Opel Kapitän

μοντέλο αυτοκινήτου

Το Opel Kapitän ήταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο που παράχθηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Opel από τον Μάρτιο του 1939 μέχρι τον Μάιο του 1970, σε αρκετές διαδοχικές γενιές.

Opel Kapitän
Opel Kapitän A (1964 - 1968)
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (από τον Μάρτιο του 1929 μέχρι τον Μάρτιο του 2017)
ΠαραγωγήΜάρτιος 1939 — Μάιος 1970
Σεζόν1939 — 1970
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΌχημα πολυτελείας πλήρους μεγέθους
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοOpel Super 6
Επόμενο μοντέλοOpel Senator

Πρώτη γενιά (1938-1940)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1939.

Το πρώτο Opel Kapitän άρχισε να παράγεται τον Νοέμβριο του 1938,[1] για να αντικαταστήσει το Opel Super 6, το οποίο όμως ήταν λίγο μικρότερο, αν και είχε τον ίδιο κινητήρα, που επίσης χρησιμοποιούταν στο Opel Blitz. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε να παράγεται λίγο πριν αρχίσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και έτσι δεν πωλήθηκαν πολλά από αυτά τα αυτοκίνητα, αν και μέχρι το φθινόπωρο του 1940, όταν σταμάτησε να παράγεται, είχαν πωληθεί 25.371 αντίτυπα, μολονότι κάποια αυτοκίνητα που φτιάχτηκαν με εξαρτήματα που είχαν μείνει στο εργοστάσιο της εταιρείας, συνέχισαν να πωλούνται μέχρι το 1948.

Από την πρώτη του γενιά, η Kapitän πρότεινε καινοτόμες τεχνικές και αισθητικές λύσεις: σε τεχνικό επίπεδο υπήρχε στην πραγματικότητα η χρήση του αυτοφερόμενου αμαξώματος (ενιαίο δομικό σύνολο), το οποίο άρχιζε πλέον να εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Με αυτόν τον τρόπο, το Kapitän έκανε μια αποφασιστική ρήξη με τις «ναυαρχίδες» της Opel του παρελθόντος, συνδεδεμένες μέχρι τότε (συμπεριλαμβανομένου του Super 6 που μόλις είχε βγει από την παραγωγή) με την παλιά αρχιτεκτονική του πλαισίου τύπου σκάλας (κοινώς «χτιστό» πάνω σε επίπεδη πλατφόρμα σχήματος σκάλας).

 
Opel Kapitän καμπριολέ του 1939, πίσω μέρος.

Επίσης, όσον αφορά το εξωτερικό στυλ του οχήματος, υπήρχαν πολλά μοντέρνα στοιχεία που χαρακτήριζαν το Kapitän. Η επιρροή του αμερικανικού ομίλου της General Motors, ιδιοκτήτη της μάρκας για σχεδόν δέκα χρόνια τότε (ήταν ο μητρικός όμιλος της Opel από το 1929 έως τον Μάρτιο του 2017), έγινε αισθητή με συνέπεια. Το Kapitän είχε πολύ αμερικανικού τύπου επιρροές στο στυλ του, οι οποίες έμοιαζαν πολύ με τα σύγχρονα μοντέλα του εξωτερικού και προεικόνιζαν τις σειρές των μεγάλων ευρωπαϊκών σεντάν που επρόκειτο να παραχθούν δέκα χρόνια αργότερα. Χαρακτηριστικό αυτού του στυλ ήταν γενικά το πολύ στρογγυλεμένο αμάξωμα με ένα πολύ τοξωτό και καμπυλωτό προφίλ και πιο αναλυτικά το μπροστινό μέρος με ογκώδη φτερά, στα οποία ενσωματώθηκαν εξ ολοκλήρου οι εξάγωνοι προβολείς. Αυτή η λύση ωρίμασε τη διαδικασία του στιλιστικού εκσυγχρονισμού που ξεκίνησε ήδη το 1935 με το αρκετά μικρότερο Olympia και συνεχίστηκε με τα Kadett και Admiral, στα οποία οι μπροστινοί προβολείς ήταν πλέον ημι-ενσωματωμένοι στο αμάξωμα. Το καπό είχε αυλακώσεις από το πλάι με κάποιες σχισμές που ενώνονταν στις πολύ πιο πολλές οριζόντιες σχισμές που σχημάτιζαν τη γρίλια, οι τελευταίες πολύ στρογγυλευμένες. Η συνολική όψη του μπροστινού μέρους θύμιζε επίσης αυτή του Cord 812, ενός καινοτόμου αμερικανικού μοντέλου από τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Χαρακτηριστικό ήταν και το δίτμημο παρμπρίζ.

Η πρώτη σειρά του Kapitän ήταν εξοπλισμένη με τον ίδιο βενζινοκινητήρα με το Super 6, δηλαδή έναν εξακύλινδρο σε σειρά (I6) 2.473 κυβικών εκατοστών με χρονισμό βαλβίδων πάνω και ικανό να αποδίδει μέγιστη ισχύ 55 ίππων στις 3.500 στροφές το λεπτό, με μέγιστη κορυφή ροπής τιμή 145 N·m στις 1.600 στροφές το λεπτό. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν τριών σχέσεων με αθόρυβους συνδέσμους, ενώ ο συμπλέκτης μονόδισκος. Αυτός ο κινητήρας ήταν βασισμένος σε σχέδια της Chevrolet.

Οι αναρτήσεις ήταν μπροστά με ανεξάρτητους τροχούς με διπλά εγκάρσια τραπεζοειδή, σπειροειδή ελατήρια και υδραυλικά αμορτισέρ μοχλού, ενώ στο προηγούμενο Super 6 τοποθετήθηκαν αναρτήσεις με σχήμα Dubonnet, λιγότερο εκλεπτυσμένες και αξιόπιστες. Ο πίσω άξονας, από την άλλη, πρότεινε μια πιο κλασική λύση άκαμπτου άξονα, αλλά και με μοχλούς υδραυλικά αμορτισέρ και διαμήκη φυλλώδη ελατήρια. Το σύστημα πέδησης ήταν τετρατύμπανο (με ταμπούρα εμπρός και πίσω).

Η πρώτη σειρά του Kapitän έφτανε σε τελική ταχύτητα τα 126 km/h και προσφερόταν σε τρεις εκδόσεις αμαξώματος: δίθυρο ή τετράθυρο σεντάν και δίθυρο κάμπριο.

Η παραγωγή του Kapitän πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο του Ρύσελσχαϊμ: τρεις παραλλαγές αμαξώματος σχεδιάστηκαν αμέσως, συγκεκριμένα 2-θυρο σεντάν, 4-θυρο σεντάν και 2-θυρο 4-θέσιο κάμπριο. Το soft top της τελευταίας έκδοσης κατασκευάστηκε από την Hebmüller, αλλά η τελική συναρμολόγηση πραγματοποιήθηκε μόνο στο Ρύσελσχαϊμ.

Το Kapitän έγινε η βάση για το Ρωσικό GAZ Pobeda (1946 - 1958), και μάλιστα αρκετά αντίτυπα αγοράστηκαν τότε από την Σοβιετική Ένωση για να μελετήσουν τον σχεδιασμό τους.

Δεύτερη Γενιά (1948-1950)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1950.
 
Opel Kapitän σεντάν του 1948-1950, πίσω μέρος.

Τον Οκτώβριο του 1948, το Kapitän επανεμφανίστηκε ως το πρώτο μεταπολεμικό εξακύλινδρο αυτοκίνητο της Γερμανίας. Θα ήταν λογικό η Opel να ξεκινούσε την κατασκευή του Kapitän ένα χρόνο νωρίτερα, καθώς ο κινητήρας χρησιμοποιούταν και στα φορτηγά Opel Blitz εκείνη την εποχή, αλλά οι επαγγελματικοί κανονισμοί απαγόρευαν τις πωλήσεις επιβατικών αυτοκινήτων από πολίτες με κυβισμό άνω του 1,5 λίτρου. Η αρχική παραγωγή προοριζόταν για τις δυνάμεις κατοχής, αλλά οι πωλήσεις σε ιδιώτες ξεκίνησαν το 1949. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη της μεγάλης γκάμα αμαξωμάτων κουπέ και καμπριολέ που είχε διευρύνει την απήχηση του μοντέλου στη δεκαετία του 1930: το Kapitän του 1948 προσφέρθηκε μόνο ως σαλούν/σεντάν, βασισμένο στην έκδοση του 1939.

Οι κύριες διαφορές από το προπολεμικό μοντέλο ήταν οι στρογγυλοί προβολείς σε αντίθεση με τους εξαγωνικούς, καθώς και τα βελτιωμένα ελατήρια και αποσβεστήρες. Από τον Μάιο του 1950 το ταμπλό επανασχεδιάστηκε και ο επιλογέας ταχυτήτων μεταφέρθηκε από το πάτωμα στην κολόνα του τιμονιού. Με 55 PS (40 kW, 54 ίπποι), το πρώτο μεταπολεμικό Kapitän μπορούσε να φτάσει σε τελική ταχύτητα 126 km/h (78,3 mph), χρειαζόταν 29 δευτερόλεπτα για να φτάσει τα 100 km/h (62 mph) και κατανάλωνε 13 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα (22 mpg‑ Imp; 18 mpg‑US) στη διαδικασία.

Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1951 κατασκευάστηκαν 30.431 Kapitän.

Τρίτη γενιά (1951-1953)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1951.
 
Opel Kapitän σεντάν του 1951, πίσω μέρος.

Το Kapitän του 1951, που παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του 1951, ήταν μια στυλιστικά ελαφρώς εκσυγχρονισμένη έκδοση του παλιού μοντέλου. τεχνικά ήταν περίπου το ίδιο. Η αναλογία συμπίεσης του κινητήρα αυξήθηκε από 6,0:1 σε 6,25 σε 1, η απόδοση του από 55 PS (40 kW, 54 ίπποι) σε 58 PS (43 kW, 57 ίπποι).

Εξωτερικά, το αυτοκίνητο ξεχώριζε εύκολα από τα πρώτα μεταπολεμικά Kapitän, χάρη σε μια αφθονία χρωμίου και μια ψησταριά αμερικανικού τύπου στο μπροστινό μέρος (που έμοιαζε με το Nash Ambassador της δεκαετίας του 1940). Αυτό ήταν το πιο σύγχρονο μεγάλο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής στην Ευρώπη κατά τα αμέσως προ και μεταπολεμικά χρόνια. Ανταγωνιστικά μοντέλα Mercedes με επίπεδο, όρθιο, μονοκόμματο παρμπρίζ και εξωτερικούς προβολείς έμοιαζαν από άλλη εποχή παρά τη μεγαλύτερη αξία τους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτό το στιβαρά κατασκευασμένο και άνετο αυτοκίνητο έχασε γρήγορα σε αξία και προσπάθεια συντήρησης, με λίγους μεταχειρισμένους αγοραστές να έχουν τη δυνατότητα να φορολογήσουν και να ασφαλίσουν έναν κινητήρα 2,5 λίτρων εκείνη τη στιγμή. Η ισχύς αυξήθηκε αργότερα στους 60 PS (44 kW, 59 ίπποι), καθώς η καλύτερη ποιότητα βενζίνης επέτρεψε στους κατασκευαστές να αυξήσουν τους λόγους συμπίεσης.

Από τον Μάρτιο του 1951 έως τον Ιούλιο του 1953, η Opel κατασκεύασε 48.562 αυτοκίνητα αυτής της σειράς.

Τέταρτη γενιά (1953-1958)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1955.

Τον Νοέμβριο του 1953, η Opel λάνσαρε ένα εντελώς νέο Kapitän που ήταν μακρύτερο και φαρδύτερο από τον προκάτοχό του. Η νέα γενιά διέθετε αναθεωρημένο πίσω "ζωντανό" άξονα, πίσω ράβδο σταθεροποίησης και ελαφρώς διευρυμένα φρένα τυμπάνου. Ο εξακύλινδρος κινητήρας έφερε μαζί του, αν και η αναλογία συμπίεσής του αυξήθηκε στο 7,0:1, δίνοντας αρχικά 68 PS (50 kW, 67 ίπποι). Για το 1955, η απόδοση αυξήθηκε στα 71 PS (52 kW, 70 ίπποι) και ενισχύθηκε περαιτέρω στα 75 PS (55 kW, 74 ίπποι) για το 1956.

Όπως το μικρότερο Olympia Rekord, το οποίο έμοιαζε κάπως με μοντέλα του 1953 των ΗΠΑ του Plymouth (όπως το Cranbrook), το Kapitän χρησιμοποιούσε παρόμοια σχεδιαστική γλώσσα.

Πέμπτη γενιά (1958-1959)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1959.

Το Kapitän του 1958 (σειρά P1), που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 1958, ήταν και πιο φαρδύ και χαμηλότερο από τον προκάτοχό του και διέθετε πανοραμικά παράθυρα. Κέρδισε ορισμένους επαίνους για το στυλ του «ονειρικού αυτοκινήτου» αμερικανικής έμπνευσης, αλλά υπήρξαν επίσης επικριτές που επεσήμαναν ότι η έκταση των περιτυλιγμένων μπροστινών και πίσω παραθύρων, μαζί με την κλίση της πίσω γραμμής οροφής, περιόριζε την Η θέα του οδηγού έξω άσκοπα και έκανε τις πίσω πόρτες πολύ στενές: πολλοί επιβάτες πίσω καθισμάτων, όταν είχαν διαπραγματευτεί για το πίσω κάθισμα, είχαν προβλήματα με το ύψος του κεφαλιού.

Έκτη γενιά (1959-1963)

Επεξεργασία
 
Opel Kapitän σεντάν του 1959-1960.

Το P2 Kapitän βγήκε στην αγορά τον Αύγουστο του 1959 και ενώ είχε ακόμα το πανοραμικό παρμπρίζ, απέκτησε νέα μάσκα και αναθεωρημένο αμάξωμα με πιο γωνιακή οροφή και νέο πίσω μέρος. Οδηγήθηκε από μια ισχυρότερη νέα, υπερτετράγωνη εξάδα σε σειρά 2,6 λίτρων (διάμετρος x διαδρομή: 85 x 76,5 αντί για 80 x 82 mm), ακόμα σχεδίασης OHV και ωστηρίου. Μεταφέρθηκαν τα κιβώτια 3 ταχυτήτων και 4 ταχυτήτων overdrive. το τελευταίο αντικαταστάθηκε από τον Δεκέμβριο του 1960 από το 3-τάχυτο αυτόματο Roto-Hydra-Matic της GM.

Το P2 σκαρφάλωσε σε τελική ταχύτητα 150 km/h (93,2 mph), έφτασε τα 100 km/h (62 mph) σε 16 δευτερόλεπτα και κατανάλωσε 12 L/100 km (24 mpg‑ Imp; 20 mpg‑US).

Από τον Αύγουστο του 1959 έως τον Δεκέμβριο του 1963, η Opel κατασκεύασε 145.618 μονάδες αυτής της σειράς Kapitän. Κανένα άλλο μοντέλο Opel Kapitän, πριν ή μεταγενέστερα, δεν πέτυχε τόσο υψηλό επίπεδο παραγωγής.

 
Opel Kapitän A.

Το 1964, η Opel παρουσίασε τα εντελώς νέα μοντέλα KAD (Kapitän, Admiral, Diplomat). το Kapitän χρησίμευσε ως το βασικό μοντέλο αυτής της σειράς μοντέλων τριών επιπέδων.

Τροφοδοτήθηκε από τους ίδιους κινητήρες με το Opel Admiral, δηλαδή έναν εξακύλινδρο 2,6 ή 2,8 λίτρων. Ένας μικρός αριθμός Kapitän έλαβε ακόμη και τον V8 4,6 λίτρων που προέρχεται από τη Chevrolet. Για την αυστριακή αγορά, τα μοντέλα 580 Kapitän και Admiral έλαβαν την έκδοση 2,5 λίτρων του εξακύλινδρου CIH με ισχύ 112 PS (82 kW, 110 ίπποι) το 1966 και το 1967.

Όπως και τα πιο ακριβά αδέρφια του, το Kapitän ανακατασκευάστηκε στα τέλη του 1967 και έλαβε λωρίδες τρίψιμο, ένα νέο τιμόνι ZF και μια πτυσσόμενη κολόνα τιμονιού. Ταυτόχρονα, έγινε διαθέσιμη μια νέα έκδοση HL (Hochleistung = υψηλών επιδόσεων) του εξακύλινδρου 2,8 λίτρων που απέδιδε 140 PS (103 kW, 138 ίπποι).

Το νέο KAD ήταν σημαντικά μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του, κάτι που αποδείχτηκε εμπόδιο στην αγορά. Οι πωλήσεις του Kapitän A μειώθηκαν απότομα. μέχρι τη διακοπή του, τον Νοέμβριο του 1968, συνολικά 24.249 αυτοκίνητα έφυγαν από το εργοστάσιο. Τα ακριβότερα μοντέλα Admiral και Diplomat πουλήθηκαν στην πραγματικότητα καλύτερα.

 
Opel Kapitän B.
 
Opel Kapitän B, πίσω μέρος.

Το Kapitän B παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του 1969 και ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που έφερε το όνομα Kapitän. Οι επιλογές κινητήρων περιελάμβαναν ένα μονόκαννο καρμπυρατέρ εξακύλινδρο 2,8 λίτρων ή μια δίκαννη έκδοση του ίδιου, σε συνδυασμό είτε με μηχανικό κιβώτιο 4 σχέσεων είτε με αυτόματο κιβώτιο 3 ταχυτήτων της Opel. Το εκσυγχρονισμένο αμάξωμα ήταν οριακά πιο κοντό και στενό, κατά περίπου 5 εκατοστά (2 ίντσες) και στις δύο διαστάσεις, αλλά παρόλα αυτά αποδείχτηκε πολύ μεγάλο και έμοιαζε με αμερικανική εμφάνιση για τους Ευρωπαίους αγοραστές.

Η παραγωγή τελείωσε τον Μάιο του 1970, καθώς οι αγοραστές μεγάλων αυτοκινήτων προτιμούσαν περισσότερο εξοπλισμό και κύρος. Τα πιο πλούσια Admiral και Diplomat έζησαν μέχρι τον Ιούλιο του 1976 και τον Ιούλιο του 1977, αντίστοιχα. Μετά από μια σύντομη περίοδο χωρίς ένα Opel πλήρους μεγέθους, η γκάμα αντικαταστάθηκε από το Senator το 1978.

Μόνο 4.976 μοντέλα Kapitän B κατασκευάστηκαν σε 15 μήνες.

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. Ludvigsen, Karl E. (1975), Opel: wheels to the world; a seventy-five year history of automobile manufacture, Princeton Publishing, p. 54, ISBN 0-915038-01-3.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Werner Oswald: Deutsche Autos 1945–1975. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1975, ISBN 3-87943-391-7, S. 72–142.
  • Oswald, Werner (2003). Deutsche Autos 1945-1990, Band (vol) 3 (στα Γερμανικά). Motorbuch Verlag. ISBN 3-613-02116-1. 
  • Eckhart Bartels: Das Opel Kapitän Buch. Die Geschichte der Opel 6-und-8-Zylinder-Großwagen von 1916 bis heute. Podszun Verlag, Brilon 1999, ISBN 3-86133-193-4.
  • Zuerst erschienen 1987 im gleichen Verlag unter dem Titel: Das Opel-Kapitän-Buch: 40 Jahre Opel-Grosswagen; vom „Super 6“ bis zum „Diplomat V8“; 1937 bis 1977. ISBN 3-923448-39-2.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία