Στάδιο Μαρσέλ Πικό

Στάδιο Μαρσέλ Πικό
Προηγούμενα ονόματα	Σταντ ντυ Παρκ ντε Σπορ ντυ Πον ντ'Εσσέ (1926–1963)
Ιδιοκτήτης	Αστική Κοινότητα του Μείζονος Νανσί
Είδος	στάδιο και αθλητικός χώρος
Χωρητικότητα	20.087 θεατές
Διαστάσεις αγωνιστικού χώρου	105 μ. x 68 μ.
Επιφάνεια	Συνθετικός χλοοτάπητας
Κατασκευή
Έναρξη εργασιών	8 Αυγούστου 1926 και 1921
Εγκαίνια	8 Αυγούστου 1926
Ανακαίνιση	1999-2003
Αρχιτέκτονας	Ζεράρ Μπερντ, Φρανσίς Μοριγιόν, Φιλίπ Τουβενί (1999 - 2003)
Τοποθεσία
Διεύθυνση	BOULEVARD JEAN JAURES 54510 Tomblaine; 90, Boulevard Jean-Jaurès, ; 54510 Tomblaine; Τομπλαίν; Γαλλία
Φορείς εκμετάλλευσης
	ΑΣ Νανσί
	Πολυμέσα

Το Στάδιο Μαρσέλ Πικό είναι ποδοσφαιρικό γήπεδο ευρισκόμενο στο Τομπλαίν, προάστιο της πόλης του Νανσί στη Γαλλία.

Έχοντας αποτελέσει έδρα των Σταντ Ουνιβερσιταίρ Λορραίν και ΦΚ Νανσί, το Πικό αποτελεί, σήμερα, έδρα του πλέον προσφάτως ιδρυθέντος συλλόγου της πόλης του Νανσί: της ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη. Η χωρητικότητά του είναι της τάξεως των 20.087 θέσεων.

Ιστορία Επεξεργασία

Ανέγερση Επεξεργασία

Το σχέδιο ανέγερσης του γηπέδου γεννήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 1913, κατά τη διάρκεια της κατάθεσης ενώπιον του Δήμου του Νανσί μιας έκθεσης περί της ιδέας ανέγερσης ενός αθλητικού κέντρου, μια έκθεση η οποία είχε συγγραφεί από τον γραμματέα της φοιτητικής ένωσης του Νανσί^[4]. Ο στόχος ήταν διπλός: να αποτελέσει ένα πανεπιστημιακό κέντρο άθλησης και, ταυτόχρονα, έναν χώρο εκδηλώσεων. Παυθέν λόγω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το σχέδιο τέθηκε εκ νέου σε εφαρμογή μετά τη λήξη των εχθροπραξιών. Η Σταντ Ουνιβερσιταίρ Λορραίν, υπό την προεδρία ενός καπελλά ονόματι Μαρσέλ Πικό, έλαβε, τότε, ένα οικόπεδο έξι εκταρίων, το οποίο ευρισκόταν στην κοινότητα του Τομπλαίν, πλησίον της γέφυρας του Εσσέ, στα ανατολικά της πόλης του Νανσί.

Εγκαίνια Επεξεργασία

Το κέντρο εγκαινιάστηκε επισήμως στις 8 Αυγούστου 1926 υπό την ονομασία « Παρκ ντε Σπορ ντυ Πον ντ'Εσσέ », ενώ ήταν επίσης γνωστό ως « Σταντ ντε λ'Ουνιβερσιτέ ». Το γήπεδο φιλοξένησε το 1935 τις επαγγελματικές ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις της ΦΚ Νανσί, συλλόγου ο οποίος ιδρύθηκε στη διάρκεια της ίδιας χρονιάς, ενώ δεν διέθετε παρά μόνον μία κερκίδα, την κερκίδα Ζακέ, η οποία είχε λάβει την ονομασία ενός παλαιού σχολιαστή. Περιμετρικά των υπολοίπων τριών πλευρών του γηπέδου, οι θεατές ήσαν τοποθετημένοι επί χωμάτινων λόφων, οι οποίοι ήσαν έτσι τροποποιημένοι, ώστε να έχουν κλιμακωτή μορφή. Το 1963, τοποθετήθηκαν οι πρώτοι προβολείς στο γήπεδο για τη διεξαγωγή νυχτερινών αναμετρήσεων.

Το γήπεδο μετονομάστηκε το 1968, λαμβάνοντας το όνομα του παλαιού προέδρου της Σταντ Ουνιβερσιταίρ Λορραίν και της ΦΚ Νανσί, Μαρσέλ Πικό.

Επεκτάσεις (1973 - 1978) Επεξεργασία

Το 1973, μια νέα μεγάλου μεγέθους κερκίδα ανεγέρθηκε, η κερκίδα Αζότ. Χάρη σε ορισμένες τροποποιήσεις στα διαχωριστικά τμήματα μεταξύ των διαφορετικών κερκίδων, το γήπεδο ήταν, πλέον, θέση να φιλοξενήσει 25.000 θεατές. Το ρεκόρ προσέλευσης του γηπέδου ήταν της τάξεως των 30.384 θεατών και σημειώθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1976, στα πλαίσια της αναμέτρησης ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη - ΑΣ Σαιντ-Ετιέν.

Το 1978, το γήπεδο εξοπλίσθηκε με νέους πυλώνες φωτισμού, οι οποίοι ήσαν ισχυρότεροι σε σύγκριση με τους προηγούμενους ως προς το επίπεδο φωτισμού. Την ίδια χρονιά, ο στίβος που περιτριγύριζε τον αγωνιστικό χώρο αφαιρέθηκε, με στόχο την ανέγερση των κερκίδων Μαρμότ και Σωντρόν, οι οποίες ευρίσκονταν πίσω από τις δύο εστίες.

Στις 23 Μαΐου 1988, το Σταντ Μαρσέλ-Πικό φιλοξένησε το ιωβηλαίο του Πλατινί, το οποίο και σηματοδότησε το τέλος της αγωνιστικής καριέρας του γεννημένου στο Νανσί Γάλλου διεθνή, με σειρά διασημοτήτων να λαμβάνουν μέρος στην εκδήλωση. Το Σταντ Μαρσέλ-Πικό έγινε, τότε, το μοναδικό γήπεδο παγκοσμίως όπου αγωνίστηκαν ταυτόχρονα τρεις από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα: ο Μαραντόνα, ο Πελέ και ο Πλατινί.

Ανακαίνιση (1999 - 2003) Επεξεργασία

Καθώς το γήπεδο είχε καταστεί ιδιαίτερα παλαιό στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το γήπεδο αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας ανακαίνισης ανά τμήμα, με μόνο τα θεμέλια της κερκίδας Αζότ να διατηρούνται από το αρχικό γήπεδο. Με τη συγκεκριμένη ευκαιρία, οι διαφορετικές κερκίδες του γηπέδου συνδέθηκαν μεταξύ τους, ενώ περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου χτίστηκε τάφρος, αντικαθιστώντας την παλαιότερη περίφραξη. Ο παλαιός φωτισμός του γηπέδου επίσης αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε από τέσσερις πυλώνες προβολέων. Η πλήρης ανακαίνιση του γηπέδου ξεκίνησε στις 18 Οκτωβρίου 1999 και ολοκληρώθηκε το 2003.

Στη διάρκεια της σεζόν 2007-2008, η τέταρτη θέση της ΑΣ Νανσί-Λωρραίνη, με μόλις μία εντός έδρας ήττα, στη διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής, είχε ως αποτέλεσμα η έδρα της Νανσί να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό πληρότητας επί του συνόλου των ομάδων της γαλλικής Λιγκ 1 με ποσοστό της τάξεως του 93,3 %^[5].

Στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2010, το γήπεδο εξοπλίσθηκε με τεχνητό χλοοτάπητα^[6]. Ο συγκεκριμένος χλοοτάπητας, παρά το γεγονός πως αποτέλεσε αντικείμενο κριτικής σε ορισμένες περιπτώσεις από τους παίκτες και τους προπονητές, επέτρεψε, ωστόσο, τη διεξαγωγή αναμετρήσεων εν μέσω του βαρύ χειμώνα της περιοχής της Λωρραίνης.

Πανοραμική άποψη των κερκίδων (Δεκέμβριος 2010).

Euro 2016 Επεξεργασία

Το γήπεδο είχε προγραμματιστεί να φιλοξενήσει αναμετρήσεις του Euro 2016, με ένα σχέδιο επέκτασης και εκσυγχρονισμού το οποίο θα είχε ως στόχο την αύξηση της χωρητικότητάς του στις 32.000 θέσεις καθήμενων. Η κερκίδα Ζακέ θα προοριζόταν αποκλειστικά για χρήση από τους VIP (4.000 θέσεις) και τους δημοσιογράφους (300 θέσεις για δημοσιογράφους Τύπου και ραδιοφώνου). Το κόστος του σχεδίου είχε εκτιμηθεί περίπου στα 70 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι εργασίες θα ξεκινούσαν την άνοιξη του 2011 και θα ολοκληρώνονταν ενόψει της έναρξης της σεζόν 2013-2014^[6]. Διαφωνίες με τους οικονομικούς συνεργάτες ως προς τη χρηματοδότηση του σχεδίου είχαν ως αποτέλεσμα την ακύρωση του σχεδίου και την απόσυρση του Μαρσέλ-Πικό από τη φιλοξενία αναμετρήσεων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.