Ορθοαιθανικό οξύ
Το ορθοαιθανικό οξύ ή 1,1,1-αιθανοτριόλη είναι μια υποθετική οργανική ένωση με μοριακό τύπο C2H6O3 και ημισυντακτικό τύπο CH3C(OH)3. Θα ήταν μια τριόλη με σκελετό αιθανίου. Εφόσον οι υδροξυλομάδες του μπορούν να χάσουν πρωτόνια, μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως ορθοοξύ.
Ορθοαιθανικό οξύ | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | 1,1,1-αιθανοτριόλη | ||
Άλλες ονομασίες | Ορθοαιθανικό οξύ Ορθοοξικό οξύ | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C2H6O3 | ||
Μοριακή μάζα | 78,07 amu | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
CH3C(OH)3 | ||
Συντομογραφίες | MeC(OH)3 | ||
Αριθμός CAS | 463-83-2 | ||
SMILES | CC(O)(O)O | ||
InChI | 1S/C2H6O3/c1-2(3,4)5/h3-5H,1H3 | ||
PubChem CID | 10953422 | ||
ChemSpider ID | 9128639 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Ισομερή θέσης | 7 | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Το ορθοαιθανικό οξύ πιστεύεται ότι είναι αδύνατο να απομονωθεί, εφόσον αποσυντίθεται γρήγορα σε αιθανικό οξύ και νερό. Μπορεί να έχει μια φευγαλέα ύπαρξη σε υδατικά διαλύματα οξικού οξέος,[1] καθώς τυπικά (τουλάχιστον) μπορεί να προκύψει με προσθήκη ύδατος στο καρβονύλιο του καρβοξυλίου του τελευταίου:
Ορθοαιθανικά ανιόντα Επεξεργασία
Θεωρητικά, η σταδιακή αφαίρεση των τριών (3) πρωτονίων των υδροξυλίων του θα μπορούσε να παραγάγει τα ακόλουθα τρία (3) ανιόντα, αντιστοίχως:
- CH3C(OH)2O- (διυδρογονοορθοαιθανικό ανιόν).
- CH3C(OH)(O)22- (υδρογονοορθοαιθανικό ανιόν).
- CH3C(O)33- (ορθοαιθανικό ανιόν).
Ένας συγγραφέας ισχυρίστηκε ότι σχηματίζεται ορθοαιθανικό νάτριο [CH3C(ONa)3] με αντίδραση αιθινίου και υδροξειδίου του νατρίου, στους 220 °C:[2]
Ορθοαιθανικοί εστέρες Επεξεργασία
Υπάρχουν πολλές σταθερές οργανικές ενώσεις που περιέχουν την τρισθενή ρίζα CH3C(O-)3, που τυπικά αποτελούν εστέρες του ορθοαιθανικού οξέος και γι' αυτό ονομάζονται ορθοαιθανικοί εστέρες. Περιλαμβάνουν τον ορθοαιθανικό τριμεθυλεστέρα και τον ορθοαιθανικό τριαιθυλεστέρα, που είναι εμπορικά διαθέσιμοι.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Aναφορές και σημειώσεις Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.
- Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροχημικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985