευόταν στην προσωπογραφία.

Μίχιελ φαν Μίρεφελντ
Γέννηση1  Μαΐου 1566[1][2]
Ντελφτ
Θάνατος27  Ιουνίου 1641[1][3][4]
Ντελφτ[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία[6]
Ιδιότηταζωγράφος[7][8][9], σκιτσογράφος[10] και χαράκτης[11]
ΤέκναΠίτερ φαν Μίρεφελντ
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Σημαντικά έργαPortrait of Cornelis van Aerssen (1545-1627), Portrait of François van Aerssen (1572-1641) και Portrait of Willem I (1533-84), prince of Orange, called William the Silent
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Κάρελ φαν Μάντερ, διορθώνοντας την αρχική του αναφορά, έγραψε ότι ο "Michiel Janszoon van Mierevelt γεννήθηκε σε μια οικία στην πλατεία Αγοράς του Ντελφτ την 1η Μαΐου 1587"[14]. Το Ρέικσμουζεουμ στην ιστοσελίδα του για τον καλλιτέχνη αναφέρει ως έτος γέννησης το 1566.[15] Πατέρας του ήταν ο επιφανής χρυσοχόος Γιαν Μίχιελς φαν Μίρεφελντ και μητέρα του η θυγατέρα ενός υαλογράφου. Ο ίδιος βιογράφος αναφέρει ως αρχικούς διδασκάλους του νεαρού Μίχιελ έναν αδιευκρίνιστο "Βίλλεμ Βίλλεμς" και "έναν μαθητή του Άντονι Μπλόκλαντ, ονόματι Αουγκουστάιν, του οποίου το πνεύμα ήταν γεμάτο επινοήσεις".[14] Σε ηλικία περίπου 14 ετών, το 1581, ο νεαρός Μίχιελ στάλθηκε να μαθητεύσει στον Άντονι Μπλόκλαντ, (στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης αποκαλείται "Anthonie Blocklandt van Montfoort"[16] στην Ουτρέχτη, όπου παρέμεινε δύο χρόνια και τρεις μήνες, και στη συνέχεια επέστρεψε στη γενέτειρά του, Ντελφτ.[15] Ο Μπλόκλαντ είχε δει και τον είχαν εντυπωσιάσει δύο από τα πρώιμα χαρακτικά του Μίρεφελντ "Ο Χριστός και η Σαμαρείτιδα" και "Ιουδήθ και Ολοφέρνης", με συνέπεια να τον καλέσει ο ίδιος να σπουδάσει μαζί του στην Ουτρέχτη.[17] Τέσσερα σχέδιά του, τα οποία μετατράπηκαν σε χαρακτικά το 1619, με θέμα "Κρίσεις στο Παρίσι", αλλά φέρουν την επιγραφή "M. Mireveld invent. 1588" θυμίζουν γυμνά σχεδιασμένα από τους Μπλόκλαντ, Χέντρικ Χόλτσιους και Μπαρτολομέους Σπράνγκερ της δεκαετίας του 1580. Ο φαν Μάντερ αναφέρει, επίσης, ότι ο Μίρεφελντ "σχεδίαζε εσωτερικά κουζίνας με όλα τα είδη καθημερινής χρήσης" και ότι "οι προτιμήσεις του κλίνουν προς τη σύνθεση και τις μορφές". Τα έργα του, όμως, που παρουσίασαν τη μεγαλύτερη ζήτηση ήταν οι προσωπογραφίες.[14] Ο φαν Μίρεφελντ διαδέχθηκε, ως επιφανέστερος ζωγράφος του Ντελφτ, τον Γιάκομπ Βίλλεμς Ντελφφ, του οποίου ο γιος, Βίλλεμ Γιάκομπς Ντελφφ, μετέτρεψε πολλά σχέδια του Μίρεφελντ σε χαρακτικά και νυμφεύτηκε τη θυγατέρα του το 1618.[14] Η φήμη του βασίστηκε, κατά κύριο λόγο, στο ότι τα πορτρέτα του είχαν σχεδόν τέλεια ομοιότητα με τα απεικονιζόμενα πρόσωπα. Επιπλέον, ξεπέρασε πολλούς συγχρόνους του προσωπογράφους στην ποιότητα της τρισδιάστατης απεικόνισης των προσώπων, ενώ έδινε ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες των ενδυμάτων και στο ευχάριστο στο μάτι παιχνίδισμα του φωτός.[18]

Το 1587 ο φαν Μίρεφελντ έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά του Ντελφτ και διετέλεσε επικεφαλής της κατά τις περιόδους 1589 - 90 και 1611 - 12. Το 1607 έγινε Αυλικός ζωγράφος του πρίγκηπα Μαουρίτς και αυτό αποτέλεσε την απαρχή της καριέρας του ως προσωπογράφου επιφανών προσώπων στη Χάγη, στο Ντελφτ και σε άλλες πόλεις. Στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Χάγης έγινε μέλος το 1625[19], αν και κάτι τέτοιο δεν ήταν απαραίτητο, καθώς ο διάδοχος του πρίγκηπα Μαουρίτς, Φρέντρικ Χέντρικ τον ονόμασε επίσημο Αυλικό ζωγράφο το επόμενο έτος.[14] Σήμερα του αποδίδονται με βεβαιότητα περισσότερες από 500 προσωπογραφίες,[19] αλλά είναι αμφίβολο αν είναι δικές του δημιουργίες οι περισσότεροι από 2.000 πίνακες που φέρουν το όνομά του. Η φήμη του ήταν τέτοια, ώστε πάτρονές του ήταν μέλη βασιλικών οικογενειών ξένων χωρών και, ως συνέπεια, έγινε πολύ ευκατάστατος. Ο Βασιλέας της Σουηδίας και ο Κόμης Παλατίνος του Παλατινάτου - Νόιμπουργκ του έκαναν δώρο χρυσές αλυσίδες, ο Αλβέρτος Ζ΄, Αρχιδούκας της Αυστρίας, την Αυλή του οποίου διέμενε ο καλλιτέχνης στο Ντελφτ, του έδωσε σύνταξη, ενώ ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας εις μάτην προσπαθούσε να τον πείσει να επισκεφθεί την αγγλική Βασιλική Αυλή.[20][21]

Όπως προαναφέρθηκε, ο Μίρεφελντ έγινε διάσημος ως προσωπογράφος, αλλά ζωγράφισε, εκτός από ρωπογραφίες, και μερικές μυθολογικές σκηνές. Πολλά από τα πορτρέτα του έγιναν χαρακτικά από επιφανείς Ολλανδούς χαράκτες της εποχής του.

Ο φαν Μίρεφελντ απεβίωσε στο Ντελφτ στις 27 Ιουνίου 1641.[22] Μετά το 1637 στη θέση του Αυλικού ζωγράφου τον διαδέχθηκε ο Χέραρντ φαν Χόντχορστ.[18]

Έργο και φωτοθήκη Επεξεργασία

Τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του φαν Μίρεφελντ έχει σήμερα το Ρέικσμουζεουμ του Άμστερνταμ. Στη συλλογή του περιλαμβάνονται προσωπογραφίες του Γουλιέλμου της Οράγγης, του Φίλιπ Βίλλεμ, του Μαουρίτς και του Φρέντρικ Χέντρικ της Οράγγης, καθώς και του Εκλέκτορα Παλατινάτου Φρειδερίκου του Ε΄. Στο Μαουριτσχάους της Χάγης βρίσκονται προσωπογραφίες των τεσσάρων πριγκήπων του οίκου της Οράγγης, του Φρειδερίκου Ε΄ ως βασιλέα της Βοημίας και της Λουίζ ντε Κολινύ ως χήρας. Έργα του υπάρχου, επίσης, σε κορυφαίες πινακοθήκες ανά τον κόσμο, όπως στο Μουσείο του Λούβρου (τρία), στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη), στις πινακοθήκες του Μπρούνσβιγκ (τρία), του Σβερίν (τρία), του Μονάχου (δύο), της Δρέσδης (τέσσερα), του Βερολίνου (δύο) και του Ντάρμστατ (τρία). Στο Δημαρχείο του Ντελφτ υπάρχουν, επίσης, αντιπροσωπευτικά έργα του.[22]

Πολλοί μαθητές και βοηθοί του έγιναν διάσημοι καλλιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται οι Πάουλους Μορέιλσε, Γιαν Αντόνις φαν Ράφενστάιν, Ντανιίλ Μάιτενς, Αντόνι Παλαμέντες, Γιόχαν φαν Νες και Χέντρικ φαν Φλιτ.[19] Οι γιοι του Πίτερ και Γιαν και ο γαμπρός του Γιάκομπ Ντελφφ πιθανότατα ζωγράφισαν αρκετούς από τους πίνακες που φέρουν το όνομά του. Πορτρέτο του ζωγράφισε ο Άντονι βαν Ντάικ και μετατράπηκε σε χαρακτικό από τον Γιάκομπ Ντελφφ.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Michiel van Mierevelt». (Ολλανδικά) RKDartists. 56017.
  2. «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00117728T.
  3. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00122622. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 476d3d0c-b17a-4177-b356-21f8a8b27b57. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 23  Μαρτίου 2018. 500025466. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  6. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/476d3d0c-b17a-4177-b356-21f8a8b27b57. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2016.
  7. «Hugo de Groot, olieverf op paneel, 1631». Ανακτήθηκε στις 14  Μαρτίου 2021.
  8. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/59528. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. Sophia Hedwig 1631. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2021.
  10. Maurits Prins van Oranje (1567-1625) 1748. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2021.
  11. Philips Willem (1154-1618) 1610. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2021.
  12. «Michiel Janszoon van Mierevelt - Dutch painter». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2017. 
  13. Michiel van Mierevelt, Netherlands Institute for Art History. Retrieved on 17 April 2015.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Walter A. Liedtke, Dutch Paintings in the Metropolitan Museum of Art", Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), σελ. 473.
  15. 15,0 15,1 Rijksmuseum, Michiel Jansz. van Mierevelt
  16. Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης, Michiel van Mierevelt
  17. Chisholm 1911, σελ. 424.
  18. 18,0 18,1 Essential Vermeer, Michiel Janz. van Miereveld
  19. 19,0 19,1 19,2 «RKD entry on Mierevelt». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2017. 
  20. Chisholm 1911, σελίδες 424–425.
  21. Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., eds. (1905). "Mierevelt, Michiel Jansze". New International Encyclopedia. 13 (1st ed.). New York: Dodd, Mead. σελ. 469
  22. 22,0 22,1 Chisholm 1911, σελ. 425.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Michiel Jansz. van Mierevelt στο Wikimedia Commons