Η ΦφΜ Στουτγκάρδη (γερμανικά: VfB Stuttgart) είναι επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος με κέντρο δραστηριοτήτων την πόλη Στουτγκάρδη της Γερμανίας. Έδρα της είναι η MHPArena, (μέχρι πρόσφατα Mercedes Benz Arena) όπου το 2006 διεξήχθη ο μικρός τελικός του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2006. Είναι μία από τις πιο πετυχημένες ομάδες της Γερμανίας με 5 τίτλους πρωταθλήματος και 3 κύπελλα, ενώ έχει κατακτήσει και 1 σούπερ καπ Γερμανίας.

Στουτγκάρδη
Επίσημη ονομασίαVerein für Bewegungsspiele
Stuttgart 1893 e.V.
ΠροσωνύμιοDie Schwaben (Οι Σουηβοί)
Die Roten (Οι Κόκκινοι)
Ίδρυση1893
ΈδραΣτουτγκάρδη, Γερμανία
ΣτάδιοMHPArena, Μπαντ Κάνστατ[1]
Χρώματακόκκινο
ΠροπονητήςSebastian Hoeness
ΠρωτάθλημαΜπούντεσλιγκα
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Ιστορία Επεξεργασία

Η ΦφΜ Στουτγκάρδη (VfB Stuttgart) ήταν αποτέλεσμα της συγχώνευσης δύο σωματείων, του FV Stuttgart και του Kronen-Klub Cannstatt το 1912. Το νεοσύστατο σωματείο συμμετείχε στην Kreisliga Württemberg και μετέπειτα στην Bezirksliga Württemberg-Baden πετυχαίνοντας κάποια καλά πλασαρίσματα στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας και εντέλει κατακτώντας 2 τίτλους το 1927 και το 1930. Το 1933 η έδρα της ομάδας εγκαταστάθηκε στο Νέκερ Στάντιουμ όπου βρίσκεται και το τωρινό της γήπεδο, η Mercedes-Benz Arena.

Την ίδια χρονιά με την άνοδο του 3ου Ράιχ στην εξουσία δημιουργήθηκαν 16 περιφερειακά πρωταθλήματα στη Γερμανία που ονομάζονταν Gauligen. Η Στουτγκάρδη εντάχθηκε στην Gauliga Württemberg και κατέγραψε μια αξιόλογη πορεία τα επόμενα χρόνια κατακτώντας τον τίτλο 5 φορές το 1935, 1937, 1938, 1940 και το 1943. Το '35 και το '37 συμμετείχε και στα πλεί-οφ του Πρωταθλήματος Γερμανίας (προπομπός της Bundesliga) φτάνοντας την πρώτη φορά στον τελικό όπου έχασε τον τίτλο απο τη Σάλκε και τη δεύτερη φορά αναδείχθηκε στην τρίτη θέση.

Το 1944-45 με την πτώση του Ναζισμού στη Γερμανία το σύστημα των περιφερειακών πρωταθλημάτων κατέρρευσε και η Στουτγκάρδη συμμετείχε στο περιφερειακό πρωτάθλημα της Oberliga Süd κατακτώντας 3 ακόμα τίτλους το 1946, το 1952 και το 1954. Συμμετείχε τακτικά και στα πλει-οφ του Γερμανικού Πρωταθλήματος όπου κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Γερμανίας το 1950 και το 1952, φτάνοντας άλλη μία φορά στον τελικό το 1953. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν και στο κύπελλο Γερμανίας με την κατάκτηση δύο τροπαίων το 1954 και το 1958.

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η Γερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αποφάσισε να καταργήσει τις περιφερειακές λίγκες και το σύστημα των πλει-οφ για την ανάδειξη πρωταθλητή Γερμανίας. Έτσι δημιουργήθηκε η Bundesliga το 1963 στην οποία αρχικά συμμετείχαν 16 ομάδες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Στουτγκάρδη λόγω της καλής παρουσίας της και της συγκομιδής τίτλων τη δεκαετία του '50. Παρόλα αυτά, λόγω και της κακής οικονομικής κατάστασης του συλλόγου την περίοδο εκείνη, η ομάδα περιορίστηκε σε μέτριες πορείες τη δεκαετία που ακολούθησε με καλύτερη στιγμή της, τη συμμετοχή για πρώτη φορά στην ιστορία της στο κύπελλο Ουέφα το 1973, όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα νικήτρια του κυπέλλου Φέγενορντ.

Το 1975 και ενώ η ομάδα ακόμα βρισκόταν σε δεινή οικονομική θέση ένας τοπικός πολιτικός, ο Gerhard Mayer-Vorfelder ανέλαβε την προεδρία της ομάδας με σκοπό την αναδιάρθρωση των οικονομικών της και την εξεύρεση χορηγών για τη χρηματοδότησή της. Δυστυχώς όμως τη χρονιά εκείνη η ομάδα υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Μετά από μία πετυχημένη σεζόν το 1977 όπου σκόραρε πάνω από 100 τέρματα στη δεύτερη κατηγορία και κέρδισε την άνοδό της στην Bundesliga καθιερώθηκε σαν μία επιθετική και γρήγορη ομάδα που της έλειπε όμως η εμπειρία. Ετσι το 1978 ήρθε 4η στο πρωτάθλημα και το 1980 έφτασε ξανά μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου Ουέφα και συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα τα επόμενα χρόνια με αποκορύφωμα την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1984, πρώτη φορά μετά την ίδρυση της Bundesliga και 3η φορά συνολικά στην ιστορία της. Το 1989 έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Ουέφα για πρώτη φορά στην ιστορία της όπου έχασε το τρόπαιο σε διπλούς αγώνες από τη Νάπολι του μεγάλου Ντιέγκο Μαραντόνα.

Η δεκαετία του '90 ξεκίνησε καλά για τη Στουτγκάρδη με την κατάκτηση του 4ου πρωταθλήματος της το 1992. Ο τίτλος αυτός της έδωσε το δικαίωμα συμμετοχής στο διευρυμένο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1993 που μετονομάστηκε σε Champions League. Το 1997 κατέκτησε το κύπελλο Γερμανίας για 3η φορά μετά τη δεκαετία του '50 και κέρδισε τη συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1998 όπου έφτασε μέχρι τον τελικό χάνοντας τον τίτλο από την αγγλική Τσέλσι.

Το 2000 και αφού τα οικονομικά της ομάδας ήταν σε κακή κατάσταση ο Gerhard Mayer-Vorfelder παραιτήθηκε από πρόεδρος και τη θέση του πήρε ο Manfred Haas. Αφού αναδιοργάνωσε τα οικονομικά της ομάδας και την πλαισίωσε με νέους παίκτες από τις ακαδημίες, η Στουτγκάρδη γλίτωσε τον υποβιβασμό το 2002 και την επόμενη χρονιά τερμάτισε 2η στην Bundesliga. Στην 2η συμμετοχή της στο Champions League εκανε μια αξιόλογη πορεία περνώντας ως δεύτερη απο τον όμιλο της και αποκλείστηκε απο την Τσέλσι στη φάση των 16. Συνεχίζοντας τις καλές πορείες στο Γερμανικό πρωτάθλημα το 2007 κατάφερε να κερδίσει τον 5ο τίτλο της ιστορίας της με διαφορά 1 βαθμό από τη δεύτερη Σάλκε και συμμετείχε στους ομίλους του Champions League το 2008. Αυτή τη φορά όμως με μόλις 1 νίκη σε 6 αγώνες τερμάτισε τέταρτη στον όμιλο και αποκλείστηκε από τη συνέχεια. Την επόμενη χρονιά, μέσω του κυπέλλου Ιντερτότο κέρδισε τη συμμετοχή της στο κύπελλο Ουέφα όπου έφτασε στη φάση των 32 και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα κυπελλούχο Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Από το 2010 και μετά ακολούθησαν μέτριες εμφανίσεις και το 2014 η ομάδα φλέρταρε με τον υποβιβασμό γλιτώνοντας στις τελευταιες αγωνιστικές. Τελικά υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία το 2016 αλλά το 2017 ανέβηκε πάλι στην Bundesliga σαν πρωταθλήτρια της Β' κατηγορίας. Το 2018 τερμάτισε 7η στη βαθμολογία και την αμέσως επόμενη χρονιά μετά από ακόμα μια τραγική πορεία βρέθηκε στην 16η θέση και υποβιβάστηκε χάνοντας στα πλει-οφ παραμονής από την Ουνιόν Βερολίνου. Τον Σεπτέμβριο του 2019 ξεκίνησε αναδιάρθρωση της ομάδας με ταλέντα από τις ακαδημίες του συλλόγου και το 2020 η ομάδα ανέβηκε ξανά στην Bundesliga όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα χωρίς όμως αξιόλογες πορείες ενώ το 2022 απέφυγε την τελευταία αγωνιστική τα πλει-οφ υποβιβασμού με νίκη απέναντι στην Κολωνία.

Επιτυχίες Επεξεργασία

Τίτλοι Επεξεργασία

Φιναλίστ Επεξεργασία

Έμβλημα Επεξεργασία

Το έμβλημα του συλλόγου όπως έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου.

Πρόσωπα Επεξεργασία

 

Παίκτες Επεξεργασία

Τρέχουσα σύνθεση Επεξεργασία

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
2   Α Εμιλιάνο Ινσούα
3   Α Ντένις Άογκο
5   Α Τίμο Μπάουμγκαρντλ
6   Μ Σαντιάγκο Ασκασίμπαρ
11   Ε Τακούμα Ασάνο
13   Τ Γένς Γκράχλ
14   Ε Τάσος Δώνης
15   Μ Κάρλος Μανέ (δανεικός από Σπόρτινγκ Λισαβόνας)
16   Τ Ρον-Ρόμπερτ Ζίελερ
17   Μ Έρικ Τόμι
19   Μ Τσάντρακ Ακόλο
20   Μ Κρίστιαν Γκέντνερ ( )
No. Έθνος Θέση Παίκτης
21   Α Μπέντζαμιν Παβάρντ
23   Μ Όρελ Μανγκάλα
24   Μ Τζένις Μπούμικ (δανεικός από Μπορούσια Ντόρτμουντ ΙΙ)
25   Α Ματίας Ζίμερμαν
26   Τ Αλεξάντερ Μέιερ
27   Ε Μάριο Γκόμεζ
28   Α Χόλγκερ Μπάντσταμπερ
31   Μ Μπέρκαϊ Όζκαν
32   Α Αντρέας Μπεκ
33   Ε Ντάνιελ Τζίνζακ
34   Ε Γιακόμπ Μπρούν Λάρσεν (δανεικός από Μπορούσια Ντόρτμουντ
35   Α Μαρσίν Καμίνσκι

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 14214. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία