1756 Ζιακομπινί

Ο Ζιακομπινί (Giacobini) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,988. Ανακαλύφθηκε το 1937 από τον Γάλλο αστρονόμο Αντρέ Πατρύ, που παρατηρούσε από τη Νίκαια, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Γάλλου αστρονόμου Μισέλ Ζιακομπινί.

1756 Ζιακομπινί

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Αντρέ Πατρύ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	24 Δεκεμβρίου 1937
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1937 YA, 1961 TD
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,230
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,549 AU (381,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,9635 AU (293,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,135 AU (469,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1486,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	5,1075 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	291,29 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	99,98 °
Μέση ανωμαλία (M):	135,71 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά του Ζιακομπινί είναι άγνωστα. Ο Ζιακομπινί περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 3 ώρες 51 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα (Warner 2007), μια μάλλον γρήγορη περιστροφή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα