Το SECAM, γραμμένο επίσης SÉCAM ( Γαλλική προφορά: https://en.wikipedia.org/wiki/Help:IPA/French ), système électronique Couleur avec Mémoire, [1] Γαλλικά για το Ηλεκτρονικό έγχρωμο σύστημα με μνήμη), είναι ένα έγχρωμο αναλογικό τηλεοπτικό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία . Ήταν ένα από τα τρία κύρια πρότυπα αναλογικής έγχρωμης τηλεόρασης, τα άλλα ήταν τα PAL και NTSC .

Όλες οι χώρες που χρησιμοποιούν το SECAM βρίσκονται επί του παρόντος σε διαδικασία μετατροπής ή έχουν ήδη μετατραπεί σε Digital Video Broadcasting (DVB), το νέο πανευρωπαϊκό πρότυπο για την ψηφιακή τηλεόραση. Το SECAM παρέμεινε βασικό πρότυπο στη δεκαετία του 2000.

Αυτή η σελίδα ασχολείται κυρίως με το σύστημα κωδικοποίησης χρώματος SECAM. Τα άρθρα σχετικά με τα τηλεοπτικά συστήματα εκπομπής και την αναλογική τηλεόραση περιγράφουν περαιτέρω τους ρυθμούς καρέ, την ανάλυση εικόνας και τη διαμόρφωση ήχου.

Συστήματα κωδικοποίησης αναλογικής τηλεόρασης ανά χώρα. NTSC (πράσινο), SECAM (πορτοκαλί) και PAL (μπλε).

Ιστορία Επεξεργασία

Η ανάπτυξη του SECAM ξεκίνησε το 1956 από μια ομάδα με επικεφαλής τον Henri de France που εργαζόταν στην Compagnie Française de Télévision (αργότερα αγοράστηκε από την Thomson, τώρα Technicolor ). Η τεχνολογία ήταν έτοιμη στα τέλη της δεκαετίας του 1950, αλλά αυτό ήταν πολύ νωρίς για μια ευρεία εισαγωγή. Επινοήθηκε και δοκιμάστηκε μια έκδοση του SECAM για το γαλλικό πρότυπο τηλεόρασης 819 γραμμών, αλλά δεν παρουσιάστηκε. Μετά από μια πανευρωπαϊκή συμφωνία για την εισαγωγή έγχρωμης τηλεόρασης μόνο σε 625 γραμμές, η Γαλλία έπρεπε να ξεκινήσει τη μετατροπή μεταβαίνοντας σε ένα πρότυπο τηλεόρασης 625 γραμμών, κάτι που συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με την εισαγωγή ενός δεύτερου δικτύου.

Το πρώτο προτεινόμενο σύστημα ονομάστηκε SECAM I το 1961, ακολουθούμενο από άλλες μελέτες για τη βελτίωση της συμβατότητας και της ποιότητας της εικόνας.

Αυτές οι βελτιώσεις ονομάστηκαν SECAM II και SECAM III, με το τελευταίο να παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση του CCIR το 1965 στη Βιέννη .

Περαιτέρω βελτιώσεις ήταν το SECAM III A που ακολουθήθηκε από το SECAM III B, το σύστημα που υιοθετήθηκε για γενική χρήση το 1967, και η πρώτη εκπομπή SECAM έγινε στη Γαλλία εκείνη τη χρονιά.

Σοβιετικοί τεχνικοί συμμετείχαν στην ανάπτυξη του προτύπου και δημιούργησαν τη δική τους ασυμβίβαστη παραλλαγή που ονομάζεται NIIR ή SECAM IV, η οποία δεν αναπτύχθηκε. Η ομάδα εργαζόταν στο Telecentrum της Μόσχας υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Shmakov . Ο χαρακτηρισμός NIIR προέρχεται από το όνομα του Nautchno-Issledovatelskiy Institut Radio ( NIIR, rus. Научно-Исследовательский Институт Радио), ενός σοβιετικού ερευνητικού ινστιτούτου που συμμετέχει στις μελέτες. Αναπτύχθηκαν δύο πρότυπα: Μη γραμμικό NIIR, στο οποίο χρησιμοποιείται μια διαδικασία ανάλογη με τη διόρθωση γάμμα, και Γραμμικό NIIR ή SECAM IV που παραλείπει αυτή τη διαδικασία. [2]

Το SECAM εγκαινιάστηκε στη Γαλλία την 1η Οκτωβρίου 1967, στο la deuxième chaîne (το δεύτερο κανάλι), που τώρα ονομάζεται France 2 . Μια ομάδα τεσσάρων ταιριασμένων ανδρών — ένας παρουσιαστής ( Georges Gorse, Υπουργός Πληροφοριών) και τρεις συντελεστές στην ανάπτυξη του συστήματος — εμφανίστηκαν όρθιοι σε ένα στούντιο. Μετά από καταμέτρηση από το 10, στις 2:15 pm η ασπρόμαυρη εικόνα άλλαξε σε έγχρωμη. ο παρουσιαστής δήλωσε στη συνέχεια « Et voici la couleur ! " ( fr: Και εδώ είναι το χρώμα! ) [3] Το 1967, ο CLT του Λιβάνου έγινε ο τρίτος τηλεοπτικός σταθμός στον κόσμο, μετά τη Σοβιετική Ένωση και τη Γαλλία, που εκπέμπει έγχρωμα χρησιμοποιώντας τη γαλλική τεχνολογία SECAM. [4]

Οι πρώτες έγχρωμες τηλεοράσεις κοστίζουν 5000 φράγκα. Η έγχρωμη τηλεόραση δεν ήταν πολύ δημοφιλής αρχικά. μόνο περίπου 1500 άτομα παρακολούθησαν έγχρωμα το εναρκτήριο πρόγραμμα. Ένα χρόνο αργότερα, μόνο 200.000 σετ είχαν πουληθεί από το αναμενόμενο εκατομμύριο. Αυτό το μοτίβο ήταν παρόμοιο με την προηγούμενη αργή ανάπτυξη της δημοτικότητας της έγχρωμης τηλεόρασης στις ΗΠΑ.

Το SECAM υιοθετήθηκε αργότερα από πρώην γαλλικές και βελγικές αποικίες, την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Σοβιετική Ένωση και χώρες του ανατολικού μπλοκ (εκτός από τη Ρουμανία ) και ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο, με την πτώση του κομμουνισμού και μετά από μια περίοδο που οι τηλεοράσεις πολλαπλών προδιαγραφών έγιναν εμπόρευμα, πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αποφάσισαν να στραφούν στο σύστημα PAL που αναπτύχθηκε από τη Δυτική Γερμανία.

Άλλες χώρες, ιδίως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιταλία, πειραματίστηκαν για λίγο με το SECAM προτού επιλέξουν το PAL.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 2000, το SECAM βρίσκεται σε διαδικασία σταδιακής κατάργησης και αντικατάστασής του από το DVB .

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. britannica.com; the form avec mémoire is common but incorrect.
  2. SECAM-IV Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  3. «INA: Présentation officielle de la télévision couleur». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2014. 
  4. Harb, Zahera (2011). Channels of resistance in Lebanon: liberation propaganda, Hezbollah and the media. London [etc.]: Tauris. σελ. 95. ISBN 978-1-84885-120-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παγκόσμια πρότυπα αναλογικής τηλεόρασης Αρχειοθετήθηκε 2019-09-10 στο Wayback Machine.

Απλή εξήγηση των προτύπων χρώματος

Συζήτηση εγγραφής SECAM εναντίον PAL σε VHS (στα Γαλλικά)