1320 Ίμπαλα

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών


Η Ίμπαλα (Impala) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,695. Ανακαλύφθηκε το 1934 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Σύριλ Τζάκσον, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ, και πήρε το όνομά της από το ομώνυμο είδος αντιλόπης.

1320 Ίμπαλα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Σύριλ Τζάκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Μαΐου 1934
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1934 JG, 1939 JE, 1949 FV,
1951 WU
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,2332
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,987 AU (446,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,2904 AU (342,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,6834 AU (551,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1885,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 19,855 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

72,16 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 205,095 °
Μέση ανωμαλία (M): 332,03 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος της Ίμπαλα εκτιμάται σε 39,72 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0775. Η Ίμπαλα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της με περίοδο που εκτιμάται σε 4 ως 8 ώρες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία