Εμπορικός Οίκος Δημητρακοπούλου

Ο Εμπορικός Οίκος Δημητρακοπούλου (La maison de commerce Demetracopulo), ήταν σημαντική επιχείρηση εμπορίου σιτηρών που λειτούργησε από τον 19ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα με έδρα την Κωνσταντινούπολη.

Το οικογενειακό ταφικό μνημείο στην Κωσταντινούπολη

Η Οικογένεια Δημητρακοπούλου με καταγωγή από τα Λαγκαδια Αρκαδίας, που παλιότερα λεγόταν Βόγκιζα, μετακόμισε περίπου το 1800 στην Κωνσταντινούπολη όπου ασχολήθηκε με το διαμετακομιστικό εμπόριο σιτηρών και σύντομα πλούτισε. Η επιχείρηση λειτουργούσε βασιζόμενη στην εμπιστοσύνη μεταξύ των αντιπροσώπων ως αποτέλεσμα των οικογενειακών δεσμών.

Οι μεγαλέμποροι του Εμπορικού Οίκου Δημητρακοπούλου το 1881, με έδρα την Κωνσταντινουπολη, σε καταχώρηση εμπορικού καταλόγου της εποχής. Τα γραφεία της εταιρείας ήταν στο Kourchoum Han, κοντά στην γέφυρα του Γαλατά .

Οι αντιπρόσωποι

Ιδρυτής του Οίκου θεωρείται ο Ανδρέας Δημητρακόπουλος Βόγκιζας, πατέρας των Δημητρίου, Ιωάννη και Κωνσταντίνου Δημητρακοπούλου. Ο Εμπορικός Οίκος είχε έδρα την Κωνσταντινούπολη και την διεύθυνση ασκούσε τουλάχιστον μετά την Επανάσταση του 1821 ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος (1798 - 1889) που συμμετείχε στον αγώνα του 1821 και βραβεύτηκε με το Αριστείο του Αγώνα και τον Άργυρο Σταυρο των Ιπποτών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος.

Τα κατα τόπους παραρτήματα της επιχείρησης διοικούνταν από τα μέλη της οικογένειας. Τα παραρτήματα του Οίκου ήταν σ, ,μεγάλα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και στην Μασσαλία. Ο Ιωάννης Δημητρακόπουλος, αδερφός του Δημητρίου Δημητρακόπουλου, ήταν ο αντιπρόσωπος του Οίκου στην Βάρνα. Ο Ιωάννης Δημητρακόπουλος, αναφέρεται το 1846, ως πρωτοπόρος των εξαγωγών σιτηρών στην Βάρνα. Ο Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος, διοικούσε το παράρτημα στην Οδησσό.

Τα παιδιά του Κωνσταντίνου, ο Ανδρέας και ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος (1824 - 1908), μαθήτευσαν το 1836 στο Γυμνάσιο Ερμούπολης και μετά τις μαθητικές σπουδές προσλήφθηκαν ως αντιπρόσωποι της επιχείρησης. Ο Ανδρέας Δημητρακόπουλος ανέλαβε την διεύθυνση του οίκου στο Μπαλτσίκ και ο Αρκάδιος εστάλη στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας. Το 1871, ο Αγησίλαος Δημητρακόπουλος βρίσκεται στην Μασσαλία, πράκτορας του Οίκου. Το 1881, την χρονιά που αρρωσταίνει ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος, κλείνει προσωρινά το παράρτημα της Μασσαλίας. Αυτό πιθανόν να έγινε ώστε να επιστρέψει ο Αγησίλαος Δημητρακόπουλος και να αναλάβει τη διοίκηση του Οίκου, στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος πεθαίνει το 1908 και το παράρτημα του Μπουργκάς, το οποίο είχε παλαιότερα αυτονομηθεί, λειτουργεί λίγα χρόνια ακόμη, μέχρι το 1920. Ο Αγησίλαος Δημητρακόπουλος, γιος του Δημητρίου Δημητρακόπουλου είχε αναλάβει αρχικά το παράρτημα της Μασσαλίας ενώ στην συνέχεια ανέλαβε ο γιός του Ιωάννη Δημητρακοπούλου, ο Βρασίδας Δημητρακόπουλος. Ο Δημήτριος Ι. Δημητρακόπουλος εστάλη στην Τραπεζούντα.

Η ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες της εποχής τον Γενάρη του 1881 για τον τερματισμό της λειτουργίας του υποκαταστήματος της Μασσαλίας και υπογράφεται από τον Δημήτριο Δημητρακόπουλο

Τα κοινά στοιχεία

Τα μέλη του Εμπορικού Οίκου Δημητρακοπούλου είχαν αρκετά κοινά στοιχεία μεταξύ τους εκτός των συγγενικών δεσμών και ακολουθούσαν ένα μοτίβο σε θέματα όπως η ονοματοδοσία των παιδιών της οικογένειας με αρχαιοελληνικά ονόματα, η εγγραφή για μαθητικές σπουδές είτε στο Γυμνάσιο Ερμούπολης είτε στην Ελληνεμπορική Σχολή Χάλκης και η διαχρονική φιλεκπαιδευτική δράση. Ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος χρηματοδότησε το 1866 την κατασκευή του Γυμνασίου Λαγκαδίων,. ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος διετέλεσε πρόεδρος του φιλεκπαιδευτικού συλλόγου του Μπουργκάς “Εύξεινος Πόντος , συμμετείχε σε εξεταστικές επιτροπές των σχολείων του Μπουργκάς και συνέδραμε συστηματικά τα ελληνικά σχολεία της πόλης , ενώ ο Ιωάννης Δημητρακόπουλος υποστήριξε συστηματικά τα σχολεία της Βάρνας. Ο Ανδρέας Κ. Δημητρακόπουλος συνέδραμε το 1863 στην αποπεράτωση και ανακαίνιση του Εθνικού Πανεπιστημίου.