Βικιπαίδεια

Βαργκ Βίκερνες

Ο Λουί Κασέ[7] (γαλλικά: Louis Cachet), γεννημένος ως Κρίστιαν Βίκερνες (νορβηγικά: Kristian Vikernes) στις 11 Φεβρουαρίου 1973, περισσότερο γνωστός ως Βαργκ Βίκερνες, είναι Νορβηγός μουσικός και συγγραφέας, πρωτοπόρος της μουσικής black metal και καταδικασμένος εγκληματίας. Τα πρώτα τέσσερα άλμπουμ του, που κυκλοφόρησαν με το μουσικό πρότζεκτ Burzum, τον κατέστησαν ως μια από τις φιγούρες με τη μεγαλύτερη επιρροή στη μουσική black metal[8][9][10]. Το 1994 καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία και εμπρησμό και εξέτισε 15 χρόνια στη φυλακή.

Βαργκ Βίκερνες
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Φεβρουαρίου 1973[1]
Μπέργκεν
ΚατοικίαSalon-la-Tour
ΨευδώνυμοCount Grishnackh
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
ΘρησκείαOdinism
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝορβηγική γλώσσα
Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής
συνθέτης
μπλόγκερ
ντράμερ
συγγραφέας
κιθαρίστας[2]
YouTuber[3]
board game designer
τηλεοπτικός παραγωγός[4]
Περίοδος ακμής1987
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία
εμπρησμός
ethnic hatred[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarie Cachet (από 2007)[6]
Ιστότοπος
www.burzum.org
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Γεννημένος στο Μπέργκεν, ο Βίκερνες ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στην ηλικία των 14 και το 1989 δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, τους Kalashnikov[11]. Έγινε μέλος της πρώιμης νορβηγικής σκηνής του Black Metal όταν δημιούργησε το πρότζεκτ Burzum. Το 1992, ο Βίκερνες, μαζί με τέσσερα άλλα μέλη της σκηνής, ήταν ύποπτος για τον εμπρησμό τεσσάρων Χριστιανικών εκκλησιών στη Νορβηγία. Ο Βίκερνες δεν ανέλαβε την ευθύνη, παρόλο που στάθηκε υπέρ των εμπρησμών. Το διάστημα 1992-1993 διατέλεσε μπασίστας του συγκροτήματος Mayhem, όταν κατέγραψαν το πρώτο άλμπουμ τους, το De Mysteriis Dom Sathanas.

Τον Αύγουστο το 1993, ο Βίκερνες μαχαίρωσε θανάσιμα τον κιθαρίστα των Mayhem, Euronymous, ύστερα από συμπλοκή στο διαμέρισμα του και συνελήφθη μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, αργότερα ισχυρίστηκε ότι ο φόνος πραγματοποιήθηκε σε κατάσταση αυτοάμυνας. Καταδικάστηκε σε 21 χρόνια κάθειρξη, τη μέγιστη ποινή που μπορεί να επιβληθεί από τα νορβηγικά δικαστήρια. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του ίδρυσε τη νεοναζιστική οργάνωση Νορβηγικό Παγανιστικό Μέτωπο, εξέδωσε δύο βιβλία και κατέγραψε δύο άλμπουμ μουσικής Ambient με το σχήμα Burzum.[12] Το 2009 αποφυλακίστηκε με αναστολή[13][14] και στη συνέχεια μετακόμισε στη Γαλλία με τη γυναίκα και τα παιδιά του, όπου ζει έως σήμερα συνεχίζοντας να συνθέτει και να παίζει μουσική. Επίσης είναι ενεργός blogger και διατηρεί κανάλι στο YouTube με το όνομα ThuleanPerspective.[15]

Γνωστός ως ο «πιο περιβόητος μουσικός της metal στην ιστορία», ο Βίκερνες παραμένει μια αμφιλεγόμενη φιγούρα λόγω των πολιτικών και θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Προωθεί ιδεολογία που συνδυάζει τον Νέο-γερμανικό παγανισμό με τον ναζισμό και εξέφρασε ανοιχτά ναζιστικές απόψεις στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Έκτοτε απέρριψε τη ναζιστική ιδεολογία και τα συναφή κινήματα της, αν και σχολιαστές εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν τις απόψεις του ως ακροδεξιές. Ο Βίκερνες αποκαλεί την ιδεολογία του «Odalism» και υποστηρίζει τη δημιουργία μιας «προβιομηχανικής ευρωπαϊκής παγανιστικής κοινωνίας» και αντιτίθεται στο Ισλάμ, τον Χριστιανισμό, τον Ιουδαϊσμό, τον καπιταλισμό, τον σοσιαλισμό και τον υλισμό.

Βιογραφία Επεξεργασία

Παιδική ηλικία Επεξεργασία

Σε συνέντευξη που εκδόθηκε στο βιβλίο «Lords of Chaos» το 1998, ο Βίκερνες συζητά το υπόβαθρο και την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του, Χελένε Μπορ[16] εργαζόταν σε μεγάλη πετρελαϊκή εταιρία, ο πατέρας του ήταν ηλεκτρονικός μηχανικός και ο μεγαλύτερος αδερφός του πολιτικός μηχανικός.[17] Όταν ο Βίκερνες ήταν 6 ετών, η οικογένεια του μετακόμισε για ένα έτος στη Βαγδάτη, όπου ο πατέρας του εργαζόταν για τον Σαντάμ Χουσεΐν, αναπτύσσοντας ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή.[18] Καθώς δεν υπήρχε σχολείο με γλώσσα διδασκαλίας την αγγλική, ο νεαρός Βίκερνες παρακολούθησε ένα ιρακινό δημοτικό σχολείο. Σύμφωνα με τη συνέντευξη στο Lords of Chaos, εκείνη την περίοδο συνειδητοποίησε τα «φυλετικά θέματα».[19] Η σωματική τιμωρία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη σε αυτό το σχολείο, σε μία περίσταση ο Βίκερνες είχε μια συμπλοκή με έναν καθηγητή του, κατά τη διάρκεια της οποίας τον αποκάλεσε «πίθηκο», αναφέρει πως «ο καθηγητής δεν τόλμησε να με χτυπήσει επειδή ήμουν λευκός»[19]. Η μητέρα του Βίκερνες δήλωσε σε συνέντευξη που είχε δώσει στο ίδιο περιοδικό πως «περάσαμε ένα ένα χρόνο στο Ιράκ» και «οι δάσκαλοι χαστούκιζαν τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης αλλά ποτέ τον Κρίστιαν»[20].

Όταν ρωτήθηκε για τον πατέρα του, ο Βίκερνες απάντησε ότι «είχε μια σημαία με τη σβάστικα στο σπίτι»[18]. Ωστόσο, πιστεύει ότι ο πατέρας του ήταν υποκριτής καθώς «ανησυχούσε ότι ο γιος του έχει μετατραπεί σε ναζί, ενώ ο ίδιος εκνευριζόταν όταν έβλεπε έγχρωμους ανθρώπους στην πόλη». Σχετικά με τη μητέρα του, ο Βίκερνες αναφέρει πως ήταν «φυλετικά συνειδητοποιημένη», με την έννοια ότι θα διαμαρτυρόταν «εάν έφερνε ένα μαύρο κορίτσι στο σπίτι».[21] Τη στιγμή της συνέντευξης, ο Βίκερνες διατηρούσε καλή σχέση με τη μητέρα του αλλά είχε ελάχιστη επαφή με τον πατέρα του. Οι γονείς του ήταν διαζευγμένοι, με τον πατέρα του να είχε εγκαταλείψει την οικογένεια 10 χρόνια νωρίτερα, όταν ο Βίκερνες ήταν 11 ή 12 ετών.

Η εγκυκλοπαίδεια της λευκής υπεροχής και ο ιστορικός Νίκολας Γκούντρικ-Κλαρκ [12] υποθέτουν πως ο Βίκερνες ήταν μέλος της νεοναζιστικής υποκουλτούρας των skinheads ως έφηβος. Όταν ρωτήθηκε εάν σύχναζε με skinheads στο Μπέργκεν απάντησε πως «δεν υπήρχαν skinheads στο Μπέργκεν».

Θαυμαστής της κλασσικής μουσικής από παιδί και ιδιαίτερα του Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι, ο Βίκερνες ξεκίνησε να ακούει μουσική heavy metal στα 12 του, με το συγκρότημα Iron Maiden να τον εμπνέει περισσότερο.[22] Αργότερα ανακάλυψε και άλλα συγκροτήματα, των οποίων η μουσική άσκησε επιρροή στο δικό του σχήμα, όπως οι Kreator, Sodom, Celtic Frost, Bathory, Destruction, Judas Priest, Megadeth, Slayer, Pestilence, Deicide και Von.[22][23] Παρόλο που το συγκρότημα Venom θεωρείται ότι άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο black metal, ο Βίκερνες ότι είχε επηρεαστεί από αυτό και το θεωρούσε «γελοίο». Μια φορά φόρεσε μπλουζάκι με το εξώφυλλο του άλμπουμ Black Metal των Venom, για να υποστηρίξει το είδος, αν και στη συνέχεια δηλώνει πως το μετάνιωσε.[24]

Από μικρή ηλικία, ο Βίκερνες είχε ενθουσιαστεί με τον φανταστικό κόσμο της Μέσης Γης, που δημιούργησε ο συγγραφέας Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Το όνομα που χρησιμοποιούσε όταν ήταν μέλος των Mayhem, Grishnackh, ήταν το όνομα ενός ορκ από το βιβλίο Οι Δύο Πύργοι, ενώ το όνομα του σχήματος Burzum, που σημαίνει «σκοτάδι» το δανείστηκε από τη σκοτεινή γλώσσα του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Πρώιμη μουσική καριέρα Επεξεργασία

Ο Βίκερνες ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στην ηλικία των 14.[25] Όταν ήταν 17 ετών ήρθε σε επαφή με τα μέλη του συγκροτήματος Old Funeral. Έπαιζε κιθάρα μαζί τους την περίοδο 1990-1991, όταν ηχογραφούσαν το άλμπουμ τους Devoured Carcass. Αργότερα ξεκίνησε μόνος του το σχήμα Burzum και ενεπλάκη με την πρώιμη νορβηγική black metal σκηνή. Την περίοδο 1992-1993 κατέγραψε τρία άλμπουμ με το σχήμα Burzum. [26]

Ο Βίκερνες αναφέρει ότι κατέγραψε τα πρώτα του Άλμπουμ με μια παλιά κιθάρα Westone, που είχε αγοράσει το 1987 από έναν γνωστό του.[27] Αγόρασε το φθηνότερο μπάσο που βρήκε στο μαγαζί με μουσικά όργανα της πόλης του και δανείστηκε ένα σύνολο ντραμς από τους Old Funeral. Χρησιμοποίησε έναν ενισχυτή της μάρκας Peavey και τον ενισχυτή του στερεοφωνικού του αδερφού του. Για την καταγραφή των φωνητικών χρησιμοποιούσε οποιοδήποτε μικρόφωνο είχε διαθέσιμο, ωστόσο στο άλμπουμ Filosofem χρησιμοποίησε ηθελημένα το χειρότερο μικρόφωνο που μπόρεσε να βρει. Στο κομμάτι Dungeons of Darkness χρησιμοποίησε το μεγάλο γκονγκ της αίθουσας συναυλιών Grieg Hall για μουσική υποβάθρου, ο Euronymous τον βοήθησε χτυπώντας το με τις γροθιές του.

Το 1992, ο Βίκερνες έγινε μέλος του συγκροτήματος Mayhem, έναν χρόνο μετά την αυτοκτονία ενός άλλο μέλους, του Dead. Ο Βαργκ αντικατέστησε τον μπασίστα Necrobutcher, ο οποίο παραιτήθηκε μετά την αυτοκτονία του Dead.

Εμπρησμοί εκκλησιών Επεξεργασία

 
Η ξύλινη εκκλησία του Φάντοφτ, η οποία ανακατασκευάστηκε το 1997.[28]

Στις 6 Ιουνίου 1992, η ξύλινη εκκλησία του Φάντοφτ, η οποία χρονολογείται από τον 12ο αιώνα μ.Χ. και ήταν ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας, κάηκε ολοσχερώς ύστερα από εμπρησμό. Το εξώφυλλο του άλμπουμ Aske («στάχτες») του Burzum απεικονίζει τα αποκαΐδια της κατεστραμμένης εκκλησίας. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1993 είχαν πραγματοποιηθεί άλλες επτά εμπρηστικές επιθέσεις σε ξύλινες εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης μιας που έλαβε χώρα την παραμονή Χριστουγέννων του 1992. Ο Βίκερνες βρέθηκε ένοχος για τους περισσότερους εμπρησμούς και καταδικάστηκε από το δικαστήριο.

Τα ΜΜΕ της εποχής ανέφεραν ότι ο Βαργκ πραγματοποιήσε τους εμπρησμούς λόγο θεϊστικών σατανιστικών αντιλήψεων.[29] Σε μια ύστερη συνέντευξη ο Βίκερνες, χωρίς να αναλάβει την ευθύνη για τους εμπρησμούς, δήλωσε ότι δεν ήταν σατανιστικής φύσεως αλλά εκδίκηση για την καταστροφή των τάφων και ναών των Βίκινγκ από τη Χριστιανική Εκκλησία.

Άρθρο στην Bergens Tidende Επεξεργασία

Τον Ιανουάριο του 1993, ένα άρθρο σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Νορβηγίας, την Bergens Tidende, έφερε την σκηνή του black metal στο προσκήνιο των ΜΜΕ.[30] Δύο φίλοι του Βίκερνες, του πήραν συνέντευξη, την οποία κατέθεσαν στην εφημερίδα και ζήτησαν να εκδοθεί. Στην ανώνυμη συνέντευξη, ο Βίκερνες με το όνομα «Count Grishnackh» υποστήριξε ότι είχε κάψει τις εκκλησίες καθώς και ότι σκότωσε έναν άντρα στο Λίλεχαμερ. Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Φιν Μπγιερν Τίντερ κανόνισε μια συνάντηση με τον Count Grishnackh, ύστερα από τη μεσολάβηση δύο φίλων του. Ο δημοσιογράφος συναντήθηκε μαζί του σε ένα διαμέρισμα, όπου ο Βίκερνες προειδοποίησε ότι θα τον πυροβολήσει εάν καλέσει την αστυνομία.[30] Εκεί, ο Βίκερνες και οι σύντροφοι του είπαν στον δημοσιογράφο ότι έκαψαν τις εκκλησίες ή ότι ήξεραν ποιος το έχει κάνει και ότι οι επιθέσεις θα συνεχιζόταν. Υποστήριξαν ότι ήταν σατανιστές και δήλωσαν «Σκοπός μας είναι να σκορπίσουμε τον τρόμο και τη μοχθηρία». Έδωσαν στον δημοσιογράφο πληροφορίες για τους εμπρησμούς, οι οποίες δεν είχαν απελευθερωθεί στον τύπο, για αυτό η Bergens Tidende μίλησε με την αστυνομία, η οποία επιβεβαίωσε τις πληροφορίες, προτού τις δημοσιεύσει.[30]

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 20 Ιανουαρίου, στο πρωτοσέλιδο της Bergens Tidende. Είχε τον τίτλο «Ανάψαμε τις φωτιές» και περιλάμβανε μια φωτογραφία του Βίκερνες, με το πρόσωπο του κρυμμένο, στην οποία κρατούσε δύο μεγάλα μαχαίρια. Όταν το άρθρο δημοσιεύθηκε, ο Βαργκ είχε ήδη συλληφθεί, η αστυνομία τον εντόπισε από τη διεύθυνση που είχε τυπωθεί σε ένα φυλλάδιο που προωθούσε το σχήμα Burzum.[30]

Σύμφωνα με τον Βίκερνες, η ανώνυμη συνέντευξη είχε σχεδιαστεί από τον ίδιο και τον Euronymous. Ο στόχος τους ήταν να τρομοκρατήσουν το κοινό, να προωθήσουν τη μουσική black metal και να προσελκύσουν πελάτες στο κατάστημα δίσκων του Euronymous, το Helvete.[31] Άλλα μέλη της σκηνής συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν, αλλά στη συνέχεια απελευθερώθηκαν, μαζί με τον Βίκερνες, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.[30]

Φόνος του Έιστεϊν Άαρσετ Επεξεργασία

Τους πρώτους μήνες του 1993, δημιουργήθηκε εχθρότητα ανάμεσα στον Euronymous και τον Βίκερνες.[32] Μετά το άρθρο στην Bergens Tidende, ο Euronymous αποφάσισε να κλείσει το κατάστημα Helvete, καθώς είχε τραβήξει την προσοχή της αστυνομίας και του τύπου.[33]

Το βράδυ της 10ης Αυγούστου του 1993, ο Βίκερνες μαχαίρωσε θανάσιμα τον Euronymous, στο διαμέρισμα του στο Όσλο. Ο Βίκερνες υποστήριξε ότι διέπραξε τον φόνο ενώ βρισκόταν σε αυτοάμυνα. Είπε ότι ο Euronymous σχεδίαζε να τον ακινητοποιήσει με όπλο ηλεκτροσόκ, να τον δέσει και να τον βασανίσει μέχρι θανάτου, ενώ κατέγραφε το γεγονός.[34] Εξήγησε πως «Εάν έλεγε σε όλους για τον φόνο που σχεδίαζε δεν θα το έπαιρνα στα σοβαρά, ωστόσο το είπε μόνο σε μια μικρή ομάδα φίλων και αυτός το μεταβίβασε σε εμένα».[35] Τα ΜΜΕ αρχικά κατηγόρησαν για τον φόνο σουηδούς μουσικούς της black metal.[32]

Τη νύχτα του φόνου, ο Βίκερνες και ο μουσικός Σνόρε Ρουχ, ο οποίος ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο Blackthorn, οδήγησαν από το Μπέργκεν μέχρι το διαμέρισμα του Euronymous στο Όσλο.[36] Ο Blackthorn στάθηκε στην είσοδο του κτηρίου για να καπνίσει, ενώ ο Βίκερνες ανέβηκε στον τέταρτο όροφο, όπου έμενε ο Euronymous.[34] Οι δύο άντρες συναντήθηκαν στην πόρτα του διαμερίσματος, με το πρόσχημα ότι θα υπέγραφαν ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Εκείνη τη στιγμή ο Βαργκ μπήκε στο διαμέρισμα και επιτέθηκε στον Euronymous, αυτός πανικοβλήθηκε και τον κλότσησε στο στήθος.[34] Ο Βίκερνες υποστηρίζει ότι ο Euronymous έτρεξε στην κουζίνα για να βρει ένα μαχαίρι.[34] Στη συνέχεια ακολούθησε πάλη, στην οποία ο Βαργκ μαχαίρωσε τον Euronymous μέχρι θανάτου. Το πτώμα του βρέθηκε στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας με 23 μαχαιριές, δύο στο κεφάλι, πέντε στον λαιμό και 16 στην πλάτη. Ο Βίκερνες υποστήριξε ότι η τελευταία μαχαιριά στο κεφάλι ήταν τόσο δυνατή που το μαχαίρι έμεινε καρφωμένο στο κρανίο.[37] Επίσης ισχυρίστηκε ότι οι περισσότερες από τις πληγές του Euronymous προκλήθηκαν από σπασμένα κομμάτια γυαλιού που είχαν πέσει στο πάτωμα κατά τη διάρκεια της πάλης.[34] Μετά τον φόνο, ο Βίκερνες και ο Blackthorn οδήγησαν πίσω στο Μπέργκεν. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής σταμάτησαν σε μία λίμνη, όπου ο Βαργκ πέταξε τα αιματοβαμμένα του ρούχα.[34] Ο ισχυρισμός της αυτοάμυνας αμφισβητήθηκε από τον ντράμερ των Emperor, Faust [38] αλλά ο μπασίστας των Mayhem, Necrobutcher, πιστεύει ότι ο Βίκερνες δολοφόνησε τον Euronymous λόγω των απειλών που είχε δεχθεί για τη ζωή του.[39]

Ο Blackthorn υποστηρίζει ότι Βίκερνες είχε προμελετήσει τον φόνο του Euronymous και ότι τον εξανάγκασε να τον ακολουθήσει. Ισχυρίζεται ότι το καλοκαίρι του 1993 είχε σχεδόν εισαχθεί σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο αλλά διέφυγε στο Μπέργκεν, όπου έμεινε με τον Βίκερνες. Όταν ρωτήθηκε για τον φόνο απάντησε, «Δεν ήμουν ούτε υπέρ ούτε κατά, δεν δίνω δεκάρα για τον Έιστεϊν»..[40] Ωστόσο, ο Βίκερνες υποστηρίζει ότι δεν είχε σχεδιάσει τον φόνο και ότι ο Blackthorn ήρθε μαζί για να δείξει στον Euronymous ένα καινούριο κομμάτι στην κιθάρα.[41]

 
Το Blitz House, το οποίο ο Βίκερνες σχεδίαζε να ανατινάξει το 1993

Ο Βίκερνες συνελήφθη στις 19 Αυγούστου του 1993 στο Μπέργκεν.[33] Η αστυνομία βρήκε στο σπίτι του 150 κιλά εκρηκτικά και 3.000 σφαίρες.[42] Ο Βαργκ σκόπευε να τα χρησιμοποιήσει για να ανατινάξει το Blitz House, ένα υπό κατάληψη κτήριο που είχε γίνει το κέντρο της ριζοσπαστικής αριστεράς και του αναρχισμού στο Όσλο, ένα σχέδιο που είχε σχεδόν υλοποιηθεί. Ο ίδιος υποστήριξε ότι σύλλεγε εκρηκτικά και πυρομαχικά «για να υπερασπιστεί τη Νορβηγία σε περίπτωση επίθεσης».

Δίκη Επεξεργασία

Η δίκη του Βίκερνες ξεκίνησε στις 2 Μαΐου του 1994, την υπεράσπιση του ανέλαβε ο δικηγόρος Στέιν-Έρικ Μάττσον.[43] Πολλά άλλα μέλη της σκηνής, όπως ο Blackthorn και ο Faust δικάστηκαν την ίδια περίοδο. Αρκετοί ομολόγησαν τα εγκλήματα τους. Σύμφωνα με τη συνέντευξη στο Lords of Chaos, ο Βαργκ «είναι αηδιασμένος, που ενώ αυτός τήρησε όρκο σιωπής, άλλοι ομολόγησαν».[44] Κατά τη διάρκεια της δίκης ομολόγησε ότι αυτός, ο Blackthorn και άλλος ένας φίλος τους σχεδίασαν τον φόνο. Το δικαστήριο υπέθεσε ότι ο ρόλος του τρίτου ατόμου ήταν να μείνει στο Μπέργκεν για άλλοθι· προκειμένου να φανεί ότι δεν έφυγαν ποτέ από την πόλη. Ο ρόλος του τρίτου ατόμου ήταν να νοικιάσει ταινίες, να τις βάλει να παίζουν στο διαμέρισμα του Βίκερνες και να πραγματοποιήσει ανάληψη χρημάτων από τον λογαριασμό του. [45]

Στις 16 Μαΐου του 1994, ο Βίκερνες καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκιση, τη μέγιστη ποινή που μπορεί να επιβληθεί στη Νορβηγία, για τον φόνο του Euronymous, τον εμπρησμό τριών εκκλησιών, την απόπειρα εμπρησμού μιας τέταρτης και την κλοπή και κατοχή 150 κιλών εκρηκτικών.[31] Την ημέρα που επιβλήθηκε η ποινή, άγνωστοι έβαλαν φωτιά σε δύο εκκλησίες, πιθανότατα ως ένδειξη συμπαράστασης.[44] Ο Blackthorn, που δεν είχε συμμετάσχει στη δολοφονία αλλά περίμενε στην είσοδο της πολυκατοικίας, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση για συνέργεια σε φόνο.[44]

Τον Μάιο του 1994 κυκλοφόρησε επίσης το άλμπουμ των Mayhem De Mysteriis Dom Sathanas, στο οποίο ο Euronymous έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα και ο Βίκερνες μπάσο.[46] Πριν την κυκλοφορία του, η οικογένεια του Euronymous ζήτησε από τον ντράμερ των Mayhem, Hellhammer, να αφαιρέσει τα κομμάτια που είχαν ηχογραφηθεί από τον Βίκερνες. Ο Hellhammer είπε «πιστεύω ότι είναι κατάλληλο για τον δολοφόνο και το θύμα να ακουστούν στο ίδιο κομμάτι, ανακοίνωσα ότι θα ηχογραφήσω ξανά τα κομμάτια μπάσου, αλλά ποτέ δεν το έκανα».[46]

Φυλάκιση Επεξεργασία

 
Η φυλακή του Τρούμσε, όπου ο Βίκερνες εξέτισε το τελευταίο μέρος της ποινής του

Ο Βίκερνες εξέτισε την ποινή του στις φυλακές του Μπέργκεν, του Τένσμπεργκ, του Ρίνγκερικε, του Τρόντχαϊμ και του Τρούμσε.

Τα πρώτα χρόνια της ποινής του, ο Βίκερνες δημιούργησε την οργάνωση «Νορβηγικό Παγανιστικό Μέτωπο» (Norsk Hedensk Front),[47] Μια παγανιστική νεοναζιστική ομάδα, η οποία εξελίχθηκε στο διεθνές Παν-γερμανικό Παγανιστικό μέτωπο (Allgermanische Heidnische Front ή AHF).[47] Ο Βίκερνες ήταν ο αυτοανακηρυγμένος ηγέτης του κινήματος.[48] Το Παγανιστικό μέτωπο αρνήθηκε επίσημα το γεγονός ότι είχε τον Βαργκ ως επικεφαλή, αν και αυτό μπορεί να συνέβη για να τον προστατέψει, καθώς οι Νορβηγοί κατάδικοι δεν επιτρέπεται να ηγηθούν πολιτικές οργανώσεις. Η επίσημη διεύθυνση του AHF ήταν ή ίδια με το ταχυδρομικό κουτί που ο Βίκερνες διατηρούσε στη φυλακή, γεγονός που έκανε το να ηγηθεί στην οργάνωση ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς το προσωπικό της φυλακής έλεγχε όλη την αλληλογραφία.[49]

Στις 8 Απριλίου του 1997, η Νορβηγική αστυνομία συνέλαβε πέντε νεοναζί στην κοινότητα Χέμνες, οι οποίοι είχαν σχηματίσει ένα αυτοαποκαλούμενο «τάγμα θανάτου», και σχεδίαζαν επιθέσεις σε πολιτικές και θρησκευτικές φιγούρες της Νορβηγίας. Επίσης σχεδίαζαν να βοηθήσουν τον Βίκερνες να αποδράσει από τη φυλακή.[50] Η ομάδα κατείχε όλο τον εξοπλισμό που χρειάζεται μια παραστρατιωτική μονάδα, συμπεριλαμβανομένων όπλων, εκρηκτικών, αλεξίσφαιρων γιλέκων και ατσάλινων κρανών.[50] Ένα από τα μέλη της ομάδας, ο Τομ Έιτερνες, είχε γίνει φίλος με τον Βίκερνες στη φυλακή, προτού αποδράσει ενώ βρισκόταν σε άδεια.[50] Η μητέρα του Βίκερνες, Λένε Μπόρε, συνελήφθη για τη χρηματοδότηση της ομάδας με 100.000 κορόνες. Ομολόγησε την πράξη της αλλά ισχυρίστηκε πως δεν ήξερε ότι ήταν «ακροδεξιοί εξτρεμιστές» και είπε ότι ο γιος της έπεσε θύμα επίθεσης από άλλους κρατούμενους. Τα τέλη του 1996 έσπασε τη κάτω γνάθο του ύστερα από μάχη με συγκρατούμενο. Εκείνη την περίοδο ο Βαργκ υιοθέτησε το στυλ των Skinheads και φορούσε συχνά ζώνη με το σύμβολο των SS.[50]

Κατά τη διάρκεια της κάθειρξης του, ο Βίκερνες ηχογράφησε δύο άλμπουμ Ambient και Neofolk μουσικής. Το πρώτο, το Dauði Baldrs, ηχογραφήθηκε το διάστημα 1994-1995 και κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1997 και το δεύτερο, το Hliðskjálf, ηχογραφήθηκε το 1998 και κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1999.[51] Ζήτησε από τους φύλακες να έχει πρόσβαση σε μια ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και ντραμς αλλά οι αρχές της φυλακής αρνήθηκαν, έτσι κατέγραψε τα άλμπουμ εξ 'ολοκλήρου με συνθεσάιζερ. Το 2000 ο Βίκερνες αποφάσισε να παύσει προσωρινά το πρότζεκτ Burzum. Πίστευε ότι η φιλοσοφία του παρερμηνευόταν συνεχώς από αδαείς θαυμαστές, που τη συσχέτιζαν με το black metal και τον σατανισμό.[52] Αργότερα, μέσα από την ιστοσελίδα του δήλωσε ότι σκοπεύει να συνεχίσει να παίζει μουσική όταν αποφυλακιστεί, ανέφερε «σχεδιάζω να δημοσιεύσω μερικά βιβλία, πιθανώς χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο ώστε να μείνω ανώνυμος, και μπορεί ένα άλμπουμ ή δύο, αλλά μέχρι εκεί».[53]

 
Ο Βαργκ Βίκερνες στη φυλακή, Αύγουστος του 2008

Τον Αύγουστο του 2003, ο Βίκερνες μεταφέρθηκε από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Μπέργκεν σε μια φυλακή με λιγότερό αυστηρά μέτρα στο Τένσμπεργκ.[54] Στις 26 Οκτωβρίου του χορηγήθηκε σύντομη άδεια, κατά τη διάρκεια της οποίας διέφυγε από τις αρχές. Σταμάτησε ένα αυτοκίνητο στο Νούμενταλ, μέσα στο οποίο βρισκόταν μια οικογένεια τριών ατόμων. Ο Βαργκ έκλεψε το αυτοκίνητο απειλώντας τους με όπλο. 19 ώρες αργότερα, η αστυνομία σταμάτησε το αυτοκίνητο στο Ρομερίκε, Βορειοδυτικά του Όσλο, και τον συνέλαβε. Στο αυτοκίνητο βρέθηκαν μαχαίρια, μια μάσκα αερίου, ρούχα παραλλαγής, μια φορητή συσκευή πλοήγησης GPS, χάρτες, μια πυξίδα, έναν φορητό υπολογιστή και ένα κινητό τηλέφωνο.[54] Η αστυνομία επίσης βρήκε ένα πιστόλι και ένα αυτόματο τυφέκιο HK G3 σε ένα διαμέρισμα στο χωριό Ρόλαγκ, στο οποίο κρύφτηκε κατά τη διάρκεια της απόδρασης του.[55] Οι αρχές συμπέραναν ότι η απόδραση του ήταν καλά σχεδιασμένη και ότι συμμετείχαν άτομα που βρισκόταν έξω από τη φυλακή. Πριν την απόδραση του, ο Βίκερνες είχε στείλει στη μητέρα του γράμμα, στο οποίο περιέγραφε πως δεχόταν απειλές για τη ζωή του και πως ένας κατάδικος προσπάθησε να τον στραγγαλίσει. Για την απόπειρα απόδρασης, δεκατρείς μήνες προστέθηκαν στην ποινή του Βίκερνες και μεταφέρθηκε σε ξανά σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Τρόντχαϊμ. Τα τελευταία τρία χρόνια της ποινής του τα εξέτισε στη φυλακή του Τρούμσε.

Όταν ο Βίκερνες καταδικάστηκε, υπήρχε η δυνατότητα να αποφυλακιστεί με αναστολή, αφού εξετίσει 12 χρόνια από την 21-ετή ποινή του. Ωστόσο, το 2002, το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας παράτεινε την ελάχιστη ποινή στα 14 έτη. Για αυτό τον λόγο, το αίτημα αποφυλάκισης που είχε καταθέσει ο Βίκερνες, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή για 12 χρόνια, απορρίφθηκε. Ο δικηγόρος του, Τζον Κρίστιαν Έλντεν, διαμαρτυρήθηκε ότι η απόρριψη του αιτήματος αποτελεί αναδρομική εφαρμογή του νόμου, κάτι που απαγορεύεται από το άρθρο 97 του νορβηγικού συντάγματος. Ο Βίκερνες κατέθεσε πάλι αίτημα αποφυλάκισης το 2008, το οποίο πάλι απορρίφθηκε, παρόλο που του επιτρεπόταν να επισκεφτεί την οικογένεια του για σύντομα διαστήματα, έξω από τη φυλακή. Τον Μάρτιο του 2009, ενώ απέμεναν άλλα 7 έτη στην ποινή του,[56][57] το αίτημα αποφυλάκισης του έγινε δεκτό, έχοντας εξετίσει 15 έτη. Αποφυλακίστηκε στις 22 Μαΐου του 2009.[58]

Ζωή μετά τη φυλακή Επεξεργασία

Ο Βίκερνες συνέχισε το σχήμα Burzum αφού αποφυλακίστηκε. Κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ black metal μουσικής, τα Belus (2010), Fallen (2011) και Umskiptar (2012). Στις 27 Απριλίου του 2013 δημοσίευσε ένα τραγούδι, στο επίσημο κανάλι του στο YouTube με τίτλο Back to the Shadows, το οποίο ανακοίνωσε ότι θα είναι το τελευταίο metal κομμάτι που θα κυκλοφορήσει με το σχήμα Burzum.[59][60] Τον Μάιου του 2013 κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ ambient μουσικής, το Sôl austan, Mâni vestan.

Μετά την αποφυλάκιση του, ο Βίκερνες ασχολήθηκε ενεργά με το video blogging στην πλατφόρμα YouTube, όπου διατηρούσε κανάλι, το ThuleanPerspective.[15] Το 2013, ο Βίκερνες και η σύζυγος του δημοσίευσαν μια ταινία με τίτλο ForeBears, η οποία βασιζόταν στη λατρεία της αρκούδας από τους Ανθρώπους του Νεάντερταλ και και ήταν εμπνευσμένη από την Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών.[61]

Ο Βίκερνες ήταν ένας από τους παραλήπτες του μανιφέστο του ακροδεξιού τρομοκράτη Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, το οποίο είχε διανείμει σε διάφορα άτομα πριν πραγματοποιήσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2011. Παρόλο που ο Βίκερνες καταδίκασε τις πράξεις του Μπρέιβικ, οι αρχές τις Γαλλίας έστρεψαν την προσοχή τους πάνω του.[62]

Στις 16 Ιουλίου του 2013, ο Βίκερνες και η σύζυγος του που ήταν υπήκοος Γαλλίας, συνελήφθησαν στο σπίτι τους στον νομό Κορέζ της Γαλλίας, ως ύποπτοι για διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών. Αφορμή στάθηκε το γεγονός ότι η σύζυγος του αγόρασε τέσσερα τυφέκια.[63][64][65][66] Η αστυνομία αργότερα ανακοίνωσε ότι η σύζυγος του Βίκερνες κατείχε νόμιμη άδεια οπλοκατοχής και το ζευγάρι αφέθηκε ελεύθερο καθώς δεν υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία που να φανερώνουν σχεδιασμό τρομοκρατικής επίθεσης.[67][68] Αντίθετα, ο Βίκερνες κατηγορήθηκε από τις γαλλικές αρχές για υποκίνηση φυλετικού μίσους εναντίων εβραίων και μουσουλμάνων,[69] λόγω του περιεχομένου των βίντεο του, τα οποία περιείχαν αντισημιτικά μηνύματα. Τα αμφιλεγόμενα βίντεο διαγράφηκαν από το YouTube και ο Βίκερνες καταδικάστηκε σε έξι μήνες κατ'οίκον περιορισμού και σε πρόστιμο 8.000€.[70]

Τον Ιούνιο του 2018, ο Βίκερνες ανακοίνωσε στο κανάλι του στο YouTube, ότι θα αφήσει πίσω του το Burzum και είπε «αντίο» στο σχήμα.[71][72] Το YouTube αφαίρεσε το κανάλι του Βίκερνες από την πλατφόρμα τον Ιούνιο του 2019, όταν αυτό είχε φτάσει του 250.000 συνδρομητές.[15] Τα τέλη του 2019, ο Βίκερνες ανακοίνωσε, μέσω του λογαριασμού του στο Twitter, ότι σκοπεύει να κυκλοφορήσει άλλο ένα άλμπουμ με το σχήμα Burzum. Το άλμπουμ, με τίτλο Thulêan Mysteries, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2020. Ο Βαργκ δήλωσε ότι αυτό είναι το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφορεί με το όνομα του Burzum.[73][74][75]

Απόψεις Επεξεργασία

Στο ντοκιμαντέρ Metal: A Headbanger's Journey, ο σκηνοθέτης Σαμ Νταν περιγράφει τον Βίκερνες ως «τον πλέων κακόφημο μουσικό της metal όλων των εποχών», εξαιτίας των εγκλημάτων που διέπραξε καθώς και των πολιτικών και θρησκευτικών του πεποιθήσεων.[76] Όσο βρισκόταν στη φυλακή, ο Βίκερνες προωθούσε απόψεις που συνδύαζαν τον τον Γερμανικό νεοπαγανισμό με τον ναζισμό[48][12]. Ο θεολόγος Έγκιλ Άσπερμ περιέγραψε τον Βίκερνες ως «ένα είδωλο για τους skinheads με ροπή προς τον παγανισμό και για τους νεο-παγανιστές με ροπή προς το εθνικοσοσιλιασμό».[77] Το 2005, ο Βαργκ δήλωσε στην ιστοσελίδα του ότι παρόλο που στο παρελθόν είχε χρησιμοποιήσει τον όρο «ναζισμός» για να περιγράψει το ιδεολογικό του υπόβαθρο, πλέον δεν αυτοπροσδιορίζεται ως ναζιστής και ότι δεν θέλει το όνομα του να συνδέεται με αντι-σλαβικές απόψεις.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, έχει ονομάσει την ιδεολογία του ως Odalism[78][79], η οποία περιλαμβάνει θρησκευτικές πεποιθήσεις και απόψεις όπως ο παγανισμός, ο παραδοσιακός εθνικισμός, ο ρατσιαλισμός και ο περιβαλλοντισμός. Ο Βίκερνες υποστηρίζει επίσης τον κοινωνικό συντηρητισμό, τον λιτό τρόπο ζωής και την αυτάρκεια.[80] Έχει δηλώσει ότι μάχεται ενάντια στον σύγχρονο τρόπο ζωής και σε οτιδήποτε θεωρεί απειλή για την προ-βιομηχανική παγανιστική Ευρωπαϊκή κοινωνία, όπως ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ, ο Ιουδαϊσμός, ο καπιταλισμός και ο υλισμός. Επίσης υποστήριξε ότι μάχεται ενάντια «στην παγκόσμια εβραϊκή συνωμοσία που στοχεύει στην καταστροφή της παραδοσιακής ευρωπαϊκής ταυτότητας».[79]

Ο Βίκερνες έγραψε ένα άρθρο, στο οποίο συμφωνούσε με ορισμένες από τις απόψεις του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, ωστόσο υποπτεύεται ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2011 ήταν μέρος της σιωνιστικής συνομωσίας. Καταδίκασε τον Μπρέιβικ για τη δολοφονία αθώων νορβηγών και τον αποκάλεσε «αποτυχημένο χριστιανό», λέγοντας ότι «ο μοναδικός τρόπος να σώσουμε την Ευρώπη είναι με το να απορρίψουμε τον Χριστιανισμό και άλλες Χριστιανικές ανοησίες και να αγκαλιάσουμε τις ευρωπαϊκές αξίες και ιδανικά».[81]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Βίκερνες έχει έναν γιο, τον οποίο απέκτησε το 2007 με τη σύζυγο του, Μαρί Κασέ,[82] την οποία παντρεύτηκε το ίδιο έτος.[83] Σε μια συνέντευξη το 2008, ανακοίνωσε ότι περιμένουν το δεύτερο τους παιδί.[84] Μετά την αποφυλάκιση του, εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του σε ένα μικρό αγρόκτημα στο χωριό Μπο Ι Τέλεμαρκ της Νορβηγίας. Αργότερα μετακόμισαν στο Σαλον-λα-Τουρ, του διαμερίσματος Κορέζ, της Γαλλίας.[85][86] Το 2017 είπε ότι έχει έξι παιδιά και σκοπεύει να αποκτήσει περισσότερα.[87] Τον Μάρτιο του 2021 ανακοίνωσε στο Twitter ότι η σύζυγος του γέννησε το έβδομο τους παιδί, μια κόρη.[88]

Ο Βίκερνες δεν καταναλώνει αλκοόλ ή άλλα ψυχαγωγικά ναρκωτικά, επίσης αποφεύγει την άσκοπη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων.[31][89] Μετά την αποφυλάκιση του, άλλαξε το όνομα του σε Λουί Κασέ για να αποφύγει δυσκολίες με το κοινό αλλά ακόμα χρησιμοποιεί το όνομα Βαργκ Βίκερνες στην καθημερινή του ζωή.[90]

Δισκογραφία Επεξεργασία

Ως Burzum Επεξεργασία

  • 1992 – Burzum (καταγράφηκε τον Ιανουάριο του 1992)
  • 1993 – Aske (καταγράφηκε τον Αύγουστο του 1992)
  • 1993 – Det som engang var (καταγράφηκε τον Απρίλιο του 1992)
  • 1994 – Hvis lyset tar oss (καταγράφηκε τον Σεπτέμβριο του 1992)
  • 1996 – Filosofem (καταγράφηκε τον Μάρτιο του 1993)
  • 1997 – Dauði Baldrs (καταγράφηκε στη φυλακή 1994–1995)
  • 1999 – Hliðskjálf (καταγράφηκε στη φυλακή το 1998)
  • 2010 – Belus (καταγράφηκε το 2009)
  • 2011 – Fallen (καταγράφηκε τον Νοέμβριο του 2010)
  • 2011 – From the Depths of Darkness (καταγράφηκε τον Μάρτιο του 2010)
  • 2012 – Umskiptar (καταγράφηκε το 2011)
  • 2013 – Sôl austan, Mâni vestan (καταγράφηκε το 2012)
  • 2014 – The Ways of Yore (καταγράφηκε το 2013)
  • 2020 – Thulêan Mysteries (καταγράφηκε 2015–2020)

Λοιπές εμφανίσεις Επεξεργασία

  • 1994 – Darkthrone – Transilvanian Hunger (στίχοι τεσσάρων τραγουδιών)
  • 1995 – Darkthrone – Panzerfaust (στίχοι ενός τραγουδιού)
  • 1994 – Mayhem – De Mysteriis Dom Sathanas (μπάσο)
  • 1993 – Mayhem – Life Eternal (μπάσο)
  • 1991 – Old Funeral – Devoured Carcass (μπάσο)
  • 1999 – Old Funeral – Join the Funeral Procession (ηλεκτρική κιθάρα)
  • 1999 – Old Funeral – The Older Ones (ηλεκτρική κιθάρα)
  • 2002 – Old Funeral – Grim Reaping Norway (ηλεκτρική κιθάρα)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 www.nndb.com/lists/514/000063325/.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2020.
  5. ↑ www.aftenposten.no/verden/i/m696L/Varg-Vikernes-domt-i-fransk-domstol. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2018.
  6. ↑ elpais.com/internacional/2013/07/16/actualidad/1373986876_494741.html.
  7. ↑ «Vikernes skylder fortsatt millioner for nedbrente kirker i Norge» (στα no). Aftenposten. https://www.aftenposten.no/norge/i/Addrj/vikernes-skylder-fortsatt-millioner-for-nedbrente-kirker-i-norge. Ανακτήθηκε στις 2020-10-31. 
  8. ↑ Patterson, Dayel (20 Ιουλίου 2016). «20 of the best black metal albums from the 1990s». Team Rock. 
  9. ↑ Hopper, Jessica (29 Αυγούστου 2013). «The Complicated Appeal Of Black Metal». Buzzfeed. 
  10. ↑ Sigel, Zack (7 Αυγούστου 2015). «Are Music Streaming Services Doing More Harm Than Good to the Metal Community?». VH1. 
  11. ↑ «Varg Vikernes – A Burzum Story: Part I – The Origin And Meaning». Burzum.org. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2014. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Goodrick-Clarke 2003, σελ. 204
  13. ↑ «Varg Vikernes ute på prøve» (στα no). Verdens Gang. NTB (Oslo, Norway). 2009-03-10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-03-12. https://web.archive.org/web/20090312054544/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=557287. Ανακτήθηκε στις 2009-03-10. 
  14. ↑ «Ute av fengsel» (στα no). Dagbladet.no. 2009-05-22. http://www.dagbladet.no/2009/05/22/nyheter/black_metal/varg_vikernes/6354526/. Ανακτήθηκε στις 2009-05-23. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Varg Vikernes - YouTube Has Deleted Vikernes' Channel». Metal Storm. 6 Ιουνίου 2019. 
  16. ↑ Moynihan & Søderlind 1998, σελίδες 142, 316
  17. ↑ «Interview with Varg Vikernes (12.08.2004), by BG». Burzum.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Moynihan & Søderlind 1998, σελ. 147
  19. ↑ 19,0 19,1 Moynihan & Søderlind 1998, σελ. 148
  20. ↑ Moynihan & Søderlind 1998, σελ. 142
  21. ↑ Moynihan & Søderlind 1998, σελ. 146
  22. ↑ 22,0 22,1 Brad Angle (Απρίλιος 2010). «Heart of Darkness "Guitar World" Magazine». Burzum.org. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014. 
  23. ↑ «"You can add Rotting Christ to the list" – Burzum's Varg Vikernes shares his metal faves with Metal as Fuck!». metalasfuck.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  24. ↑ «Varg Vikernes Of Burzum Talks New Album "Fallen"». Noisecreep.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2014. 
  25. ↑ Moynihan & Søderlind 1998, σελ. 149
  26. ↑ «A Brief History of the Early Norwegian Black Metal Scene. Part 1». https://www.ultimate-guitar.com/articles/features/a_brief_history_of_the_early_norwegian_black_metal_scene_part_1-65713. Ανακτήθηκε στις 2017-09-29. 
  27. ↑ «A Burzum Story: Part VI – The Music». Burzum.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2011. 
  28. ↑ «Norwegian Church Draws Black Metal Fans». Blabbermouth.net. 2004-08-05. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-07-30. https://web.archive.org/web/20200730084004/https://www.blabbermouth.net/news/norwegian-church-draws-black-metal-fans/. Ανακτήθηκε στις 2020-10-13. 
  29. ↑ Moynihan & Søderlind 1998, σελίδες 344–345
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 Moynihan & Søderlind 2003, σελίδες 95–97
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 «"Count" Regrets Nothing (04.07.2009), by Rune Midtskogen». Dagbladet. Telemark, Norway. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 117
  33. ↑ 33,0 33,1 Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 120
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 34,3 34,4 34,5 Moynihan & Søderlind 2003, σελίδες 125–128
  35. ↑ Aaron Aites (director, producer), Audrey Ewell (director, producer) (2009). Until the Light Takes Us (motion picture). Variance Films. 
  36. ↑ Stefan Rydehed (director) (2008). Pure Fucking Mayhem (motion picture). Index Verlag. 
  37. ↑ Darcey Steinke (Φεβρουάριος 1996). «Satan's Cheerleaders». Spin. 
  38. ↑ Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 123
  39. ↑ Campion, Chris (2005-02-20). «In the face of death». The Guardian (London). https://amp.theguardian.com/music/2005/feb/20/popandrock4. Ανακτήθηκε στις 2018-12-30. «'Øystein was always sending death threats to people,' says Necro Butcher. 'It was his reaction to everything. But he didn't put so much into it. And then when he met you, he was like, "OK. You're cool!". Then you were best friends. So when eventually he got to be unfriendly with Varg, he threatened him like he did everyone else. Øystein told him, "I'm going to send some people to torture you. Until you die." But Varg Vikernes saw this as a real threat. He probably thought, "better him than me. I'll just go down and do him".'» 
  40. ↑ Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 130
  41. ↑ Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 135
  42. ↑ Midtskogen, Rune (4 Ιουλίου 2009). «"Greven" angrer ingenting» ["The Count" regrets nothing] (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2009. 
  43. ↑ Sortland, Kjersti, & Bjørn Reese. 1997. "Greven" opprørt. VG (13 April): 9.
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 141
  45. ↑ Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 129
  46. ↑ 46,0 46,1 Campion, Chris (2005-02-20). «In the Face of Death». The Observer. http://arts.guardian.co.uk/features/story/0,11710,1419364,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-10-06. 
  47. ↑ 47,0 47,1 Gardell 2003, σελ. 307
  48. ↑ 48,0 48,1 Cattarinich 2000, σελ. 319
  49. ↑ Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 177.
  50. ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 Moynihan & Søderlind 2003, σελ. 362
  51. ↑ «Norwegischer Black Metal» (στα Γερμανικά). Intro.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2011. 
  52. ↑ «Varg Vikernes – A review of M. Moynihan & D. Søderlind's "Lords of Chaos: The Bloody Rise of The Satanic Metal Underground" (new edition)». Burzum.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2011. 
  53. ↑ «A Burzum Story: Part IX – The Tomorrow». Burzum.org. 24 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2011. 
  54. ↑ 54,0 54,1 «VARG VIKERNES Carried Military Equipment At The Time Of His Arrest». Blabbermouth.net. 28 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  55. ↑ «VARG VIKERNES Refuses To Name Accomplices, Faces Additional Prison Time». Blabbermouth.net. 30 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  56. ↑ «Too dangerous for parole» (στα Αγγλικά). Aftenposten. 11 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2011. 
  57. ↑ «Burzum and Varg Vikernes news and updates». Burzum.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2011. 
  58. ↑ «Varg Vikernes is a free man». Blabbermouth.net. 22 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  59. ↑ «Shadows of the Mind». 30 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2013. 
  60. ↑ «'Back to the Shadows». 27 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2013. 
  61. ↑ «Inspired by: The Book of the Dead from ancient Egypt, translated by E.A Wallis BUDGE». 25 Φεβρουαρίου 2014 – μέσω YouTube. 
  62. ↑ «Man linked to Norwegian mass killer Breivik arrested in France». Reuters. 16 Ιουλίου 2013. 
  63. ↑ Julien Dumond (2013-07-16). «Un néo-nazi norvégien interpellé en Corrèze». http://www.rtl.fr/actualites/info/article/un-mini-breivik-interpelle-dans-le-sud-de-la-france-7763167597. Ανακτήθηκε στις 2013-07-16. 
  64. ↑ John Irish. «Man linked to Norwegian mass killer Breivik arrested in France». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-france-norway-breivik-idUSBRE96F0FY20130716. Ανακτήθηκε στις 2013-07-16. 
  65. ↑ «Neo-Nazi singer Vikernes in French terror arrest». 2013-07-16. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-23327165. Ανακτήθηκε στις 2013-07-16. 
  66. ↑ «BBC News 'Neo-Nazi' musician Vikernes in French terror arrest». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-23327165. Ανακτήθηκε στις 2013-07-16. 
  67. ↑ «Neo-Nazi musician Vikernes freed after arrest in France». BBC. 2013-07-18. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-23362718. Ανακτήθηκε στις 2013-07-18. 
  68. ↑ «Varg Vikernes er løslatt – Nyheter, tv og radio fra hele verden». NRK. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2014. 
  69. ↑ Lillegård, Henning (2013-08-28). «Tiltalen klar mot Varg Vikernes» (στα no). Dagbladet. http://www.dagbladet.no/2013/08/28/nyheter/varg_vikernes/innenriks/28951783/. Ανακτήθηκε στις 2013-10-08. 
  70. ↑ Doksheim, Therese (2014-07-08). «Varg Vikernes dømt til seks måneder betinget fengsel» (στα no). Dagbladet. http://www.dagbladet.no/2014/07/08/nyheter/varg_vikernes/utenriks/frankrike/34250337/. Ανακτήθηκε στις 2014-07-08. 
  71. ↑ «Varg Vikernes Has Ended Burzum for Good: 'Burzum Is My Painful Past in a Reeking Bog'». Ultimate Guitar Archive. 3 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  72. ↑ Vikernes, Varg (1 Ιουνίου 2018). «Burzum Debut Album DSP version first print (G. R. E. E. D.)». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018 – μέσω YouTube. 
  73. ↑ «Some adventures never have an end.... It was not my intention to make another Burzum album, but it so happens that I have so much unreleased music by now, that I actually plan to release another Burzum album soon. It will be MYFAROG/Thulê themed Hopefully an end to this folly». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2019. [χρειάζεται μη πρωτογενή πηγή]
  74. ↑ https://twitter.com/GandalftheWhi19/status/1207258663024562176[χρειάζεται μη πρωτογενή πηγή]
  75. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  76. ↑ Dunn, Sam (Director) (5 Αυγούστου 2005). Metal: A Headbanger's Journey (motion picture). Canada: Dunn, Sam. 
  77. ↑ Asprem, Egil (2008). «Heathens Up North: Politics, Polemics, and Contemporary Paganism in Norway». The Pomegranate: The International Journal of Pagan Studies 10 (1): 59. doi:10.1558/pome.v10i1.41. 
  78. ↑ Vikernes, Varg (31 Ιουλίου 2013). «Why Ôðalism?». Thulean Perspective. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016. 
  79. ↑ 79,0 79,1 Brown, Eric (2013-07-16). «Is Varg Vikernes A Terrorist? A Brief History of the Burzum Frontman's Neo-Nazi, Pagan Views». International Business Times. https://www.ibtimes.com/varg-vikernes-terrorist-brief-history-burzum-frontmans-neo-nazi-pagan-views-1348789. Ανακτήθηκε στις 2020-05-18. 
  80. ↑ Error on call to Template:Cite interview: Parameter subject (or last) must be specified Archived from the original on 2015-12-22. Ανακτήθηκε στις 2015-12-19.
  81. ↑ Bon, Gérard; Irish, John (2013-07-16). «Norwegian neo-Nazi arrested in France over attack fears». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-france-norway-breivik/norwegian-neo-nazi-arrested-in-france-over-attack-fears-idUSBRE96F0N820130716. Ανακτήθηκε στις 2020-05-18. 
  82. ↑ Verdens Gang (11 Ιουνίου 2008). «Varg Vikernes for farlig for friheten» (στα Νορβηγικά). 
  83. ↑ «Biografia». Filosofem.altervista.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2013. 
  84. ↑ Rune Midtskogen (6 Ιουνίου 2008). «Jeg er klar for samfunnet». Dagbladet. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2009. 
  85. ↑ Alayoubi, Mohammad (2013-07-17). «Det eneste vi hørte var hundene som bjeffet». NRK News. https://www.nrk.no/urix/stille-rundt-vikernes-garden-1.11136780. Ανακτήθηκε στις 2021-04-27. 
  86. ↑ «The Cleansing». 15 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2013. 
  87. ↑ Vikernes, Varg (27 Φεβρουαρίου 2017). «Go forth and Procreate!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017. I have 6 children already, and plan to have more 
  88. ↑ @GandalftheWhi19 (14 Μαρτίου 2021). «Whilst "LARPing in the woods" here in the French countryside, today, the 14th of March, my wife gave birth to another healthy child, our 7th» (Tweet). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2021 – μέσω Twitter. 
  89. ↑ «Interview with Varg Vikernes (10.05.2005), by Chris Mitchell». burzum.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017. No, I have never experienced with drugs. I don't even take an aspirin if I have a headache [...] The only drug use I condone, so to speak, is the medical use of prescription drugs, when it is absolutely necessary (and it rarely is absolutely necessary) [...] 
  90. ↑ Vikernes, Varg (6 Φεβρουαρίου 2014). «Some Facts about Varg Vikernes & his Case». Thulean Perspective. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βαργκ_Βίκερνες&oldid=10318989"