Μακριανός ο Πρεσβύτερος
Ο Φούλβιος Μακριανός ή Μακριανός ο Πρεσβύτερος, λατιν.: Fulvius Macrianus ή Macrianus Major (απεβ. 261), ήταν Ρωμαίος σφετεριστής. Ήταν ένας από τους δημοσιονομικούς αξιωματούχους του Βαλεριανού. [3] [4] Πιο συγκεκριμένα, οι πηγές τον αναφέρουν ως υπεύθυνο όλων των κρατικών λογαριασμών (a rationibus) ή, στη γλώσσα μίας μεταγενέστερης εποχής, ως κόμης του ιερού θησαυροφυλακίου (comes sacrarum largitionum) και ως υπεύθυνου για τις αγορές και τις προμήθειες. Φαίνεται σχεδόν βέβαιο ότι ήταν από την τάξη των ιππέων. Η Historia Augusta ισχυρίζεται, ότι ήταν ο κορυφαίος από τους στρατιωτικούς διοικητές του Βαλεριανού, αλλά αυτό είναι πιθανότατα μία κατάφωρη υπερβολή, αν όχι εντελώς πλασματική. [5]
| Μακριανός ο Πρεσβύτερος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Fulvius Macrianus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 3ος αιώνας Θράκη |
| Θάνατος | 261[1] Θράκη |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός στρατιωτικός πολιτικός[2] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Κουίετος Μακριανός ο Νεότερος |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Αυτοκράτωρ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος αυτοκράτορας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ακολούθησε τον Βαλεριανό κατά την τελικώς καταστροφική εκστρατεία του κατά των Περσών το 259 ή το 260. παρέμεινε όμως στα Σαμόσατα κατά τη μοιραία μάχη της Έδεσσας και ο ρόλος του στα γεγονότα πριν και μετά τη μάχη είναι αμφίβολος. [6] Μετά τη σύλληψη του Βαλεριανού από τον αυτοκράτορα των Σασσανιδών Σαπούρ Α΄, ο γιος του Βαλεριανού Γαλλιηνός έγινε μοναδικός αυτοκράτορας, αλλά ασχολήθηκε με τα δικά του προβλήματα στη Δύση. Ο Μακριανός άρπαξε την ευκαιρία. Με την υποστήριξη του Bαλλίστα (Καλλίστου), ενός από τους στρατιωτικούς διοικητές του Βαλεριανού, και με την επιρροή που έφερε η κατοχή τού θησαυροφυλακίου του Βαλεριανού, ο Mακριανός κατάφερε να ανεβάσει στον θρόνο τους δύο γιους του Mακριανό τον Νεότερο και Κουίετο. Ο ίδιος δεν μπόρεσε να φορέσει την πορφύρα, διότι είχε παραμορφωθεί στο ένα του πόδι. [7]
Ο Κουίετος και ο Bαλλίστας έμειναν στην Ανατολή, για να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους. Ο Μακριανός ο Πρεσβύτερος και ο Μακριανός ο Νεότερος μετακινήθηκαν με τον ανατολικό στρατό από την Ασία στην Ευρώπη, αλλά ηττήθηκαν στη Θράκη το 261 από τον Αυρέολο. Ο Μακριανός και ο γιος του σκοτώθηκαν στη μάχη. Σύμφωνα με τον Ιωάννη Ζωναρά, ο στρατός τους περικυκλώθηκε από τον Αυρέολο και παραδόθηκε, εκτός από τις Παννονικές λεγεώνες. [8] Ο Μακριανός ζήτησε να τον σκοτώσουν μαζί με τον γιο του, για να αποφύγει την παράδοση στον Αυρέολο. [9] Ο Κουίετος δολοφονήθηκε αργότερα από τον Oδαίναθο της Παλμύρας.
Απεικονίσεις σε δημοφιλή μέσα Επεξεργασία
Ο Mακριανός εμφανίζεται στη σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων φαντασίας του Χάρυ Σάιντμποτομ ως ένας από τους ανταγωνιστές της σειράς.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0039010.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ D. S. Potter (2004), p.256
- ↑ J. Bray (1997), p.95
- ↑ John Bray, Gallienus : A Study in Reformist and Sexual Politics, Wakefield Press, Kent Town, 1997, (ISBN 1-86254-337-2), p.95
- ↑ J. Bray (1997), p.112
- ↑ J. Bray (1997), p.142
- ↑ Zonaras, 12.24, incorrectly calls them Peonians
- ↑ J. Bray (1997), p.144
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Μπρέι, Τζον. Γαλλιηνός : A Study in Reformist and Sexual Politics, Wakefield Press, Kent Town, 1997,(ISBN 1-86254-337-2)
- Potter, David S. The Roman Empire at Bay AD 180–395, Routledge, Oxon, 2004.(ISBN 0-415-10058-5)ISBN 0-415-10058-5
- Joannes Zonaras, Epitome Historiarum, επιμ. L. Dindorf, Leipzig, 1870, τόμ. 3