Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ είναι ασπρόμαυρη ελληνική αστυνομική δραματική ταινία του 1960 σε σκηνοθεσία του Ίωνα Νταϊφά και σενάριο των Νταϊφά και Νίκου Φώσκολου (πιστώνεται ως Κώστας Μαίανδρος). Πρωταγωνιστούν οι: Δημήτρης Μυράτ, Ελένη Χατζηαργύρη, Βύρων Πάλλης, Νάντια Χωραφά, Γκίκας Μπινιάρης, Σπύρος Μουσούρης, Κώστας Παπαχρήστος, Σπύρος Καλογήρου και ο Γιάννης Γκιωνάκης.[1]
| Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Ίων Νταϊφάς |
| Παραγωγή | Γιάννης Δριμαρόπουλος |
| Σενάριο | Ίων Νταϊφάς και Νίκος Φώσκολος |
| Πρωταγωνιστές | Δημήτρης Μυράτ, Ελένη Χατζηαργύρη, Βύρων Πάλλης, Νάντια Χωραφά, Σπύρος Μουσούρης, Κώστας Παπαχρήστος, Σπύρος Καλογήρου, Γκίκας Μπινιάρης, Γιάννης Γκιωνάκης, Δήμητρα Σερεμέτη, Ζαννίνο, Σαπφώ Νοταρά, Θόδωρος Έξαρχος, Νίτσα Μαρούδα και Παύλος Καταπόδης |
| Μουσική | Γιώργος Κατσαρός |
| Φωτογραφία | Κώστας Φιλίππου |
| Πρώτη προβολή | 4 Απριλίου 1960 |
| Διάρκεια | 70 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| δεδομένα () | |
Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την νεαρή Αλίκη Λοΐζου (Νάντια Χωραφά), η οποία είναι ερωτευμένη με τον ηθοποιό Πέτρο Ζαβέρδη (Βύρωνα Πάλλη) που έχει εν τω μεταξύ προφυλακιστεί για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Μάρκου. Η Αλίκη πιστεύει ότι ο αγαπημένος της είναι αθώος και ζητάει από τον διακεκριμένο γιατρό και προστάτη της Αλέξη Καράτο (Δημήτρη Μυράτ), που στη διάρκεια της Κατοχής διηύθυνε μια αντιστασιακή ομάδα – μέλη της οποίας ήταν ο Ζαβέρδης και ο Μάρκου–, να τη βοηθήσει προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του. Αποδεικνύεται ότι ο Καράτος είναι ο πραγματικός δολοφόνος του Μάρκου και τον σκότωσε επειδή αυτός θα ξεκίνουσε μια έρευνα για όλους όσους έπαιξαν βρώμικα παιχνίδια κατά την περίοδο του πολέμου. Ο Καράτος στη συνέχεια κατέστησε τον Ζαβέρδη βασικό ύποπτο, για να διαλύσει το δεσμό του με την Αλίκη, όντας ερωτευμένος ο ίδιος μαζί της. Η υπόθεση θα πάρει περίεργη τροπή όταν ο Ζαβέρδης θα αποδράσει από τη φυλακή χάρις στη βοήθεια που θα του προσφέρει η τραγουδίστρια Ντόρα Φλερ (Ελένη Χατζηαργύρη). Η εξέλιξη αυτή θα οδηγήσει την αστυνομία να βρει τον αληθινό ένοχο τον Καράτο, ο οποίος στο μεταξύ προκειμένου να καλύψει τα ίχνη του, θα διαπράξει άλλες δύο δολοφονίες, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την υπόθεση.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 4 Απριλίου 1960 στις κινηματογραφικές αίθουσες Ηλύσια, Πάνθεον, Ριβόλι και Σελέκτ στην Αθήνα[2], ενώ προβλήθηκε και στους κινηματογράφους Αλέξανδρος της Θεσσαλονίκης[3] και Αγγέλικα της Νάουσας.[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 3 Απριλίου 1960. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μακεδονικά ημερονύκτια» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Μακεδονία. 13 Δεκεμβρίου 1960. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μακεδονικά ημερονύκτια» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Μακεδονία. 27 Ιανουαρίου 1961. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.