Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1999)
Φόρμουλα 1 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1999 | |
1998 | 2000 |
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 1999 ήταν το 50ο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της Αυστραλίας, στις 7 Μαρτίου 1999 στη Μελβούρνη και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1999 στην Ιαπωνία. Συνολικά διεξήχθησαν 16 αγώνες και έλαβαν μέρος 11 ομάδες.
Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Μίκα Χάκινεν, για δεύτερη φορά στην καριέρα του, με διαφορά 2 βαθμών από τον δεύτερο Εντι Ιρβάϊν. ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Ferrari, που έπειτα από 16 χρόνια θα ξεκινήσει από τη σαιζόν αυτή την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της (1999–2004).
Ομάδες και Οδηγοί
ΕπεξεργασίαΟμάδα | Κατασκευαστής | Μοντέλο | Κινητήρας | Ελ. | Αρ. | Οδηγοί | Δοκιμαστές Οδηγοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
West McLaren Mercedes | McLaren-Mercedes | MP4/14 | Mercedes FO 110H | B | 1 | Μίκα Χάκινεν | Νικ Χάιντφελντ |
2 | Ντέιβιντ Κούλθαρντ | ||||||
Scuderia Ferrari Marlboro | Ferrari | F399 | Ferrari 048 | B | 3 | Μίχαελ Σουμάχερ | Λούκα Μπαντοέρ Μίκα Σάλο |
Μίκα Σάλο(1) | |||||||
4 | Έντι Ιρβάιν | ||||||
Winfield Williams | Williams-Supertec | FW21 | Supertec FB01 | B | 5 | Αλεσάντρο Ζανάρντι | Μπρούνο Γιουνκέιρα |
6 | Ραλφ Σουμάχερ | ||||||
Benson and Hedges Jordan | Jordan-Mugen-Honda | 199 | Mugen-Honda MF-301 HD | B | 7 | Ντέιμον Χιλ | Τόμας Ένγκε Σίντζι Νακάνο |
8 | Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν | ||||||
Mild Seven Benetton Playlife | Benetton-Playlife | B199 | Playlife FB01 | B | 9 | Τζιανκάρλο Φιζικέλα | Λοράν Ρεντόν |
10 | Αλεξάντερ Βουρτς | ||||||
Red Bull Sauber Petronas | Sauber-Petronas | C18 | Petronas SPE 03A | B | 11 | Ζαν Αλεζί | |
12 | Πέντρο Ντινίζ | ||||||
Repsol Arrows F1 Team | Arrows-Supertec | Α21 | Supertec FB02 | B | 14 | Πέδρο Ντε Λα Ρόσα | Στίβεν Ουότσον |
15 | Τορανοσούκε Τακάτζι | ||||||
HSBC Stewart Ford | Stewart-Ford | SF3 | Ford CR-1 | B | 16 | Ρούμπενς Μπαρικέλο | Λουτσιάνο Μπούρτι |
17 | Τζόνι Χέρμπερτ | ||||||
Gauloises Prost Peugeot | Prost-Peugeot | ΑΡ02 | Peugeot A18 | B | 18 | Ολιβιέ Πανίς | Στεφάν Σαραζέν |
19 | Γιάρνο Τρούλι | ||||||
Fondmetal Minardi Team | Minardi-Ford | Μ01 | Ford VJM1 Zetec-R Ford VJM2 Zetec-R |
B | 20 | Λούκα Μπαντοέρ | Γκαστόν Μαζακάνε |
Στεφάν Σαραζέν(3) | |||||||
21 | Μαρκ Ζενέ | ||||||
British American Racing | BAR-Supertec | 001 | Supertec FB01 | B | 22 | Ζακ Βιλνέβ | Πατρίκ Λεμαρί |
23 | Ρικάρντο Ζόντα | ||||||
Μίκα Σάλο(2) |
- † Όλοι οι κινητήρες έπρεπε να έχουν δέκα κυλίνδρους, διαμόρφωση V10 και κυβισμό του κινητήρα που να μην υπερβαίνει τα 3000 κυβικά.
Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος
Επεξεργασία(1): Ο Μίκα Σάλο αντικατέστησε σε έξι αγώνες τον Μίχαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε τραυματιστεί στο Βρετανικό Γκραν Πρι.
(2): Ο Μίκα Σάλο αντικατέστησε σε τρεις αγώνες τον Ρικάρντο Ζόντα, ο οποίος είχε τραυματιστεί στο Γκραν Πρι της Βραζιλίας.
(3): Ο Στεφάν Σαραζέν αντικατέστησε στο Γκραν Πρι της Βραζιλίας τον Λούκα Μπαντοέρ, ο οποίος είχε τραυματιστεί.
Βαθμολογίες
ΕπεξεργασίαΒαθμολογία οδηγών
ΕπεξεργασίαΗ βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[1]
- † - Οδηγοί που δεν ολοκλήρωσαν τον αγώνα, αλλά πήραν κατάταξη
Βαθμολογία κατασκευαστών
Επεξεργασία |
1η – Scuderia Ferrari Marlboro 2η – West McLaren Mercedes 3η – Benson and Hedges Jordan |
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:[2]
Θέση | Ομάδα | Βαθμοί |
---|---|---|
1 | Ferrari | 128 |
2 | McLaren-Mercedes | 124 |
3 | Jordan-Mugen-Honda | 61 |
4 | Stewart-Ford | 36 |
5 | Williams-Supertec | 35 |
6 | Benetton-Playlife | 16 |
7 | Prost-Peugeot | 9 |
8 | Sauber-Petronas | 5 |
9 | Arrows-Supertec | 1 |
10 | Minardi-Ford | 1 |
11 | BAR-Supertec | 0 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «1999 official driver standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2016.
- ↑ «1999 official team standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2016.