Βικιπαίδεια

Καράτε Κιντ

Ταινία πολεμικών τεχνών του 1984
(Ανακατεύθυνση από The Karate Kid)

Το Καράτε Κιντ (αγγλικά: The Karate Kid) είναι δραματική ταινία πολεμικών τεχνών του 1984, η οποία γράφτηκε από τον Ρόμπερτ Μαρκ Κάμεν και σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν. Είναι η πρώτη ταινία του franchise The Karate Kid με πρωταγωνιστές τους Ραλφ Μάτσιο, Πατ Μορίτα και Ελίζαμπεθ Σου.[7][8] Το Karate Kid ακολουθεί τον Ντάνιελ Λαρούσο (Μάτσιο), έναν έφηβο που διδάσκεται Κότζου-ριού καράτε από τον Mr. Miyagi (Μορίτα), ώστε να μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αγωνιστεί σε ένα τουρνουά ενάντια στους εκφοβιστές του, ένας από τους οποίους είναι ο πρώην φίλος του ερωτικού του ενδιαφέροντος, Ali Mills (Σου).

Καράτε Κιντ
(The Karate Kid)
Η αυθεντική κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΤζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν[1]
ΠαραγωγήΤζέρι Γουάιντραουμπ
ΣενάριοΡόμπερτ Μαρκ Κάμεν
ΠρωταγωνιστέςΡαλφ Μάτσιο, Πατ Μορίτα, Ελίζαμπεθ Σου, Μάρτιν Κόουβ, Γουίλιαμ Ζάμπκα, Μπρους Μάλμουθ, Τσαντ ΜακΚουίν, Ράντι Χέλερ, Φράνσις Μπέι, Ίσραελ Ζουάρμπε, Λάρι Μπ. Σκοτ, Ρόναλντ Τόμας, Λάρι Ντρέικ[2], Άντριου Σου[2], Κρίστοφερ Κρίσα[2], Τοντ Λούκινλαντ[2], Κρις Κασαμάσα[2] και Γουίλιαμ Μπάσετ[2]
ΜουσικήΜπιλ Κόντι
ΦωτογραφίαΤζέιμς Όμπρεϊ Κρέιμπ
ΜοντάζΤζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή22  Ιουνίου 1984 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[3], 19  Οκτωβρίου 1984 (Σουηδία)[4] και 9  Νοεμβρίου 1984 (Γερμανία)[5]
Διάρκεια126 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6][1]
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κάμεν προσεγγίστηκε από την Columbia Pictures για να συνθέσει μια ταινία παρόμοια με την προηγούμενη επιτυχία του Άβιλντσεν, Rocky (1976), μετά την υπογραφή του σκηνοθέτη. Ο Κάμεν εμπνεύστηκε από τη ζωή του όταν έγραψε την ταινία. Ως αποτέλεσμα, διατήρησε ισχυρές απόψεις σχετικά με το cast και αναφέρθηκε σθεναρά για την ένταξη του Μορίτα.[9] Οι προετοιμασίες για την ταινία ξεκίνησαν αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τελικής επεξεργασίας του σεναρίου και η ακρόαση πραγματοποιήθηκε μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 1983. Η κύρια φωτογράφιση ξεκίνησε στις 31 Οκτωβρίου 1983 στο Λος Άντζελες και η μαγνητοσκόπηση ολοκληρώθηκε μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου 1983.

Το The Karate Kid κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 22 Ιουνίου 1984. Η ταινία έλαβε παγκόσμια αναγνώριση από κριτικούς, πολλοί από τους οποίους επαίνεσαν τις σκηνές δράσης, τη γραφή, την ιστορία, τις ερμηνείες και τη μουσική. Η ταινία ήταν επίσης εμπορική επιτυχία, κερδίζοντας 100 εκατομμύρια δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, καθιστώντας την μία από τις ταινίες με τα υψηλότερα κέρδη του 1984 και τη μεγαλύτερη sleeper hit επιτυχία της χρονιάς του Χόλυγουντ.

Η ταινία είναι επίσης αξιοσημείωτη για την έναρξη της σταδιοδρομίας του Μάτσιο, καθώς και για την αναζωογόνηση της σταδιοδρομίας του Μορίτα, η οποία ήταν προηγουμένως γνωστή ως επί το πλείστον για κωμικούς ρόλους και απέφερε στον Μορίτα υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.[10] Στη συνέχεια, το The Karate Kid ξεκίνησε ένα franchise και πιστώνεται για τη διάδοση του καράτε στις Ηνωμένες Πολιτείες.[11][12]

Υπόθεση

Επεξεργασία

Το 1984, ο Daniel LaRusso και η μητέρα του Lucille μετακινούνται από το Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ, στη Ρισίντα του Λος Άντζελες στην Καλιφόρνια. Ο συντηρητής του διαμερίσματός τους είναι ένας εκκεντρικός, αλλά ευγενικός και ταπεινός μετανάστης από την Οκινάουα που ονομάζεται Mr. Miyagi.

Ο Ντάνιελ γίνεται φίλος με την Ali Mills, μαζορέτα του λυκείου, που τραβά την προσοχή του αλαζονικού πρώην φίλου της Johnny Lawrence, κατόχου μαύρης ζώνης και του κορυφαίου μαθητή από τη σχολή ντότζο «Cobra Kai», όπου μαθαίνει μια φαύλη μορφή καράτε. Ο Johnny και η συμμορία του από τη Cobra Kai εκφοβίζουν συνεχώς τον Daniel. Στo Χαλοουίν, αφού ο Daniel ρίχνει νερό στον Johnny με έναν σωλήνα, αυτός και η συμμορία του κυνηγούν τον Daniel στο δρόμο και τον χτυπούν άγρια, έως ότου ο Mr. Miyagi παρεμβαίνει και τους νικά μόνος του με ευκολία. Έκπληκτος, ο Daniel ζητά από τον Mr. Miyagi να του διδάξει καράτε. Ο Miyagi αρνείται αλλά συμφωνεί να φέρει τον Daniel στη σχολή Cobra Kai για να επιλύσει τη διαφορά. Θα συναντηθούν με τον σένσεϊ, John Kreese, έναν βετεράνο των Ειδικών Δυνάμεων του Πολέμου του Βιετνάμ, που απορρίπτει ασυγκίνητα την προσφορά ειρήνης. Στη συνέχεια, ο Miyagi προτείνει στον Daniel να συμμετάσχει στο Πρωτάθλημα All-Valley Karate, όπου μπορεί να ανταγωνιστεί με τους Johnny και τους άλλους μαθητές της Cobra Kai με ίσους όρους και ζητά να σταματήσει ο εκφοβισμός όσο ο Daniel εκπαιδεύεται. Ο Kreese συμφωνεί με τους όρους, αλλά προειδοποιεί ότι εάν ο Daniel δεν εμφανιστεί στο τουρνουά, η παρενόχληση θα συνεχιστεί τόσο για τον Daniel όσο και για τον Miyagi.

Η προπόνηση του Daniel ξεκινά με μέρες οικιακών εργασιών που πιστεύει ότι χρησιμεύουν μόνο για να τον κάνουν σκλάβο του Miyagi. Όταν απογοητεύεται, ο Miyagi καταδεικνύει ότι η επανάληψη αυτών των μικροδουλειών τον βοήθησε να μάθει αμυντικά μπλοκ μέσω της μυϊκής μνήμης. Ο δεσμός τους αναπτύσσεται και ο Miyagi ανοίγεται στον Daniel για τη ζωή του, που περιλαμβάνει τη διπλή απώλεια της συζύγου και του γιου του κατά τον τοκετό στο στρατόπεδο εγκλεισμού Μανζανάρ ενώ υπηρετούσε με το 442ο Σύνταγμα Πεζικού των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, όπου έλαβε το Μετάλλιο Τιμής. Μέσω της διδασκαλίας του Miyagi, ο Daniel μαθαίνει όχι μόνο καράτε, αλλά και σημαντικά μαθήματα ζωής, όπως η σημασία της προσωπικής ισορροπίας, που αντικατοπτρίζεται στην αρχή ότι η εκπαίδευση πολεμικών τεχνών αφορά τόσο την εκπαίδευση του πνεύματος όσο του σώματος. Ο Daniel εφαρμόζει τα μαθήματα ζωής που ο Miyagi του έχει διδάξει για να ενισχύσει τη σχέση του με την Ali. Στα γενέθλια του Daniel, ο Miyagi του δίνει ένα Karate gi για το τουρνουά και ένα από τα αυτοκίνητά του ως δώρα γενεθλίων.

Στο τουρνουά, ο Daniel εκπλήσσει όλους φτάνοντας στους ημιτελικούς. Ο Johnny προκρίνεται στον τελικό, σημειώνοντας τρεις αναπάντητους πόντους εναντίον του Darryl Vidal. Ο Kreese δίνει εντολή στον δεύτερο καλύτερο μαθητή του, τον Bobby Brown, ο οποίος είναι ένας από τους πιο συμπονετικούς μαθητές του και ο λιγότερο κακός των βασανιστών του Daniel, να εξουδετερώσει τον Daniel με παράνομη επίθεση στο γόνατο. Ο Bobby το κάνει απρόθυμα, τραυματίζοντας σοβαρά τον Daniel και προκαλεί τον αποκλεισμό του στη διαδικασία. Ο Daniel μεταφέρεται στα αποδυτήρια, όπου ο γιατρός αποφασίζει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει. Ωστόσο, ο Daniel πιστεύει ότι αν σταματήσει, οι βασανιστές του θα έχουν πάρει το καλύτερο από αυτόν. Πείθει τον Miyagi να χρησιμοποιήσει μια τεχνική καταστολής πόνου για να του επιτρέψει να συνεχίσει. Καθώς ο Johnny πρόκειται να κηρυχθεί νικητής λόγω αδυναμίας συμμετοχής, ο Daniel επιστρέφει στον αγώνα. Ο αγώνας είναι μια αμφιταλαντευόμενη μάχη, με κανέναν να μην μπορεί να σπάσει την άμυνα του άλλου.

Ο αγώνας διακόπτεται όταν ο Daniel χρησιμοποιεί μια τεχνική ψαλιδιού για να ρίξει τον Johnny, δίνοντας ένα χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και προκαλόντας στον Johnny ρινορραγία. Ο Kreese κατευθύνει τον Johnny να χτυπήσει το τραυματισμένο πόδι του Daniel - μια ανήθικη κίνηση. Ο Johnny φαίνεται τρομοκρατημένος με την εντολή, αλλά συμφωνεί απρόθυμα. Καθώς ο αγώνας συνεχίζεται και το σκορ είναι ισόπαλο με 2-2, ο Johnny αρπάζει το πόδι του Daniel και δίνει ένα μοχθηρό χτύπημα, κάνοντας περαιτέρω ζημιά. Ο Daniel, που στέκεται με δυσκολία, λαμβάνει τη στάση «Γερανός», μια τεχνική που παρατήρησε να κάνει ο Miyagi σε μια παραλία. Ο Johnny πηγαίνει προς τον Daniel, ο οποίος πηδά και εκτελεί ένα μπροστινό λάκτισμα στο πρόσωπο του Johnny, κερδίζοντας το τουρνουά. Ο Johnny , έχοντας αποκτήσει νέο σεβασμό για τον εχθρό του, παραδίδει το τρόπαιο στον ίδιο τον Daniel, καθώς ο Daniel παρασύρεται από ένα ενθουσιώδες πλήθος.

Κύριοι χαρακτήρες

Επεξεργασία

Παραγωγή

Επεξεργασία

Ανάπτυξη

Επεξεργασία

Το The Karate Kid είναι μια ημι-αυτοβιογραφική ιστορία που βασίζεται στη ζωή του σεναριογράφου της, Ρόμπερτ Μαρκ Κάμεν. Σε ηλικία 17 ετών, μετά την Παγκόσμια Έκθεση της Νέας Υόρκης το 1964, ο Κάμεν ξυλοκοπήθηκε από συμμορία εκφοβιστών. Άρχισε έτσι να μελετά πολεμικές τέχνες για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ο Κάμεν ήταν δυσαρεστημένος με τον πρώτο του δάσκαλο που δίδαξε πολεμικές τέχνες ως εργαλείο βίας και εκδίκησης. Έτσι, προχώρησε στη μελέτη του καράτε Κότζου-ριού, με βάση την Οκινάουα, υπό Ιάπωνα δάσκαλο που δεν μιλούσε αγγλικά, αλλά ήταν ο ίδιος μαθητής του Τσοτζούν Μιγιάγκι.

Ως σεναριογράφος του Χόλιγουντ, ο Κάμεν καθοδηγήθηκε από τον Φρανκ Πράις που του είπε ότι ο παραγωγός Τζέρι Γουάιντραουμπ είχε επιλέξει ένα άρθρο ειδήσεων σχετικά με το μικρό παιδί μιας ανύπαντρης μητέρας που είχε κερδίσει μαύρη ζώνη για να αμυνθεί ενάντια στους εκφοβιστές της γειτονιάς. Ο Κάμεν έπειτα συνδύασε τη δική του ιστορία ζωής με το άρθρο ειδήσεων και χρησιμοποίησε και τα δύο για να δημιουργήσει το σενάριο για το The Karate Kid. Επιπλέον, δεδομένης της εμπλοκής του Τζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν με τις δύο ταινίες, ο Σιλβέστερ Σταλόνε αστειευόταν συχνά με τον Κάμεν λέγοντας ότι ο συγγραφέας είχε «σκίσει» τις ταινίες Rocky με το The Karate Kid.

Η DC Comics είχε έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Karate Kid. Οι δημιουργοί έλαβαν ειδική άδεια από την DC Comics το 1984 για να χρησιμοποιήσουν τον τίτλο για την πρώτη ταινία (και τις επακόλουθες συνέχειες).

Ακρόαση

Επεξεργασία

Εξετάστηκε ένας αριθμός ηθοποιών για τον ρόλο του Daniel, συμπεριλαμβανομένων των Σον Πεν, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τσάρλι Σιν, Εμίλιο Εστέβες, Νίκολας Κέιτζ, Άντονι Έντουαρντς, Τομ Κρουζ και Έρικ Στόλτζ. Ο Ραλφ Μάτσιο πήρε τελικά το ρόλο ύστερα και από την δυνατή ερμηνεία του ως Johnny Cade στο The Outsiders (1983). Ο Μάτσιο δήλωσε ότι η ερμηνεία του ως Johnny επηρέασε την ανάπτυξη του Daniel LaRusso στην επόμενη ταινία του, The Karate Kid.[13][14]

Ο Μάτσιο αργότερα σχολίασε ότι, «ο χαρακτήρας ονομάστηκε αρχικά Danny Weber. Μόλις μπήκα στο δωμάτιο, άλλαξε σε LaRusso.»

Το στούντιο αρχικά ήθελε ο ρόλος του Mr. Miyagi να παιχτεί από τον Τοσίρο Μιφούνε, ο οποίος είχε εμφανιστεί στις ταινίες Rashomon (1950), Seven Samurai (1954) και The Hidden Fortress (1958), αλλά ο ηθοποιός δεν μιλούσε αγγλικά. Ο Πατ Μορίτα αργότερα έκανε ακρόαση για τον ρόλο, αλλά απορρίφθηκε από τον ρόλο λόγω της στενής του σχέσης με την stand up κωμωδία και για τον χαρακτήρα Arnold στο Happy Days. Μετά από λίγες αποτυχημένες προσπάθειες, ο Μορίτα μεγάλωσε μια γενειάδα και ταίριαξε την προφορά του με του θείου του, γεγονός που τον οδήγησε στην εξασφάλιση του ρόλου.

Ο Κρίσπιν Γκλόβερ ήταν υπό σκέψη για τον ρόλο του Johnny, αλλά το στούντιο αργότερα επέλεξε τον Γουίλιαμ Ζάμπκα. Μετά την ακρόασή του, ο Ζάμπκα είδε τον Μάτσιο, ο οποίος σημείωσε ότι «[ο Zabka] με φοβόταν πάρα πολύ» κατά τη διάρκεια της ακρόασής του στο στούντιο. Όταν επιλέχθηκε, ο Ζάμπκα ήταν παλαιστής χωρίς προηγούμενη προπόνηση στο καράτε.

Η Ντέμι Μουρ ήταν επίσης υπό σκέψη για το ρόλο της Ali, αλλά η Ελίζαμπεθ Σου επιλέχθηκε εν μέρει για μια διαφήμιση του Burger King που έγινε ευρέως δημοφιλής στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η ταινία σηματοδοτεί τους πρώτους ρόλους τόσο του Ζάμπκα όσο και της Σου. Αργά στην παραγωγή, η Βάλερι Χάρπερ ήταν υπό σκέψη για το ρόλο της Lucille, αλλά το στούντιο αργότερα επέλεξε την Ράντι Χέλερ για το ρόλο.

Γυρίσματα

Επεξεργασία

Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 31 Οκτωβρίου 1983 και ολοκληρώθηκαν στις 16 Δεκεμβρίου 1983.

Ο χορογράφος μάχης της ταινίας για τις σκηνές μάχης ήταν ο Πατ Ε. Τζόνσον, κάτοχος μαύρης ζώνης Τανγκ Σου Ντο καράτε, ο οποίος είχε προηγουμένως εμφανιστεί στην αμερικανική ταινία πολεμικών τεχνών του Μπρους Λι, Enter the Dragon (1973) και συνεργάστηκε με τον Τσακ Νόρις σε σχολές πολεμικών τεχνών αμερικανικού Τανγκ Σου Ντο. Ο Τζόνσον εμφανίζεται επίσης ως διαιτητής στο The Karate Kid. Ο κασκαντέρ του Πατ Μορίτα για τον Mr. Miyagi, Φουμιό Ντεμούρα, είναι επίσης κάτοχος μαύρης ζώνης καράτε που είχε προηγουμένως συνεργαστεί με τον Μπρους Λι, ο οποίος έμαθε μερικές τεχνικές νουντσάκου από τον Ντεμούρα.[15]

Soundtrack

Επεξεργασία
 
Εξώφυλλο soundtrack

Η μουσική για το The Karate Kid συντέθηκε από τον Μπιλ Κόντι, έναν συχνό συνεργάτη του σκηνοθέτη Τζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν από το αρχικό τους αντάμωμά τους στο Rocky (1976). Η οργανική μουσική ενορχηστρώθηκε από τον Τζακ Έσκιου και περιείχε σόλο σύριγγες από τον Γκεόργκε Ζαμφίρ. Στις 12 Μαρτίου 2007, ο Varèse Sarabande κυκλοφόρησε και τα τέσσερα κομμάτια του The Karate Kid σε ένα σετ τεσσάρων CD που περιορίστηκε σε 2.500 αντίτυπα παγκοσμίως.[16]

Ένα άλμπουμ soundtrack κυκλοφόρησε το 1984 από την Casablanca Records, που περιέχει πολλά από τα σύγχρονα τραγούδια που εμφανίζονται στην ταινία. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το «You're the Best» του Τζο Εσποζίτο, που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του μοντάζ του τουρνουά κοντά στο τέλος της πρώτης ταινίας. Αρχικά γραμμένο για το Rocky III (1982), το «You're the Best» απορρίφθηκε από τον Σιλβέστερ Σταλόνε προς προτίμηση του επιτυχημένου τραγουδιού των Survivor «Eye of the Tiger». Συμπτωματικά, οι Survivor έπαιξε επίσης το κύριο τραγούδι («The Moment of Truth» Μουσική και στίχοι: Μπιλ Κόντι, Ντένις Λάμπερτ, Πίτερ Μπέκετ) για το The Karate Kid.

Το επιτυχημένο τραγούδι των Bananarama του 1984 «Cruel Summer» έκανε επίσης το ντεμπούτο του στις ΗΠΑ στο The Karate Kid, αλλά αποκλείστηκε από το soundtrack άλμπουμ της ταινίας. Άλλα τραγούδια που εμφανίστηκαν στην ταινία, αλλά δεν μπήκαν στο άλμπουμ περιλαμβάνουν, το «Please Answer Me» από τους Broken Edge και το «The Ride«» από τους The Matches.

Λίστα κομματιών για το soundtrack του 1984

  1. The Moment of Truth (Survivor)
  2. (Bop Bop) On the Beach (The Flirts, Jan και Dean)
  3. No Shelter (Broken Edge)
  4. Young Hearts (Commuter)
  5. (It Takes) Two to Tango (Πολ Ντέιβις)
  6. Tough Love (Σάντι Σίναμον)
  7. Rhythm Man (St. Regis)
  8. Feel the Night (Μπάξτερ Ρόμπερτσον)
  9. Desire (Gang of Four)
  10. You're the Best (Τζο Εσποζίτο)

Αποδοχή

Επεξεργασία

Απόκριση κριτικών

Επεξεργασία

Στον ιστότοπο κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία έγκρισης 88% με βάση 43 κριτικές. Η κριτική συναίνεση της ιστότοπου αναφέρει, «Απολύτως προβλέψιμη και πλήρως της εποχής της, αλλά ζεστή, ειλικρινής και δύσκολο να αντισταθείς, λόγω, σε μεγάλο βαθμό, της χαλαρής χημείας του Μορίτα και του Μάτσιο».[17] Στο Metacritic, η ταινία έχει μέση βαθμολογία 60 στα 100, βασισμένη σε 15 κριτικούς, δείχνοντας «Μικτές ή μέσες κριτικές».[18]

Κατά την κυκλοφορία της, ο Ρόζτερ Ίμπερτ χαρακτήρισε την ταινία μία από τις καλύτερες της χρονιάς, της έδωσε τέσσερα στα τέσσερα αστέρια και την περιέγραψε ως μια «συναρπαστική, γλυκιά, ζεστή ιστορία με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φιλίες εδώ και πολύ καιρό.»[19] Η Τζάνετ Μάσλιν των The New York Times έδωσε επίσης θετική κριτική.[20] Το The Karate Kid βρίσκεται στη θέση # 31 στον κατάλγο του Entertainment Weekly με τις 50 καλύτερες ταινίες λυκείου.[21]

Με την κυκλοφορία του remake του 2010, η Ντέινα Στίβενς έγραψε: «Η πρωτότυπη του 1984 ... μπορεί να φαινόταν σαν μια εμπνευσμένη εικόνα σπορ τυπικής έκδοσης εκείνη την εποχή, αλλά (όπως και με ένα άλλο επιτυχημένο box-office της ίδιας χρονιάς, το The Terminator), μια γενιά αφαίρεσης αποκαλύπτει πόσο καλοσχεδιασμένη ταινία ήταν στην πραγματικότητα. Όταν τη ξαναβλέπεις σήμερα, το πρωτότυπο The Karate Kid, σε σκηνοθεσία του Τζον Γκίλμπερτ Άβιλντσεν του Rocky, δέχινει έξυπνο και φρέσκο, με μια πληθώρα μικρών λεπτομερειών στους χαρακτήρες και ένα χαλαρό μεσαίο τμήμα που εξερευνά την ανάπτυξη σεβασμού του αγοριού για το δάσκαλό του.»[22]

Έπαινοι

Επεξεργασία
Έτος Βραβείο Κατηγορία Αποτέλεσμα
1985 Βραβεία Όσκαρ[23] Καλύτερος Ηθοποιός σε Υποστηρικτικό Ρόλο - Πατ Μορίτα Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[24] Καλύτερη Ερμηνεία Β' Ανδρικού Ρόλου σε Κινηματογραφική Ταινία - Πατ Μορίτα Υποψηφιότητα
Βραβεία Young Artist[25] Καλύτερη Οικογενειακή Ταινία - Δράμα Νίκη
Καλύτερος Νεαρός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Ταινία Μιούζικαλ, Κωμωδία, Περιπέτεια ή Δράμα - Ελίζαμπεθ Σου Νίκη
Καλύτερος Νεαρός Υποστηρικτικός Ηθοποιός σε Ταινία Μιούζικαλ, Κωμωδία, Περιπέτεια ή Δράμα - Γουίλιαμ Ζάμπκα Υποψηφιότητα

Εμπορευματικότητα

Επεξεργασία

Η ταινία δημιούργησε ένα franchise σχετικών αντικειμένων και αναμνηστικών όπως φιγούρες, κορδέλες, αφίσες, μπλουζάκια και ένα βιντεοπαιχνίδι. Μια μυθιστοριογράφηση έγινε από τον Μπ. Χίλερ και δημοσιεύθηκε το 1984. Το μυθιστόρημα είχε μια σκηνή που ήταν στην πρόβα όταν ο Ντάνιελ συναντά τον Τζόνι κατά τη διάρκεια του σχολείου στο μεσημεριανό. Επίσης στο τέλος, υπήρχε μια μάχη μεταξύ των Μιγιάγκι και Κρις στο πάρκινγκ μετά το τουρνουά, που ήταν το αρχικό τέλος για την ταινία και χρησιμοποιήθηκε ως αρχή του The Karate Kid Part II.

Το 2015, η εταιρεία παιχνιδιών Funko αναβίωσε τις φιγούρες του The Karate Kid. Δύο εκδόσεις του χαρακτήρα Daniel Larusso, μια έκδοση του χαρακτήρα Johnny Lawrence και μια έκδοση του Mr. Miyagi ήταν μέρος της παραγωγής. Τα παιχνίδια εντοπίστηκαν στα καταστήματα Target και Amazon.com.[26]

Πολιτιστική επιρροή

Επεξεργασία

Η σειρά έχει πιστωθεί για τη διάδοση του καράτε στις Ηνωμένες Πολιτείες.[27][28]

Το μουσικό βίντεο του 2007 για το τραγούδι «Sweep the Leg» των No More Kings έχει ως πρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Ζάμπκα (ο οποίος επίσης σκηνοθέτησε το βίντεο) ως καρικατούρα του εαυτού του και περιλαμβάνει αναφορές στο The Karate Kid, συμπεριλαμβανομένων εμφανίσεων κάμεο από τους πρώην συναστέρες του Ζάμπκα στην ταινία.[29][30]

Ο Μάτσιο και ο Ζάμπκα έκαναν μία φιλική εμφάνιση στο επεισόδιο του How I Met Your Mother «The Bro Mitzvah». Στο επεισόδιο, ο Μάτσιο προσκαλείται στο bachelor πάρτι του Barney Stinson, με αποτέλεσμα ο Barney να φωνάζει ότι μισεί τον Μάτσιο και ότι ο Τζόνι ήταν ο πραγματικός ήρωας του The Karate Kid. Προς το τέλος του επεισοδίου, ένας κλόουν στο πάρτι σκουπίζει το μακιγιάζ του και αποκαλύπτεται πως είναι ο Ζάμπκα.[31]

Σίκουελ και προσαρμογές

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: The Karate Kid (franchise)

Προσαρμογή στο Μπρόντγουεϊ

Επεξεργασία

Στις 22 Ιανουαρίου 2020, ανακοινώθηκε ότι το The Karate Kid θα προσαρμοστεί σε μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Η παράσταση θα παραχθεί από το Kinoshita Group και θα σκηνοθετηθεί από τον Άμον Μιγιαμότο.[32]

Σίκουελ ταινίας

Επεξεργασία

Η πρωτότυπη ταινία του 1984 είχε τρία σίκουελ και εκτόξευσε την καριέρα του Μάτσιο, ο οποίος θα μετατραπεί σε έφηβο είδωλο που θα εμφανίζεται στα εξώφυλλα περιοδικών όπως το Tiger Beat. Αναζωογόνησε την καριέρα του Μορίτα, γνωστή στο παρελθόν για τον κωμικό του ρόλο ως Arnold στο Happy Days, ο οποίος ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως Miyagi. Ο Μορίτα επέστρεψε στο ρόλο του στις τρεις επόμενες ταινίες, ενώ ο Μάτσιο επέστρεψε για δύο.[10]

  • Καράτε Κιντ 2 (1986)
    Μια συνέχεια στην οποία ο Daniel συνοδεύει τον Miyagi σε ένα ταξίδι στην Οκινάουα, όπου επανενώνεται με τους αγαπημένους του και προκαλείται από έναν παλιό αντίπαλο.
  • Καράτε Κιντ 3 (1989)
    Μια συνέχεια στην οποία ο Kreese επιδιώκει εκδίκηση εναντίον του Daniel και του Miyagi με τη βοήθεια νέων συμμάχων.
  • Καράτε Κιντ: Η Νέα Γενιά (1994)
    Μια ανανεωμένη συνέχεια στην οποία η Χίλαρι Σουάνκ εμφανίζεται ως η νέα μαθήτρια του Miyagi, η Julie Pierce.

Remake ταινίας

Επεξεργασία

Τηλεοπτικές σειρές

Επεξεργασία
  • The Karate Kid (τηλεοπτική σειρά) (1989)
    Μια σύντομη σειρά κινουμένων σχεδίων spin-off που ονομάζεται επίσης The Karate Kid προβλήθηκε στο NBC.
  • Cobra Kai (2018)
    Μια δραματική-κωμική διαδικτυακή τηλεοπτική σειρά, που ακολουθεί τον Ντάνιελ και τον Τζόνι αναζωογονώντας τον παλιό τους ανταγωνισμό αφού ο Τζόνι ανοίγει ξανά το ντότζο Cobra Kai. Η σειρά βασίζεται σε όλα τα σίκουελ, καθώς και στην αρχική ταινία.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 www.acmi.net.au/works/81383.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  3. ↑ www.boxofficemojo.com/movies/?id=karatekid.htm.
  4. ↑ www.sfi.se/sv/svensk-filmdatabas/Item/?itemid=6600&type=MOVIE&iv=Basic.
  5. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0087538/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  6. ↑ karate-kid-2.
  7. ↑ «The Karate Kid». Allmovie. Rovi Corporation. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2011. 
  8. ↑ Μάσλιν, Τζάνετ. «The Karate Kid (1984)». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-13. https://web.archive.org/web/20071113040008/http://movies.nytimes.com/movie/26948/The-Karate-Kid/overview. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2011. 
  9. ↑ «Karate Kid Q&A W/Director John G Avildsen & Cast Part 1». YouTube. H Dellamorte. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2017. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Θάρμπερ, Τζον (2005-11-26). «Pat Morita, 73; Actor Starred in 'Karate Kid' Movie Series». The Los Angeles Times. https://articles.latimes.com/2005/nov/26/local/me-morita26. Ανακτήθηκε στις 2010-08-25. 
  11. ↑ Πάουελ, Λάρι· Γκάρετ, Τομ (20 Δεκεμβρίου 2013). The Films of John G. Avildsen: Rocky, The Karate Kid and Other Underdogs. McFarland. ISBN 9780786490479. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  12. ↑ M.Ντ., Λάιλ Τζ. Μικέλι (17 Νοεμβρίου 2010). Encyclopedia of Sports Medicine. SAGE Publications. ISBN 9781506320106. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  13. ↑ Κινγκ, Σούζαν (23 Μαρτίου 2018). «'The Outsiders' Stays Gold at 35: Inside Coppola's Crafty Methods and Stars' Crazy Pranks». Variety. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Χίατ, Μπράιαν (23 Απριλίου 2019). «Ralph Macchio on 'Cobra Kai' and the Legend of 'The Karate Kid'». Rolling Stone. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2019. 
  15. ↑ Μπράντχουμπερ, Στεφ (5 Σεπτεμβρίου 2018). «20 Wild Details Behind The Making Of The Karate Kid». Screen Rant. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  16. ↑ «The Karate Kid». www.varesesarabande.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2007. 
  17. ↑ «The Karate Kid». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  18. ↑ «The Karate Kid Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  19. ↑ Έμπερτ, Ρότζερ (1 Ιανουαρίου 1984). «The Karate Kid». Chicago Sun-Times (Chicago Sun Times). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-09-18. https://web.archive.org/web/20090918095403/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F19840101%2FREVIEWS%2F401010351%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2009-10-07.     
  20. ↑ Μάσλιν, Τζάνετ (22 Ιουνίου 1984). «SCREEN 'KARATE KID,' BANE OF BULLIES». The New York Times. https://www.nytimes.com/1984/06/22/movies/screen-karate-kid-bane-of-bullies.html. Ανακτήθηκε στις 2010-05-21. 
  21. ↑ «50 Best High School Movies». Entertainment Weekly. 2008-07-31. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-12-07. https://web.archive.org/web/20201207051351/http://www.ew.com/ew/gallery/0,,1532588,00.html. Ανακτήθηκε στις 2020-08-24. 
  22. ↑ Στίβενς, Ντάνα (10 Ιουνίου 2010). «The Karate Kid». Slate. http://www.slate.com/articles/arts/movies/2010/06/the_karate_kid.html. 
  23. ↑ «1984(57th)-Actor in a Supporting Role». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  24. ↑ «Winners & Nominees: The Karate Kid». HOLLYWOOD FOREIGN PRESS ASSOCIATION®. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  25. ↑ «6th Youth In Film Awards». YoungArtistAwards.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 
  26. ↑ «The Karate Kid (1984) Action Figures have been Revived by Funko». Z.Love's Entertainment Blog. 10 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. 
  27. ↑ Πάουελ, Λάρι· Γκάρετ, Τομ (20 Δεκεμβρίου 2013). «The Films of John G. Avildsen: Rocky, The Karate Kid and Other Underdogs». McFarland. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  28. ↑ M.Ντ., Λάιλ Τζ. Μικέλι (17 Νοεμβρίου 2010). «Encyclopedia of Sports Medicine». SAGE Publications. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  29. ↑ Φράι, Κόρι (10 Μαρτίου 2018). «Of Being and Johnny Lawrence (Sweep the Leg)». Albany Democrat-Herald. Corvallis Gazette-Times. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2018. 
  30. ↑ Στράους, Κρις (9 Οκτωβρίου 2014). «'Karate Kid' villain Billy Zabka is still best friends with the Cobra Kais». USA Today. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2018. 
  31. ↑ Γκονζάλες, Σάντρα (29 Απριλίου 2013). «'How I Met Your Mother' recap, 'Bro Mitzvah': The REAL Karate Kid». ew.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2018. 
  32. ↑ New Musical The Karate Kid, Based on the Hit '80s Movie, Aims for Broadway
  33. ↑ «Jackie Chan set for 'Karate' remake - Entertainment News, Film News, Media». Variety. 2009-07-13. https://www.variety.com/article/VR1118005907.html?categoryid=13&cs=1&nid=2562. Ανακτήθηκε στις 2009-07-13. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καράτε_Κιντ&oldid=10401988"