Σχαρά
Η κορυφή Σχαρά (Γεωργιανά: შხარა), 43°01′N 43°10′E / 43.01°N 43.17°E είναι το υψηλότερο σημείο της Γεωργίας. Βρίσκεται στην περιοχή Σβανέτι κατά μήκος των ρωσικών συνόρων, 88 χιλιόμετρα (55 μίλια) βόρεια της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Γεωργίας Κουτάισι. Η κορυφή βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του Μεγάλου Καυκάσου, της ομώνυμης οροσειράς νότια-ανατολικά του όρους Ελμπρούς, του υψηλότερου βουνό της Ευρώπης. Η Σχαρά είναι η τρίτη υψηλότερη κορυφή στον Καύκασο, ακριβώς πίσω από το Ντιχ-Τάου.
| Σχαρά - შხარა | |
|---|---|
.jpg) | |
 | |
| Ύψος | 5,193 m (17,040 ft)[1] |
| Ήπειρος | Ευρώπη |
| Χώρες | Περιοχή Σβανέτι, Γεωργία - Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια, Ρωσία[2] |
| Συντεταγμένες | Ν°43.01°,Ε°43.17° |
| Τύπος | Γρανίτης |
| Πρώτη ανάβαση | 1888 από τους Ου. Άλμερ, Τζ. Κόκιν και Σ. Ροτ[3] |
| wikidata () | |
Γεωλογία Επεξεργασία
Η γεωλογία του όρους Σχαρά ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις παρατηρημένες μεταβολές της ευρύτερης περιοχής της Καυκασίας. Η γεωλογική δομή και εξέλιξη του Καυκάσου, τμήματος της περιοχής της Μαύρης θάλασσας και της Κασπίας καθορίζονται από τη σύγκρουση της ευρασιατικής και της Αφροαραβικής λιθοσφαιρικής πλάκας, μέσα σε μια ευρεία ζώνη σύγκρουσης ηπείρων[4]. Σε ολόκληρη την περιοχή συχνά λαμβάνουν χώρα ισχυροί σεισμοί που σχετίζονται με αυτή την κίνηση[5].
Ειδικότερα η τεκτονική περιοχή Σχαρά -Ανταϊχόχι διακρίνεται για τα γρανιτικά της συμπλέγματα, διάφορα γρανιτοειδή, γνεύσιους, μιγματίτες και μαρμαρυγίες, επίσης χαλαζίες (μεταμορφωσιγενείς αμφιβολίτες) και γρανίτες. Οι αμφιβολίτες είναι υποδεέστεροι και τα μάρμαρα πολύ σπάνια[6].
Ορειβασία Επεξεργασία
Η Σχαρά είναι το υψηλότερο σημείο ενός ορεινού όγκου γνωστού ως Μπεζίνγκι (ή Μπεζένγκι) Τοίχος, 12 χιλιόμετρων (7 μίλια) επιμήκους εξάρματος. Είναι μια μεγάλη, απότομη κορυφή σε παγετώδη περιοχή, και αποτελεί σοβαρή πρόκληση για τους ορειβάτες. Η βόρεια πλευρά της (από τη ρωσική πλευρά) είναι 1.500 μέτρα (4.900 πόδια) με αρκετές κλασικές δύσκολες διαδρομές. Η σημαντική κορυφή της δυτικής Σχαρά, 5.068 μ. (16.627 ft), είναι αφεαυτής αναρριχητικός στόχος, ενώ η τραβέρσα του συνόλου του Τοίχου Μπεζένγκι θεωρείται η «μεγαλύτερη, πλέον επίπονη και δεσμευτική ορειβατική αποστολή της Ευρώπης»[3].
Πρώτες αναβάσεις-τραβέρσες Επεξεργασία
Η πρώτη ανάβαση στην κορυφή έγινε το 1888 μέσω της διαδρομής Βορειοανατολική Κορυφογραμμή, από τη βρετανική/ελβετική ομάδα των Ου. Άλμερ, Τζ. Κόκιν και Σ. Ροτ. Η διαδρομή αυτή -αναρρίχησης/χιονιού- είναι ακόμα από τις πιο εύκολες και πλέον δημοφιλείς στο βουνό[2][3]. Η πρώτη ολοκληρωμένη τραβέρσα του Τοίχου Μπεζίνγκι (Bezingi Wall) έγινε το 1931, από τους Αυστριακούς Κ. Πόπινγκερ, Κ. Μόλνταν και Σ. Σίντλμαϊστερ.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Η ανύψωση και οι συντεταγμένες που δίνονται εδώ έχουν ληφθεί από την DGPS έρευνα του Πίτερ Σόεν και του Μπόρις Αβντβέεφ σε συνεργασία με τη GeoAT. Έγινε τον Ιούλιο του 2010 και εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2010. Ορισμένες πηγές, ανάμεσά τους και η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, εκτιμούς το υψόμετρο σε 5.068 μ, (16,627 feet), αλλά αυτό είναι το σωστό ύψος της μικρότερης δυτικής κορυφής. Η χαρτογράφηση 1:50,000 της σοβιετικής περιόδου δείχνε 5.158 μ. ανατολικά και αυτό πιστοποιείται με τη χρήση πανοραμικής φωτογραφίας που λήφθηκε από το Ελμπρούς.Το αληθές υψόμετρο βρίσκεται ακόμα ψηλότερα ανατολικά της οροσειράς Σχαρά.
- ↑ 2,0 2,1 Shkhara on Summitpost
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Audrey Salkeld (επιμ.). World Mountaineering. Bulfinch Press. σελ. 70. ISBN 0-8212-2502-2.
- ↑ Adamia, SH; Lordkipanidze, M. & Zakariadze, G. (1977). «Evolution of an active margin as exemplified by the Alpine history of the Caucasus». Tectonophysics (40): 183–199. doi:. ISSN 0040-1951.
- ↑ Reilinger; McClusky; Oral; King; Toksoz; Barka; Kinik; Lenk και άλλοι. (Jan 1997). «Global Positioning System measurements of present-day crustal movements in the Arabia-Africa-Eurasia plate collision zone». Journal of Geophysical Research 102 (B5): 9983–9999. doi:.
- ↑ Somin, M.; Lepekhina, E. & Konilov, A. (2007). «Age of hightemperature gneiss core of the Central Caucasus». Doklady on Earth Sciences (Nauka/Interperiodica) 415 (1): 690–694. doi:. ISSN 1028-334X.
