1180 Ρίτα

Η Ρίτα (Rita) είναι μεγάλος αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,123. Ανακαλύφθηκε το 1931 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη.

1180 Ρίτα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	9 Απριλίου 1931
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1931 GE, 1929 CM, 1953 AH
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,159
Μεγάλος ημιάξονας (a):	3,991 AU (597,05 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	3,356 AU (502,1 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	4,626 AU (692,05 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	2912,0 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	7,198 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	88,34 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	209,55 °
Μέση ανωμαλία (M):	320,89 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ρίτας εκτιμάται σε 97 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι P, ενώ το άλβεδό της είναι 0,058. Η Ρίτα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 14 ώρες και 54 λεπτά, μία μάλλον αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα