Βικιπαίδεια

Γιάννης Γκιωνάκης

Έλληνας κωμικός, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός θεάτρου (1922-2002)

Ο Γιάννης Γκιωνάκης (Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 1922 - Αθήνα, 25 Αυγούστου 2002) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Γιάννης Γκιωνάκης
Γέννηση18 Σεπτεμβρίου 1922 (1922-09-18)
Αθήνα
Θάνατος25 Αυγούστου 2002 (79 ετών)
Αθήνα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1944)[1], Ελληνικό Ωδείο, Πάντειο Πανεπιστήμιο (1943, 1952)[2] και Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιδιότητακωμικός, ηθοποιός ταινιών[3] και ηθοποιός θεάτρου
ΣύζυγοςΖέτα Γκιωνάκη
ΤέκναΡενάτα Γκιωνάκη και Πωλίνα Γκιωνάκη
Καλλιτεχνικά ρεύματαΚωμωδία
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Γκιωνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Σεπτεμβρίου 1922.[4] Ο πατέρας του ήταν γιατρός και από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, ο Γκιωνάκης πήγαινε στο ιατρείο του πατέρα του σκεπτόμενος να ακολουθήσει κι αυτός την ιατρική.[5] Έτσι, αφού αποφοίτησε από το σχολείο, μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και φοίτησε για τέσσερα χρόνια.[4][6]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1940 κι ενώ ήταν ήδη φοιτητής ιατρικής, ο Γκιωνάκης διασκέδαζε μαζί με την παρέα του κάνοντας αστείες γκριμάτσες και μιμήσεις όπου τον είδε ο Αλέκος Σακελλάριος και τον ρώτησε αν είχε σκεφτεί ποτέ να εκμεταλλευτεί το κωμικό του ταλέντο. Ο άγνωστος τότε ηθοποιός του απάντησε αρνητικά.[7] Όταν όμως λίγο καιρό μετά, το 1943, η σχολή του έκλεισε λόγω του πολέμου και του βομβαρδισμού του Πειραιά [7] και πήγε στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» να παρακολουθήσει την παράσταση Αγριόπαπια του Χένρικ Ίψεν, ενθουσιάστηκε και πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την ιατρική και να φοιτήσει στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν και στο Ελληνικό Ωδείο.[5] Ως φοιτητής στο θέατρο Τέχνης, είχε για καθηγητές του τον Δημήτρη Ροντήρη αλλά και τον ίδιο τον Κάρολο Κουν.[8] Αν και οι γονείς του δεν αντέδρασαν σε αυτή του την απόφαση, ο ίδιος υποσχέθηκε πως θα αποκτήσει και ένα πτυχίο πανεπιστημίου κι έτσι, στα τριάντα τρία του, αποφοίτησε από την Πάντειο Σχολή.[5][7]

Ο Γκιωνάκης ήταν άριστος στις μιμήσεις, ενώ εκτός από ηθοποιός ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και χορευτής, αφού έμαθε να παίζει πιάνο και να χορεύει κλακέτες μόνος του.[5][7]

Για την προσφορά του σε θέατρο και κινηματογράφο, τιμήθηκε με το «Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά» και το 1999 βραβεύτηκε και με το έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου.[6]

Θέατρο

Επεξεργασία

Το 1944, ανέβηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι συμμετέχοντας στην παράσταση Ο τελευταίος ασπροκόρακας,[9] ενώ ένα χρόνο μετά εμφανίστηκε στην επιθεώρηση Η ζωή ξαναρχίζει.[4] Η επιθεώρηση ήταν το είδος θεάτρου που απογείωσε την καριέρα του[6] και το είδος που ο ίδιος λάτρευε, θεωρώντας την το δυσκολότερο είδος θεάτρου.[5] Μερικές από τις επιθεωρήσεις στις οποίες εμφανίστηκε είναι οι Έγκμοντ, Πειρασμός, Βίρα τις άγκυρες, Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται, Καινούργια Αθήνα, Άνθρωποι του '60, Ζητείται τεμπέλης και άλλα.[10]

Συμμετείχε ως βασικό στέλεχος σε αξιόλογους θιάσους και έπαιξε σε πλήθος θεατρικών έργων των μεγαλύτερων ξένων δραματουργών, από Μολιέρο μέχρι Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, πριν μεταπηδήσει στο ελληνικό ρεπερτόριο.[4][6] Το 1959 ίδρυσε τον δικό του θίασο, ενώ θεωρείται ο κύριος θεατρικός εκπρόσωπος των έργων του Δημήτρη Ψαθά,[4] αφού του άρεσε ιδιαίτερα η γραφή του και ανέβασε στο θέατρο σχεδόν όλα του τα έργα.[6][7] Πολλά από αυτά τα έργα μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία, όπως Το στραβόξυλο (1969) και Ο αχόρταγος (1967).[4][6]

Κινηματογράφος

Επεξεργασία

Ο Γκιωνάκης, έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου Παπούτσι από τον τόπο σου (1946),[9] η οποία δυστυχώς δεν σώζεται.[7] Από εκεί κι έπειτα, συμμετείχε σε πάρα πολλές ταινίες που έγιναν επιτυχίες, συμπεριλαμβανομένων των Τα κίτρινα γάντια (1960), Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962), Τρίτη και 13 (1963), Άλλος... για το εκατομμύριο! (1964), Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965), Η κοροϊδάρα (1967), Ο αχόρταγος (1967), Το στραβόξυλο (1969), Ο πεθερόπληκτος (1970), Η ωραία του κουρέα (1970), Η κρεβατομουρμούρα (1972) και πολλές άλλες.[6] Συνολικά, συμμετείχε σε 117 ταινίες, ενώ από το 1985 μέχρι το 1992 έπαιξε σε περισσότερες από 30 βιντεοταινίες[5] καθώς, όπως και άλλοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες, πίστευε πως οι βιντεοταινίες θα διαδεχόταν τις κινηματογραφικές παραγωγές, οι οποίες στην Ελλάδα βρίσκονταν ήδη σε παρακμή.[7]

Για πάρα πολλούς, ο καλύτερος ρόλος της καριέρας του θεωρείται αυτός του «Μπρίλη» στην ταινία Τα κίτρινα γάντια.[7][6] Η επιτυχία του ρόλου ήταν τόσο μεγάλη που οδήγησε στην επανακυκλοφορία της ταινίας στις αίθουσες με νέες αφίσες, όπου το όνομα του Γκιωνάκη εμφανιζόταν δεύτερο, μετά το όνομα του Νίκου Σταυρίδη.[5] Οι δικές του αγαπημένες ταινίες ήταν οι Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο, Δέκα μέρες στο Παρίσι, Τα κίτρινα γάντια και Η Αθήνα τη νύχτα.[9]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Ο Γκιωνάκης γνώρισε τη σύζυγό του, Ζέτα, ένα βράδυ που εκείνη είχε πάει στο θέατρο με τις φίλες της κι εκείνος την είδε από τη σκηνή. Την πλησίασε μετά την παράσταση και αφού έμαθε πού έμενε, πήγε την επόμενη μέρα και ζήτησε το χέρι της από τον πατέρα της.[8] Οι δυο τους παντρεύτηκαν τον Ιανουάριο του 1957 με κουμπάρα τη Σοφία Βέμπο και μαζί απέκτησαν δύο κόρες, τη Ρενάτα και την Πωλίνα.[9] Από τις κόρες του απέκτησε τρία εγγόνια, δύο κορίτσια κι ένα αγόρι.[8]

Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας[11] και ήταν υποστηρικτής του Παναθηναϊκού.[12]

Προβλήματα με τη δικαιοσύνη

Επεξεργασία

Στις 14 Οκτωβρίου 1984, ο Γκιωνάκης πυροβόλησε τρεις φορές την τότε ερωμένη του Αφροδίτη Κοζανιτά στο σπίτι της στο Καστρί, έπειτα από καβγά που είχαν.[13] Ο ηθοποιός συνελήφθη και προφυλακίστηκε με την κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας και της παράνομης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας.[14] Κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε, η Κοζανιτά κατέθεσε πως ο Γκιωνάκης δεν είχε πρόθεση να την σκοτώσει, κάτι το οποίο λειτούργησε καταλυτικά στην τελική απόφαση του δικαστηρίου αφού ο εισαγγελέας μετέτρεψε το κατηγορητήριο από απόπειρα ανθρωποκτονίας σε επικίνδυνη σωματική βλάβη, αναγνωρίζοντας επίσης ελαφρυντικά στον δράστη.[15] Το δικαστήριο επέβαλε στον ηθοποιό ποινή φυλάκισης 15 μηνών, η οποία ωστόσο ήταν εξαγοράσιμη.[15]

Προβλήματα υγείας και θάνατος

Επεξεργασία

Ο Γκιωνάκης έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος του προκάλεσε αρκετά προβλήματα υγείας. Το 1998 υπέστη το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο και πέρασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του κατάκοιτος, τόσο εξαιτίας των εγκεφαλικών επεισοδίων όσο και του ακρωτηριασμού που υπέστη στο ένα του πόδι.[6][8] Τον τελευταίο μήνα της ζωής του, η υγεία του παρουσίασε σοβαρή επιδείνωση και απεβίωσε στις 25 Αυγούστου 2002 στο νοσοκομείο «Λευκός Σταυρός» από μόλυνση του αναπνευστικού.[5] Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου.[4]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία

Κινηματογράφος

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Σκηνοθεσία Ρόλος
Δεκαετία 1940
1946 Παπούτσι από τον τόπο σου Αλέκος Σακελλάριος
Δεκαετία 1950
1951 Προπαντός ψυχραιμία Μίμης Φωτόπουλος, Ντίνος Ηλιόπουλος Τηλέμαχος Δράκος
Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν[16] Αλέκος Σακελλάριος πιανίστας
1952 Το στραβόξυλο Χρήστος Αποστόλου Πέτρος Μαρκόπουλος
1957 Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη Μαρία Πλυτά Τώνης
Της νύχτας τα καμώματα[17] Αλέκος Σακελλάριος μάγκας
Το κορίτσι με τα παραμύθια Ανδρέας Λαμπρινός Νταλιτζές[18]
Το παιδί του δρόμου Φρίξος Ηλιάδης πωλητής βιβλίων
1958 Το τρελοκόριτσο Ντίμης Δαδήρας Φίφης
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση Ορέστης Λάσκος Γιάννης Πηδηχτός
Αδέκαροι ερωτευμένοι Τζανής Αλιφέρης Γρηγόρης / Μικές
Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός[19] Πέτρος Χριστόπουλος
1959 Η μουσίτσα Γιάννης Δαλιανίδης Βουδουμπάς (Μίρκα)
Ένας βλάκας και μισός δικηγόρος Περλεπές
Γαμήλιες περιπέτειες Κώστας Γεωργούτσος Τζάκομο
Δουλειές με φούντες Πάνος Γλυκοφρύδης Αλέκος
Ο θείος από τον Καναδά Φίλιππος Φυλακτός Κώστας
Όσο υπάρχουν γυναίκες Γιώργος Παπακώστας Γαρίδας (ταξιτζής)
Το αγοροκόριτσο Ντίμης Δαδήρας Ριρής
Δεκαετία 1960
1960 Αλλού τα κακαρίσματα Τάσος Μελετόπουλος Μίκης Πιλίδης
Τα κίτρινα γάντια Αλέκος Σακελλάριος Μπρίλης[16]
Ερωτικά παιχνίδια Γιώργος Θεοδοσιάδης Θανασάκης
Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω Μαρία Πλυτά Παρμενίων Παρμενίδης
2.000 ναύτες κι ένα κορίτσι Γρηγόρης Γρηγορίου Μπουνάτσας
Ένας Δον Ζουάν για κλάματα Ντίμης Δαδήρας αρραβωνιαστικός
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ[20] Ίων Νταϊφάς Πολ
Το αγρίμι Κώστας Καραγιάννης Λουκάς (υπηρέτης)
1961 Η Αλίκη στο ναυτικό Αλέκος Σακελλάριος δόκιμος
Κορίτσια της Αθήνας Απόλλων Γαβριηλίδης φίλος Τάκη
Ο καλός μας άγγελος Στέλιος Ζωγραφάκης Ηρακλής Βούρας
Στέγνωσαν τα δάκρυά μας Γιώργος Παπακώστας Βαγιάννας
Διαβόλου κάλτσα Γρηγόρης Γρηγορίου Λαλάκης Καρράς
Φτωχαδάκια και λεφτάδες Ορέστης Λάσκος Σάββας
1962 Λαφίνα Λιάκος
Δέκα μέρες στο Παρίσι[16] Μίλτος Ζέπας
Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος Σωτήρης
Κορόιδο γαμπρέ Κώστας Καραγιάννης Λούλης
Φτωχοί κομπιναδόροι Ηλίας Παρασκευάς Ντιντίκος
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο Βασίλης Γεωργιάδης Τζάκομο
Η νύφη το 'σκασε Αλέκος Σακελλάριος ρεσεψιονίστ
Ο Διάβολος και η ουρά του Στέλιος Ζωγραφάκης Γρηγόρης
Η Αθήνα τη νύχτα Κλέαρχος Κονιτσιώτης Γιάννης Γκιωνάκης
Του Κουτρούλη ο γάμος Κώστας Μαργαρίτης Μανώλης Κουτρούλης
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα Γιάννης Δαλιανίδης Βάγγος
Ο άντρας της γυναίκας μου Ντίμης Δαδήρας Παναγιώτης Παναγιωτίδης
Τα Χριστούγεννα του αλήτη Στέλιος Τατασόπουλος Θεοδόσης
Οι σκανδαλιάρηδες Θανάσης Μπακίρης
1963 Τρίτη και 13[16] Ορέστης Λάσκος Σωτήρης Μπερκέτης
Τρελοί πολυτελείας Στέφανος Φωτιάδης Μπάμπης
Επτά μέρες ψέματα Κώστας Ανδρίτσος Θανάσης
Ευτυχώς χωρίς δουλειά / Οι ανειδίκευτοι Γιάννης Καψάλης Αγγελής Κατσαβίδης
Λίγο πριν να ξημερώσει Οδυσσέας Κωστελέτος υπάλληλος γκαράζ
1964 Ο λαγοπόδαρος Λουκάς Χέλμης
Ο Γιάννης τα 'κανε θάλασσα Γιάννης
Ό,τι θέλει ο λαός Μάριος Αδάμης Θανάσης
Εξωτικές βιταμίνες Σωκράτης Καψάσκης Φωστέρης (γιατρός)
Κόσμος και κοσμάκης Ορέστης Λάσκος Μάκης Καρίνης
Άλλος για το εκατομμύριο Κοκός
Ο εμίρης και ο κακομοίρης Γιάννης Γκιωνάκης
Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του Στέλιος Ζωγραφάκης Τρύφων Παπαλεξανδρογεωργακόπουλος
Οι προικοθήρες Παναγιώτης Κωνσταντίνου Περικλής
Νυχτοπερπατήματα Γιώργος Ζερβουλάκος μοιχός[21]
1965 Η Εύα δεν αμάρτησε Ερρίκος Θαλασσινός Μενέαλος Τουλούμπας
Κάλλιο πέντε και στο χέρι Πάνος Γλυκοφρύδης Λάκης Πουρές
Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου Ορέστης Λάσκος Δαμιανός Μπουραλάς
Μπετόβεν και μπουζούκι Φίλιππας
Το βλακόμουτρο Φίλιππος Φυλακτός Πασχάλης
Και οι 14 ήταν υπέροχοι Βαγγέλης Σειληνός Γρηγόρης
Ο αδελφός μου ο λόρδος Φειδίας
1966 Ησαΐα χόρευε Κώστας Ασημακόπουλος Ηλίας Τακούνης
Ο τετραπέρατος Κώστας Ανδρίτσος Αυγερινός
Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι Αλέκος Σακελλάριος Γιώργος
Η αδελφή μου θέλει ξύλο Κώστας Λυχναράς Σπύρος Ντόκος
1967 Η κοροϊδάρα Κώστας Καραγιάννης Ριρίκος
Ο αχόρταγος Ντίμης Δαδήρας Χρήστος Χρυσάφης
Το πλοίο της χαράς Ορέστης Λάσκος Τομ Λούκας
Νυμφίος ανύμφευτος Ευτύχιος Πουλάκης
Μίνι φούστα και καράτε Βαγγέλης Σειληνός Τάκης Κούλης
Ο γαμπρός μου, ο προικοθήρας Μπάμπης
Πέντε γυναίκες για έναν άνδρα Δημήτρης Παππάς
Ένας απένταρος λεφτάς Χρήστος Κυριακόπουλος Γιάννης Μπάκουρας
1968 Ο πεθερόπληκτος Χρήστος
Για ποιον χτυπά η κουδούνα Ορέστης Λάσκος φωνή
1969 Το στραβόξυλο Νικολάκης Μαρούλης
Η ωραία του κουρέα Ντίνος Δημόπουλος Γιάννης Ψαλίδας (κουρέας)[16]
Δεκαετία 1970
1970 Ο ξεροκέφαλος Ερρίκος Θαλασσινός Παντελής Καραμπίνας
Οι τέσσερις άσσοι Κώστας Καραγιάννης Λιλίκος Μπαρδαμάς
Η τύχη μου τρελάθηκε Χρήστος Κυριακόπουλος Ζήσης Καραφανάρης
Ο τρελός της πλατείας Αγάμων Κώστας Ανδρίτσος Γιώργος Αγρανιώτης
1971 Ο αγαθιάρης και η ατσίδα Μιχάλης Τσουκολιάς (θείος / ανιψιός)
Πίσω μου σ' έχω, Σατανά Ντίνος Δημόπουλος Γιάννης Γκιωνάκης
Η κρεβατομουρμούρα Ορέστης Λάσκος Σάββας Τσιβικλής
Ένα αγόρι... αλλιώτικο απ' τ' άλλα Κώστας Καραγιάννης Πέτρος Σοφιανός
1972 Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα[22] Ζαχαρίας (σοφέρ)
Αέρα! Αέρα! Αέρα! Κώστας Ανδρίτσος Στράτος
Δεκαετία 1980
1980 Γεύση από Ελλάδα! Γιώργος Λαζαρίδης Γιάννης
1981 Τροχονόμος Βαρβάρα Όμηρος Ευστρατιάδης Παχούμης Φουρτούνας
Κορόιδο Ρωμιέ Χρήστος Κυριακόπουλος Πότης Πίκουλας
1982 Ο αυτάκιας Αρχιρωμαίος
Ρόδα, τσάντα και κοπάνα[23] Όμηρος Ευστρατιάδης επιθεωρητής
1983 Ο Παπασούζας[24] παπα-Σεπτέμβης
Σερίφης, ο μηχανοφάγος[25] Πλάτωνας
Ρόδα, τσάντα και κοπάνα 2[26] Ηρώδης
Γύφτικη κομπανία Κώστας Καραγιάννης βασιλιάς των Τσιγγάνων
Μια παπαδιά στα μπουζούκια Χρήστος Κυριακόπουλος Ηρακλής
1984 Ρόδα, τσάντα και κοπάνα Νο 3[27] Όμηρος Ευστρατιάδης Ηρώδης

Βιντεοταινίες

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος
1985 Πρώτη νύχτα γάμου

Ο θείος μου ο ατσίδας

Ο ιππότης της λιγούρας

Ο άντρας μου έμεινε παρθένος

Δημόσιος κίνδυνος Νο1 και κάτι

Πώς να παντρέψεις την γυναίκα σου

Τρελές διακοπές του θηριοτροφείου

1986 Επιχείρηση γάμος

Ανδρέας ο επιμένων

Ο μυστικός πράκτωρ

Ο νίντζα με την γκλίτσα

Κορόιδο γαμπρός και κερατάς

Τρελοί ληστές, γυμνά διαμάντια

Οι άνθρωποι του χθες και του σήμερα

1987 Οι μπουκαδόροι

Ο γύφτος και η Πόντια

Εταιρεία ξυλοδαρμών ΕΠΕ

Μια σιγανοπαπαδιά μαφιόζα

Αετονύχηδες και χαζοπούλια

Ο κουμπάρος μου ο ξεφτίλας

Ένα ζευγάρι από κομπιούτερ

Ταρνανάς εναντίον Τσιτσιολίνας

Όλοι τους τρελοί εκτός από μένα

Η μικρομεσαία των μπάτσων σχολή

Αρχηγέ προχώρα σε θέλει όλη η χώρα

1988 Στο ρυθμό του ροκ

Άντζελα ο πειρασμός

Αχ αυτός ο επιπόλαιος

Κουμπάρε μου ξεφτίλα

Σκανδαλιάρικα νιντζάκια

Παπατζήδες της δεκάρας

Ένας μπόμπος στα θρανία

1989 Όσο υπάρχουν κόπανοι

Κατά φαντασίαν εραστής

Τηλεταινίες

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Κανάλι
1993 Κάθε πράμα στον καιρό του ΑΝΤ1

Τηλεοπτικό θέατρο

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος Κανάλι
1975 Τα λιοντάρια

Μπράβο Κολονέλο

Θανασάκης ο πολιτευόμενος

ΥΕΝΕΔ

ΕΡΤ

ΥΕΝΕΔ

1980 Ο θεατρίνος

Οι γκρίζοι κρόταφοι

Το κυνήγι της τύχης

Ρωτήστε το διαχειριστή

ΥΕΝΕΔ

ΥΕΝΕΔ

ΥΕΝΕΔ

ΥΕΝΕΔ

1982 Ο αφελής

Το στραβόξυλο

ΕΡΤ

ΕΡΤ

1988 Ο αετός της πλατείας

Ο θάνατός σου η ζωή μου

ΕΤ1

ΕΤ1

Παραστασιογραφία

Επεξεργασία
Έτος Τίτλος
1944 Πρίγκηψ Μουρούζης
1947 Να τι θέλει ο λαός
1956 Σιγά... και με το Μαλακό!...
1959 Ομόνοια Πλάτς... Πλούτς!
1960-1961 Ώπα... Ώπα!...
1961 Γλυκιά Αθήνα

Κάθε καρυδιάς καρύδι

1965 Αυλή και πεζοδρόμιο

Ραντεβού στις κάλπες

1972 Ο κοριός

Από την Αθήνα με αγάπη

Ποιος είμαι εγώ, ποια είναι αυτή

1979 Μάπες και.. Φάπες
1982 Σας αρέσει το ΠΑΣΟΚολλητό;
1983 Πεινάω μ'ακούς?
1984 Στον Πυρετό της Λόξας
1988 Μη μαδάς τη... ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
1989 Βολπόνε
σεζόν παράσταση ρόλος θίασος θέατρο σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1944/1945 Στο βυθό Αλιόσκας Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» Θέατρο Βρετάνια Κάρολος Κουν
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1950/1951 Έχετε γεια.... βρυσούλες Θίασος Σοφίας Βέμπο
Θεατρικές Επιχειρήσεις Βέμπο 		Θέατρο Βέμπο Ρενάτο Μόρντο
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1953/1954 Φουσκοθαλασσιές Μάκης Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1954/1955 Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται Κουρέας Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1954/1955 Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ Σλέντερ Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας Κτήριο Τσίλερ Κωστής Μιχαηλίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1963/1964 Η Αθηναία του 1964 ... Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάκη Μακρίδη Θέατρο Μετροπόλιταν
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1970/1971 Ο αρχοντοχωριάτης Κύριος Γιορδάνης Προσκήνιο Αλέξη Σολομού Θέατρο Βρετάνια Αλέξης Σολομός
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1977/1978 Ο φιλαράκος μου Θόδωρος Θεατρικές Επιχειρήσεις Κάρολος Παυλάκης
Θίασος Γιάννης Γκιωνάκη 		Θέατρο Βρετάνια Βασίλης Ρίτσος
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1989/1990 Βολπόνε Κορμπάτσιο Θίασος Βασίλη Διαμαντόπουλου Θέατρο Λουζιτάνια Μίνως Βολανάκης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1990/1991 Κυνηγώντας τον έρωτα Συνταγματάρχης Θεατρικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ντούζος Θέατρο Σούπερ Σταρ Ανδρέας Ντούζος

Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.theatro-technis.gr/apofoitoi-1944/.
  2. ↑ cosmopoliti.com/giannisgionakisthatrinios/.
  3. ↑ www.in.gr/2018/09/27/entertainment/giannis-gkionakis-paratise-tin-iatriki-gia-na-ginei-ithopoios/.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Βιογραφικό Γιάννη Γκιωνάκη». Finos Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Βασίλης Νάτσιος (25 Αυγούστου 2018). «Γιάννης Γκιωνάκης: γεννημένος θεατρίνος με εκρηκτικό ταμπεραμέντο». Cosmopoliti. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 «Ο αθυρόστομος κωμικός μας Γιάννης Γκιωνάκης». newsbeast. 30 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 ««Μωρέ εγώ θα σε αρπάξω με το ζόρι..». Η φράση του Σακελάριου που άλλαξε τη ζωή του Γκιωνάκη, ο οποίος παράτησε την Ιατρική Σχολή. Έπαιξε σε 85 ταινίες, αμέτρητα θεατρικά έργα και συμμετείχε σε βιντεοκασέτες...». Μηχανή του Χρόνου - Cyprus edition. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Νίκος Μουρατίδης (18 Σεπτεμβρίου 2021). «Ο μπαμπάς μου ο Γιάννης Γκιωνάκης». nikosonline.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Νίκος Νικόλιζας (2002-08-31). «Γιάννης Γκιωνάκης: Η τελευταία εξομολόγηση…». Εικόνες. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-09-17. https://web.archive.org/web/20210917094616/https://respectnews.gr/%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82/. Ανακτήθηκε στις 2022-04-16. 
  10. ↑ «Γιάννης Γκιωνάκης». Σαν Σήμερα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  11. ↑ «Εφυγε ο Γιάννης Γκιωνάκης». Flash. 25 Αυγούστου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  12. ↑ Γιάννης Λαμπίρης (21 Φεβρουαρίου 2015). «"Πράσινοι" και "ερυθρόλευκοι" επώνυμοι οπαδοί!». SPORT 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  13. ↑ Σοφία Σπίγγου (3 Οκτωβρίου 2020). «Όταν ο γνωστός κωμικός Γιάννης Γκιωνάκης πυροβόλησε την σύντροφό του». Εθνος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  14. ↑ «Η απόπειρα δολοφονίας του Γιάννη Γκιωνάκη κατά της μητέρας του Φοίβου...». Η Μηχανή του Χρόνου. 18 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Μαρία Ζαχαροπούλου (12 Νοεμβρίου 2016). «Το ερωτικό σκάνδαλο της δεκαετίας του '80 με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Γκιωνάκη». NewsBeast. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 «Γιάννης Γκιωνάκης: Το αφιέρωμα της Φίνος Φιλμ στον ηθοποιό». Πρώτο Θέμα. 18 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 
  17. ↑ «Της νύχτας τα καμώματα». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2023. 
  18. ↑ «Γιάννης Γκιωνάκης ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2023. 
  19. ↑ «Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024. 
  20. ↑ «Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  21. ↑ Φιλιππαίος, Νίκος (2022). «Τρεις ελληνικές ταινίες θεάματος: Ρωγμές στην ουτοπία της μακράς δεκαετίας του '60». Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες. doi:10.12681/.30783. ISSN 2654-1742. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/theatrepolis/article/view/30783. 
  22. ↑ Πούλιος, Ιωάννης; Κρυστάλλης, Χρήστος; Δημητροπούλου, Δήμητρα; Ευαγγελινού, Χριστίνα (2017). «Η αξιοποίηση του κινηματογράφου στο μάθημα της φυσικής αγωγής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση». Θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση. http://earthlab.uoi.gr/thete/index.php/thete. [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 
  24. ↑ «ΠΑΠΑ - ΣΟΥΖΑΣ πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 
  25. ↑ «ΣΕΡΙΦΗΣ Ο ΜΗΧΑΝΟΦΑΓΟΣ πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 
  26. ↑ «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα 2 πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 
  27. ↑ «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα Νο 3 πληροφορίες για την ταινία». Athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022. 

Πηγές

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Γκιωνάκης&oldid=10945251"