4055 Μαγγελάνος

αστεροειδής


Ο Μαγγελάνος (Magellan) είναι ένας αστεροειδής, που ανήκει στην ομάδα των αστεροειδών Αμόρ και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,7. Ανακαλύφθηκε το 1985 από την Αμερικανίδα αστρονόμο Έλινορ Χέλιν, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ και του έδωσε το όνομα του περίφημου Πορτογάλου θαλασσοπόρου-εξερευνητή Φερδινάνδου Μαγγελάνου, αλλά και προς τιμή του διαστημοπλοίου Μαγγελάνος, το οποίο εκτοξεύθηκε από τη NASA το 1989 και χαρτογράφησε την Αφροδίτη. Ο θαλασσοπόρος τιμάται και με ομώνυμους κρατήρες του Άρη και της Σελήνης.[1]. Η ονομασία δόθηκε στα τέλη του 1990[2].

4055 Μαγγελάνος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): E. Helin
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Φεβρουαρίου 1985
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1988 OG
Κατηγορία: αστεροειδής Αμόρ
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Απριλίου 2019 (Ι.Η. (JD) 2458600,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,3262
Μεγάλος ημιάξονας (a): 1,820 AU (272,3 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,2265 AU (183,49 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,414 AU (361,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 897,03 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 23,252 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

164,835 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 154,38 °
Μέση ανωμαλία (M): 184,645 °

Η πρώτη παρατήρηση του 4055 Μαγγελάνου έγινε από το Αστεροσκοπείο του Σάιντινγκ Σπρινγκ στην Αυστραλία, έναν μήνα πριν από την επίσημη ανακάλυψη από το Πάλομαρ.

Τροχιά Επεξεργασία

 
Ο Μαγγελάνος (το αχνό σημείο στο κέντρο) όπως απεικονίστηκε από τη Γη τον Ιούλιο του 2010.

Ο αστεροειδής Μαγγελάνος περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο μεταξύ της τροχιάς της Γης και του μέσου της Κύριας Ζώνης αστεροειδών, σε τροχιά με μεγάλη σχετικώς κλίση ως προς το επίπεδο της γήινης τροχιάς, οπότε σπανίως πλησιάζει τη Γη (η πλησιέστερη προσέγγιση για τον 21ο αιώνα σημειώθηκε στις 31 Αυγούστου 2015, σε απόσταση 0,2394 AU ή 35,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα[3]).

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

O φασματικός τύπος του Μαγγελάνου είναι ο σπάνιος τύπος V, κάτι που σημαίνει ότι πιθανότατα αποτελεί ένα θραύσμα που εκτινάχθηκε κατά τη δημιουργία του κρατήρα Ρεασίλβια στον μεγάλο αστεροειδή 4 Εστία (Vesta).

Διάμετρος και άλβεδο Επεξεργασία

Σύμφωνα με παρατηρήσεις από το Αστεροσκοπείο Κεκ και την επισκόπηση της διαστημικής αποστολής WISE/NEOWISE, ο αστεροειδής έχει μέση διάμετρο μεταξύ 2,2 και 2,8 χιλιομέτρων, με αρκετά ανοικτόχρωμη επιφάνεια, καθώς το άλβεδό του υπολογίζεται σε 0,31 έως 0,33.

Καμπύλες φωτός Επεξεργασία

Από το 2000 μέχρι το 2015, μια εξάδα πλήρων καμπυλών φωτός του αστεροειδή εκ περιστροφής αποκτήθηκαν από φωτομετρικές παρατηρήσεις που πραγματοποίησαν οι αστρονόμοι Πετρ Πράβετς και Μπράιαν Ντ. Γουόρνερ, καθώς και το Μεξικανικό Εγχείρημα Φωτομετρίας Αστεροειδών και η επισκόπηση «Palomar Transient Factory». Η ποιοτικότερη καμπύλη ωστόσο οφείλεται στον Γάλλο ερασιτέχνη αστρονόμο David Romeuf[4] (2015) και έδωσε την περίοδο περιστροφής του Μαγγελάνου ίση με 7 ώρες 28 λεπτά και 55,3 δευτερόλεπτα με ακρίβεια 3/10 του δευτερολέπτου, αλλά και σημαντική διακύμανση της φωτεινότητας, 0,45 μέγεθος, κάτι που υποδεικνύει ότι ο αστεροειδής έχει επίμηκες σχήμα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Lutz D. Schmadel (2007). Dictionary of Minor Planet Names. Βερολίνο-Χαϊδελβέργη: Springer. σελ. 346. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  2. Minor Planet Circular νο. 17466, MPC/MPO/MPS Archive, Minor Planet Center
  3. JPL Close-Approach Data
  4. Behrend, Raoul: [http://obswww.unige.ch/~behrend/page4cou.html#004055 Asteroids and comets rotation curves, (4055) Magellan, Αστεροσκοπείο της Γενεύης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές Επεξεργασία