Standard Motor Company

(Ανακατεύθυνση από Standard Triumph)

Η Standard Motor Company (SMC - Στάνταρτ Μότορ Κόμπανυ) ήταν μια βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία που ιδρύθηκε στο Κόβεντρι το 1903.

Standard Motor Company
Νομική μορφήσυμμετοχική εταιρεία
Κλάδοςβιομηχανία αυτοκίνησης
Ίδρυση1903
ΙδρυτήςReginald Walter Maudslay
Διάλυση1987
ΈδραΚόβεντρι, Ηνωμένο Βασίλειο
Προϊόντααυτοκίνητο, Κινητήρας και αεροπλάνο
Commons page Πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

1903-1914 Επεξεργασία

Ιδρύθηκε από τον Reginald Walter Maudslay (Ρέτζιναλντ Ουώλτερ Μοντσλέι) ως ένα μικρό εργοστάσιο στη Much Park Street του Κόβεντρι. Αρχικά είχε μόλις επτά εργαζόμενους που ανέλαβαν την παραγωγή του πρώτου αυτοκινήτου της εταιρείας, που διέθετε κινητήρα με μόνο 1 κύλινδρο, κιβώτιο ταχυτήτων τριών σχέσεων και μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς. Πολύ σύντομα αντικαταστάθηκε από ένα μοντέλο με κινητήρα δύο κυλίνδρων και ακολούθησαν εκδόσεις με τρεις και τέσσερις κυλίνδρους, ενώ το 1906 εμφανίστηκε και κινητήρας με 6 κυλίνδρους. Εκτός από την διάθεση στην αγορά έτοιμων αμαξωμάτων, η εταιρεία έγινε κερδοφόρα διαθέτοντας κινητήρες οι οποίοι μπορούσαν να τοποθετηθούν και σε άλλα αυτοκίνητα άλλων εταιρειών. Αυτή η κίνηση έβρισκε ανταπόκριση, ειδικά από οδηγούς που ήθελαν περισσότερη δύναμη από το αυτοκίνητό τους.

Η εταιρεία παρουσιάστηκε το 1905 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου του Λονδίνου στο Κρύσταλ Πάλας, όπου ένας διανομέας, ο Charles Friswell (Τσαρλς Φρίσγουελ) συμφώνησε να διαθέσει όλη την παραγωγή του εργοστασίου. Πολύ σύντομα, το 1907 ο Friswell έγινε πρόεδρος της εταιρείας και δούλεψε σκληρά για να αυξηθεί το κύρος και να ενισχυθεί η δημόσια εικόνα της. Αποκορύφωμα των προσπαθειών του η προμήθεια στον Βασιλιά Γεώργιο Ε' της Βρετανίας, 70 αυτοκινήτων. Ο Friswell πούλησε το μερίδιό της στην εταιρεία το 1912 στους C.J. Band (Σι Τζέι Μπαντ) και Siegried Bettmann (Ζίγκριντ Μπέτμαν), που ήταν ο ιδρυτής της Triumph Motor Cycle Company και μετέπειτα Triumph Motor Company. To 1914 η Standard μπήκε στο χρηματιστήριο.

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του Α'Π.Π., η εταιρεία παρήγαγε πάνω από 100 αεροσκάφη, μεταξύ των οποίων τα Royal Aircraft Factory BE12, Royal Aircraft Factory R.E.8, Sopwith Pup και Bristol F.2 Fighter σε ένα νέο εργοστάσιο στο Canley (Κάνλεϊ), το οποίο άνοιξε το 1916 και μελλοντικά έγινε το κέντρο των δραστηριοτήτων της εταιρείας.

1919-1939 Επεξεργασία

Η επανέναρξη παραγωγής επιβατικών αυτοκινήτων έγινε το 1919 με μια παλέτα μικρών αυτοκινήτων και το 1924 η εταιρεία είχε μερίδιο αγοράς ανάλογο με μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της Βρετανίας, της Austin, παράγοντας πάνω από 10.000 αυτοκίνητα το 1924, όμως στα τέλη της δεκαετίας του 1920 τα κέρδη είχαν πέσει δραματικά λόγω μεγάλων επενδύσεων, ενός αποτυχημένου σχεδίου εξαγωγών και κακής εμπορικής πορείας των μεγαλύτερων μοντέλων της εταιρείας. Το 1929 ο John Black (Τζων Μπλακ) έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας από τη Hillman, ως συνεργάτης του διευθύνοντος συμβούλου και η πρώτη του επιλογή ήταν η ανάθεση προμήθειας των αμαξωμάτων από άλλες εταιρείες, όπως η Jensen Motors, η Avon και η Swallow Sidecar Company (μετέπειτα Jaguar). Ο Maudslay αποχώρησε από την εταιρεία το 1934 και πέθανε λίγο μετά, σε ηλικία 64 ετών.

Στη δεκαετία του 1930 η τύχη της εταιρείας βελτιώθηκε με μια νέα σειρά μοντέλων, τα Standard Nine και Ten, τα οποία απευθύνονταν στους καταναλωτές με χαμηλότερα εισοδήματα, και στην Έκθεση Αυτοκινήτου το 1935 ανακοινώθηκε η νέα σειρά Flying της εταιρείας.

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π., η εταιρεία συνέχισε την παραγωγή αυτοκινήτων, αλλά με ενισχυμένα αμαξώματα. Το πιο διάσημο πολεμικό προϊόν της όμως, ήταν το αεροσκάφος De Havilland Mosquito, ειδικά η FB VI εκδοχή του, της οποίας παρήχθησαν 1.100 αντίτυπα. Επίσης, παρήχθησαν 750 αεροσκάφη Airspeed Oxford, 20.000 Bristol Mercury VΙΙΙ κινητήρες και 3.000 άτρακτοι Bristol Beaufighter.

Άλλα πολεμικά προϊόντα περιελάμβαναν 4.000 Beaverette ελαφρώς θωρακισμένα αυτοκίνητα και ελαφρά οχήματα τύπου "τζιπ".

Μετά τον πόλεμο Επεξεργασία

Με το τέλος του πολέμου, τα οχήματα Eight και Twelve μπήκαν και πάλι στην παραγωγή. Ακόμα πιο σημαντική εξέλιξη, ήταν η εξαγορά το 1945 μέσω του John Black της Triumph Motor Company, που βρισκόταν σε καθεστώς πτώχευσης, αντί τιμήματος 75.000 λιρών. Η Triumph αναδιοργανώθηκε και έγινε θυγατρική της Standard με την επωνυμία "Triumph Motor Company (1945) Limited". Επίσης, μια συμφωνία για την παραγωγή τρακτέρ της Ferguson βοήθησε να καλυφθεί, ο τεράστιος από την εποχή του πολέμου, χώρος του εργοστασίου.

Το 1948 η εταιρεία υιοθέτησε νέα στρατηγική κρατώντας μόνο ένα μοντέλο στην παραγωγή, το Vanguard, ένα μοντέλο με αμερικανικό σχεδιασμό που άντεξε στην παραγωγή μέχρι το 1953, όταν το μικρότερο Eight προστέθηκε στη γκάμα. Νέα εργοστάσια στο εξωτερικό άνοιξαν στην Αυστραλία, στον Καναδά, στην Ινδία και στη Νότια Αφρική. Ο Sir John Black αποχώρησε το 1954. Η επίσημη δικαιολογία για την αποχώρησή του ήταν η ολοένα και χειρότερη κατάσταση της υγείας του, όμως έγινε πρόσφατα γνωστό πως το διοικητικό συμβούλιο του είχε ζητήσει να αποχωρήσει. Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Alick Dick (Άλικ Ντικ) ανέλαβε τη θέση του και σύντομα η εταιρεία έψαχνε για συνεργάτες ώστε να υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη και υπήρχαν συνομιλίες με τις Chrysler, Massey-Harris-Ferguson, Rootes, Rover και Renault, αλλά τελικώς χωρίς αποτέλεσμα.

Η εταιρεία εξαγοράστηκε το 1960 από τη Leyland Motors αντί τιμήματος 20 εκατομμυρίων λιρών και το τελευταίο μοντέλο με το σήμα της Standard παρήχθη στη Βρετανία το 1963. Η Triumph, αντίθετα συνέχισε ακόμα και όταν η Leyland έγινε μέσω συγχωνεύσεων η British Leyland Motor Corporation το 1968.

Μοντέλα της εταιρείας Επεξεργασία

Πριν τον Α' Π.Π. Επεξεργασία

Έτος Μοντέλο Κινητήρας Παραγωγή
1903 6 hp 1006 κ.εκ. μονοκύλινδρος
1904-1905 12/15 1926 κ.εκ. δικύλινδρος
1905 16 hp 3142 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1905-1908 18/20 4714 κ.εκ. εξακύλινδρος
1906 10 hp 631 κ.εκ. δικύλινδρος
1906 16/20 3531 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1906 24/30 5232 κ.εκ. εξακύλινδρος
1906-1912 50 hp 11734 κ.εκ. εξακύλινδρος
1907 15 hp 1593 κ.εκ. εξακύλινδρος
1907-1908 30 hp 5297 κ.εκ. εξακύλινδρος
1908-1911 20 hp 4032 κ.εκ. εξακύλινδρος
1908-1911 40 hp 6167 κ.εκ. εξακύλινδρος
1909-1911 16 hp 2688 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1910-1911 12 hp 1656 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1911-1914 20 hp 3620 (3336 από το 1913) κ.εκ. εξακύλινδρος
1911-1912 15 hp 2368 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1912 25 hp 4032 κ.εκ. εξακύλινδρος
1913-1918 9.5 hp Model S 1087 κ.εκ. τετρακύλινδρος

1919-1939 Επεξεργασία

Έτος Μοντέλο Κινητήρας Παραγωγή
1919-1921 9.5 hp Model SLS 1328 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1921-1923 8 hp 1087 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1921-1923 11.6 hp SLO 1598 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1922-1926 13.9 hp SLO-4 1307 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1923-1927 11.4 hp V3 1307 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1926-1928 13.9 hp V4 1944 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1927-1928 18/36 hp 2230 κ.εκ. εξακύλινδρος
1927-1930 9 hp 1153 ή 1287 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1929-1933 15 hp 1930 ή 2054 κ.εκ. εξακύλινδρος
1930-1933 9.9 hp Big Nine 1287 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1931-1935 20 hp Envoy 2552 κ.εκ. εξακύλινδρος
1932-1933 Little Nine 1006 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1932-1933 Little Twelve 1337 κ.εκ. εξακύλινδρος
1932-1933 Big Twelve 1497 κ.εκ. εξακύλινδρος
1934 12/6 1497 κ.εκ. εξακύλινδρος
1934-1935 10/12 Speed Model 1608 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1934-1936 Nine 1052 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1934-1936 Ten 1343 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1934-1936 Twelve 1608 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1934-1936 Sixteen 2143 κ.εκ. εξακύλινδρος
1935-1936 Twenty 2664 κ.εκ. εξακύλινδρος
1936-1937 20 hp 2686 κ.εκ. οκτακύλινδρος σε διάταξη V
1937-1938 Flying Ten 1267 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1937-1940 Flying Twelve 1608 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1937-1940 Flying Nine 1131 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1937-1940 Flying Light Twelve 1343 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1937-1940 Flying Fourteen 1608 or 1776 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1937-1940 Flying Twenty 2143 κ.εκ. εξακύλινδρος
1938-1940 Flying Eight 1021 κ.εκ. τετρακύλινδρος

1945-1963 Επεξεργασία

Έτος Μοντέλο Κινητήρας Παραγωγή
1945-1948 Eight 1021 κ.εκ. τετρακύλινδρος 383,139
1945-1948 Twelve 1608 κ.εκ. τετρακύλινδρος 9959
1945-1948 Fourteen 1776 κ.εκ. τετρακύλινδρος 22,229
1947-1953 Vanguard Phase I 2088 κ.εκ. τετρακύλινδρος 184,799
1953-1955 Vanguard Phase II 2088 κ.εκ. τετρακύλινδρος
2092 κ.εκ. τετρακύλινδρος diesel
81,074
1,973
1953-1957 Eight 803 κ.εκ. τετρακύλινδρος 136,317
1954-1956 Ten 948 κ.εκ. τετρακύλινδρος 172,500
1955-1958 Vanguard Phase III 2088 κ.εκ. τετρακύλινδρος 37,194
1956-1957 Sportsman 2088 κ.εκ. τετρακύλινδρος 901
1957-1961 Ensign 1670 κ.εκ. τετρακύλινδρος
2092 κ.εκ. τετρακύλινδρος diesel
18,852
1957-1959 Pennant 948 κ.εκ. τετρακύλινδρος 42,910
1958-1961 Vanguard Vignale 2088 κ.εκ. τετρακύλινδρος 26,276
1960-1963 Vanguard Six 1998 κ.εκ. εξακύλινδρος 9953
1962-1963 Ensign II 2138 κ.εκ. τετρακύλινδρος 2,318

Πολεμικά και Επαγγελματικά Επεξεργασία

Έτος Μοντέλο Κινητήρας Παραγωγή
1940-1943 Beaverette 1,776 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1940-1944 12 hp Light Utility 1,608 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1943 Jeep 1,608 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1947-1958 12cwt 2,088 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1954-1962 6cwt 948 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1958-1962 10 hp Atlas 948 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1962-1963 Atlas Major 1,670 κ.εκ. τετρακύλινδρος
1962-1965 7cwt 1,147 κ.εκ. τετρακύλινδρος

Χρονολογίες Επεξεργασία

Η άνοδος και η πτώση της British Leyland - αυτοκινητοβιομηχανίες και μάρκες - +/−
Φίρμα 1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000 2006
Jaguar SS Cars Jaguar Jaguar BMH British Leyland Jaguar Ford
Daimler Daimler BSA BSA
Lanchester Lanchester
Mini BMC Austin

Rover (ΑRG)

BAe BMW BMW/MINI
Riley Riley Nuffield
Organisation
BMW
MG Morris Garages (MG) BMW MGR Nanjing
Morris Morris Morris
Wolseley Wolseley
Austin Austin Austin
Vanden Plas Vanden Plas Ford
Rover Rover Rover Rover BMW/MGR Ford
Land Rover Ford
Alvis Alvis BAE Systems
Standard Standard Standard Triumph Leyland BMW/Triumph
Triumph Dawson Triumph
                                                                                                                                                                    

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία