Βικιπαίδεια

Βασίλειος Τσούπρας

Έλληνας συγγραφέας
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: ορθογραφία, αφαίρεση μη εγκυκλοπαιδικών κόκκινων συνδέσμων, μορφοποίηση κειμένου (θυμίζει κατάλογο στην βιογραφία), γλώσσα κειμένου, ουδέτερο ύφος, αφαίρεση παραπομπών προς ιστολόγια
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 19/12/2012.
Για άλλα πρόσωπα με το όνομα Βασίλης Τσούπρας, δείτε: Βασίλης Τσούπρας (αποσαφήνιση).

Ο Βασίλειος Τσούπρας (12 Δεκεμβρίου 1934), είναι Θεολόγος-Κοινωνιολόγος, συγγραφέας, αγωνιστής για τα δικαιώματα των τυφλών και των αναπήρων, ιδρυτής της Κίνησης "ΕΠΑΛΞΕΙΣ" και ιδρυτικό μέλος του κόμματος της Ελληνικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης.

Βασίλειος Τσούπρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12 Δεκεμβρίου 1934 (1934-12-12) (89 ετών)
Καπελέτο Ηλείας, Ελλάδα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
θεολόγος
εκδότης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕλληνική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (ΕΧΕ)
ΣυγγενείςΓεώργιος Β. Τσούπρας (υιος)
Γιάννα Τσούπρα (κόρη)
Ιστότοπος
epalxeis.gr
δεδομένα
Μια προσπάθεια που συγκινεί:

Ένας τυφλός γράφει στη… Βικιπαίδεια

Ο Βασίλειος Τσούπρας γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1934. έχει σπουδάσει νομική, φιλοσοφία, θεολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία με μετεκπαίδευση στην Γερμανία, Γαλλία. Στην Γερμανία του πρόσφεραν ακαδημαϊκή καριέρα αλλά προτίμησε να γυρίσει στην Ελλάδα αλλά στην δεκαετία ένας τυφλός να πιάσει δουλειά ήταν αδύνατο και έτσι σαν πρόεδρος του πανελλήνιου συνδέσμου τυφλών ξεκίνησε τον αγώνα των τυφλών που έχει γυριστεί ταινία (σκηνοθέτις Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού) και κατάφεραν να μπορούν να πιάνουν δουλειά οι τυφλοί και γενικά οι ανάπηροι δουλειά σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Δεν ήταν μόνο αυτός ο αγώνας που έχει λάβει μέρος. Ήταν πρωτεργάτης του φοιτητικού ξεσηκωμού στη Θεολογική Σχολή, τον λεγόμενο «θεολογικό αγώνα» και στον αγώνα για καθαρισμό από τη δεσποτοκρατία στην ελληνική εκκλησία. εκδότης μορφωτικών περιοδικών και συγγραφέας πολλών βιβλίων. Ἐγινε γνωστός στα νέα παιδιά με το ποίημά του «Η κραυγή της μάνας».

(Το ανωτέρω απόσπασμα είναι από την πρώτη αξιέπαινη προσπάθεια τυφλού ανώνυμου χρήστη να εγγράψει λήμμα στη Βικιπαίδεια στις 22:20, 9 Δεκεμβρίου 2012).

Καταγωγή και παιδικά χρόνια Επεξεργασία

Ο Βασίλειος Τσούπρας, γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1934 στο χωριό Καπελέτο του Νομού Ηλειας. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Τσούπρας και μητέρα του η Ιωάννα το γένος Ντόκου. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια εργαζόμενος στις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες της πατρικής οικογένειας αλλά και ως μικροπωλητής, μετακινούμενος σε όλο το Νομό Ηλείας και στην περιφέρεια των Καλαβρύτων. Αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο του χωριού του.

  • Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1947 ύστερα από ατύχημα,[1] που είχε σχέση µε τα ταραγμένα εκείνα χρόνια, και ενώ η χώρα ήταν βυθισμένη στη δίνη που έφερε ο Εμφύλιος πόλεμος, τραυματίστηκε στα μάτια και απώλεσε τελείως την όρασή του καθώς ξεκινούσε τη φοίτηση στο γυμνάσιο. Την επόμενη χρονιά, το 1948, πλέον θα φοιτήσει στον Οίκο Τυφλών στην Καλλιθέα όπου έμαθε τη γραφή τυφλών, επίσης μουσική κλπ.
  • Κατόπιν παρακολουθεί τα μαθήματα του γυμνασίου στο νυχτερινό οκτατάξιο γυμνάσιο της οδού Λιοσίων, στην Αθήνα, από το οποίο αποφοίτησε το 1958. Καθ' όλη τη διάρκεια των γυμνασιακών του σπουδών εργαζόταν στο πτηνοτροφείο της αμερικανικής σχολής.

Σπουδές Επεξεργασία

Μετά από εξετάσεις πέτυχε ταυτόχρονα στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Πάντειο Σχολή Αθηνών. Επέλεξε να φοιτήσει στη Θεολογική απ' όπου αποφοίτησε το 1962, γενόμενος ένας από τους πρώτους τυφλούς πτυχιούχους πανεπιστημίου στην Ελλάδα. Ακολούθως φοίτησε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έπειτα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μετεκπαιδεύτηκε στην Κοινωνιολογία και την Ψυχολογία στα Πανεπιστήμια της Σορβόννης (Παρίσι, Γαλλία), Βόννης και Μονάχου (Γερμανία).

Έχει δίπλωμα στα Αγγλικά, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά και ομιλεί ακόμη αρκετές ξένες γλώσσες.

Το 1964 νυμφεύθηκε τη Γεωργία Καραβία με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά (Νέστορας, Αλέξανδρος, Γεώργιος, Χρήστος και Ιωάννα).

Φοιτητικοί αγώνες Επεξεργασία

  • Το 1962 πρωτοστάτησε στον Φοιτητικό Θεολογικό Αγώνα, που αποτέλεσε τον προπομπό για την έναρξη του φοιτητικού κινήματος στη δεκαετία του 1960 και σηματοδότησε τη στροφή της θεολογικής σκέψης προς την κοινωνική κατεύθυνση. Καρπός αυτής της προσπάθειας ήταν η συγκρότηση ομάδας νέων επιστημόνων, με κοινωνικά και δημοκρατικά αιτήματα, όπως εκφράστηκαν στη "Διακήρυξη των Νέων Επιστημόνων", που εκδόθηκε το 1966.

Τα χρόνια της δικτατορίας Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας 1967-1974 αγωνίστηκε υπέρ της Δημοκρατίας στο παρασκήνιο, ερχόμενος σε αντίθεση με την κρατούσα τότε τάση συνεργασίας της διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος με τη Χούντα. Παύθηκε από τη θέση του ως Ιεροκήρυκας και για το λόγο αυτό αναγκάστηκε να καταφύγει στο Παρίσι όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ψυχολογία. Επανήλθε το 1973 και ανέπτυξε δράση υπέρ της δημοκρατίας. Το 1974, μετά την επαναφορά της Δημοκρατίας στη χώρα, διορίστηκε ως ωρομίσθιος καθηγητής στη Νυχτερινή Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, απ' όπου παύθηκε το 1976, λόγω της συμμετοχής του στον Αγώνα των Τυφλών.

Αγώνας των Τυφλών Επεξεργασία

Από την εποχή που φοιτούσε στον Οίκο Τυφλών πρωταγωνιστεί στο συνδικαλιστικό κίνημα των Τυφλών. Εκλέγεται για πολλά χρόνια στα διοικητικά συμβούλια στο Εθνικό Συμβούλιο Τυφλών και στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Τυφλών, σε θέσεις προέδρου ή αντιπροέδρου.

Τον Μάιο 1976 ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών σε συνεργασία με την Επιτροπή Αγώνα των τυφλών τροφίμων του Οίκου Τυφλών κατέλαβε το οίκημα της Καλλιθέας, διεκδικώντας την πλήρη κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση των τυφλών.[2]

Ο Αγώνας των Τυφλών είχε ως άμεσο αποτέλεσμα να περάσει ο Οίκος Τυφλών στον έλεγχο του Δημοσίου, ως ΚΕΑΤ [15], με θεαματικές βελτιώσεις στο επίπεδο διαβίωσης και εκπαίδευσης των τυφλών μαθητών. Επίσης, ήταν η απαρχή για τις σημαντικές εξελίξεις των επομένων ετών στα θέματα των αναπήρων, όπως η κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση, η αναγνώριση των δικαιωμάτων τους και η ρύθμιση μακροχρόνιων αιτημάτων των τυφλών και των άλλων αναπήρων (φοίτηση σε Ανώτατες Σχολές χωρίς εξετάσεις, διορισμός στο Δημόσιο, επιδόματα, άδειες μικροπωλητών κλπ.).[3]

Αντιμασσονικός Αγώνας Επεξεργασία

Το 1981 υπήρξε πρωτεργάτης στον αντιμασσονικό αγώνα, που κορυφώθηκε τον Ιούνιο του ίδιου έτους με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών και μπροστά στη Μασσονική Στοά στην Αθήνα.

Το ίδιο καλοκαίρι συμμετείχε σε απεργία πείνας στα Προπύλαια, μαζί με τον π. Ηλία Υφαντή, με αιτήματα για την κάθαρση της Εκκλησίας και την κατάργηση της δεσποτοκρατίας στην εκκλησιαστική διοίκηση.

Επάλξεις Επεξεργασία

Είναι ιδρυτής της Ορθόδοξης Πολιτιστικής και Κοινωνικής κίνησης ΕΠΑΛΞΕΙΣ, και διευθυντής σύνταξης της ομώνυμης εφημερίδας Επάλξεις (εφημερίδα), που εκδίδεται από το 1974.[4] Με τη συγγραφική δράση και τα κηρύγματά του έχει συμβάλει στη διαμόρφωση του Χριστιανοκοινωνικού ρεύματος στη θεολογική ζωή της Ελλάδας.

Μέσω των Επάλξεων και άλλων φορέων, στους οποίους συμμετέχει, εργάζεται ποικιλότροπα για την προστασία και προαγωγή των ανθρωπιστικών ιδεωδών και της ελληνικής πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Επίσης επί σειρά ετών είναι παραγωγός ραδιοφωνικών πολιτιστικών και κοινωνικών εκπομπών (ραδιοφωνικές εκπομπές στο ραδιοσταθμό της Εκκλησία της Ελλάδος).[5]

Πολιτική δράση Επεξεργασία

Το 1977 με άλλους χριστιανοκοινωνιστές ίδρυσε την Ελληνική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (Ε.Χ.Ε.), με την οποία κατήλθε στις εκλογές του ίδιου έτους, καταλαμβάνοντας τη δέκατη θέση ανάμεσα στους συνδυασμούς.[6] Ήταν η πρώτη φορά στην Ελλάδα που τυφλός έθετε υποψηφιότητα για βουλευτής. Το 1978 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του Δημήτρη Μπέη ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, λαμβάνοντας θέση τρίτου επιλαχόντος. Το 1981 συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, θέτοντας υποψηφιότητα στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών, χωρίς να εκλεγεί. Το επόμενο έτος κατήγγειλε την Κυβέρνηση Παπανδρέου ότι δεν τηρούσε το συμφωνημένο "Συμβόλαιο με τον Λαό", φέρνοντας την κομματοκρατία στη χώρα. Το 1985 η Ε.Χ.Ε. κατήλθε πάλι στις εκλογές, λαμβάνοντας πολύ μικρό ποσοστό ψήφων. Από τότε δραστηριοποιείται στον πολιτικό χώρο επιδιώκοντας τη συνεργασία των χριστιανικών και προοδευτικών πολιτικών κινήσεων της χώρας.

Εργογραφία Επεξεργασία

Έχει συγγράψει λογοτεχνικά, θεολογικά και κοινωνικά βιβλία. Για το ποίημά του Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ έχει αναφερθεί ως ένας από τους μεγάλους σύγχρονους Έλληνες ποιητές.[7]

Βιβλιογραφία - Βιβλία (ενδεικτικά)

  • Βασίλειος Τσούπρας: «Οι Φοιτητικοί Θεολογικοί Αγώνες», ανάτυπο από τις Επάλξεις (εφημερίδα), Αθήνα 1987. Εκτός από την πολυήμερη έρευνα που έκανε ο Πέτρος Μακρής, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία με τίτλο: «Η Γενιά του 1-1-4»• από το φύλλο της 28ης Φεβρουαρίου μέχρι το φύλλο της 13 Απριλίου 1982 (συνολικά 33 συνέχειες), όπου υπάρχουν μερικές φράσεις για τη Θεολογική εξέγερση 1962,[8] τη σύνδεση αυτής με τους κοινωνικούς αγώνες της εποχής, τους Λαμπράκηδες,[9] της νεολαίας που ονομάσθηκε προς τιμή του αγωνιστή της δημοκρατίας Γρηγόρη Λαμπράκη και την ανέλιξη του Φοιτητικού Κινήματος (πρόκειται για τη Γενιά του "1-1-4" και του "15%") και τις αναφορές του πρωτοπρεσβύτερου πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, «Θεολογικός Αγώνας. 1962 – Ιστορία» (έκδοση: Αθήνα 1989), είναι τα μοναδικά βιβλία για το θέμα. Τα υπόλοιπα βιβλία της εποχής δεν αναφέρονται καθόλου.[10]
  • Βασίλειος Τσούπρας: «Σταυρός - Ζωή - Ανάσταση», εκδόσεις «Λυχνία», Αθήνα 2002.[11]
  • Βασίλειος Τσούπρας: «Τα ένδεκα εωθινά Ευαγγέλια, δοξαστικά και εξαποστειλάρια – Εισαγωγή, ερμηνευτικά σχόλια και λεξιλόγιο». Αθήνα 2007.[12]

Διαλέξεις – ομιλίες

  • Παρουσίαση βιβλίου «Ο Ρήγας σήμερα», των εκδόσεων «Έσοπτρον», με ομιλητές τους: Γιώργος Αλεξάνδρου, δημοσιογράφος, Βασίλης Ξυδιάς, θεολόγος - μηχανικός, Βασίλειος Τσούπρας, θεολόγος - κοινωνιολόγος. Συντονισμός: ο Λεωνίδας Αποσκίτης, υπεύθυνος πολιτικών θεμάτων τού περιοδικού Hellenic Nexus (περιοδικό). («Στοά του Βιβλίου»,Παρασκευή 24 Ιουνίου 2005, ώρα 19.30 μ.μ.).[13]
  • Διάλεξη, την Τρίτη 27 Μαρτίου 2012 10:30 πμ στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας με θέμα: «α) Σχέσεις Ουσίας και Μορφής του Ανθρώπινου Προσώπου, β)Τα Συστατικά του Προσώπου, Πρόσωπο και Άτομο, Στοιχεία της Μορφής και αντιστοιχία προς το Πρόσωπο και γ)Η Μορφή είναι απλώς εξωτερικό Σχήμα, η Έκφραση και εργαλείο του Ανθρώπινου Προσώπου» [14]
  • Ομιλία-Συζήτηση «Η κοινωνικότητα της Ορθοδοξίας», στις «Επάλξεις». Εισηγητές: Σπυρίδων Τσιτσίγκος, διδάκτωρ Θεολογίας-Ψυχολογίας, αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Σοφία Μπεκρή, φιλόλογος-θεολόγος, Βασίλειος Τσούπρας, θεολόγος-κοινωνιολόγος και Γεώργιος Β. Τσούπρας, θεολόγος. (Σάββατο 28 Απριλίου 2012 και ώρα 6.30 μ.μ.).[15] h


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Συνέντευξη του Βασίλη Τσούπρα στη Δέσποινα Παυλάκη, με τίτλο: «Βασίλης Τσούπρας: ψηλαφίζοντας τον κόσμο», στη διμηνιαία έκδοση – περιοδικό για τον ελληνικό κινηματογράφο «Μοτέρ (περιοδικό), που εκδίδεται από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τεύχος Νο 5, Μάιος – Ιούνιος 2007, σελ. 18-19, [1] Αρχειοθετήθηκε 2013-06-13 στο Wayback Machine..
  2. ↑ Η ταινία κοινωνικής καταγγελίας και προβληματισμού «Αγώνας των τυφλών (1977)» από την Μαίρη Χατζημιχάλη – Παπαλιού, [2] Αρχειοθετήθηκε 2012-11-23 στο Wayback Machine., με αναφορές και στο βιβλίο: «Μαρία Χατζημιχάλη - Παπαλιού: Επιλογές»- «5ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα», 28 Φεβρουαρίου - 9 Μαρτίου 2003, [3] Για έξι μήνες οι τυφλοί μαθητές, με την υποστήριξη του Αθηναϊκού κοινού λειτούργησαν τη σχολή με συνθήκες αυτοδιαχείρισης και διόρθωσαν πολλά από τα κακώς κείμενα που ίσχυαν κατά το προηγούμενο διάστημα. Για τη δράση του αυτή ο Βασίλειος Τσούπρας διώχθηκε και σύρθηκε εκατό φορές στα δικαστήρια, κατηγορούμενος ότι ανέτρεπε την κρατούσα τότε τάξη των "φιλανθρωπικών" σωματείων, αλλά αθωώθηκε σε κάθε δικαστήριο που παραβρέθηκε.<ref>"Χριστιανοί αγωνιστές διώκονται", Εφημ. Επάλξεις, Ιούλιος 1976, σελ. 1,3.
  3. ↑ "Ο εξεγερμένος Μάης των ελλήνων τυφλών,Λεπτομέρειες και ντοκουμέντα από την ιστορική εξέγερση του 1976",Ηλεκτρονική Έκδοση enet.gr, 17:10 Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
  4. ↑ Η ιστοσελίδα της πολιτιστικής και κοινωνικής κίνησης και εφημερίδας Επάλξεις (εφημερίδα), [4] Αρχειοθετήθηκε 2013-03-04 στο Wayback Machine..
  5. ↑ Αναφορά: Από την ιστοσελίδα «Αναλόγιον – Ψαλτολόγιον»,[5] στη σελίδα διαλόγου: «Στήν ἱστοσελίδα τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξων Τυφλῶν Ἑλλάδος [6] ("ὄπισθεν" τῆς ὀποίας βρίσκεται ὁ κ. Βασίλειος Τσούπρας, θεολόγος, φιλόλογος, κοινωνιολόγος, καί ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκπομπή στόν Ρ/Σ τῆς Ἐ. Ἑ. ἑρμηνείας ὕμνων)»…
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2013. 
  7. ↑ http://papanikolaou.info/blog1/tag/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82/[νεκρός σύνδεσμος]. Βασίλειος Τσούπρας, Η κραυγή της μάνας Ω παιδιά μου προδομένα, ω βλαστάρια Ελληνικά, ω αθάνατων ηρώων και μαρτύρων σεις γενιά, δεν ακούτε που σας κράζω, σας φωνάζω γοερά, και σας δείχνω τις πληγές μου, τα δεσμά μου τα σκληρά; Δεν τους βλέπετε τριγύρω πόσοι είναι οι εχθροί; Για κοιτάξτε ανάμεσά τους πόσοι άχρηστοι ταγοί! Για κοιτάχτε και πιο πέρα πόσοι υφαίνουν τον ιστό και σχεδιάζουν ν’αφανίσουν κάθε τι το ελληνικό. Δεν ακούτε του Αττίλα τη βαριά πατημασιά που την Κύπρο μας ματώνει και τόσα άλλα μου παιδιά; Που ‘ν’ ο Πόντος και η Προύσα, που ‘ν’ η Σμύρνη, τ’ Αϊβαλί, Που ‘ν’ η Τένεδος κι η Ίμβρος και η Πόλη η τρανή; Όλα τα ‘χουνε ρημάξει των βαρβάρων οι ορδές, δεν χορταίνουν, όλο ουρλιάζουν με βρισιές και απειλές. Μα και τ’ άγριου του Κρούμου τα τσακάλια τα σκληρά κλέβουν όνομα κι αστέρι Μακεδόνων τα ιερά. Στο Βιτώλιο, στην Αχρίδα, Πρίλαπο και Γευγελή και στου Κρούσοβου τα μέρη, στου Μελένικου τη γη, Εκεί Παίονες γενναίους, Πελαγόνες όσους βρουν τους κλαδεύουν οι Κρουμίτες και οι Γραικοί τους αγνοούν. Μα και πέρα από της Πίνδου τα πανύψηλα βουνά μέχρι πάνω στην Αυλώνα πόσα αλύτρωτα χωριά! Δεν ακούτε τις κραυγές τους, την πικρή τους οιμωγή; Δεν είν’ κύματα κι αγέρας ή του Αώου οι παφλασμοί, είναι σκούξιμο και θρήνοι, σπαραγμοί μικρών παιδιών, βογκητά φυλακισμένων, κλάματα των γυναικών. Των Τουρκαλβανών τ’ ασκέρια κόρες βιάζουν και παιδιά, καίνε, αρπάζουν και ληστεύουν χριστιανών τα σπιτικά. Μα κι εδώ μέσα στη χώρα τί μεγάλη αδιαντροπιά! Πείνα, ψέμα κι αδικία, γενική κακομοιριά Τα παιδιά μου τα σκοτώνουν με φαρμάκια δυνατά, τα κορίτσια τα πουλάνε σε παζάρια πονηρά κι οι πολύχρωμοι αρχηγοί μας και τα ξένα αφεντικά βρίσκουν τρόπους και τερτίπια να σας ρίχνουν πιο βαθιά. Μαύρα σύννεφα σκεπάσαν το γαλάζιο ουρανό, έξω μπόρες, μέσα φρίκη, ποιος θα φέρει λυτρωμό; Ω παιδιά μου προδομένα, φοβισμένα και δειλά πού ‘ν’ η πρώτη φρονιμάδα, των παλιών η ανδρειά; Μπρος, ξυπνήστε, σηκωθείτε, σύρτε πρώτοι το χορό και συνάξτε και τον άλλο τον αδιάφορο λαό. Ενωμένοι αγωνιστείτε, σπάστε τόξα και ιστούς, διώξτ’ αφέντες, κλέφτες, ψεύτες κι όλους γύρω τους εχθρούς. Προχωρήστε και λυτρώστε κάθε σκλάβο αδελφό, τρέξτε, τρέξτ’ ελευθερώστε κάθε χώμα ελληνικό. Και διαλέχτ’ ανάμεσά σας τους πιο τίμιους και καλούς να διευθύνουν τα κοινά σας σαν τους χρόνους τους παλιούς. Μη σκιαχτείτ’ οχτρών πληθώρα και τα όπλα τα τρανά, σπέρνουν βέβαια τον τρόμο, μα δεν έχουνε καρδιά. Ο Σταυρός θα σας φυλάει κι η ευχή της Παναγιάς σαν θα μάχεστε με πίστη για τα δίκια της γενιάς. Την Ελληνορθόδοξή μας πολιτεία και ζωή όταν ζείτε, να σας βλάψει πια κανένας δεν μπορεί. Μπρός λοιπόν, τί καρτερείτε, γιατί χάνετε καιρό; Αν αμέσως κινηθείτε θε να βρείτε λυτρωμο. Μην ντροπιάστε τη γενιά σας, λυπηθείτε τα παιδιά, μην τ’ αφήστε να χαθούνε στο σκοτάδι, στη σκλαβιά. Ω παιδιά μου προδομένα, θα προδώσετε κι εσείς πίστη, δίκιο και αλήθεια για οφέλη της στιγμής; Αν ετούτο μελετάτε, θυμηθείτε το καλά πως τη μάνα όσοι προδίνουν πάντα χάνονται φρικτά
  8. ↑ Από το Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ), Πρακτικά του Διεθνούς Συμποσίου «Πανεπιστήμιο: Ιδεολογία και Παιδεία - Ιστορική διάσταση και προοπτικές», Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, Νο 19, εκδότης: Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, 2 τόμοι, Αθήνα 1989, [7] Αρχειοθετήθηκε 2015-06-04 στο Wayback Machine. και [8][νεκρός σύνδεσμος].
  9. ↑ Κατερίνα Σαιν-Μαρτέν, «Λαμπράκηδες-Ιστορία μιας Γενιάς», Αθήνα 1984.
  10. ↑ Από το κείμενο-τοποθέτηση του πρωτοπρεσβύτερου πατρός Γεωργίου Μεταλληνού, επίσης στο βιβλίο Πρακτικά του Διεθνούς Συμποσίου «Πανεπιστήμιο: Ιδεολογία και Παιδεία - Ιστορική διάσταση και προοπτικές», Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, Νο 19, εκδότης: Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, 2 τόμοι, Αθήνα 1989, [9] Αρχειοθετήθηκε 2015-06-04 στο Wayback Machine.: « Η εξέγερση των φοιτητών της Θεολογίας την Άνοιξη του 1962 συνάπτεται ως ένα σημείο αναπόσπαστα με την πορεία του ευρύτερου Φοιτητικού Κινήματος στην προδικτατορική του περίοδο (1961-63 ). Η φάση αυτή της φοιτητικής πολιτικής διαμαρτυρίας πέρασε μεν κάπως σε δεύτερη μοίρα λόγω των μεταγενέστερων αντιδικτατορικών εξεγέρσεων της Νομικής και του Πολυτεχνείου (1973), υπήρξε όμως κατά κοινή διαπίστωση "τομή" στην ανέλιξη του Φοιτητικού Κινήματος (πρόκειται για τη Γενιά του "1-1-4" και του "15%" και "ορόσημο στην ιστορία των κινημάτων της πρωτεύουσας". Η καθολική κινητοποίηση της Γενιάς εκείνης εντασσόταν στη μόνιμη στροφή της ελληνικής σπουδάζουσας Νεολαίας στην πολιτική πράξη και κοινωνική κριτική, που άρχισε για το Πανεπιστήμιο της Αθήνας ήδη στην 'Οθωνική περίοδο». (από το Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας - ΙΑΕΝ).
  11. ↑ Πηγή: από την ιστοσελίδα της πολιτιστικής και κοινωνικής κίνησης και εφημερίδας Επάλξεις (εφημερίδα), [10] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine..
  12. ↑ Πηγή: Από την ιστοσελίδα της πολιτιστικής και κοινωνικής κίνησης και εφημερίδας Επάλξεις (εφημερίδα), [11][νεκρός σύνδεσμος].
  13. ↑ Πηγή η ιστοσελίδα «Στοά του Βιβλίου», [12] Αρχειοθετήθηκε 2009-02-28 στο Wayback Machine..
  14. ↑ Από την ιστοσελίδα «Φώροι Εικαστικοί» – Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας [13].
  15. ↑ Πηγή η ιστοσελίδα «Ζωηφόρος»: [14].

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλειος_Τσούπρας&oldid=10308037"