Παύλος τέως Διάδοχος της Ελλάδας
Προτείνεται το λήμμα με τίτλο «Παύλος τέως Διάδοχος της Ελλάδας» να μετακινηθεί υπό τον τίτλο «Παύλος Γκλύξμπουργκ». Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. → (μετονομασία) |
Ο Παύλος, τέως Διάδοχος της Ελλάδας (Τατόι, 20 Μαΐου 1967) είναι μέλος της τέως βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας, το δεύτερο παιδί και ο πρώτος γιος του τέως Bασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου Β΄ και της συζύγου του Άννας Μαρίας. Ως απόγονος του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας, έχει τον τίτλο του πρίγκιπα της Δανίας.[5][6]
Βιογραφικά Στοιχεία
Γεννήθηκε τον Μάιο του 1967 ως Πρίγκιπας Παύλος, Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδος και Πρίγκιπας της Δανίας, στα θερινά Ανάκτορα του Τατοΐου στην Αθήνα.[εκκρεμεί παραπομπή] Είναι γιος του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄ και της Βασίλισσας Άννας-Μαρίας. Από την πλευρά της μητέρας του, είναι ανιψιός της Βασίλισσας Μαργαρίτας Β΄ της Δανίας και από την πλευρά του πατέρα του, ανιψιός της επίτιμης Βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας.
Μεγάλωσε στη Ρώμη έπειτα από το αποτυχημένο αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967 ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών και τη φυγή του Κωνσταντίνου από την Ελλάδα. Μετά το 1973 η βασιλική οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο. [εκκρεμεί παραπομπή]
Αρχικά φοίτησε στο Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου και στην συνέχεια στο κολλέγιο Armand Hammer United World College of the American West, στο Νέο Μεξικό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Σπούδασε Δίκαιο και Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσινγκτον, και έλαβε πτυχίο το 1993. Κατόπιν πραγματοποιήσε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στις Διεθνείς Σχέσεις και τα Οικονομικά στο ίδιο πανεπιστήμιο, και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα το 1995.
Για τρία χρόνια (1987-1990) υπηρέτησε στον Βρετανικό Στρατό, στην Φρουρά των Σκώτων Βασιλικών Δραγόνων (Royal Scots Dragoon Guard) και αποσύρθηκε με τον βαθμό του υπολοχαγού.[7]
Προσωπική ζωή
Παντρεύτηκε την 1η Ιουλίου 1995 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο την Μαρί Σαντάλ Μίλλερ [8] και μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά: την Μαρία Ολυμπία (γεν. 1996), τον Κωνσταντίνο Αλέξιο (γεν. 1998), τον Αχιλλέα Ανδρέα (γεν. 2000), τον Οδυσσέα Κίμωνα (γεν. 2004) και τον Αριστείδη Σταύρο (γεν. 2008).[εκκρεμεί παραπομπή]
Ζει με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη.
Επαγγελματική Δραστηριότητα
Από το 1995 μέχρι το 1997, εργάστηκε στην εταιρεία ναύλωσης πλοίων Charles R. Weber Company Inc στο τμήμα Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ. Το 1997 συν-ιδρύει την Griphon Asset Management, μία εναλλακτική εταιρεία επενδύσεων fund-of-funds. Το 1998, συν-ιδρύει την Ivory Capital Group LLC, μια επενδυτική εταιρεία όπου στόχο έχει την διαχείριση ιδιωτικών επενδύσεων. Το 2002 συν-ιδρύει την Ortelius Capital Partners LLC μια εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ειδικεύεται στην επένδυση σε αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Παύλος εργαζόταν στην Global Family Partners, η οποία ενδιαφερόταν για την εξαγορά του Ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα το 2014. Σύμφωνα με το Βήμα «Στην ιστοσελίδα του GFP εμφανίζεται ως εταίρος του σχήματος και ο κ. Παύλος Γλύξμπουργκ, πρωτότοκος γιος του τέως βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου. Αναφέρεται μάλιστα ότι αξιοποίησε γνωριμίες-«κλειδιά» του οικογενειακού του περιβάλλοντος και τη δεκαπενταετή εμπειρία του ως συμβούλου και διαχειριστή κεφαλαίου για λογαριασμό οικογενειών, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση επενδυτικού κεφαλαίου άνω του 1 δισ. ευρώ». [9]
Τίτλοι και προσφωνήσεις
Από την στιγμή της γέννησής του έως την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα, ο Παύλος, ήταν ο Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδος. Από την κατάργηση της μοναρχίας το 1973 και σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1975[10] δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα επίσημα οι τίτλοι. Ως επίσης Δανός πρίγκιπας, διατηρεί τους τίτλους «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα».[11]
- 20 Μαΐου 1967 – 1 Ιουνίου 1973: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα, Παύλος, Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδος και Πρίγκιπας της Δανίας.
- 1 Ιουνίου 1973 – σήμερα: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα, Παύλος, τέως Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδος και Πρίγκιπας της Δανίας.
Τιμητικές Διακρίσεις
Ελλάδα
- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος
- Μεγαλόσταυρος με Περιδέραιο του Τάγματος των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου
- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Γεωργίου Α΄
- Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος
- Παραλήπτης του Αναμνηστικού Σήματος της Εκατονταετηρίδας της Βασιλικής Οικογένειας της Ελλάδος
Εξωτερικό
Σημειώσεις
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10171.htm#i101704.
- ↑ p10171.htm#i101704. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ kongehuset
.dk /modtagere-af-danske-dekorationer. - ↑ «Danish ministry of Justice». webarkiv.ft.dk. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «The Copenhagen Post» (στα DK). Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «You are being redirected...». www.greekroyalfamily.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Crown Princess Marie-Chantal's Classic Wedding Tiara». The Court Jeweller (στα Αγγλικά). 14 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Α.Ε., tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. «tovima.gr - Αρχίζει η νέα κούρσα για το ιπποδρομιακό στοίχημα». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-4/
- ↑ «H.M. Dronning Anne-Marie». www.kongehuset.dk. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023.
Πηγές
- Hindley, Geoffrey (2000). The Royal Families of Europe. New York: Caroll & Graf. ISBN 0-7867-0828-X.
- Miroslav Marek. «Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg». Genealogy.Eu. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2005.
- Woodhouse, C.M. (1998). Modern Greece a Short History . London: Faber & Faber. ISBN 0-571-19794-9.
- Γιάννης Κάτρης (1974). Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα 1960–1970. Athens: Παπαζήση.
- Αλέξης Παπαχελάς (1997). Ο βιασμός της ελληνικής δημοκρατίας. Athens:Εστία. ISBN 960-05-0748-1.
- Καδδάς, Αναστάσιος Γ. «Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια», Εκδόσεις Φερενίκη (2010)
- Ανδρέας Μέγκος «Εραλδικά Σύμβολα και Διάσημα του Βασιλείου της Ελλάδος», Εκδόσεις Στέμμα (2015)
- Εκδόσεις Στέμμα, «Κανονισμός Εθιμοταξίας και Τελετών της Βασιλικής Αυλής» (2016)