Η Σαιντ-Ετιέν (γαλλικά: Association Sportive de Saint-Étienne, γαλλική προφορά: Ασοσιασιόν Σπορτίβ ντε Σαιντ-Ετιέν), γνωστή και ως ΑΣΣΕ ή ΑΣ Σαιντ-Ετιέν, είναι ένα γαλλικό ποδοσφαιρικό σωματείο που ιδρύθηκε το 1919 στην ομώνυμη πόλη της ΝΑ Γαλλίας. Η ομάδα αγωνίζεται στο πάντα κατάμεστο Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ (γνωστό και ως "le Chaudron" (το Καζάνι) αλλά και "l'enfer vert" (Πράσινη Κόλαση) και θεωρείται από τα σημαντικότερα και πιο επιτυχημένα ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας, καθώς έχει κατακτήσει 10 Πρωταθλήματα. Παραδοσιακή είναι η αντιπαλότητά της με την Ολιμπίκ Λυών, της γειτονικής πόλης Λυών, και το μεταξύ τους ντέρμπι χαρακτηρίζεται ως των ντέρμπι μεταξύ των πλουσίων (Ολιμπίκ Λυών) και των εργατών (Σαιντ-Ετιέν).

ΑΣ Σαιντ-Ετιέν
Επίσημη ονομασίαAssociation sportive de Saint-Étienne Loire, Amicale des employés de la Société des magasins Casino, Amicale Sporting Club, Association sportive stéphanoise και Association sportive de Saint-Étienne
ΠροσωνύμιοΟι πράσινοι, Στεφανουά και Σαιντέ
Ίδρυση1919
ΈδραΣαιντ-Ετιέν και L'Étrat, Γαλλία
ΣτάδιοΣτάδιο Ζοφρουά Γκισάρ, Σαιντ-Ετιέν[1][2]
ΙδιοκτήτηςLarry Tanenbaum
ΠρόεδροςIvan Gazidis
ΠροπονητήςΟλιβιέ Νταλ'Ογκλιό
ΠρωτάθλημαΛιγκ 1
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Σαιντ-Ετιέν έχει εργατικές ρίζες, καθώς δημιουργήθηκε αρχικά το 1919 από μέλη της Amicale des employés de la Société des magasins Casino: δηλαδή τα μέλη του σωματείου εργαζομένων της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Καζινό). Το πράσινο χρώμα της επιχείρησης στην οποία εργάζονταν οι ιδρυτές της ομάδας, υιοθετήθηκε για τις φανέλες της ομάδας. Αργότερα, το 1920 αφαιρέθηκε από την επωνυμία το λογότυπο Καζινό αλλά προκειμένου να διατηρηθούν τα αρχικά A.S.C, μετονομάστηκε η ομάδα σε Amical Sporting Club. Η επόμενη μετονομασία του συλλόγου σημειώθηκε το 1928 όταν ο Pierre Guichard ( υιός του ιδιοκτήτη της αλυσίδας καταστημάτων Καζινό, Geoffroy Guichard ) ανέλαβε τη διοίκηση της ομάδας και τη μετονόμασε σε Association Sportive Stéphanoise. Τέλος, το 1933, η ομάδα έγινε επαγγελματική και έκτοτε ονομάζεται: Association Sportive de Saint-Étienne. Η Σαντ-Ετιέν ανέβηκε για πρώτη φορά στην κορυφαία ποδοσφαιρική κατηγορία της Γαλλίας το 1937. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 το σωματείο διατηρούσε πολύ στενή σχέση με το ομόχρωμο Σκωτσέζικο σωματείο της Σέλτικ Γλασκώβης.

Το απόγειο της Δόξας

Επεξεργασία

Η ΑΣ Σαιντ-Ετιέν κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο το Κύπελλο Charles Drago, το 1955. Τρία χρόνια αργότερα στέφτηκε για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Γαλλίας και αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε ευρωπαική διοργάνωση ερχόμενη αντιμέτωπη με τη Σκωτσέζικη Ρέιντζερς. Το 1961 ανέλαβε την προεδρία της ομάδας ο Roger Rocher και την επόμενη χρονιά η Σεντ Ετιέν κατέκτησε το κύπελλο Γαλλίας αλλά πραγματοποίησε απογοητευτική πορεία στο πρωτάθλημα και τελικώς υποβιβάστηκε. Επανήλθε δυναμικά ένα χρόνο αργότερα, κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα του 1964 αλλά και αυτά των ετών 1967-1970. Παράλληλα στέφθηκε κυπελλούχος Γαλλίας το 1967 και 1970. Τη δεκαετία του 70, η ομάδα (με τον Robert Herbin στον πάγκο από το 1972) συνέχισε να κατακτά τίτλους (ντάμπλ το 1974 και 1976) ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου ηττήθηκε από την Μπάγερν Μονάχου. Το κύπελλο του 1977 και το πρωτάθλημα του 1981 υπήρξαν τα τελευταία τρόπαια του συλλόγου. Την τριετία 1979-1982 αγωνίστηκε στην ομάδα, ο Μισέλ Πλατινί, ο κορυφαίος Γάλλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.

Η Παρακμή

Επεξεργασία

To 1982, το ξέσπασμα ενός σοβαρού οικονομικού σκανδάλου οδήγησε τον πρόεδρο του σωματείου, Roger Rocher, στη φυλακή και την ομάδα στην αγωνιστική παρακμή και τον υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία. Η επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία σημειώθηκε το 1999, με τη Σαιντ-Ετιέν να τερματίζει στην 6η θέση. Ωστόσο τα προβλήματα της ομάδας δεν είχαν τελειωμό καθώς το 2001 απεδείχθη ότι τόσο ο Βραζιλιάνος επιθετικός της ομάδας, ο Άλεξ, όσο και ο Ουκρανός τερματοφύλακας, Μαξίμ Λεβίτσκι, αγωνίζονταν με πλαστά διαβατήρια Πορτογαλίας και Ελλάδας αντιστοίχως. Μετά από πολύμηνη δικαστική διερεύνηση, οι παίκτες τιμωρήθηκαν με 4μηνο αποκλεισμό από όλες τις διοργανώσεις και από την ομάδα αφαιρέθηκαν 7 βαθμοί, με αποτέλεσμα να υποβιβαστεί εκ νέου στη Β’ Εθνική (Λιγκ 2). Η ομάδα επανήλθε στα μεγάλα σαλόνια το 2004, κατέκτησε την 6η θέση και μαζί τη συμμετοχή της στο Κύπελλο Ιντερτότο. Η ομάδα γνωρίζει έναν ακόμη υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία, μετά από το παιχνίδι της με την Οσέρ, η οποία νίκησε με 4-5 στα πέναλτι, υποβιβάζοντας τους "Στεφανουά", τον Μάϊο του 2022.

Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ

Επεξεργασία
 
Το Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ, στο Σαιντ-Ετιέν, το 2007.

Το Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ αποτελεί από το 1931 το γήπεδο στο οποίο αγωνίζεται η ΑΣ Σαντ-Ετιέν. Το ματς που το εγκαινίασε έλαβε χώρα στις 13 Σεπτεμβρίου 1931 με αντίπαλο την ΑΣ Κάννες σε φιλικό αγώνα. Το Σταντ Ζοφρουά Γκισάρ ανήκει στη δημοτική αρχή της πόλης. Το γήπεδο γνωρίζει την πρώτη του ανακαίνιση, με την ευκαιρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998. Το Chaudron γίνεται με αυτό τον τρόπο το έβδομο μεγαλύτερο, από πλευράς χωρητικότητας, γήπεδο στη Γαλλία, με μια χωρητικότητα 35.616 θέσεων. Ωστόσο, δεν βρίσκεται ανάμεσα στα γήπεδα που η UEFA έχει αξιολογήσει με 5 αστέρια. Το Σταντ Ζοφρουά Γκισάρ αποτελεί αντικείμενο από το 2009 αρκετών προσπαθειών που στοχεύουν στο κλείσιμο ορισμένων κερκίδων ή στην αύξηση της χωρητικότητάς του. Στις 21 Οκτωβρίου 2010, το δημοτικό συμβούλιο υιοθετεί ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης του Ζοφρουά Γκισάρ, στο οποίο περιλαμβάνονται το κλείσιμο των τριών από τις τέσσερις κερκίδες του γηπέδου και μια χωρητικότητα που θα φτάνει τις 41.000 θέσεις[3]. Το Σταντ Ζοφρουά Γκισάρ θα ανακαινιστεί προσεχώς καθώς πρόκειται να φιλοξενήσει ορισμένους αγώνες του Euro 2016.

Πριν από την ανακαίνιση του Στάδιο Ζοφρουά Γκισάρ για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1998, το ρεκόρ προσέλευσης καταρρίπτεται στις 11 Μαΐου 1985 στη διάρκεια ενός αγώνα με τη Λιλ ΟΣΚ, με 47.747 θεατές παρόντες για να παρακολουθήσουν αυτό τον αγώνα[4].


Διακρίσεις  του συλλόγου ΑΣ Σαιντ-Ετιέν[5] σε επίσημους αγώνες
Εγχώριοι αγώνες Διεθνείς αγώνες
  • Πρωταθλήματα: 1957, 1964, 1967, 1968, 1969, 1970, 1974, 1975, 1976, 1981
  • Φιναλίστ: 1946, 1971, 1982
  • Κύπελλα: 1962, 1968, 1970, 1974, 1975, 1977
  • Φιναλίστ: 1960, 1981, 1982
  • Καλύτερη απόδοση: Ντάμπλς (4) το 1968, 1970, 1974, 1975
  • Κύπελλα: 2013
  • Κύπελλα: 1957, 1962, 1967, 1968, 1969
  • Πρωταθλήματα: 1963, 1999, 2004
  • Φιναλίστ: 1938, 1986
  • Κύπελλα: 1955, 1958
  • Φιναλίστ: 1976
  • Ημιτελικοί: 1975
  • Καλύτερη απόδοση: και οι προημιτελικοί το 1977
  • Καλύτερη απόδοση: προημιτελικοί 1980, 1981

Προπονητές

Επεξεργασία

Διακεκριμένοι παίκτες της Σεντ Ετιέν

Επεξεργασία

 

 

  • Άλεξ
  • Αλοίζο

 

 

  • Σελίφ Κεϊτά

 

 

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7327. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. 2,0 2,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  3. http://www.info-stades.fr/2010/10/geoffroy-guichard-euro-2016-en-photos/ Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine. Το Ζοφρουά Γκισάρ του Euro 2016 σε φωτογραφίες, www.info-stades.fr, 16 Ιανουαρίου 2011
  4. http://www.asse-stats.com/stade-foot-geoffroy-guichard-asse-st-etienne.html%7Ctitre=Stade[νεκρός σύνδεσμος] Geoffroy-Guichard, Επίσημη ιστοσελίδα της ΑΣ Σαντ-Ετιέν, 2008
  5. ΑΣ Σαιντ-Ετιέν (επιμ.). «Διακρίσεις του Αθλητικού Συλλόγου Σαιντ-Ετιέν». Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2013.  Unknown parameter |puplisher= ignored (βοήθεια)
  6. Ligue de football professionnel (επιμ.). «Palmarès du championnat de France de football». lfp.fr. 
  7. 7,0 7,1 7,2 «France – Trainers of First and Second Division Clubs». RSSSF. http://www.rsssf.com/players/trainers-fran-clubs.html#s. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία