Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας
Ο Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας (Γαλλική γλώσσα : Joscelin II, απεβίωσε το 1159) ήταν ο 4ος και τελευταίος κόμης της Έδεσσας (1131 - 1150/1159).
| Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1113 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 1159 (περίπου)[1][2] Χαλέπι[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[3][4][5] πολιτικός[3] ηγεμόνας[6][7] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπεατρίς ντε Σον |
| Τέκνα | Ανιές ντε Κουρτεναί[2][8] Ζοσλέν Γ΄ της Έδεσσας[8] Ιζαμπέλ ντε Κουρτεναί[9] |
| Γονείς | Ζοσλέν Α΄ της Έδεσσας[2] και Βεατρίκη της Αρμενίας[2][8] |
| Οικογένεια | 1st house of Courtenay και Οίκος του Κουρτεναί[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Count of Edessa[6][7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν το μόνο τέκνο του Ζοσλέν Α΄ της Έδεσσας και της Μαρίας των Ρουπενιδών, κόρης του Κωνσταντίνου Α΄ της Αρμενίας. Ο Ζοσλέν Α΄ συνελήφθη από τον Μπελέκ Γκάζι (1122), την επόμενη χρονιά (1123) ενώθηκε μαζί του στην αιχμαλωσία και ο Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ. Ο πατέρας του απελευθερώθηκε από Αρμένιους στρατιώτες (1123) και εργάστηκε σε συνεργασία με την βασίλισσα Μορφία της Μελιτηνής με στόχο την απελευθέρωση του Βαλδουίνου Β΄. Ο νεαρός Ζολέν Β΄ και η κόρη του Βαλδουίνου Β΄ Ιοβέτα της Βηθανίας δόθηκαν όμηροι στους Μουσουλμάνους με αντάλλαγμα την απελευθέρωση του βασιλιά (1124).[10] Ο Ζοσλέν Β΄ και η Ιοβέτα απελευθερώθηκαν με λύτρα 80.000 Δηνάρια (1125) από λάφυρα που κέρδισε ο πατέρας του στην "μάχη του Αζάζ" εναντίον του κυβερνήτη της Μοσούλης. Ο πατέρας του Ζοσλέν Α΄ τραυματίστηκε θανάσιμα σε μάχη απέναντι στους Δανισμενδίδες και η Έδεσσα πέρασε στα χέρια του Ζοσλέν Β΄. Ο νεαρός Ζοσλέν Β΄ αρνήθηκε να ηγηθεί τον μικρό χριστιανικό στρατό εναντίων των Δανισμενδίδων και ο πατέρας του έκανε τις τελευταίες προσπάθειες να τους διώξει, πέθανε αμέσως μετά.
Ο Ζοσλέν Β΄ διοίκησε το πιο αδύναμο και απομονωμένο Σταυροφορικό κράτος. Το 1138 συμμάχησε με την Αντιόχεια και τον Ιωάννη Β΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων για να κτυπήσουν τον Ιμάντ αντ-Ντιν Ζενγκί αταμπέγκ του Χαλεπίου, αλλά η εκστρατεία έληξε με την ανεπιτυχή πολιορκία του Σαϊζάρ. Κατά την επιστροφή του εκμεταλλεύτηκε το τοπικό αίσθημα, που ήταν εναντίον των Ρωμαίων και προκάλεσε εξέγερση εναντίον τους, έτσι ο Ιωάννης Β΄ προτίμησε να αποσυρθεί. Το 1143 ο Ιωάννης Β΄ και ο Φούλκων της Ιερουσαλήμ σύζυγος της Μεισσάνθης των Ρετέλ της Ιερουσαλήμ απεβίωσαν, έτσι ο Ζοσλέν Β΄ βρέθηκε χωρίς δυνατούς συμμάχους για την άμυνα της Έδεσσας. Το 1144 συμμάχησε με τον Καρά Ασλάν των Αρτουκιδών και βάδισε με ένα ευμεγέθη στρατό βόρεια, για να τον ενισχύσει στον αγώνα του εναντίον του Ζενγκί. Τότε ο Ζενγκί άφησε ελαφρά φρουρούμενη την πρωτεύουσά του και οδήγησε το στρατό του στην εισβολή και κατάληψη της Έδεσσας. Ο Ζοσλέν διέφυγε στο Τυρμπεσέλ, όπου περιορίστηκε στο μέρος της κομητείας που βρίσκεται δυτικά του Ευφράτη. Ο Γιαρανκάς, ένα Φράγκος σκλάβος, φόνευσε τον Ζενγκί τον Σεπτέμβριο του 1146 και ο Ζοσλέν Β΄ ανακατέλαβε την Έδεσσα τον Οκτώβριο. Χωρίς συνδρομή από άλλο Σταυροφορικό κράτος, η πόλη χάθηκε πάλι τον Νοέμβριο από τον γιο του Ζενγκί, τον Νουρεντίν Ζενγκί. Για την πτώση της Έδεσσας κλήθηκε η Β΄ Σταυροφορία, που όμως άλλαξε στόχο και κατευθύνθηκε στη Δαμασκό. Το 1150 ο Ζοσλέν Β΄ ταξίδευε προς την Αντιόχεια για να βοηθήσει την πόλη, αλλά καθ' οδό τον συνέλαβαν οι Τουρκομάνοι του Νουρεντίν.[11] Φυλακίστηκε στο Χαλέπι, όπου μπροστά σε ένα εχθρικό πλήθος, τυφλώθηκε δημόσια. Πέρασε τα υπόλοιπα εννέα έτη της ζωής του στα στενά υπόγεια της ακρόπολης του Χαλεπίου, ως το 1159.[12] Η χήρα του πώλησε το εναπομείναν Τυρμεσέλ στους Ρωμαίους.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη του Σαόν, χήρα του Γουλιέλμου κυρίου του Σαόν και είχε τέκνα:
- Αγνή του Κουρτεναί π. 1136-π. 1184, παντρεύτηκε τους: 1. Ρεϋνάλ του Μαράς 2. Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ βασιλιά της Ιερουσαλήμ. Όταν ακυρώθηκε ο γάμος, της δόθηκε η κομητεία της Γιάφας & Ασκαλώνος ως πρόσοδος. 3. Ούγος του Ιμπελέν 4. Ρετζινάλ της Σιδώνας. Τέκνα της από τον Αμωρί Α΄ των Ανζού ήταν:
- Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ 1161-1185, βασιλιάς της Ιερουσαλήμ. Απεβ. 24 ετών.
- Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ π.1160-1190, κόμισσα της Γιάφας & Ασκαλώνος, βασίλισσα της Ιερουσαλήμ. Παντρεύτηκε πρώτα τον Γουλιέλμο του Οίκου του Μομφερράτου και μετά τον Γκυ των Λουζινιάν.
- Ζοσλέν Γ΄ της Έδεσσας 1159-μετά το 1190, κόμης της Έδεσσας· στην πραγματικότητα ήταν κύριος μίας μικρής περιοχής πλησίον της Άκρας.[13]
- Ισαβέλλα, παντρεύτηκε τον Θόρος Β΄ της Αρμενίας και απέκτησε δύο κόρες.[14]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.manfred-hiebl .de /mittelalter-genealogie / _kreuzzuege /courtenay /joscelin _2 _de _courtenay _graf _von _edessa _1159 .html. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 (Αγγλικά, Γερμανικά) WikiTree. www
.wikitree .com /wiki /Courtenay-581. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019. - ↑ 3,0 3,1 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Nicholson 1969, σ. 423
- ↑ Nicholson 1969, σ. 517
- ↑ Nicholson 1969, σ. 533
- ↑ Phillips 2008, σσ. 208–210
- ↑ Rudt de Collenberg 1968, p. 130
Πηγές Επεξεργασία
- Nicholson, Robert L. (1969). "The Growth of the Latin States, 1118-1144". In Setton, Kenneth M. A History of the Crusades. Vol. I. University of Wisconsin Press.
- Phillips, Jonathan P. (2008). The Second Crusade: extending the frontiers of Christendom. Yale University: Yale University Press.
- Ferdinandi, Sergio (2017). La Contea Franca di Edessa. Fondazione e Profilo Storico del Primo Principato Crociato nel Levante (1098-1150). Pontificia Universita Antonianum - Rome.
- Rudt de Collenberg, W. H. (1968). "L'empereur Isaac de Chypre et sa fille (1155–1207)". Byzantion. 38 (1): 123–179.
.svg)