Βικιπαίδεια

Οικονομία της Κίνας

Πρότυπο:Infobox οικονομίαΗ σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας[1] είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο ανά ονομαστικό ΑΕΠ[2][3][4] και η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο ανά ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.[5] Μέχρι το 2015, η Κίνα ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στον κόσμο, με ρυθμούς ανάπτυξης κατά μέσο όρο 10% για πάνω από 30 χρόνια.[6][7] Λόγω των ιστορικών και πολιτικών γεγονότων της αναπτυσσόμενης οικονομίας της Κίνας, ο δημόσιος τομέας αντιπροσωπεύει μεγαλύτερο μερίδιο της εθνικής οικονομίας σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.[8][9] Σύμφωνα με το ΔΝΤ, σε κατά κεφαλήν εισόδημα βάση Κίνα κατατάσσεται 71ο ανά ΑΕΠ (ονομαστικό) και 78ο κατά ΑΕΠ (ΜΑΔ) κατά κεφαλήν το 2016. Η χώρα έχει υπολογιζόμενη αξία φυσικών πόρων που φτάνει τα 23 τρισεκατομμύρια δολάρια, το 90% των οποίων είναι άνθρακας και μέταλλα σπανίων γαιών.[10] Η Κίνα έχει τα μεγαλύτερα συνολικά περιουσιακά στοιχεία στο τραπεζικό τομέα, με σύνολο 39.9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (252 τρισεκατομμύρια γουάν) με 26.54 τρισεκατομμύρια δολάρια σε συνολικές καταθέσεις.[11][12]

Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αγαθών.[13] Είναι επίσης η ταχύτερα αναπτυσσόμενη καταναλωτική αγορά και δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας αγαθών.[14] Η Κίνα είναι καθαρός εισαγωγέας προϊόντων υπηρεσιών.[15] Είναι το μεγαλύτερο εμπορικό έθνος στον κόσμο και παίζει σημαντικό ρόλο στο διεθνές εμπόριο[16][17] και ασχολείται όλο και περισσότερο με εμπορικούς οργανισμούς και συνθήκες τα τελευταία χρόνια. Έγινε μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 2001.[18] Έχε συνάψει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της ΕΧΝΑ, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, του Πακιστάν, της Νότιας Κορέας και της Ελβετίας.[19] Οι επαρχίες στις παράκτιες περιοχές της Κίνας[20] τείνουν να είναι πιο βιομηχανικές περιοχές, ενώ η ενδοχώρα είναι λιγότερο ανεπτυγμένη. Καθώς η οικονομική σημασία της Κίνας έχει αυξηθεί, δίνεται προσοχή στη δομή και την υγεία της οικονομίας.[21][22]

Για να αποφευχθεί το μακροπρόθεσμο κοινωνικοοικονομικό κόστος[23] της περιβαλλοντικής ρύπανσης στην Κίνα,[24][25] οι Νίκολας Στερν και ο Φέργκους Γκριν του Ινστιτούτου Ερευνών Γκράθαμ για την Κλιματική Αλλαγή και το Περιβάλλον προτείνουν την στροφή της οικονομίας της Κίνας σε πιο προηγμένη βιομηχανική ανάπτυξη με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και καλύτερη κατανομή εθνικών πόρων για την καινοτομία και την Ε&Α για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, προκειμένου να μειώσει τον αντίκτυπο της βαριάς βιομηχανίας της Κίνας. Αυτό βρίσκεται σε συμφωνία με τον προγραμματισμό της κεντρικής κυβέρνησης.[26] Το Κινεζικό Όνειρο του Σι Τζινπίνγκ περιγράφεται ως η επίτευξη των "Δύο 100", δηλαδή ο υλικός στόχος της Κίνας να γίνει μια "μέτρια καλή κοινωνία" μέχρι το 2021, στην επέτειο των 100 ετών από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος και του στόχου εκσυγχρονισμού της Κίνας να γίνει μια πλήρως ανεπτυγμένη χώρα μέχρι το 2049, την 100ή επέτειο από την ίδρυση της λαϊκής Δημοκρατίας.[27] Η διεθνοποίηση της Κινεζικής οικονομίας εξακολουθεί να επηρεάζει τις τυποποιημένες οικονομικές προβλέψεις που ξεκίνησαν επίσημα στη Κίνα από το Δείκτη Υπευθύνων Προμηθειών το 2005. Καθώς η οικονομία της Κίνας μεγαλώνει, το ίδιο κάνει και το νόμισμα της χώρας Ρενμίνμπι, το οποίο υφίσταται η διαδικασία που απαιτείται για τη διεθνοποίηση του.[28] Η Κίνα ξεκίνησε την ίδρυση της Τράπεζας Επενδύσεων Ασιατικών Υποδομών το 2015. Η οικονομική ανάπτυξη του Σεντσέν βαπτίζεται ως η επόμενη Σίλικον Βάλεϊ του κόσμου.[29][30][31][32]

Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση υποστήριξε ότι η ανάπτυξη έχει αυξηθεί, με κινέζους και ξένους χρηματοπιστωτικούς και οικονομικούς παρατηρητές, καθώς και Κινέζους αξιωματούχους της κυβέρνησης, να υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση έχει υπερεκτιμά την οικονομική παραγωγή. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την δημόσια παραδοχή της κυβέρνησης του Λιαονίνγκ ότι η κυβέρνηση υπερεκτιμούσε το ΑΕΠ κατά 20% κατά τη δημοσίευση των οικονομικών στοιχείων από το 2011 έως το 2014. Η αξίωση για ΑΕΠ 1 τρισεκατομμυρίου γουάν στη Τιεντσίν ήταν στην πραγματικότητα ένα τρίτο χαμηλότερη, δηλαδή 665 δισ. γιουάν (103 δισεκατομμύρια δολάρια).[33][34][35] Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η Κίνα αυξάνει τα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 50%.[36] Η The Wall Street journal ερεύνησε 64 επιλεγμένους οικονομολόγους και διαπίστωσε ότι το 96% των ερωτηθέντων πίστευαν ότι οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ της Κίνας δεν "αντανακλούν με ακρίβεια την κατάσταση της Κινεζικής οικονομίας".[37] Ωστόσο, ένα έγγραφο από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών με ημερομηνία το 2017 υποστηρίζει την αντίθετη κατεύθυνση.[38] Σχετικά με την αξιοπιστία των επίσημων στοιχείων, ο πρωθυπουργός της Κίνας (τότε Γραμματέας του Κόμματος της Επαρχίας Λιαονίνγκ) ανέφερε ότι οι αριθμοί του ΑΕΠ είναι "τεχνητοί" και αναξιόπιστοι και πρέπει να χρησιμοποιηθούν "μόνο για αναφορά".[39]

Περιφερειακές οικονομίες Επεξεργασία

 
Κατανομή του ΑΕΠ στη Κίνα (εκτός από τη Ταϊβάν) το 2007

Το άνισο σύστημα μεταφορών της Κίνας—σε συνδυασμό με σημαντικές διαφορές στη διαθεσιμότητα των φυσικών και ανθρώπινων πόρων και στη βιομηχανική υποδομή—έχει προκαλέσει σημαντικές διακυμάνσεις στις περιφερειακές οικονομίες της Κίνας.

Η οικονομική ανάπτυξη είναι γενικά πιο γρήγορη στις παράκτιες επαρχίες από ό, τι στο εσωτερικό, και υπάρχουν μεγάλες ανισότητες στο κατά κεφαλήν εισοδήματος μεταξύ των επαρχιών. Οι τρεις πλουσιότερες περιοχές βρίσκονται κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής: στο Κουανγκτόνγκ, όπου βρίσκεται το επίκεντρο το Δέλτα του Ποταμού Περλ. Μέρος της ανατολικής ακτής με επίκεντρο το χαμηλότερο ποταμό Γιανγκτσέ κοντά στο ποταμό Μποχάι και την περιοχή Πεκίνου–Τιεντσίν. Η ταχεία ανάπτυξη αυτών των περιοχών αναμένεται να έχουν σημαντική επίδραση στην Ασιατική περιφερειακή οικονομία συνολικά, καθώς η Κινεζική κυβερνητική πολιτική έχει σχεδιαστεί για να αφαιρέσει τα εμπόδια για την επιτάχυνση της ανάπτυξης σε αυτές τις πλουσιότερες περιοχές.

ΑΕΠ ανά Διοικητική Διαίρεση Επεξεργασία

Υπάρχουν 33 διοικητικές διαιρέσεις στην Κίνα. Παρακάτω αναφέρονται οι δέκα κορυφαίες με βάση το ΑΕΠ το 2017,[40] καθώς το ΑΕΠ είχε μετατραπεί από γουάν σε δολάρια χρησιμοποιώντας την ισοτιμία 6.7518 γουάν = 1 δολάριο.[41]

10 κορυφαίες επαρχίες με βάση το ΑΕΠ[40]
ΜΑΔ: συντομογραφία της μονάδας αγοραστικής δύναμης

Ονομαστικό: 6.7518 γουάν ανά δολάριο, ΜΑΔ: 3.5063 γουάν ανά διεθνές δολάριο

(με βάση τα στοιχεία του ΔΝΤ, Απρίλιος 2018)[41]
επαρχία ΑΕΠ (σε εκατομμύρια) ΑΕΠ κατά κεφαλή Πληθυσμός στα μέσα του έτους

(δωσμένος*1000)
Κατάταξη σε Γουάν Ονομαστικό

(US$) 		ΜΑΔ

(σε διεθνή δολάρια) 		πραγματική ανάπτυξη

(%) 		Μερίδιο ως προς το εθνικό ΑΕΠ

(%) 		Κατάταξη σε Γουάν Ονομαστικό

(σε δολάρια) 		ΜΑΔ

(σε διεθνές δολάρια) 		Μερίδιο ως προς το εθνικό ΑΕΠ

(%)
Κίνα 82.712,20 12.250,39 23.589,60 6.9 100 59.660 8.836 17.015 100 1.386.395
Κουανγκτούνγκ 1 8.987,92 1.331.19 2.563,36 7.5 10.87 8 81.089 12.010 23.127 136 109.240
Τσιανγκσού 2 8.590,09 1.272.27 2.449,90 7.2 10.39 4 107.189 17.176 32.570 180 79.875
Σαντόνγκ 3 7.267,82 1.076.43 2.072,79 7.4 8.79 9 72.851 10.790 20.777 122 99.470
Τσετσιάνγκ 4 5.176,83 766.73 1.476,44 7.8 6.26 5 92.057 13.634 26.255 154 55.645
Χενάν 5 4.498,82 666.31 1.283,07 7.8 5.44 19 47.129 6.980 13.441 79 95.062
Σιτσουάν 6 3.698,02 547.71 1.054,68 8.1 4.47 22 44.651 6.613 12.735 75 82.330
Χουμπέι 7 3.652,30 540.94 1.041,64 7.8 4.42 11 61.971 9.179 17.674 104 58.685
Χεμπέι 8 3.596,40 532.66 1.025,70 6.7 4.35 18 47.985 7.107 13.685 80 74.475
Χουνάν 9 3.459,06 512.32 986.53 8.0 4.18 16 50.563 7.489 14.421 85 68.025
Φουτσιάν 10 3.229,83 478.37 921.15 8.1 3.90 6 82.976 12.289 23.665 139 38.565

Χονγκ Κονγκ και Μακάο Επεξεργασία

Σύμφωνα με τη πολιτική "Μία Χώρα, Δύο Συστήματα", οι οικονομίες της πρώην Βρετανικής αποικίας του Χονγκ Κονγκ και της πρώην πορτογαλικής αποικίας Μακάο, χρησιμοποιούν διαφορετικό σύστημα από τη Κίνα. Τόσο το Χονγκ Κονγκ όσο και το Μακάο είναι ελεύθερα να διεξάγουν και να συμμετάσχουν σε οικονομικές διαπραγματεύσεις με ξένες χώρες, καθώς και να συμμετέχουν ως πλήρη μέλη σε διάφορους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς όπως η Παγκόσμια Οργάνωση Τελωνείων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και το φόρουμ Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού, συχνά κάτω από τα ονόματα "Χονγκ Κονγκ, Κίνα" και "Μακάο, Κίνα".

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «The Changing of the Guard: China's New Leadership». INSEAD Knowledge. 
  2. ↑ «IMF report for China». International Monetary Fund. Οκτωβρίου 2018. 
  3. ↑ «How is China shaping the global economic order?». CSIS China Power. 
  4. ↑ «GDP ranking». World Bank. 
  5. ↑ «Report for Selected Country Groups and Subjects (PPP valuation of country GDP)». IMF. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017. 
  6. ↑ Nelson D. Schwartz; Rachel Abrams (24 August 2015). «Advisers Work to Calm Fearful Investors». The New York Times. https://www.nytimes.com/2015/08/25/business/dealbook/advisers-work-to-calm-fearful-investors.html. Ανακτήθηκε στις 25 August 2015. «Even the most pessimistic observers think China will still grow by 4 or 5 percent» 
  7. ↑ «Report for Selected Countries and Subjects». International Monetary Fund. 16 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2013. 
  8. ↑ uscc.org.
  9. ↑ mansfieldfdn.org Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine..
  10. ↑ Anthony, Craig (12 Σεπτεμβρίου 2016). «10 Countries With The Most Natural Resources». Investopedia. 
  11. ↑ «China banking sector's total assets reach 252 trln yuan - Xinhua | English.news.cn». www.xinhuanet.com. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. 
  12. ↑ «China Total Deposits | Economic Indicators». www.ceicdata.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. 
  13. ↑ «China Widens Lead as World's Largest Manufacturer». thomasnet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2019. 
  14. ↑ «China: Fastest Growing Consumer Market in the World». IMF direct - The IMF Blog. 
  15. ↑ intracen.org.
  16. ↑ «China’s Economy Is Catching Up to the U.S.». https://www.bloomberg.com/graphics/2016-us-vs-china-economy/. 
  17. ↑ «Trade recovery expected in 2017 and 2018, amid policy uncertainty». Geneva, Switzerland: World Trade Organization. 12 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2017. 
  18. ↑ «China - Member information». WTO. 
  19. ↑ «China, Switzerland sign free trade agreement». eubusiness.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2019. 
  20. ↑ Όπως Zhejiang, Jiangsu, Fujian και κυρίως Guangdong
  21. ↑ Empty citation (βοήθεια) 
  22. ↑ «2011 USC US-China Institute conference on the State of the Chinese Economy, complete schedule and presentations». USC US-China Institute. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2012. 
  23. ↑ siteresources.bank.org.
  24. ↑ cfr.org Αρχειοθετήθηκε 2017-05-14 στο Wayback Machine..
  25. ↑ «Worst air pollution in China and the U.S.». 
  26. ↑ http://www.lse.ac.uk/GranthamInstitute/wp-content/uploads/2014/05/Green-and-Stern-policy-paper-May-20141.pdf '... China is ... planning to grow its high technology and high value-added industries. It is championing seven "strategic emerging industries": energy efficient and environmental technologies; new energy; new-energy vehicles; next generation information technology; biotechnology; advanced equipment manufacture; and new materials.'
  27. ↑ «Xi Jinping's Chinese Dream». The New York Times. 4 June 2013. https://www.nytimes.com/2013/06/05/opinion/global/xi-jinpings-chinese-dream.html?pagewanted=all&_r=0. 
  28. ↑ «Currency Reform» (PDF). brookings.edu. 
  29. ↑ «Shenzhen is a hothouse of innovation». The Economist. 
  30. ↑ Chen, Xiangming; Ogan, Taylor (22 December 2016). «China's Emerging Silicon Valley: How and Why Has Shenzhen Become a Global Innovation Centre». The European Financial Review. https://www.researchgate.net/publication/312498985_China's_Emerging_Silicon_Valley_How_and_Why_Has_Shenzhen_Become_a_Global_Innovation_Centre. 
  31. ↑ Murphy, Flynn (17 Μαΐου 2017). «China's Silicon Valley». doi:10.1038/545S29a. 
  32. ↑ «The next Silicon Valley? It could be here». 11 Ιουλίου 2017. 
  33. ↑ "Η κίνα Οικονομικής Αριθμοί Έχουν ένα Πρόβλημα Αξιοπιστίας".
  34. ↑ "Να εμπιστεύεσαι ακόμα Κίνας οικονομικά δεδομένα μετά την επαρχία παραδέχεται μαγειρικής βιβλία;".
  35. ↑ "Γιατί Κινέζους αξιωματούχους ξαφνικά έρχεται καθαρά πάνω από το μαγείρεμα των βιβλίων".
  36. ↑ "Τι είναι η Κίνα το πραγματικό ΑΕΠ; Εμπειρογνώμονες ζυγίζουν".
  37. ↑ "WSJ Έρευνα: η Κίνα για την Ανάπτυξη Καταστάσεις Κάνουμε ΗΠΑ οι Οικονομολόγοι Δύσπιστος".
  38. ↑ Clark, Hunter; Pinkovskiy, Maxim; Sala-i-Martin, Xavier (April 2017). China's GDP Growth May be Understated. doi:10.3386/w23323. 
  39. ↑ "Είναι η Κίνα Μαγειρικής Βιβλία για την Οικονομική Επέκταση;".
  40. ↑ 40,0 40,1 GDP 2017 is quarterly data (see China National Data), the official webnet: National Data[6] - China NBS Data - Regional - quarterly by provinces - National Accounts)
  41. ↑ 41,0 41,1
    Συναλλαγματική ισοτιμία για το 2017 (ονομαστική): η μέση ετήσια συναλλαγματική ισοτιμία (ονομαστική) είναι CNY 6.7518 ανά δολάριο ΗΠΑ, το 2017, που δημοσιεύονται στο "Στατιστικό Ανακοινωθέν της λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας σχετικά με την 2017 Εθνική Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη", ΣΔΙΤ: η ισοτιμία αγοραστικής δύναμης είναι CNY 3.5063 per Intl. δολάριο, σύμφωνα με το ΔΝΤ-ΔΕΕ (απριλίου 2018).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικονομία_της_Κίνας&oldid=10277438"