52 Ευρώπη

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ευρώπη (αποσαφήνιση).

Ο αστεροειδής Ευρώπη (αγγλ. Europa‎‎) είναι ο μικρός πλανήτης με αύξοντα αριθμό ανακαλύψεως 52 και δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο τέταρτο μεγαλύτερο δορυφόρο του Δία.[1] Ο αστεροειδής ανακαλύφθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1858 από τον Χέρμαν Γκόλντσμιντ, που παρατηρούσε από το Παρίσι και της έδωσε το όνομα της μυθικής Ευρώπης. Η Ευρώπη περιφέρεται περί τον Ήλιο σε μέση απόσταση (μεγάλος ημιάξονας της τροχιάς της) 3,101 αστρονομικών μονάδων ή 463,9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Μία περιφορά της Ευρώπης περί τον Ήλιο συμπληρώνεται σε 5,46 γήινα έτη.

52 Ευρώπη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΧέρμαν Γκόλντσμιντ
Ανακαλύφθηκε στις4 Φεβρουάριος 1858
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Αφήλιο3,4374 AU
(514,230,000 km)
Περιήλιο2,7491 AU
(411,260,000 km)
Ημιάξονας τροχιάς3,0933 AU
(462,750,000 km)
Εκκεντρότητα0,11126
Περίοδος περιφοράς1,987,1 d (5,4405 yr)
Κλίση7,466° ως προς την Εκλειπτική
Μήκος του ανερχόμενου σημείου128,58 °
Όρισμα του περιηλίου342,91 °
Μέση ανωμαλία167,54 °
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Ακτίνα303,918 km
Μάζα1,65 ×1019 kg
Μέση πυκνότητα1,14 ± 0,13 g/cm3
Επιφανειακή Βαρύτητα
στον Ισημερινό
~0,11 m/s2
Αστρονομική περίοδος
περιστροφής
1,987,1 d (5,4405 yr)
Λευκαύγεια0.058
Απόλυτο μέγεθος6.67
Θερμοκρασία~173 K (Μέγιστη: 258 K)
Φασματικός τύποςαστεροειδής τύπου C

Οι διαστάσεις της Ευρώπης είναι 360×315×240 χλμ. (μέσος όρος 289), πράγμα που την καθιστά έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης (τον έβδομο σε όγκο), και η μάζα της περίπου 50 τετράκις εκατομμύρια τόνοι ή σχεδόν το 2% της συνολικής μάζας των σωμάτων της Κύριας Ζώνης. Η Ευρώπη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 38 λεπτά. Πρόκειται για ένα σκουρόχρωμο ουράνιο σώμα, με γεωμετρική λευκαύγεια (άλβεδο) μόλις 0,058. Ανήκει στον φασματικό τύπο C των αστεροειδών (ανθρακούχοι). Η μέγιστη θερμοκρασία στην επιφάνειά της δεν υπερβαίνει τους –15 °C, ενώ η μέση είναι περί τους –100 °C.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Lutz D. Schmadel (2003). Dictionary of Minor Planet Names (στα Αγγλικά) (5th έκδοση). Springer Science+Business Media. ISBN 978-3-540-00238-3. OL 3686708M. Wikidata Q51623684.