Μοχάμεντ Μπακάρ
Ο Συνταγματάρχης Μοχάμεντ Μπακάρ (Mohamed Bacar, 1962- ) είναι πολιτικός από το Ανζουάν, Πρόεδρος της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ανζουάν από το 2007 έως την ανατροπή του σε στρατιωτική επέμβαση στο νησί, τον Μάρτιο του 2008.
| Μοχάμεντ Μπακάρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Μαΐου 1962[1] Barakani |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κομόρες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | President of Anjouan (2002–2007) President of Anjouan (2007–2008) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στις 5 Μαΐου του 1962 στο Μπαρακανί του Ανζουάν, ενός από τα τρία αυτόνομα νησιά, που συναπαρτίζουν την Ένωση των Κομορών Νήσων. Έκανε σπουδές στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Στο Ανζουάν υπηρέτησε στη θέση του επικεφαλής της αστυνομίας, ενώ έλαβε μέρος και στο στρατιωτικό πραξικόπημα στο νησί, τον Αύγουστο του 2001. Κατηγορήθηκε ότι μεθόδευσε την εκλογική του νίκη και την ανέλιξή του στην προεδρία του νησιού, τον Μάρτιο του 2002.
Προεδρία
ΕπεξεργασίαΣτις 26 Απριλίου του 2007 το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο κήρυξε την προεδρία του Ανζουάν κενή και κήρυξε επίσης παράνομη την πρώτη θητεία του προέδρου Μπακάρ, η οποία είχε λήξει στις 14 Απριλίου του ιδίου έτους. Δυο ημέρες μετά, ο πρόεδρος των νησιών Κομόρες, Αχμέτ Αμπντάλα Σαμπί, με την υποστήριξη της Αφρικανικής Ένωσης, διόρισε προσωρινό πρόεδρο το M. Ντοϊχίρου Χαλίντι. Ο τελευταίος ποτέ δεν του επετράπη να αναλάβει καθήκοντα, καθώς ο Μπακάρ σε αντίθεση με τη θέληση της Αφρικανικής Ένωσης και της κεντρικής κυβέρνησης των νησιών Κομόρες, διεξήγαγε μονομερώς προεδρικές εκλογές στο Ανζουάν. Η κυβέρνηση της Ένωσης των Κομορών παρακράτησε εκλογικό υλικό από το Ανζουάν, σε μια προσπάθεια να μη διεξαχθούν οι εκλογές, ωστόσο ο Μπακάρ τύπωσε δικά του ψηφοδέλτια, προχώρησε στη διεξαγωγή και κέρδισε σαρωτική νίκη με 90% των ψήφων. Στις 14 Ιουνίου ορκίστηκε για δεύτερη συνεχή προεδρική θητεία. Στην ομιλία του κατά τη νέα θητεία του, ο Μπακάρ ζήτησε από την κεντρική κυβέρνηση "να μη ρίχνει λάδι στη φωτιά" τονίζοντας ότι θα ήταν πρόεδρος όλων των κατοίκων του Ανζουάν".
Οι επίσημες εκλογές στο Ανζουάν είχαν οριστεί για τις 17 Ιουνίου, ωστόσο αναβλήθηκαν. Η Γαλλία από την πλευρά της τάχτηκε με την κεντρική κυβέρνηση των νησιών Κομόρες και την Αφρικανική Ένωση, τονίζοντας ότι στις 10 Ιουνίου είχε διεξαχθεί απλώς ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών, με τον δεύτερο γύρο να είναι προγραμματισμένος για τις 24 Ιουνίου. Η δήλωση αυτή έκανε τον Μπακάρ να σεβαστεί την ημερομηνία των εκλογών (17 Ιουνίου).
Έκτοτε η κατάσταση επιδεινώθηκε και η κεντρική κυβέρνηση των νησιών Κομόρες τόνισε ότι χρειαζόταν στρατιωτική επέμβαση. Στη διάρκεια Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2008 κομοριανά στρατεύματα υποστηριζόμενα από στρατιώτες άλλων χωρών της Αφρικανικής Ένωσης κινητοποιήθηκαν για μια επίθεση από ξηρά και θάλασσα. Το Γαλλικό Πρακτορείο μετέδωσε ότι τα πρώτα στρατεύματα της Αφρικανικής Ένωσης έφτασαν στα νησιά Κομόρες στις 20 Μαρτίου του 2008, [2] ενώ το BBC μετέδωσε ότι οι πρώτες στρατιωτικές δυνάμεις έφτασαν στις 11 Μαρτίου του 2008. [3]
Σε συνέντευξη (12 Μαρτίου) με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Μπακάρ δήλωσε "πάντα ανοικτός στον διάλογο" και τάχθηκε υπέρ της διεξαγωγής νέων εκλογών, αν κάτι τέτοιο αποφασιζόταν στο τραπέζι των συνομιλιών. Ο ίδιος χαρακτήρισε αντιδημοκρατικές κάποιες χώρες της Αφρικής που υποστήριζαν τη στρατιωτική επέμβαση, κάνοντας λόγο για υποκρισία από μέρους τους και ότι δεν μπορούσαν να δίνουν μαθήματα δημοκρατίας στο Ανζουάν. Τόνισε επίσης ότι δε θα οδηγούσε πουθενά η στρατιωτική λύση και ότι ήταν έτοιμος να πεθάνει αν χρειαζόταν για την άμυνα του νησιού.[4]
Ανατροπή
ΕπεξεργασίαΤον Μάρτιο του 2008 κορυφώθηκε η ένταση στο Ανζουάν. Έλαβαν χώρα αρκετά στρατιωτικά συμβάντα, όπως η εισβολή των Κομορών στο Ντομονί, στα νότια του Ανζουάν, η σύλληψη δύο στρατιωτών του Ανζουάν κοντά στη Σίμα και η συντριβή γαλλικού ελικοπτέρου κοντά στη Σίμα. Εν τέλει, τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Μαρτίου του 2008, το νησί καταλήφθηκε από τις στρατιωτικές δυνάμεις των Κομορών και της Αφρικανικής Ένωσης. Η πρωτεύουσα, το αεροδρόμιο, το λιμάνι και η δεύτερη σημαντικότερη πόλη του νησιού καταλήφθηκαν προς μεγάλες επιδοκιμασίες και ζητωκραυγές από τους εντόπιους κατοίκους. Οι πρώτες πληροφορίες έφεραν τον Μπακάρ και την κυβέρνησή του να καταφεύγουν στο εσωτερικό του νησιού και να κρύβονται. Ωστόσο, η κυβέρνηση στις Κομόρες ανακοίνωσε ότι ο Μπακάρ είχε φύγει από το νησί ινκόγνιτο και αναζήτησε εξορία στη Μαγιότ. Μάλιστα, πληροφορίες έλεγαν ότι ήταν ντυμένος γυναίκα.[5]
Πολύ σύντομα, επιβεβαιώθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση ότι ο Μπακάρ είχε φύγει στη Μαγιότ.[6][7] Ο Μπακάρ ζήτησε πολιτικό άσυλο από τη Γαλλία, ενώ η κεντρική κυβέρνηση των Κομορών ζήτησε από το Παρίσι την παράδοση του άλλοτε ισχυρού άνδρα του Ανζουάν, ώστε να παραπεμφθεί σε δίκη[8].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Ευρωπαϊκή Επιτροπή: (Βουλγαρικά, Τσεχικά, Δανικά, Γερμανικά, Εσθονικά, Ελληνικά, Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Ιρλανδικά, Κροατικά, Ιταλικά, Λιθουανικά, Λετονικά, Ουγγρικά, Μαλτεζικά, Ολλανδικά, Πολωνικά, Πορτογαλικά, Ρουμανικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Φινλανδικά, Σουηδικά) Europa. eur-lex
.europa .eu /legal-content /EN /ALL /?uri=CELEX%3A52008PC0126. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2017. - ↑ "African troops patrol Anjouan after renegade leader flees"[νεκρός σύνδεσμος] (27-3-2008) Yahoo!Singapore News
- ↑ "AU troops arrive in the Comoros"[νεκρός σύνδεσμος] (11-3-2008) BBC
- ↑ "Anjouan's Bacar says he is ready to negotiate" (12-3-2008) Agence France-Presse.
- ↑ "Anjouan leader flees "dressed as woman" - gov't"[νεκρός σύνδεσμος] (25-3-2008) Reuters: Africa
- ↑ "Comoros island president flees"(26-3-2008) Al Jazeera.
- ↑ "Comoros Rebel Leader on French Island" (27 -3-2008) Associated Press (The New York Times)
- ↑ "Comoros requests Bacar handover", Al Jazeera, 27-3-2008.