Αγία Μαρίνα Κορινθίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 37°55′50.02″N 22°48′50.76″E / 37.9305611°N 22.8141000°E / 37.9305611; 22.8141000 Για συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Αγία Μαρίνα (αποσαφήνιση)

Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα is located in Greece
Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΚορινθίας
ΔήμοςΚορινθίων
Δημοτική ΕνότηταΆσσου-Λεχαίου
Δημοτική ΚοινότηταΆσσου
Γεωγραφία
Υψόμετρο35
Πληθυσμός
Μόνιμος61
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας20006
Τηλ. κωδικός+30 27410

Η Αγία Μαρίνα είναι πεδινός οικισμός του δήμου Κορινθίων της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας στην Πελοπόννησο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 110 κατοίκους[2].

Γενικά στοιχεία

Επεξεργασία

Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται στο κέντρο του πρώην νομού Κορινθίας, σε απόσταση 12 χλμ. δυτικά από την Κόρινθο. Το χωριό είναι κτισμένο στην πεδιάδα της Βόχας, σε υψόμετρο 35 μέτρων[3], ανάμεσα στην παλαιά Εθνική Οδό Αθηνών - Πατρών (Εθνική Οδός 8) και την Ολυμπία Οδό (στο ύψος του κόμβου Ζευγολατιού). Δίπλα και δυτικά είναι το Ζευγολατιό, βορειοανατολικά ο Άσσος και νότια ο σταθμός Ζευγολατιού της γραμμής 2 του Προαστιακού[4].

Η Αγία Μαρίνα καταγράφεται για πρώτη φορά ξεχωριστά στην απογραφή του 1971 ως μέρος της κοινότητας Άσσου[5], έχοντας 49 κατοίκους[6]. Αργότερα υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Άσσου-Λεχαίου[6], ενώ σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τον Άσσο και τα Βεληνιάτικα ανήκει στη δημοτική κοινότητα Άσσου ομώνυμης δημοτικής ενότητας Άσσου του διευρυμένου δήμου Κορινθίων[2].

Απογραφές πληθυσμού

Επεξεργασία
Απογραφή 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 49[6] 58[6] 62[6] ; 110[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. 2,0 2,1 2,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10760 (σελ. 286 του pdf)
  3. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 98, τομ. 1. 
  4. «Διαδρομή γραμμής Π2 - TRAINOSE SA - Προαστιακός Δρομολόγια». Moovit. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  5. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 7.