Ρόδα Εσπερίων Κέρκυρας
Η Ρόδα Εσπερίων ή Καρουσάδων είναι χωριό κοντά στα βόρεια παράλια της Κέρκυρας[2].
| Ρόδα | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
| Περιφερειακή Ενότητα | Κέρκυρας |
| Δήμος | Βόρειας Κέρκυρας |
| Δημοτική Ενότητα | Εσπερίων |
| Δημοτική Κοινότητα | Καρουσάδων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Επτάνησα |
| Νομός | Κέρκυρας |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 49083 |
| Τηλ. κωδικός | +30 26630 |
Γεωγραφία - Ιστορία Επεξεργασία
Η Ρόδα απέχει 38,5 χλμ. ΒΔ. από την πόλη της Κέρκυρας και βρίσκεται ανάμεσα στην Αχαράβη (Α.) και το Σιδάρι (Δ.). Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1981 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Καρουσάδων[3]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και μετά την τροποποίησή του το 2019, μαζί με τον Άγιο Ιωάννη, την Αστρακερή και τους Καρουσάδες αποτελούν τη δημοτική κοινότητα Καρουσάδων που υπάγεται στη στη δημοτική ενότητα Εσπερίων του δήμου Βόρειας Κέρκυρας[4] και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 89 κατοίκους[5].
Η περιοχή κατοικήθηκε στην αρχαιότητα, όπως μαρτυρούν αρκετά κτηριακά λείψανα. Τα κατάλοιπα δωρικού ναού των κλασικών χρόνων, δυτικά του σύγχρονου οικισμού, αποτελούν το πλέον σημαντικό εύρημα της θέσης. Το 1939 η Αρχαιολογική Εταιρεία ανέσκαψε ένα δωρικό περίπτερο ναό (6 x 11) και έφερε στο φως την κρηπίδα όπως και τμήματα της στέγης του, π.χ. γείσα με γραπτή διακόσμηση, πήλινα ανθέμια και μαρμάρινα ακρωτήρια. Ο ναός χρονολογείται στον 5ο π.Χ. αιώνα. Το έτος 1930 ο τότε Έφορος Αρχαιοτήτων Ιωάννης Παπαδημητρίου εντόπισε κίονες του ναού στην περιοχή που έφερε το όνομα «Άγιος Γεώργιος των στύλων», από όπου προέρχονταν και άλλα spolia που χρησιμοποιήθηκαν σε σύγχρονα κτίσματα του οικισμού της Ρόδας. Το 1939 η Αρχαιολογική Εταιρεία, με επικεφαλής εκ νέου τον Παπαδημητρίου, διεξήγαγε στη θέση την πρώτη ανασκαφή κατά την οποία ήρθαν στο φως η κρηπίδα, οι τοίχοι καθώς και σημαντικά τμήματα της ανωδομής του ναού. Το 1967 σε ανασκαφές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας υπό τον Έφορο Γεώργιο Δοντά εντοπίστηκε και ο ορθογώνιος βωμός ανατολικά του ναού.
Πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κέρκυρας[6]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Τον γειτονικό και συνώνυμο οικισμό Ρόδα Θιναλίου.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Γ. Δοντάς, ΑΔ 21, 1966 (1967) Β2, Χρον., 329, πιν. 337 β-γ.
- Γ. Δοντάς, ΑΔ 22, 1967 (1969) Β2, Χρον., 367-368, πιν. 275 δ-ε, σχ. 8.
- Π. Γ. Καλλιγάς, ΑΔ 24, 1969 (1970) Β2, Χρον., 264-265, σχ. 7.
- Κ. Πρέκα-Αλεξανδρή, Οι αρχαιότητες της Κέρκυρας (Αθήνα 2010), 139.
- Α. Χωρέμη-Σπετσιέρη, Τα νησιά του Ιονίου Πελάγους κατά τους ιστορικούς χρόνους, Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, αρ. 269 (Αθήνα 2011), 83.
Παραπομπές - Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 22, τομ. 30.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Νόμος 4600/2019 - ΦΕΚ 43/Α/9-3-2019 (Άρθρα 98-178)». Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας | e-nomothesia.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10673 (σελ. 199 του pdf)
- ↑ «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχαιολογικό Μουσείο Κέρκυρας». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.