1853 Μάκελροϋ

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών


Ο Μάκελροϋ (McElroy) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,5. Ανακαλύφθηκε το 1957 από το προσωπικό του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα (Αστεροσκοπείο "Goethe Link" στο Μπρούκλυν της Ιντιάνα), και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού βιολόγου και βιοχημικού Γουίλιαμ Μάκελροϋ (William David McElroy, 1917-1999).

1853 Μάκελροϋ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα
Ημερομηνία ανακάλυψης: 15 Δεκεμβρίου 1957
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1957 XE, 1930 YP, 1950 NX,
1950 OM
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,051
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,063 AU (458,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,906 AU (434,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,219 AU (481,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1957,65 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 15,759 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

298,81 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 90,10 °
Μέση ανωμαλία (M): 99,25 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Η μέση διάμετρος του Μάκελροϋ εκτιμάται σε 21,14 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,249 ± 0,026. Ο Μάκελροϋ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 8 ώρες και 1 λεπτό.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία