Το δελφίνι του Αμαζονίου (Inia geoffrensis), επίσης γνωστό ως ροζ ποτάμιο δελφίνι, είναι είδος δελφινιού που ταξινομείται στην οικογένεια Ινιίδες. Τρία υποείδη αναγνωρίζονται επί του παρόντος: I. g. geoffrensis (δελφίνι του Αμαζονίου), I. g. boliviensis (ποτάμιο δελφίνι της Βολιβίας) και I. g. humboldtiana (δελφίνι του Ορινόκο), ενώ η τοποθέτηση του δελφινιού του ποταμού Αραγκουάια (I. araguaiaensis) εντός του είδους είναι ακόμα ασαφής.[1][2] Τα τρία υποείδη απαντόνται στη λεκάνη του Αμαζονίου, στον άνω ποταμό Μαδέιρα στη Βολιβία και στη λεκάνη του Ορινόκο, αντίστοιχα.

Δελφίνι του Αμαζονίου

Μέγεθος σε σύγκριση με ένα μέσο άνθρωπο
Μέγεθος σε σύγκριση με ένα μέσο άνθρωπο
Κατάσταση διατήρησης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Αρτιοδάκτυλα (Artiodactyla)
Οικογένεια: Ινιίδες (Iniidae)
Γένος: Ίνια (Inia)
Είδος: I. geoffrensis
Διώνυμο
Inia geoffrensis
(Μπλαινβίλ, 1817)

Κατανομή
Δελφίνι του Αμαζονίου σε αιχμαλωσία

Το ποτάμιο δελφίνι του Αμαζονίου είναι το μεγαλύτερο είδος ποτάμιου δελφινιού, με τα ενήλικα αρσενικά να φτάνουν τα 185 κιλά (408 λίβρες) σε βάρος και σε μήκος τα 2,5 μέτρα (8,2 πόδια). Τα ενήλικα αποκτούν ροζ χρώμα, πιο εμφανές στα αρσενικά, δίνοντάς τους το ψευδώνυμό του «ροζ ποτάμιο δελφίνι». Ο σεξουαλικός διμορφισμός είναι πολύ εμφανής, με τα αρσενικά να είναι 16% μεγαλύτερα σε μήκος και να ζυγίζουν 55% περισσότερο από τα θηλυκά. Όπως και άλλες οδοντοφάλαινες, έχουν ένα «πεπόνι», ένα όργανο που χρησιμοποιείται για το βιο-σόναρ. Το ραχιαίο πτερύγιο, αν και κοντό σε ύψος, θεωρείται μακρύ, και τα θωρακικά πτερύγια είναι επίσης μεγάλα. Το μέγεθος των πτερυγίων, οι αχρησιμοποίητοι σπόνδυλοι και το σχετικό του μέγεθος επιτρέπουν βελτιωμένη ευελιξία κατά την πλεύση στα πλημμυρισμένα δάση όταν κυνηγά την λεία του.

Έχουν μια από τις ευρύτερες διατροφικές επιλογές μεταξύ των οδοντοφόρων φαλαινών και τρέφονται με έως και 53 διαφορετικά είδη ψαριών, όπως σκιαινίδες, γατόψαρα και πιράνχας. Επίσης, τρώνε άλλα ζώα, όπως νεροχελώνες και καβούρια του γλυκού νερού.[3]

Το 2008, αυτό το είδος χαρακτηρίστηκε από τη Διεθνή Ένωση για τη Προστασία της Φύσης (IUCN) ως ανεπαρκών δεδομένων, λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τις τάσεις του πληθυσμού και τον αντίκτυπο των απειλών. Ενώ το κυνήγι είναι μια μεγάλη απειλή, τις τελευταίες δεκαετίες μεγαλύτερες επιπτώσεις στον πληθυσμό οφείλονται στην απώλεια ενδιαιτημάτων και στην ακούσια εμπλοκή στις γραμμές αλιείας.

Είναι το μόνο είδος ποτάμιου δελφινιού που κρατείται σε αιχμαλωσία, κυρίως στη Βενεζουέλα και την Ευρώπη. Ωστόσο, είναι δύσκολο να εκπαιδευτεί και το ποσοστό θνησιμότητας που παρατηρείται μεταξύ των αιχμαλωτισμένων ατόμων είναι υψηλό.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Hrbek, Tomas; Da Silva, Vera Maria Ferreira; Dutra, Nicole; Gravena, Waleska; Martin, Anthony R.; Farias, Izeni Pires (2014-01-22). Turvey, Samuel T., επιμ. «A New Species of River Dolphin from Brazil or: How Little Do We Know Our Biodiversity». PLOS One 9 (1): e83623. doi:10.1371/journal.pone.0083623. PMID 24465386. Bibcode2014PLoSO...983623H. 
  2. «List of Marine Mammal Species & Subspecies». Society for Marine Mammalogy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2015. 
  3. American Cetacean Society Fact Sheet. «Boto (Amazon river dolphin)». American Cetacean Society. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2019.