Βικιπαίδεια

Γκαετάνο Σιρέα

Ιταλός ποδοσφαιριστής

Ο Γκαετάνο Σιρέα (ιταλικά: Gaetano Scirea, 25 Μαΐου 1953 – 3 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν Ιταλός διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους αμυντικούς όλων των εποχών.[1][2][3][4]

Γκαετάνο Σιρέα

Με τη Γιουβέντους το 1975
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης25 Μαΐου 1953
Τόπος γέννησηςΤσερνούσκο σουλ Ναβίλιο, Ιταλία
Ημερ. θανάτου3 Σεπτεμβρίου 1989 (36 ετών)
Τόπος θανάτουΜπαμπσκ, Πολωνία
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Ομάδες νέων
1970–1972Αταλάντα ΜΚ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1972–1974Αταλάντα ΜΚ58(1)
1974–1988Γιουβέντους ΦΚ377(2)
Σύνολο435(25)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1975–1986Ιταλία78(2)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Είναι ένας από τους μόλις έξι παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που έχουν κερδίσει όλα τα διεθνή τρόπαια για ποδοσφαιρικούς συλλόγους που αναγνωρίζονται από την UEFA και τη FIFA. Επίσης, είναι ένας από τους μόλις εννέα παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που κέρδισε και τις τρεις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της UEFA, κατόρθωμα που κατάφερε ενώ έπαιζε με τη Γιουβέντους, την ιταλική ομάδα με την οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, εκτός από δύο σεζόν με την Αταλάντα.[5] Αγωνίστηκε με την Εθνική Ιταλίας για περισσότερο από μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας ήταν αναντικατάστατο μέλος της αμυντικής γραμμής, κρατώντας τον Φράνκο Μπαρέζι εκτός εθνικής ομάδας για τέσσερα χρόνια, έως ότου αποσύρθηκε το 1986. Ο Σιρέα έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, η οποία νίκησε τη Βραζιλία με 3–2 σε έναν αποφασιστικό αγώνα δεύτερου γύρου και τη Γερμανία με 3–1 στον τελικό.[6][7] Εκπροσώπησε επίσης την Ιταλία σε δύο ακόμη Παγκόσμια Κύπελλα, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση το 1978 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, όπου η Ιταλία κατέκτησε και πάλι την τέταρτη θέση.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους Επεξεργασία

 
Ο Σιρέα σε προπόνηση με την Αταλάντα, αρχές της δεκαετίας του 1970

Ο Σιρέα γεννήθηκε στο Τσερνούσκο σουλ Ναβίλιο, στην επαρχία του Μιλάνου, αλλά ήταν σικελικής καταγωγής.

Ο Σιρέα έκανε το ντεμπούτο του στη Σέριε Α με την Αταλάντα εναντίον της Κάλιαρι Κάλτσιο στις 24 Σεπτεμβρίου 1972. Παρέμεινε στην Αταλάντα για δύο σεζόν, πριν μεταγραφεί στη Γιουβέντους, με την οποία θα έμενε μέχρι το τέλος της καριέρας του. Συνολικά έκανε 397 συμμετοχές στη Σέριε Α, σημειώνοντας 24 γκολ. Ο Σιρέα σημείωσε μεγάλη επιτυχία με τη Γιουβέντους, παίζοντας δίπλα στον Αντόνιο Καμπρίνι και τον σκληροτράχηλο Κλαούντιο Τζεντίλε, καθώς και τον τερματοφύλακα Ντίνο Τζοφ. Κατάφερε το εντυπωσιακό επίτευγμα να κερδίζει κάθε εγχώρια και πανευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση κατά τη διάρκεια της θητείας του στον σύλλογο (επτά τίτλους Σέριε Α, δύο Κύπελλα Ιταλίας, ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, ένα ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο).[8][9]

Αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο στο τέλος της σεζόν 1987-88.[10] Ανέλαβε το ρόλο του ανιχνευτή ταλέντων στη Γιουβέντους[10] και αργότερα εργάστηκε ως προπονητής.[11]

Εθνική ομάδα Επεξεργασία

 
Ο Σιρέα (όρθιος, τρίτος από αριστερά) με την Εθνική Ιταλίας στο νικηφόρο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982

Ο Σιρέα έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ιταλίας στις 30 Δεκεμβρίου 1975, εναντίον της Ελλάδας. Έγινε αμέσως αναντικατάστατος πυλώνας της ομάδας που είχει προπονητή τον Έντσο Μπέρτσοτ[6] και έπαιξε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το 1980, όπου η Ιταλία τερμάτισε στην τέταρτη θέση, αφού έφτασε στον ημιτελικό και ο Σιρέα ονομάστηκε στην Κορυφαία Ομάδα της διοργάνωσης.[12]

Ο Σιρέα, μαζί με τους συμπαίκτες Αντόνιο Καμπρίνι και Κλαούντιο Τζεντίλε, τον κεντρικό μπακ Τζουζέπε Μπέργκομι και τον τερματοφύλακα Ντίνο Τζοφ, αποτέλεσαν την αμυντική ραχοκοκαλιά της ίσως ισχυρότερης ιταλικής ομάδας της μεταπολεμικής περιόδου, καθώς οι Azzurri κυριαρχούσαν στο διεθνές ποδόσφαιρο στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Ο Σιρέα εντυπωσίασε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, όπου η Ιταλία τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, μετά από ένα ήσυχο ξεκίνημα στη φάση των ομίλων του πρώτου γύρου, η Ιταλία κέρδισε την Αργεντινή και στη συνέχεια τη Βραζιλία στον δεύτερο γύρο, νικώντας αργότερα την Πολωνία με 2–0 στον ημιτελικό. Μια νίκη με 3-1 επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό χάρισε στον Σιρέα μια θέση στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, ωστόσο, η ομάδα ήταν σε μεταβατικό στάδιο και αποκλείστηκε από τη Γαλλία στον δεύτερο γύρο. Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας του Σιρέα για την Ιταλία, έχοντας πραγματοποιήσει 78 συμμετοχές και σημειώσει 2 γκολ.[9][13]

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού Επεξεργασία

Ο Σιρέα ήταν ένας μοντέρνος και εξαιρετικά ταλαντούχος αμυντικός, προικισμένος με εξαιρετικές τεχνικές δεξιότητες και τακτική ικανότητα, ο οποίος ήταν γνωστός για τον ρυθμό του, την επιδεξιότητα με την μπάλα και την έμφυτη ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι.[6][10] Σε αντίθεση με τις σκληρές τακτικές που χρησιμοποιούνταν συχνά από άλλους αμυντικούς, συμπεριλαμβανομένου του συμπαίκτη του, Κλαούντιο Τζεντίλε, ο Σιρέα ήταν διάσημος για την κλάση, το δίκαιο παιχνίδι και την ευγενή άμιλλα του. Ο Σιρέα δεν δέχθηκε ποτέ κόκκινη κάρτα στην καριέρα του.[2][6][9][14] Ήταν επίσης γνωστός για τις ηγετικές του ικανότητες, υπηρετώντας ως αρχηγός τόσο της Γιουβέντους όσο και της εθνικής Ιταλίας.[9][15]

Ο Σιρέα αρχικά αγωνιζόταν ως μέσος και στη συνέχεια έπαιξε τον ρόλο του λίμπερο, στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του και συνέβαλε στην ανάπτυξη της θέσης, λόγω της διορατικότητας του, της ψυχραιμίας του με τη μπάλα και της ικανότητας του να πασάρει. Έτσι, εκτός από το να βοηθούσε την ομάδα του αμυντικά, συνεισέφερε στην επίθεση της ομάδας του, συμμετέχοντας συχνά στη δημιουργία γκολ και μερικές φορές ακόμη και σκοράροντας ο ίδιος.[6][10][16] Στο τελευταίο μέρος της καριέρας του, καθώς έχασε τον ρυθμό του, ο Σιρέα έπαιξε πιο αμυντικό ρόλο ως κεντρικός αμυντικός.[9]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Σιρέα ήταν παντρεμένος με τη Μαριέλλα Καβάνα. Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Ρικάρντο.[17] Η Μαριέλλα έγινε πολιτικός μετά τον θάνατο του συζύγου της.[11]

Θάνατος Επεξεργασία

Το καλοκαίρι του 1989, ο Σιρέα επισκέφτηκε την Πολωνία ως παρατηρητής για να παρακολουθήσει την Γκούρνικ Ζάμπζε, εναντίον της οποίας η Γιουβέντους επρόκειτο να παίξει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1989, το αυτοκίνητο που τον μετέφερε συγκρούστηκε μετωπικά με ένα φορτηγό κοντά στο χωριό Μπαμπσκ. Το αυτοκίνητο μετέφερε τέσσερα δοχεία βενζίνης στο πορτμπαγκάζ (μια συνήθης πρακτική στην Πολωνία εκείνη την εποχή λόγω συχνών ελλείψεων αερίου), τα οποία εξερράγησαν κατά την πρόσκρουση, σκοτώνοντας τον Σιρέα μαζί με δύο συνεπιβάτες.[9]

Κληρονομιά Επεξεργασία

Λόγω της αμυντικής ικανότητας και του αθλητισμού του, το όνομα του Σιρέα έχει συνδεθεί με διάφορα τουρνουά νέων και βραβεία ευ αγωνίζεσθαι ως πρότυπο για τον αθλητισμό και την αθλητική αριστεία, συμπεριλαμβανομένου του Premio Nazionale Carriera Esemplare "Gaetano Scirea", το οποίο απονέμεται σε έναν θρυλικό ποδοσφαιριστή της Σέριε Α για τα επιτεύγματα της καριέρας του, το ταλέντο και την προσωπικότητά του.[11][18] Το 2005, ο πρώην προπονητής της εθνικής Ιταλίας, Έντσο Μπεαρζότ, πρότεινε την απόσυρση της φανέλας με τον αριθμό 6 της εθνικής ομάδας και της Γιουβέντους ως αναγνώριση της καριέρας του Σιρέα.[19] Η νότια κερκίδα στο Στάδιο Γιουβέντους, καθώς και αυτή στο πρώην Στάδιο Ντέλλε Άλπι, είναι γνωστή ως Curva Scirea και καταλαμβάνεται από τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Γιουβέντους.

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Γιουβέντους[10]

Ιταλία[10]

Ατομικές

  • Ομάδα της Διοργάνωσης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1980[12]
  • Hall of Fame Ιταλικού Ποδοσφαίρου: 2011[23]
  • Κορυφαία Ενδεκάδα όλων των εποχών της Γιουβέντους: 2017[24]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «The Greatest: – how the panel voted». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Planet World Cup: Gaetano Scirea (Italy)». planetworldcup.com. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014. 
  3. ↑ «The best centre backs of all time in football history ranked». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2024. 
  4. ↑ «30 Best Defenders of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. 
  5. ↑ In memory of Scirea Αρχειοθετήθηκε 2007-03-13 στο Wayback Machine. – juventus.com; 3 Σεπτεμβρίου 2006
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Marino Bortoletti. «SCIREA, Gaetano» (στα Ιταλικά). Treccani: Enciclopedia dello Sport. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  7. ↑ «Remembering Scirea, Juve's sweeper supreme». fifa.com. FIFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2015. 
  8. ↑ «Italy's greatest defenders». Sky Sports. 31 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «Gaetano Scirea Campione di semplicità» (στα Ιταλικά). Storie di Calcio. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Stefano Bedeschi (25 Μαΐου 2013). «Gli eroi in bianconero: Gaetano SCIREA». tuttojuve.com (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Vanni Zagnoli (3 Σεπτεμβρίου 2014). «Venticinque anni fa moriva Scirea la moglie Mariella lo ricorda in silenzio». ilmessaggero.it (στα Ιταλικά). Il Messaggero. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2015. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «UEFA Euro 1980 team of the tournament». uefa.com. UEFA. 1 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. 
  13. ↑ «Nazionale in cifre: Scirea, Gaetano». figc.it (στα Ιταλικά). FIGC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2015. 
  14. ↑ «UEFA : Iniesta e i suoi fratelli: i giocatori mai espulsi» (στα Ιταλικά). UEFA.com. 1 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2018. 
  15. ↑ «Veintiséis años sin Gaetano Scirea - Juventus». 
  16. ↑ Sconcerti, Mario (23 November 2016). «Il volo di Bonucci e la classifica degli 8 migliori difensori italiani di sempre» (στα it). Il Corriere della Sera. http://www.corriere.it/sport/calcio/serie-a/2016-2017/cards/volo-bonucci-classifica-8-migliori-difensori-italiani-sempre/secondo-scirea.shtml. Ανακτήθηκε στις 27 December 2016. 
  17. ↑ «Gaetano Scirea, 25 anni fa moriva un campione simbolo». Il Corriere della Sera (στα Ιταλικά). 4 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2015. 
  18. ↑ Luigi Ferrajolo. «Premio Nazionale Carriera Esemplare "Gaetano Scirea"». comune.cinisello-balsamo.mi.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015. 
  19. ↑ (in ιταλική) Article «We withdraw the number six: Scirea is inimitable». repubblica.it. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2005. 
  20. ↑ 1982–83 All matches – season at UEFA website
  21. ↑ 1978 FIFA World Cup Argentina, FIFA.com
  22. ↑ UEFA Euro 1980 at UEFA.com
  23. ↑ «New Members in the Italian Football Hall of Fame». italianfootballdaily.com. 3 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015. 
  24. ↑ «#JUVE120 team announced». juventus.com. 24 Νοεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκαετάνο_Σιρέα&oldid=10476299"