Ράλλυ Ακρόπολις

(Ανακατεύθυνση από Ράλι Ακρόπολις)

Το Ράλλυ Ακρόπολις (επίσημη εμπορική ονομασία τα τελευταία χρόνια: The rally of Gods, μετάφραση: Το ράλλυ των Θεών) είναι ένας από τους παλαιότερους και σημαντικότερους αγώνες αυτοκινήτου. Ξεκίνησε να διοργανώνεται από την ΕΛΠΑ το 1951 και πλέον αποτελεί μέρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ (WRC). Θεωρείται από τα πιο απαιτητικά και ανταγωνιστικά Ράλλυ του πρωταθλήματος.

Η ράμπα εκκίνησης του 55ου Ράλλυ Ακρόπολις
Ιστορικό ράλι ακρόπολις

Το 1951, από μια ιδέα μιας ομάδας οδηγών και με την βοήθεια της Shell διοργανώθηκε ένας αγώνας 1.923 χιλιομέτρων. Ένα από τα ιδρυτικά μέλη του, ως πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου και Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ), υπήρξε ο παράγοντας του Παναθηναϊκού, Απόστολος Νικολαΐδης.[1][2] Ο αγώνας ξεκίνησε από την Αθήνα και πέρασε κατά σειρά από τις πόλεις Τρίπολη, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Καβάλα, Θεσσαλονίκη με τον τερματισμό να γίνεται στην Αθήνα. Την επόμενη χρονιά (1952) η ΕΛΠΑ αναλαμβάνει την διοργάνωση του αγώνα και το 1953 ο αγώνας γίνεται διεθνής. Το 1960 ο αγώνας συμπεριλαμβάνεται στους αγώνες του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Από το 1973 συμπεριλαμβάνεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Επίσης περιλαμβάνεται στα πανελλήνια πρωταθλήματα και κύπελλα κλάσεων, στο κύπελλο της FIA για αυτοκίνητα παραγωγής και στο παγκόσμιο κύπελλο για κατασκευαστές αυτοκινήτων τουρισμού.

Νεότερα χρόνια (2005 έως σήμερα)

Επεξεργασία

Το 2005 κέντρο του αγώνα ήταν η Λαμία. Μια υπερειδική διαδρομή έλαβε μέρος στο Ολυμπιακό Στάδιο με μεγάλη επιτυχία. Εκείνη την χρονιά, το ράλλυ Ακρόπολις ψηφίστηκε ως το καλύτερο ράλλυ για το 2005. Το 2006 το κέντρο του αγώνα μεταφέρθηκε στην Αθήνα και στα γύρω βουνά. Το σέρβις παρκ (service park) ήταν στον χώρο του Ολυμπιακού σταδίου Αθηνών. Αυτή την χρονιά έγιναν δύο υπερειδικές στο Ολυμπιακό στάδιο, μια φορά την πρώτη μέρα του αγώνα και μια την τελευταία. Το 2007 το κέντρο του αγώνα ήταν και πάλι η Αθήνα. Το 2007 υπήρξαν 3 υπερειδικές, οι οποίες έλαβαν χώρα στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο στο Μαρκόπουλο. To 2009 το ράλλυ διεξήχθη στο Λουτράκι Κορινθίας και νικητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Μίκο Χίρβονεν στις 14 Ιουνίου.[3][4] Το 2011 ο διάσημος και πιο σκληρός αγώνας του παγκοσμίου πρωταθλήματος επανήλθε στο αγωνιστικό καλεντάρι της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου. Το 2011 το κέντρο του αγώνα ήταν το Λουτράκι,και οι ειδικές διαδρομές επεκτάθηκαν στη Φθιώτιδα, τη Βοιωτία,την Κορινθία και την Αργολίδα. Ο αγώνας ξεκίνησε στις 16 Ιουνίου κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως των Αθηνών, με την τελετή έναρξης και έληξε στις 19 Ιουνίου. Το 2012 το ράλλυ ακρόπολις ξεκίνησε στις 24 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο με κέντρο του αγώνα στο Λουτράκι, ακόμα το 2012 προστέθηκαν μερικές νέες ειδικές διαδρομές. Η τελετή λήξης έγινε στις 27 Μαΐου στο Club Hotel Casino Loutraki και νικητής αναδείχθηκε ο Σεμπαστιάν Λεμπ. [5] To 2013 ήταν η τελευταία χρονιά που το ράλλυ προσμετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, καθώς λόγω οικονομικών δυσχερειών και μη εξόφλησης των οφειλών προς την Παγκόσμια Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, αποκλείστηκε από το καλεντάρι των αγώνων του Πρωταθλήματος. Νικητής το 2013 αναδείχθηκε ο Φινλανδός Γιάρι - Μάττι Λάτβαλα. Από το 2014 ο αγώνας προσμετρά στο καλεντάρι του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλλυ, με το κέντρο του αγώνα να επιστρέφει στα εδάφη της Φθιώτιδας το 2016, όπου νικητής αναδείχθηκε ο νεαρός Ραλφ Σιρμάσις, προκαλώντας έκπληξη στους οπαδούς του αγώνα και αφήνοντας εκτός ανταγωνισμού τα μεγάλα φαβορί.Το 2021 επανήλθε στο πρόγραμμα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ αντικαθιστώντας το Ράλλυ της Χιλής το οποίο ακυρώθηκε καθώς η χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα με την πανδημία του Ίου sars-cov-2.[6]

Νικητές Οδηγοί

Επεξεργασία
 
Ο Κάρλος Σάινθ με Ford Focus RS WRC 2000 στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2000.
 
Ο Ζιλ Πανιζί με Peugeot 206 WRC στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2003.
 
Ο Πέτερ Σόλμπεργκ με Subaru Impreza S11 WRC '05 στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2005.
 
Ο Σεμπαστιάν Λεμπ με Citroën C4 WRC στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2007.
 
Ο Σεμπαστιάν Οζιέ με Citroën DS3 WRC στo Ελευθεροχώρι (ΕΔ 3), νικητής στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2011.
 
Ο Σεμπαστιάν Λεμπ με Citroën DS3 WRC, νικητής στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2012.
 
Ο Σεμπαστιάν Οζιέ με Volkswagen Polo R WRC στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2013.
Έτος Οδηγός Συνοδηγός Αυτοκίνητο
1951   Πέτρος Περατικός Fiat 1400
1952   Τζόνι Πεσματζόγλου   Νίκος Παπαμηχαήλ Chevrolet Deluxe V8
1953   Νίκος Παπαμιχαήλ   Σπύρος Δημητράκος Jaguar XK120
1954   Πέτρος Παπαδόπουλος   Σπύρος Δημητράκος Opel Rekord
1955   Τζόνι Πεσματζόγλου   Μ. Παπανδρέου Opel Kapitän
1956   Bάλτερ Σοκ   Ρολφ Μολ Mercedes-Benz 300 SL
1957[Σημ. 1]   Ζαν Πιέρ Εσταζέ   Λουσίλ Εσταζέ Ferrari 250 GT
1958   Λουίτζι Βιλιορέζι   Τσίρο Μπασαντόνα Lancia Aurelia B20 GT
1959   Βόλφγκανγκ Λέβι   Χανς Βέντσερ Auto Union 1000
1960   Bάλτερ Σοκ   Ρολφ Μολ Mercedes-Benz 220 SE
1961   Έρικ Κάρλσον   Βάλτερ Κάρλσον Saab 96
1962   Έουγκεν Μπόριγκερ   Πίτερ Λανγκ Mercedes-Benz 220 SE b
1963   Έουγκεν Μπόριγκερ   Ρολφ Κνολ Mercedes-Benz 300 SE
1964   Τομ Τράνα   Γκούναρ Τερμάνιους Volvo PV544
1965   Καρλ Μάγνους Σκογκ   Λένναρτ Μπέργκρεν Volvo Amazon
1966   Μπενκτ Σόντερστρορμ   Γκούναρ Παλμ Ford Cortina Lotus
1967   Πάντι Χόπκιρκ   Ρον Κρέλιν Mini Cooper S
1968   Ρότζερ Κλαρκ   Τζιμ Πόρτερ Ford Escort
1969   Πάουλι Τοϊβόνεν   Μάρτι Καλάρι Porsche 911 S
1970   Ζαν Λυκ Τεριέ   Μαρσέλ Καλεβάρτ Alpine-Renault A110 1300
1971   Ούβε Άντερσον   Αρν Χερτζ Alpine-Renault A110 1600
1972   Χάκαν Λίντμπεργκ   Χέλμουτ Έισεντλε Fiat 124 Spider
1973   Ζαν Λυκ Τεριέ   Κρίστιαν Ντελφεριέ Alpine-Renault A110 1800
1974
Δεν διεξήχθη
1975  Βάλτερ Ρερλ   Γιόχαν Μπέργκερ Opel Ascona 1.9 SR
1976   Χάρι Κάλστρομ   Κλάους Γκόρεν Άντερσον Datsun 160J
1977   Μπιόρν Βάλντεγκααρντ   Χανς Τορζέλιους Ford Escort RS 1800
1978   Βάλτερ Ρερλ   Κρίστιαν Γκάισντερφερ Fiat 131 Abarth
1979   Μπιόρν Βάλντεγκααρντ   Χανς Τορζέλιους Ford Escort RS 1800
1980   Άρι Βάτανεν   Ντέιβιντ Ρίτσαρντς Ford Escort RS 1800
1981   Άρι Βάτανεν   Ντέιβιντ Ρίτσαρντς Ford Escort RS 1800
1982   Μισέλ Μουτόν   Φαμπρίτσια Πονς Audi Quattro
1983   Βάλτερ Ρερλ   Κρίστιαν Γκάισντερφερ Lancia 037
1984   Στιγκ Μπλόμκβιστ   Μπιόρν Σέντεμπεργκ Audi Quattro
1985   Τίμο Σάλονεν   Σέπο Χαριάνε Peugeot 205 T16
1986   Γιούχα Κάνκουνεν   Γιούχα Πίρονεν Peugeot 205 T16
1987   Μάρκου Άλεν   Ίλκα Κιβιμάκι Lancia Delta HF 4WD
1988   Μίκι Μπιαζιόν   Τιτσιάνο Σιβιέρο Lancia Delta HF Integrale 8V
1989   Μίκι Μπιαζιόν   Τιτσιάνο Σιβιέρο Lancia Delta HF Integrale 8V
1990   Κάρλος Σάινθ   Λουίς Μόγια Toyota Celica GT-4 ST165
1991   Γιούχα Κάνκουνεν   Γιούχα Πίρονεν Lancia Delta HF Integrale 16V
1992   Ντιντιέ Οριόλ   Μπερνάρντ Οσελί Lancia Delta HF integrale Evoluzione
1993   Μίκι Μπιαζιόν   Τιτσιάνο Σιβιέρο Ford Escort RS Cosworth
1994   Κάρλος Σάινθ   Λουίς Μόγια Subaru Impreza 555
1995[Σημ. 2]  Άρης Βωβός  Κώστας Στεφανής Lancia Delta HF Integrale
1996   Κόλιν Μακ Ρέι   Ντέρεκ Ρίνγκερ Subaru Impreza 555
1997   Κάρλος Σάινθ   Λουίς Μόγια Ford Escort RS Cosworth
1998   Κόλιν Μακ Ρέι   Νίκι Γκριστ Subaru Impreza S5 WRC '98
1999   Ρίτσαρντ Μπερνς   Ρόμπερτ Ριντ Subaru Impreza S5 WRC '99
2000   Κόλιν Μακ Ρέι   Νίκι Γκριστ Ford Focus RS WRC 2000
2001   Κόλιν Μακ Ρέι   Νίκι Γκριστ Ford Focus RS WRC 2001
2002   Κόλιν Μακ Ρέι[7]   Νίκι Γκριστ Ford Focus RS WRC 2001
2003   Μάρκο Μάρτιν   Μάικλ Παρκ Ford Focus RS WRC 2003
2004   Πέτερ Σόλμπεργκ   Φιλ Μιλς Subaru Impreza S10 WRC '04
2005  Σεμπαστιάν Λεμπ   Ντανιέλ Ελενά Citroën Xsara WRC
2006  Μάρκους Γκρόνχολμ   Τίμο Ραουτιάινεν Ford Focus RS WRC
2007  Μάρκους Γκρόνχολμ   Τίμο Ραουτιάινεν Ford Focus RS WRC
2008  Σεμπαστιάν Λεμπ   Ντανιέλ Ελενά Citroën C4 WRC
2009  Μίκο Χίρβονεν   Γιάρμο Λέχτινεν Ford Focus RS WRC 2009
2010
Δεν διεξήχθη
2011  Σεμπαστιάν Οζιέ   Ζυλιέν Ινγκρασιά Citroën DS3 WRC
2012  Σεμπαστιάν Λεμπ   Ντανιέλ Ελενά Citroën DS3 WRC
2013  Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα   Μίκα Άντιλα Volkswagen Polo R WRC
2014  Κρεγκ Μπριν   Σκοτ Μάρτιν Peugeot 208 T16 R5
2015  Καγιετάν Καγιετάνοβιτς  Γιαροσλάβ Μπαράν Ford Fiesta R5
2016  Ραλφ Σιρμάσις  Αρτούρς Σίμινς Skoda Fabia R5
2017  Καγιετάν Καγιετάνοβιτς  Γιαροσλάβ Μπαράν Ford Fiesta R5
2018  Μπρούνο Μαγκαλιάες  Ούγκο Μαγκαλιάες Skoda Fabia R5
2019-2020
Δεν διεξήχθη
2021   Κάλε Ροβανπέρα  Τζόνε Χαλτούνεν Toyota Yaris WRC
2022   Τιερί Νεβίλ  Μαρτίν Βιντέιγκε Hyundai i20 N Rally1
2023   Κάλε Ροβανπέρα  Τζόνε Χαλτούνεν Toyota GR Yaris Rally1
2024   Τιερί Νεβίλ  Μαρτίν Βιντέιγκε Hyundai i20 N Rally1

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Ο Άλκης Μίχος ήταν ο νικητής του Ε' Ράλι Ακρόπολις 1957. Όμως, κατόπιν καταγγελίας άλλου Έλληνα αγωνιζόμενου ο οποίος -αξίζει να αναφερθεί- δεν είχε καμία πιθανότητα διάκρισης στη γενική κατάταξη του αγώνα, τιμωρήθηκε καταλαμβάνοντας, τελικά, την 8η θέση γενικής. Η καταγγελία ανέφερε ότι η πινακίδα του αυτοκινήτου του Α. Μίχου δεν ήταν αναρτημένη στη θέση της, μια και κατά τη διάρκεια της διαδρομής Κορίνθου-Αθηνών την είχε χάσει και του την παρέδωσε αργότερα άλλος διαγωνιζόμενος που την είχε βρει στο δρόμο. Όπως αναφέρει ντοκουμέντο της εποχής "οι αρμόδιοι διεπίστωσαν την αλήθεια της καταγγελίας και αφού απέβαλαν κάθε συναισθηματισμό, ετιμώρησαν τον Μίχο όπως επέβαλαν οι κανονισμοί και κατεβίβασαν τον Έλληνα αγωνιζόμενο από το βάθρο του νικητού.".
  2. Ο αγώνας δεν μετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Όταν ο Απόστολος Νικολαΐδης έγινε ο «Πατριάρχης του Παναθηναϊκού», sdna.gr, 15 Οκτωβρίου 2017.
  2. Όταν έφυγε ο Απόστολος Νικολαΐδης, sport24.gr, 15 Οκτωβρίου 2016.
  3. Ο Χιρβόνεν νικητής του 56ου Ράλι Ακρόπολις[νεκρός σύνδεσμος], ΕΡΤ, 14 Ιουνίου 2009.
  4. «Ο Χιρβόνεν νικητής στο 56ο Ράλι Ακρόπολις | ΣΚΑΪ». www.skai.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. 
  5. «Ράλι Ακρόπολις 2012». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2012. 
  6. «To Ράλι Ακρόπολις επιστρέφει στο WRC». in.gr. 26 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. 
  7. Με συνολικά 5 νίκες στο Ράλι Ακρόπολις, ο Κόλιν Μακ Ρέι παραμένει πολυνίκης στα χρονικά του εν λόγω ράλι.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Αγώνες του Παγκόσμιου πρωταθλήματος ράλλυ:

Σουηδία | Μεξικό | Πορτογαλία | Αργεντινή | Σαρδηνία | Ελλάδα
Φινλανδία | Γερμανία | Νέα Ζηλανδία | Καταλωνία | Κορσική | Ιαπωνία | Τουρκία | Μεγάλη Βρετανία

Παλαιότεροι αγώνες του πρωταθλήματος:

Αρκτική | Αυστραλία | Βραζιλία | Κίνα | Ακτή Ελεφαντοστού | Κύπρος | Ινδονησία
Μαρόκο | Μόντε Κάρλο | ΗΠΑ | Πολωνία | Σαφάρι | Σαν Ρέμο | Νορβηγία