Συντεταγμένες: 47°N 12°E / 47°N 12°E / 47; 12

Οι Ανατολικές Άλπεις είναι το ένα από τα δυο μεγάλα τμήματα στα οποία χωρίζεται το ορεινό σύστημα των Άλπεων, σύμφωνα με την Ενοποιημένη Διεθνή Ορογραφική Υποδιαίρεση του Αλπικού Συστήματος (SOIUSA). Ανάλογα με τις διάφορες ταξινομήσεις των Άλπεων, ωστόσο, η ονομασία «Ανατολικές Άλπεις» παίρνει διαφορετικές σημασίες.

Ανατολικές Άλπεις
Χάρτης
Ύψος4.052 μέτρα
ΟροσειράΆλπεις
ΗλικίαΜεσοζωική και Τριτογενής περίοδος
ΧώρεςΕλβετία Ελβετία
 Γερμανία
Λίχτενσταϊν Λίχτενσταϊν
Αυστρία Αυστρία
Ιταλία
Σλοβενία
ΤύποςΑσβεστόλιθος και δολομίτης

Υποδιαίρεση Επεξεργασία

 
Διαχωρισμός Δυτικών και Ανατολικών Άλπεων

Οι Ανατολικές Άλπεις χωρίζονται από τις Δυτικές από τον άξονα που σχηματίζεται από βορά προς νότο από τον ποταμό Ρήνο, το ορεινό πέρασμα Σπλούγκα, και τη λίμνη Κόμο, σύμφωνα με τη SOIUSA, που δημιουργήθηκε το 2005. Πριν από αυτόν τον διαχωρισμό κυριαρχούσε η υποδιαίρεση των Άλπεων σε τρία τμήματα: Δυτικό, Κεντρικό και Ανατολικό, όπως είχε προκύψει από το 9ο Ιταλικό Συνέδριο Γεωγραφίας του 1924.

 
Υποδιαίρεση SOIUSA των Ανατολικών Άλπεων

Οι Ανατολικές Άλπεις χωρίζονται με τη σειρά τους στις Βόρειες ασβεστολιθικές Άλπεις, στις Κεντρικές Ανατολικές Άλπεις και τις Νότιες ασβεστολιθικές Άλπεις.

Σύμφωνα με τη SOIUSA οι Βόρειες ασβεστολιθικές Άλπεις διαιρούνται σε 7 ενότητες (SZ), 27 υποενότητες (STS) e 69 μεγάλες ομάδες (SPG):

  • Ασβεστολιθικές Άλπεις Βόρειου Τιρόλου (Πάρσαϊερσπιτσε ύψος 3.036 μ.)
  • Βαυαρικές Άλπεις (Γκρόσερ Κρότενκοπφ 2.657 μ.)
  • Σχιστολιθικές Άλπεις του Τιρόλου (Λίτσουμερ Ρέκνερ 2.884 μ.)
  • Βόρεις Άλπεις του Σάλτσμπουργκ (Χόχκουνιχ 2.941 μ.)
  • Άλπεις του Σαλτσκάμεργκουτ και της Άνω Αυστρίας (Χόχερ Νταχστάιν (2.996 μ.)
  • Βόρειες Άλπεις της Στυρίας (Χόχτορ 2.369μ.)
  • Άλπεις της Κάτω Αυστρίας (Χόχστάντλ 1.919 μ.)

Οι Κεντρικές Ανατολικές Άλπεις διαιρούνται σε 6 ενότητες (SZ), 25 υποενότητες (STS) e 64 μεγάλες ομάδες (SPG):

  • Δυτικές Ρετικές Άλπεις (Πιζ Μπερνίνα ύψος 4.052 μ.)
  • Ανατολικές Ρετικές Άλπεις (Βιλτσπίτσε 3.772 μ.)
  • Άλπεις Δυτικού Τάουερν (Γκροσγκλόκνερ ύψος 3.798 μέτρα)
  • Άλπεις Ανατολικού Τάουερν (Χόχγκολινγκ 2.862 μ.)
  • Άλπεις της Στυρίας και της Καρινθίας (Άισενχουτ 2.441 μ.)
  • Προάλπεις της Στυρίας (Αμέρινγκκογκελ 2184 μ.)

Οι Νότιες ασβεστολιθικές Άλπεις διαιρούνται σε 9 ενότητες (SZ), 25 υποενότητες (STS) e 65 μεγάλες ομάδες (SPG):

Γεωγραφία Επεξεργασία

Οι Ανατολικές Άλπεις εκτείνονται στα ανατολικά τμήματα της Ελβετίας (κυρίως στο Καντόνι του Γκριζούν), σε όλο το Λίχτενσταϊν, στο μεγαλύτερο μέρος της Αυστρίας, καθώς και σε τμήματα της νότιας Γερμανίας (Βαυαρία), της βορειοδυτικής Ιταλίας (Λομβαρδία), της βορειοανατολικής Ιταλίας (Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε, Βένετο και Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια) και σε ένα μεγάλο τμήμα της βόρειας Σλοβενίας (Άνω Καρνιόλη και Κάτω Στυρία).

Στον νότο η οροσειρά οριοθετείται από την ιταλική πεδιάδα του Πάδου. Στα βόρεια η κοιλάδα του ποταμού Δούναβη τη χωρίζει από τον ορεινό όγκο της Βοημίας. Στο δυτικό σύνορο συνεχίζουν οι Δυτικές Άλπεις ενώ ανατολικά τελειώνει στη λεκάνη της Βιέννης, η οποία τη χωρίζει από τα Δυτικά Καρπάθια όρη.

Η υψηλότερη κορυφή των Ανατολικών Άλπεων είναι η Πιζ Μπερνίνα στα 4.052 μέτρα. Οι κορυφές και τα ορεινά περάσματα είναι χαμηλότερα από τις Δυτικές Άλπεις, ενώ η ίδια η περιοχή είναι ευρύτερη και λιγότερο τοξωτή.

Γεωλογία Επεξεργασία

 
Γεωλογικός χάρτης των Άλπεων

Η Αλπική ορογένεση είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης της αφρικανικής και της ευρασιατικής τεκτονικής πλάκας, κατά την οποία εξαφανίστηκε η θάλασσα της Τηθύος, που βρισκόταν ανάμεσα σε αυτές τις ηπείρους, κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού αιώνα. Κατά το Ολιγόκαινο και το Μειόκαινο τεράστιες τεκτονικές τάσεις πίεσαν τα θαλάσσια ιζήματα της Τηθύος, ωθώντας τα πάνω στην ευρασιατική πλάκα σχηματίζοντας έτσι τις Άλπεις.

Οι Βόρειες ασβεστολιθικές Άλπεις, όπως και οι Νότιες, αποτελούνται από ιζηματογενή πετρώματα, ενώ οι Κεντρικές Ανατολικές Άλπεις αποτελούνται κυρίως από μεταμορφωσιγενή πετρώματα. Οι ασβεστόλιθοι που χαρακτηρίζουν τις Βόρειες και Νότιες Ασβεστολιθικές Άλπεις είναι κοιτάσματα ηλικίας περίπου 250-150 εκατομμυρίων ετών της θάλασσας της Τηθύος. Οι Κεντρικές Ανατολικές Άλπεις αποτελούνται κυρίως από γνεύσιο και σχιστόλιθο διαφόρων τεκτονικών καλλυμάτων, με εξαίρεση τα τεκτονικά παράθυρα Χόε Τάουερν και Ένγκαντιν, που συνήθως αποτελούνται από ιουρασικούς βράχους, ασβεστόλιθους και κατά τόπους από γρανίτες.[2]

Κλίμα Επεξεργασία

Το κλίμα ποικίλει ανάλογα το υψόμετρο και τον προσανατολισμό των κοιλάδων. Μετά τα 2.600 μέτρα υψόμετρο η θερμοκρασία δεν ξεπερνά ποτέ τους 0°C επομένως, αυτές οι περιοχές είναι πάντα σκεπασμένες με χιόνια. Κάτω από τα 2.000 μέτρα υψόμετρο το κλίμα γίνεται δροσερό το καλοκαίρι και ψυχρό τον χειμώνα. Οι βροχοπτώσεις (με μέγιστο όριο 3.000 και πλέον χιλιοστά), είναι πλουσιότερες στις προαλπικές περιοχές και στο όριο των αιώνιων χιονιών (κατά μέσο όρο 2.900 χιλιοστά).[3]


Σημειώσεις Επεξεργασία


Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία

  • Karl Baedeker, «The Eastern Alps, Including the Bavarian Highlands, the Tyrol, Salzkammmergut, Styria, and Carinthia», ISBN 1377588971

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Sergio Marazzi. «SOIUSA, Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino». Fiori di Montagna. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023. 
  2. O. Adrian Pfiffner (2014). Geology of the Alps. New Jersey: Wiley-Blackwell. ISBN 1118708121. 
  3. «Τόμος Τέταρτος, Άλπεις». Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση. Αθήνα: Οργανισμός εγκυκλοπαιδικών εκδόσεων. 1967. σελίδες 502–3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Eastern Alps στο Wikimedia Commons