Opel Kapitän

μοντέλο αυτοκινήτου

Το Opel Kapitän ήταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο που παράχθηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Opel από τον Μάρτιο του 1939 μέχρι τον Μάιο του 1970, σε αρκετές διαδοχικές γενιές.

Opel Kapitän
Opel Kapitän A (1964 - 1968)
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (από τον Μάρτιο του 1929 μέχρι τον Μάρτιο του 2017)
ΠαραγωγήΜάρτιος 1939 — Μάιος 1970
Σεζόν1939 — 1970
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΌχημα πολυτελείας πλήρους μεγέθους
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοOpel Super 6
Επόμενο μοντέλοOpel Senator

Ιστορία Επεξεργασία

 
Opel Kapitän του 1939.

Το πρώτο Opel Kapitän άρχισε να παράγεται τον Νοέμβριο του 1938,[1] για να αντικαταστήσει το Opel Super 6, το οποίο όμως ήταν λίγο μικρότερο, αν και είχε τον ίδιο κινητήρα, που επίσης χρησιμοποιούταν στο Opel Blitz. Το αυτοκίνητο ξεκίνησε να παράγεται λίγο πριν αρχίσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και έτσι δεν πωλήθηκαν πολλά από αυτά τα αυτοκίνητα, αν και μέχρι το φθινόπωρο του 1940, όταν σταμάτησε να παράγεται, είχαν πωληθεί 25.371 αντίτυπα, μολονότι κάποια αυτοκίνητα που φτιάχτηκαν με εξαρτήματα που είχαν μείνει στο εργοστάσιο της εταιρείας, συνέχισαν να πωλούνται μέχρι το 1948.

Από την πρώτη του γενιά, η Kapitän πρότεινε καινοτόμες τεχνικές και αισθητικές λύσεις: σε τεχνικό επίπεδο υπήρχε στην πραγματικότητα η χρήση του αυτοφερόμενου αμαξώματος (ενιαίο δομικό σύνολο), το οποίο άρχιζε πλέον να εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Με αυτόν τον τρόπο, το Kapitän έκανε μια αποφασιστική ρήξη με τις «ναυαρχίδες» της Opel του παρελθόντος, συνδεδεμένες μέχρι τότε (συμπεριλαμβανομένου του Super 6 που μόλις είχε βγει από την παραγωγή) με την παλιά αρχιτεκτονική του πλαισίου τύπου σκάλας (κοινώς «χτιστό» πάνω σε επίπεδη πλατφόρμα σχήματος σκάλας).

Επίσης, όσον αφορά το εξωτερικό στυλ του οχήματος, υπήρχαν πολλά μοντέρνα στοιχεία που χαρακτήριζαν το Kapitän. Η επιρροή του αμερικανικού ομίλου της General Motors, ιδιοκτήτη της μάρκας για σχεδόν δέκα χρόνια τότε (ήταν ο μητρικός όμιλος της Opel από το 1929 έως τον Μάρτιο του 2017), έγινε αισθητή με συνέπεια. Το Kapitän είχε πολύ αμερικανικού τύπου επιρροές στο στυλ του, οι οποίες έμοιαζαν πολύ με τα σύγχρονα μοντέλα του εξωτερικού και προεικόνιζαν τις σειρές των μεγάλων ευρωπαϊκών σεντάν που επρόκειτο να παραχθούν δέκα χρόνια αργότερα. Χαρακτηριστικό αυτού του στυλ ήταν γενικά το πολύ στρογγυλεμένο αμάξωμα με ένα πολύ τοξωτό και καμπυλωτό προφίλ και πιο αναλυτικά το μπροστινό μέρος με ογκώδη φτερά, στα οποία ενσωματώθηκαν εξ ολοκλήρου οι εξάγωνοι προβολείς. Αυτή η λύση ωρίμασε τη διαδικασία του στιλιστικού εκσυγχρονισμού που ξεκίνησε ήδη το 1935 με το αρκετά μικρότερο Olympia και συνεχίστηκε με τα Kadett και Admiral, στα οποία οι μπροστινοί προβολείς ήταν πλέον ημι-ενσωματωμένοι στο αμάξωμα. Το καπό είχε αυλακώσεις από το πλάι με κάποιες σχισμές που ενώνονταν στις πολύ πιο πολλές οριζόντιες σχισμές που σχημάτιζαν τη γρίλια, οι τελευταίες πολύ στρογγυλευμένες. Η συνολική όψη του μπροστινού μέρους θύμιζε επίσης αυτή του Cord 812, ενός καινοτόμου αμερικανικού μοντέλου από τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Χαρακτηριστικό ήταν και το δίτμημο παρμπρίζ.

Η πρώτη σειρά του Kapitän ήταν εξοπλισμένη με τον ίδιο βενζινοκινητήρα με το Super 6, δηλαδή έναν εξακύλινδρο σε σειρά (I6) 2.473 κυβικών εκατοστών με χρονισμό βαλβίδων πάνω και ικανό να αποδίδει μέγιστη ισχύ 55 ίππων στις 3.500 στροφές το λεπτό, με μέγιστη κορυφή ροπής τιμή 145 N·m στις 1.600 στροφές το λεπτό. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν τριών σχέσεων με αθόρυβους συνδέσμους, ενώ ο συμπλέκτης μονόδισκος. Αυτός ο κινητήρας ήταν βασισμένος σε σχέδια της Chevrolet.

Οι αναρτήσεις ήταν μπροστά με ανεξάρτητους τροχούς με διπλά εγκάρσια τραπεζοειδή, σπειροειδή ελατήρια και υδραυλικά αμορτισέρ μοχλού, ενώ στο προηγούμενο Super 6 τοποθετήθηκαν αναρτήσεις με σχήμα Dubonnet, λιγότερο εκλεπτυσμένες και αξιόπιστες. Ο πίσω άξονας, από την άλλη, πρότεινε μια πιο κλασική λύση άκαμπτου άξονα, αλλά και με μοχλούς υδραυλικά αμορτισέρ και διαμήκη φυλλώδη ελατήρια. Το σύστημα πέδησης ήταν τετρατύμπανο (με ταμπούρα εμπρός και πίσω).

Η πρώτη σειρά του Kapitän έφτανε σε τελική ταχύτητα τα 126 km/h και προσφερόταν σε τρεις εκδόσεις αμαξώματος: δίθυρο ή τετράθυρο σεντάν και δίθυρο κάμπριο.

Η παραγωγή του Kapitän πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο του Ρύσελσχαϊμ: τρεις παραλλαγές αμαξώματος σχεδιάστηκαν αμέσως, συγκεκριμένα 2-θυρο σεντάν, 4-θυρο σεντάν και 2-θυρο 4-θέσιο κάμπριο. Το soft top της τελευταίας έκδοσης κατασκευάστηκε από την Hebmüller, αλλά η τελική συναρμολόγηση πραγματοποιήθηκε μόνο στο Ρύσελσχαϊμ.

Το Kapitän έγινε η βάση για το Ρωσικό GAZ Pobeda (1946 - 1958), και μάλιστα αρκετά αντίτυπα αγοράστηκαν τότε από την Σοβιετική Ένωση για να μελετήσουν τον σχεδιασμό τους. Μετά τον πόλεμο, η παραγωγή του αυτοκινήτου άρχισε και πάλι από τον Οκτώβριο του 1948, αν και το μοντέλο ήταν αρκετά παρόμοιο με το προπολεμικό, αλλά με μερικές αλλαγές για την αύξηση της ασφάλειας του και την αντοχή του κινητήρα του.

Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1951, είχαν πωληθεί ακόμα 30,431 αντίτυπα. Τον Μάρτιο του 1951, το μοντέλο έλαβε μια νέα αισθητική, μια νέα μπροστινή μάσκα που ήταν παρόμοια με τα Αμερικάνικα μοντέλα του ομίλου της General Motors, όπου ανήκε τότε η Opel. Άλλα 48,562 αντίτυπα παράχθηκαν από τον Μάρτιο του 1951 μέχρι τον Ιούλιο του 1953.

Στις επόμενες γενιές του, το αυτοκίνητο γινόταν όλο και πιο δημοφιλές, καθώς η οικονομία της Γερμανίας (τότε Δυτικής Γερμανίας) βελτιώθηκε και το αποκορύφωμα της εμπορικής απήχησης έλαβε χώρα το 1960.

Το 1964, η Opel εισήγαγε την εντελώς νέα σειρά μοντέλων KAD (από τα αρχικά των μοντέλων Kapitän, Admiral, Diplomat) και από αυτά το Kapitän A (όπως ονομάστηκε η νέα τότε γενιά) ήταν το βασικό μοντέλο. Μάλιστα η γενιά αυτή έφτασε τις μέγιστες στα χρονικά του μοντέλου διαστάσεις, με μήκος 4.948 χιλιοστά, αλλά από το έτος αυτό και μετά, ανταγωνιστικά μοντέλα από την Mercedes άρχισαν να παίρνουν πωλήσεις από το μοντέλο, καθώς η Opel ήταν καλύτερα γνωστή για οικονομικά αυτοκίνητα. Το αποτέλεσμα ήταν μια ξαφνική και ραγδαία πτώση στις πωλήσεις του και τελικώς η παραγωγή του Kapitän A διακόπηκε τον Νοέμβριο του 1968, έχοντας πωλήσει 24.249 αντίτυπα.

Αντικατάσταση Επεξεργασία

Λόγω χαμηλών πωλήσεων, η τελευταία γενιά του αυτοκινήτου, γνωστή ως Kapitän B και με μήκος 4.907 χιλιοστά, ενώ είχε μπει στην παραγωγή τον Μάρτιο του 1969 σταμάτησε να παράγεται τον Μάιο του 1970, αφού είχαν κατασκευαστεί μόλις 4.976 αντίτυπα του Kapitän B. Ωστόσο, οι πληρέστερες εκδόσεις Admiral και Diplomat, συνέχισαν να παράγονται μέχρι το 1978, όταν και αντικαταστάθηκαν όλες μαζί από το Opel Senator.

Φωτογραφίες Επεξεργασία

Αναφορές Επεξεργασία

  1. Ludvigsen, Karl E. (1975), Opel: wheels to the world; a seventy-five year history of automobile manufacture, Princeton Publishing, p. 54, ISBN 0-915038-01-3.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Werner Oswald: Deutsche Autos 1945–1975. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1975, ISBN 3-87943-391-7, S. 72–142.
  • Oswald, Werner (2003). Deutsche Autos 1945-1990, Band (vol) 3 (στα Γερμανικά). Motorbuch Verlag. ISBN 3-613-02116-1. 
  • Eckhart Bartels: Das Opel Kapitän Buch. Die Geschichte der Opel 6-und-8-Zylinder-Großwagen von 1916 bis heute. Podszun Verlag, Brilon 1999, ISBN 3-86133-193-4.
  • Zuerst erschienen 1987 im gleichen Verlag unter dem Titel: Das Opel-Kapitän-Buch: 40 Jahre Opel-Grosswagen; vom „Super 6“ bis zum „Diplomat V8“; 1937 bis 1977. ISBN 3-923448-39-2.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία