Ilyushin Il-14
Το Ilyushin Il-14 (ονομασία αναφοράς NATO: «Crate») ήταν σοβιετικό δικινητήριο ελικοφόρο επιβατηγό και μεταγωγικό αεροσκάφος της δεκαετίας του 1950. Εκτός από την ίδια την ΕΣΣΔ, παραγόταν κατόπιν αδείας στην Ανατολική Γερμανία από τη VEB Flugzeugwerke ως VEB 14 και στη Τσεχοσλοβακία ως Avia 14. Σταδιακά τα Il-14 αντικαταστάθηκαν από τα πιο σύγχρονα Antonov An-24 και Yakovlev Yak-40.
Ilyushin Il-14 | |
---|---|
Τύπος | επιβατηγό/μεταγωγικό αεροσκάφος |
Χώρα προέλευσης | ΕΣΣΔ |
Σχεδιασμός | σχεδιαστικό γραφείο Ilyushin |
Παρθενική πτήση | 1η Οκτωβρίου 1950 |
Πρώτη παρουσίαση | 1954 (Aeroflot) |
Κύριος χειριστής | Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία Aeroflot Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία |
Μονάδες που παρήχθησαν | 1348 |
Αναπτύχθηκε από | Ilyushin Il-12 |
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
ΕπεξεργασίαΤο Il-14 αναπτύχθηκε προκειμένου να αντικατασταθούν τα ευρέως διαδεδομένα στη σοβιετική επικράτεια Douglas DC-3 και Lisunov Li-2.[Σημ. 1] Επρόκειτο για εξέλιξη του προγενέστερου Ilyushin Il-12, που είχε πετάξει για πρώτη φορά το 1945.[1] Τα Il-14 καλούνταν να καλύψουν ανάγκες τόσο της πολιτικής όσο και της πολεμικής αεροπορίας, ενώ παράλληλα θα έπρεπε να επιλυθούν τα σοβαρότατα προβλήματα που υπήρχαν με τους κινητήρες των Il-12. Ένα ακόμη πρόβλημα των Il-12 ήταν ότι μπορούσαν να μεταφέρουν λιγότερο φορτίο από όσο είχε προβλεφθεί αρχικά.[1] Εν τέλει η ένταξη των Il-14 σε υπηρεσία ήταν ποιοτικό άλμα συγκριτικά με την προγενέστερη κατάσταση. Τα νέα αεροσκάφη προωθούνταν από δύο αστεροειδείς κινητήρες Shvetsov ASh-82T-7 των 1900 hp. Επίσης όλες οι βελτιώσεις που υλοποιήθηκαν είχαν ως αποτέλεσμα να βελτιωθούν αισθητά τα αεροδυναμικά χαρακτηριστικά του αεροσκάφος σε περίπτωση απώλειας ενός εκ των δύο κινητήρων.,[1]
Εκδόσεις
ΕπεξεργασίαΕΣΣΔ
Επεξεργασία- Il-14
- Δικινητήρια επιβατηγά/μεταγωγικά.
- Il-14FK / 14FKM
- Εξειδικευμένα αεροσκάφη αεροφωτογράφησης.
- Il-14G
- Αεροσκάφη μεταφοράς εμπορευμάτων/φορτίου.
- Il-14GGO
- Ειδικά τροποποιημένα αεροσκάφη για τη διεξαγωγή έρευνας στον τομέα της γεωφυσικής.
- Il-14M
- Εκδοχή του Il-14P με επιμηκυμένη άτρακτο. Είχε 14–36 θέσεις.
- Il-14P
- Επιβατηγό με 18–32 θέσεις.
- Il-14PS / S
- Έκδοση VIP, βασισμένη στο Il-14P.
- Il-14RR
- Εξειδικευμένη έκδοση για τον έλεγχο της αλιείας.
- Il-14T
- Μεταγωγικό για τις ένοπλες δυνάμεις.
Τσεχοσλοβακία
Επεξεργασία- Avia 14
- Il-14M που παρήχθησαν κατόπιν αδείας από την Avia στην Τσεχοσλοβακία.
- Avia 14-24: Επιβατηγό με 24 θέσεις.
- Avia 14-32: Επιβατηγό με 32 θέσεις.
- Avia 14-40: Επιβατηγό με 40 θέσεις.
- Avia 14FG
- Έκδοση εναέριας επισκόπησης.
- Avia 14T
- Il-14T τσεχοσλοβάκικης κατασκευής.
- Avia 14S
- Έκδοση VIP.
- Avia 14 Super
- Έκδοση του 1960 με συμπιεζόμενη καμπίνα, επιπλέον δεξαμενές καυσίμου και θέσεις για 32, 36 ή 42 επιβάτες.
Ανατολική Γερμανία
Επεξεργασία- VEB 14P
- Il-14P που παρήχθησαν κατόπιν αδείας από την VVB Flugzeugbau στην Ανατολική Γερμανία.
- VEB 14T
- VEB 14P που μετατράπηκαν σε μεταγωγικά για τις ένοπλες δυνάμεις.
Χρήστες
ΕπεξεργασίαΣτρατιωτικοί χρήστες
Επεξεργασία- Αφγανιστάν
- Η Πολεμική Αεροπορία του Αφγανιστάν παρέλαβε συνολικά 26 αεροσκάφη, με τις παραδόσεις να ξεκινούν το 1955.[2] Στα 1979 μόνο δέκα αεροσκάφη ήταν ακόμα επιχειρησιακά, συγκροτώντας ένα σμήνος.[3]
- Αλβανία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Αλβανίας αξιοποίησε έντεκα αεροσκάφη συνολικά. Οκτώ Il-14M παραδόθηκαν το 1957, εκ των οποίων τέσσερα παρέμεναν επιχειρησιακά το 1979.[3] Το 1983 παραδόθηκε ένα Il-14T τσεχοσλοβάκικης κατασκευής καθώς και δύο ανατολικογερμανικά Il-14P.[2] Και τα τρία αεροσκάφη είχαν αποσυρθεί μέχρι το 1996.[2]
- Αλγερία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Αλγερίας παρέλαβε δώδεκα αεροσκάφη συνολικά, με τις παραδόσεις να αρχίζουν το 1962 και το τελευταίο εξ αυτών να αποσύρεται το 1997.[2] Μόλις τέσσερα αεροσκάφη ήταν επιχειρησιακά το 1979.[3]
- Βουλγαρία
- Η Βουλγαρική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε είκοσι αεροσκάφη, με τις παραδόσεις να ξεκινούν το 1960.[2] Το 1974 είχαν αποσυρθεί όλα τα Il-14P, ενώ μέχρι το 1979 παρέμεναν επιχειρησιακά μόνο τέσσερα Il-14M.[3]
- Καμπότζη
- Η Πολεμική Αεροπορία της Καμπότζης διέθετε δύο αεροσκάφη το 1968.[4]
- Κίνα
- Η Πολεμική Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στράτου της Κίνας παρέλαβε περισσότερα από 50 αεροσκάφη από το 1955 και μετά, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν Il-14M. Το κινέζικο Ναυτικό ενδέχεται να αξιοποίησε ορισμένα αεροσκάφη. Όλα τα Il-14 είχαν αποσυρθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990.[2]
- Δημοκρατία του Κονγκό
- Η Πολεμική Αεροπορία της Δημοκρατίας του Κονγκό παρέλαβε πέντε αεροσκάφη τα οποία και διατήρησε σε υπηρεσία μέχρι το 1997.[2]
- Κούβα
- Η Πολεμική Αεροπορία της Κούβας παρέλαβε είκοσι αεροσκάφη.[2] Οι παραδόσεις ξεκίνησαν το 1961 και τα τελευταία παρέμειναν ενεργά μέχρι το 1992.[2]
- Τσεχοσλοβακία
- Η Τσεχοσλοβάκικη Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε πενήντα αεροσκάφη, τα περισσότερα εκ των οποίων κατασκευάστηκαν εγχώρια από την Avia. Ορισμένα εξ αυτών ήταν ακόμα στην ενεργό υπηρεσία όταν διασπάστηκε η χώρα και παρέμειναν για σύντομο χρονικό διάστημα ενεργά με τις αεροπορίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας.[2]
- Ανατολική Γερμανία
- Ξεκινώντας από το 1956 Πολεμική Αεροπορία της Ανατολικής Γερμανίας αξιοποίησε τριάντα συνολικά Il-14 εκ των οποίων τα έντεκα ήταν σοβιετικής προέλευσης και τα υπόλοιπα γερμανικής κατασκευής, με τις παραδώσεις των γερμανικών Il-14 να ξεκινούν το 1957. Είκοσι αεροσκάφη παρέμεναν επιχειρησιακά το 1979,[3] ενώ όλα είχαν αποσυρθεί μέχρι το 1990.[2]
- Αίγυπτος
- Η Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε εβδομήντα αεροσκάφη, με τις παραδόσεις να ξεκινούν το 1955. Αρκετά χάθηκαν στους Αραβοϊσραηλινούς Πολέμους, με συνέπεια μόνο 26 να είναι διαθέσιμα το 1979.[3] Όλα τα εναπομείναντα Il-14 είχαν αντικατασταθεί από νεώτερους τύπους μέχρι το 1994.[2]
- Αιθιοπία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Αιθιοπίας παρέλαβε δύο αεροσκάφη το 1965, εκ των οποίων το ένα ήταν επιχειρησιακό το 1979.[3] Το μοναδικό Il-14 αποσύρθηκε τελικά το 1994.[2]
- Γουινέα-Μπισσάου
- Η αεροπορία της χώρας διέθετε τέσσερα Il-14 το 1979.[3]
- Ουγγαρία
- Η Ουγγρική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε δύο Il-14P από το 1959 ως το 1976.
- Ινδία
- Η Ινδική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε 26 αεροσκάφη, τα πρώτα εκ των οποίων παραδόθηκαν το 1955.[2] Όλα είχαν αποσυρθεί μέχρι το 1979.[3]
- Ινδονησία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Ινδονησίας παρέλαβε 22 αεροσκάφη, τα πρώτα εκ των οποίων παραδόθηκαν το 1957.[2] Όλα είχαν αποσυρθεί ως το 1975.[3]
- Ιράκ
- Η Ιρακινή Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε δεκατρία Il-14M το 1958, εκ των οποίων τρία παρέμεναν επιχειρησιακά το 1979.[3] Τα εναπομείναντα Il-14 αποσύρθηκαν έπειτα από τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου.[2]
- Βόρεια Κορέα
- Η Πολεμική Αεροπορία της Βόρειας Κορέας παρέλαβε δεκαπέντε περίπου αεροσκάφη.[3] Όλα είχαν αποσυρθεί μέχρι το 1998.[2]
- Βόρεια Υεμένη
- Η αεροπορία της Βόρειας Υεμένης παρέλαβε τουλάχιστον έξι αεροσκάφη, το πρώτο εκ των οποίων παραδόθηκε το 1958.[3] Μόνο ένα παρέμενε επιχειρησιακό το 1979.[3]
- Πολωνία
- Η Πολωνική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε δώδεκα αεροσκάφη σοβιετικής και ανατολικογερμανικής προέλευσης. Παρέμειναν στην ενεργό υπηρεσία μέχρι τη δεκαετία του 1980.[2]
- Ρουμανία
- H Ρουμανική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε συνολικά 33 αεροσκάφη, τα 30 εκ των οποίων ήταν γερμανικής προέλευσης.[2] Οι παραδόσεις ξεκίνησαν το 1955. Μόνο τέσσερα παρέμεναν επιχειρησιακά το 1979,[3] ενώ κανένα δεν ήταν ενεργό το 1993.[2]
- Νότια Υεμένη
- Οι αεροπορικές δυνάμεις της χώρας παρέλαβαν τέσσερα αεροσκάφη το 1966.[2] Παρέμειναν σε υπηρεσία έως το 1988.[2]
- ΕΣΣΔ
- Η Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία και η Σοβιετική Ναυτική Αεροπορία ενέταξαν το Il-14 σε υπηρεσία το 1954.[3] Το 1979 υπήρχαν ακόμη στις τάξεις τους 235 αεροσκάφη.[3]
- Συρία
- Η Πολεμική Αεροπορία της Συρίας ξεκίνησε να παραλαμβάνει αεροσκάφη το 1957, με τον συνολικό αριθμό να έρχεται σε δεκαέξι αεροσκάφη.[3] Ορισμένα παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι και το 1998.[2]
- Βιετνάμ
- Η Πολεμική Αεροπορία του Βιετνάμ ενέταξε σε υπηρεσία 45 αεροσκάφη.[3]
- Υεμένη
- Η Πολεμική Αεροπορία της Υεμένης χρησιμοποίησε για σύντομο χρονικό διάστημα ένα αεροσκάφος προερχόμενο από τη Βόρεια Υεμένη που πέρασε στην κατοχή της το 1990.[2]
- Γιουγκοσλαβία
- Ο Νικίτα Χρουστσόφ δώρισε το 1956 ένα Il-14P στον Τίτο. Το 1963 η Γιουγκοσλάβικη Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε έξι ακόμα αεροσκάφη προερχόμενα από τις εθνικές αερογραμμές της χώρας. Τα αεροσκάφη αυτά παρέμειναν στην εργό υπηρεσία μέχρι το 1974, ενώ το ένα που δωρήθηκε στο Τίτο εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Γιουγκοσλάβικης Αεροπορίας στο Βελιγράδι.
Πολιτικοί χρήστες
Επεξεργασία- Ένα αεροσκάφος εκτίθεται στο Αεροπορικό Μουσείο στην Αβάνα.[5]
- MIAT Mongolian Airlines – UVS-MNR Air Mongol
Δείτε επίσης
Επεξεργασία- Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Il-14
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Το Lisunov Li-2 ή PS-84 ήταν μια εκδοχή του Douglas DC-3 που παραγόταν κατόπιν αδείας στη Σοβιετική Ένωση.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Gunston, Bill (1995). The Osprey Encyclopedia of Russian Aircraft from 1875 – 1995. London: Osprey Aerospace. ISBN 1-85532-405-9.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 World Air Forces – Countries Αρχειοθετήθηκε 2012-07-16 στο Wayback Machine..
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 Chris Chant, The World's Air Forces, 1979, (ISBN 0-89009-269-9).
- ↑ Forsgren, Jan. "Cambodia Aviation Royale Khmere:Order of Battle for 1968". Aeroflight. 7 December 2004. Retrieved 21 February 2010.
- ↑ Ogden (2008)
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Ogden, Bob (2008). Aviation Museums and Collections of The Rest of the World. UK: Air-Britain. (ISBN 978-0-85130-394-9)
- «Pentagon Over the Islands: The Thirty-Year History of Indonesian Military Aviation». Air Enthusiast Quarterly (2): 154–162. n.d.. ISSN 0143-5450.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ilyushin Il-14 στο Wikimedia Commons