Σαπφώ Νοταρά
Η Σαπφώ Νοταρά (Βήσσανη Ιωαννίνων 13 Απριλίου 1907[1] – Αθήνα, 11 Ιουνίου 1985) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου.
| Σαπφώ Νοταρά | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 13 Απριλίου 1907 Βήσσανη |
| Θάνατος | 11 Ιουνίου 1985 (78 ετών) Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου |
| Ιδιότητα | κωμικός, ηθοποιός ταινιών και radio drama actor |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Το πραγματικό της επίθετο ήταν Χανδάνου. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το επώνυμο Νοταρά το πήρε από τον δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής (Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατερίνα Ανδρεάδη, Χριστόφορο Νέζερ, Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρη Χορν). Εμφανίστηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες. Αξέχαστη θα μείνει η επιβλητική της φωνή:
«Η φυσιογνωμία της, η βροντώδης βραχνή φωνή της και η εσωτερική της πληθωρικότητα τη βοήθησαν στο να δημιουργήσει έναν αυστηρά προσωπικό κωμικό τύπο, που τον υποστήριξε με ιδιαίτερη επιτυχία».[2]
Μεταξύ των ερμηνειών της περιλαμβάνεται ένα τραγούδι σε στίχους του Ζαν-Πωλ Σαρτρ και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με τίτλο "Στην Οδό του Μπλαμαντώ".[3] Κύκνειο άσμα της αποτέλεσε η συνεργασία της με τον τελευταίο, στην "Πορνογραφία", το 1981. Πασίγνωστη έγινε και μέσα από τις ατάκες της, όπως το «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα» και «Μπουρλότο».
Άφησε εποχή με τις ερμηνείες της στις ταινίες Αχ, αυτή η γυναίκα μου, Η χαρτοπαίχτρα, στην Πορνογραφία και στο Η κυρία Κυριακή (η τελευταία ήταν ραδιοφωνική παραγωγή του Κώστα Π. Παναγιωτόπουλου).
Συνδεόταν με στενή φιλία με τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη και τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή.
ΘάνατοςΕπεξεργασία
Πέθανε εντελώς μόνη και αβοήθητη[4], σε διαμέρισμα που διέμενε επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας θαυμαστής της, που έμεινε όμως άγνωστος. Τη βρήκαν δύο ημέρες αργότερα μετά από αναζήτηση από παρακείμενο εστιατόριο που συνήθιζε να πηγαίνει. Η αστυνομία διέρρηξε την πόρτα και τη βρήκε νεκρή στις 13 Ιουνίου του 1985.
Κηδεύτηκε σε στενό κύκλο στο Νεκροταφείο του Ζωγράφου, παρουσία της Αλίκης Γεωργούλη και της Ντίνας Κώνστα. Οι μόνοι της απόγονοι ήταν ανίψια.
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1951 | Η λύκαινα [5] | Τασσώ |
| 1954 | Κυριακάτικο ξύπνημα [5] | Καίτη |
| 1956 | Η αρπαγή της Περσεφόνης [6] | κυρία κοινοτάρχου |
| 1958 | Η κυρά μας η μαμή [7] | Πολυξένη |
| Της νύχτας τα καμώματα | Μαρία | |
| 1960 | Η κυρία δήμαρχος | γυναίκα |
| Έγκλημα στα παρασκήνια | καθαρίστρια | |
| Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ | Αριάδνη | |
| Ένας Δον Ζουάν για κλάματα | Κατερίνα | |
| 1961 | Αγάπη και θύελλα | Ελπινίκη |
| Συνοικία το όνειρο [8] | γειτόνισσα | |
| Ποια είναι η Μαργαρίτα | θεία Λένα | |
| 1962 | Το ταξίδι [7] | Αλεξάνδρα |
| Ζήτω η τρέλα | μητέρα Ρωμαίου | |
| Θρίαμβος | ||
| Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο | ||
| 1963 | Ο διαιτητής [9] | μητέρα Μενέλαου |
| Ο τρελάρας | Μελπομένη | |
| 1964 | Αν έχεις τύχη | Κούλα |
| Η χαρτοπαίχτρα [7] | Μαριγώ | |
| Εξωτικές βιταμίνες [10] | Λένη | |
| 1966 | Ο παρθένος | Φρόσω |
| 5.000 ψέματα [7] | Ευθαλία | |
| 1967 | Αχ αυτή η γυναίκα μου [11] | Ξένη |
| Μίνι φούστα και καράτε | Αύρα | |
| Δημήτρη μου, Δημήτρη μου [5] | Σαπφώ | |
| 1968 | Η θυρωρίνα | Φανούλα Καλαφάτη |
| Το προ-πο και τα μπουζούκια | Σαπφώ | |
| 1970 | Το παιδί της μαμάς | Λίτσα |
| Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας | Θοδώρα | |
| Έμπαινε, Μανωλιό |
Θεατρικές παραστάσειςΕπεξεργασία
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- https://web.archive.org/web/20090515190947/http://www.cinemainfo.gr/actors/greekactors/sapfonotara/index.html - Βιογραφικό στο cinemainfo.gr.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ IMDb
- ↑ Έξαρχος, Θεόδωρος (1996). Έλληνες ηθοποιοί. «Αναζητώντας τις ρίζες». Αθήνα – Γιάννινα: Δωδώνη.
- ↑ «stixoi.info: Σαπφώ Νοταρά (Ερμηνευτής)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009.
- ↑ Χρονικό του 20ού αιώνα, 4Ε εκδόσεις, 1990.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Σαπφώ Νοταρά: Μια σπουδαία ηθοποιός που «έφυγε» μόνη και χωρίς χρήματα». www.zougla.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Η αρπαγή της Περσεφόνης». Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Σαπφώ Νοταρά (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Κράλλης, Γρηγόρης (20 Φεβρουαρίου 2018). «Το εξαιρετικό κοινωνικό δράμα «Συνοικία το όνειρο» στην ΕΡΤ2 24.02.2018». Γραφείο Τύπου ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 99.
- ↑ Κράλλης, Γρηγόρης (17 Φεβρουαρίου 2021). «ΕΡΤ2 – Ενημερωτικό σημείωμα προγράμματος 20 & 21.02.2021». Γραφείο Τύπου ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Κράλλης, Γρηγόρης (19 Οκτωβρίου 2021). «ΕΡΤ2 - Ενημερωτικό σημείωμα προγράμματος: Ελληνικές ταινίες Σαββατοκύριακου 23 & 24.10.2021». Γραφείο Τύπου ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Σαπφώ Νοταρά (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Σαπφώ Νοταρά (Σαν παλιό σινεμά) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Ηχητικό: η Σαπφώ Νοταρά διαβάζει το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ΄΄Έρωτας στα χιόνια΄΄[1]
- Η Σαπφώ Νοταρά διαβάζει 7 διηγήματα του Παπαδιαμάντη
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία ηθοποιό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |