Βικιπαίδεια

Εμρέ Μπελόζογλου

Ο Εμρέ Μπελόζογλου (τουρκικά: Emre Belözoğlu) (γενν. 7 Σεπτεμβρίου 1980) είναι Τούρκος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και νυν προπονητής. Είναι ο τωρινός προπονητής της Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ.[5]

Εμρέ Μπελόζογλου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Emre Belözoğlu (Τουρκικά)
Γέννηση7  Σεπτεμβρίου 1980[1][2][3]
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκία
ΘρησκείαΙσλάμ
Ύψος170 cm Edit this on Wikidata
Βάρος70 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςτουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
προπονητής ποδοσφαίρου[4]
Περίοδος ακμής1996
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Είναι μέλος στο FIFA 100, έναν κατάλογο με τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές ως μέρος των εορτασμών της εκατονταετηρίδας της FIFA, που ανακοίνωσε ο Πελέ.[6] Αν και ήταν ο αρχηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας της Φενέρμπαχτσε, γνωστός ως οπαδός της ομάδας, οι προηγούμενες ομάδες του εκτός της Φενέρμπαχτσε περιλαμβάνουν τις Γαλατασαράι, Ιντερνατσιονάλε, Νιούκασλ Γιουνάιτεντ, Ατλέτικο Μαδρίτης και Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ. Ο Μπελόζογλου ήταν μέλος της Εθνικής Τουρκίας ανδρών από το 2000 έως το 2019, κερδίζοντας πάνω από 100 συμμετοχές και βοηθώντας την ομάδα να φτάσει στα ημιτελικά στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους Επεξεργασία

Πρώιμα χρόνια (1990–1996) Επεξεργασία

Η έμπνευση του Μπελόζογλου προήλθε από τον πατέρα του, Μεχμέτ, ο οποίος του μύησε στο ποδόσφαιρο στο προπονητικό γήπεδο της Ζεϊτινμπουρνουσπόρ. Η μητέρα του Μπελόζογλου, Φατμά, είχε δει τα προβλήματα που είχε αντιμετωπίσει ο σύζυγός της κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας και έτσι δεν ήθελε ο γιος τους να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Ο πατέρας του, ωστόσο, προέτρεψε και ενέπνευσε τον Μπελόζογλου να ξεκινήσει μια καριέρα. Οι οπαδοί της Ζεϊτινμπουρνουσπόρ ενδιαφέρθηκαν γρήγορα για αυτόν, αναφέροντας τον υπέροχο έλεγχο του αριστερού ποδιού του. Ο προπονητής Σαλίχ Μπουλγκουρλού παρατήρησε το ταλέντο του και άρχισε να του δίνει ειδική εκπαίδευση. Ο Μπουλγκουρλού φρόντιζε τον Μπελόζογλου για τέσσερα χρόνια, διδάσκοντάς του όλες τις βασικές τεχνικές, βελτιώνοντας και αξιοποιώντας τη φυσική του κατάσταση και την αντοχή του δραματικά. Ο Μπελόζογλου ανακαλύφθηκε γρήγορα από τον πρώην θρύλο της Γαλατασαράι, Μπουλέντ Ούντερ, στενό φίλο του προπονητή της Γαλατασαράι, Φατίχ Τερίμ. Ο Μπουλέντ Ούντερ παρακάλεσε τον Μπουλγκουρλού να πάει ο Εμρέ στη Γαλατασαράι: «Περίμενε να δεις. Σε δύο χρόνια, αυτός ο έφηβος θα παίζει περήφανα στα πεδία μάχης της Ευρώπης».[7]

Γαλατασαράι (1996–2001) Επεξεργασία

Ο Μπελόζογλου έγινε επίσημα παίκτης της Γαλατασαράι. Η πρώτη του εμφάνιση για την ομάδα ήταν ως δεκαεξάχρονος τη σεζόν 1996–97.[8] Την επόμενη χρονιά, έγινε βασικός παίκτης στην ομάδα. Μόλις έγινε βασικός, κέρδισε τέσσερις τίτλους Σούπερ Λιγκ Τουρκίας, δύο Κύπελλα Τουρκίας, ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και ένα ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ, όλα μέχρι την ηλικία των 21 ετών. Ο Μπελόζογλου έπαιξε επίσης στους προημιτελικούς του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης τον Απρίλιο του 2001.

Ίντερ Μιλάνου (2001–2005) Επεξεργασία

Το 2001 μετακόμισε στην Ίντερ, έναντι 5 εκατομμυρίων λιρών.[9] Τη σεζόν 2002–03, ο Μπελόζογλου έγινε ο 17ος νικητής του Pirata d'Oro (Χρυσός Πειρατής), ένα ετήσιο βραβείο που απονέμεται για τον καλύτερο παίκτη της χρονιάς στην Ίντερ. Η Ίντερ πέρασε στους ημιτελικούς του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ εκείνη τη χρονιά, όπου μέχρι εκεί θα έφτανε ο Μπελόζογλου με τον σύλλογο. Σταδιακά βρέθηκε σε δυσμένια στην Ίντερ λόγω επίμονων τραυματισμών, και αφού έκανε μόλις 19 εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν 2004–05, έγινε διαθέσιμος για μεταγραφή.[8]

Νιούκασλ Γιουνάιτεντ (2005–2008) Επεξεργασία

Στις 19 Ιουλίου 2005, ο Μπελόζογλου μετακόμισε στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ, με πενταετές συμβόλαιο ύστερα από μεταγραφή 3,8 εκατομμυρίων λιρών.[9] Έκανε το ντεμπούτο του στις 3 Αυγούστου, σε μια εντός έδρας ήττα με 2–1 από τη Ντεπορτίβο δε Λα Κορούνια για το Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ και 11 μέρες αργότερα ξεκίνησε στον πρώτο αγώνα της Νιούκασλ στη σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ, μια ήττα από την Άρσεναλ. Στο τέταρτο παιχνίδι του, στις 23 Οκτωβρίου, έδωσε ασίστ για το εναρκτήριο γκολ έπειτα από κόρνερ στον Σόλα Αμεόμπι και αργότερα σκόραρε το νικητήριο γκολ με ένα φάουλ, σε μια νίκη με 3-2 επί της Σάντερλαντ ΑΦΚ.[10] Από 25 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις την πρώτη του σεζόν, 20 στο πρωτάθλημα, σημείωσε ακόμη ένα γκολ, με ένα μακρινό σουτ στις 5 Νοεμβρίου, στη νίκη με 1-0 επί της Μπέρμιγχαμ Σίτι.[11]

Οι τραυματισμοί περιόρισαν τον Μπελόζογλου σε μόλις 35 εμφανίσεις στην Πρέμιερ Λιγκ στις δύο επόμενες σεζόν του στη Νιούκασλ, στις οποίες σκόραρε 3 γκολ. Στις 17 Ιανουαρίου 2008, σε έναν επαναληπτικό αγώνα του Κυπέλλου Αγγλίας εναντίον της Στόουκ Σίτι, αποβλήθηκε μετά από 29 λεπτά για αντίποινα μετά από φάουλ από τον Τζον Γιούστας.[12]

Φενέρμπαχτσε (2008–2012) Επεξεργασία

Τον Ιούλιο του 2008, ο Μπελόζογλου αποκαλύφθηκε στο Στάδιο Σούκρου Σαρατσόγλου, την παραδοσιακή έδρα της Φενέρμπαχτσε, σε μια τελετή υπογραφής. Οι φανατικοί οπαδοί της Γαλατασαράι εξοργίστηκαν και ξεκίνησαν πολλές εκστρατείες «αντι-Μπελόζογλου» για μεταγραφή στην αντίπαλό τους. Ωστόσο, ο Μπελόζογλου δήλωσε ότι ήταν πάντα οπαδός της Φενέρμπαχτσε, κάτι που επιβεβαιώθηκε από μερικούς από τους προηγούμενους συμπαίκτες του, συμπεριλαμβανομένων των θρύλων της Γαλατασαράι, Χακάν Σουκούρ και Χασάν Σας.[13][14] Μετά από μια απογοητευτική πρώτη σεζόν, με σταθερές εμφανίσεις στην επόμενη, ο Μπελόζογλου βραβεύτηκε με το Βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς της Σούπερ Λιγκ Τουρκίας για τη σεζόν 2009–10. Ήταν αποτελεσματικός και στα δύο άκρα του γηπέδου, η εμπειρία του και το μαχητικό του στυλ αποδείχθηκαν πολύτιμο πλεονέκτημα στο να φέρει την ομάδα του τόσο κοντά σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Στις 3 Νοεμβρίου 2010, ο Μπελόζογλου δήλωσε ότι κρέμασε αφίσες με τους πρώην παίκτες της Φενέρμπαχτσε, Αϊκούτ Κοτζαμάν, Ριντβάν Ντιλμέν και Τζόνι Νόβακ, στους τοίχους του σπιτιού του.

Ατλέτικο Μαδρίτης (2012–2013) Επεξεργασία

Ο Μπελόζογλου μετακόμισε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, τη νικήτρια του Γιουρόπα Λιγκ, στις 29 Μαΐου 2012. Υπέγραψε διετές συμβόλαιο και έγινε δεκτός θερμά από τον συμπατριώτη και συνεργάτη του στη μεσαία γραμμή, Αρντά Τουράν.[15] Στις 7 Ιουλίου, ο Μπελόζογλου προπονήθηκε με τους νέους συμπαίκτες του, προτού αποκαλυφθεί από την Ατλέτικο σε μια τελετή υπογραφής που πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Βιθέντε Καλδερόν. Έκανε το ντεμπούτο του την 1η Σεπτεμβρίου 2012, στο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ 2012 εναντίον της Τσέλσι, μπαίνοντας στα τελευταία τρία λεπτά στη θέση του Ραδαμέλ Φαλκάο, του οποίου το χατ-τρικ συνέβαλε στη νίκη της Ατλέτικο με 4–1.[16]

Φενέρμπαχτσε (δεύτερη θητεία, 2013–2015) Επεξεργασία

Ο Μπελόζογλου επέστρεψε στη Φενέρμπαχτσε στις 31 Ιανουαρίου 2013, με συμβόλαιο δυόμισι ετών, αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ ανά σεζόν. Ο πρώτος του αγώνας ήταν εναντίον της Σίβασπορ.

Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ (2015–2019) Επεξεργασία

 
Ο Μπελόζογλου εντάχθηκε στην Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ το 2015 και αργότερα έγινε αρχηγός της ομάδας

Ο Μπελόζογλου υπέγραψε συμβόλαιο με την Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ για δύο χρόνια πριν από την έναρξη της σεζόν 2015-2016.[17] Πριν από τη σεζόν 2018-19, ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο στο τέλος της σεζόν.[18] Ωστόσο, αποφάσισε να μην αποσυρθεί χωρίς να παίξει ξανά για τη Φενέρμπαχτσε, την αγαπημένη ομάδα στην παιδική του ηλικία.[19][20]

Φενέρμπαχτσε (τρίτη θητεία, 2019–2020) Επεξεργασία

Στις 2 Ιουλίου 2019, η Φενέρμπαχτσε ανακοίνωσε την υπογραφή του Μπελόζογλου για ένα χρόνο.[20] Ο Μπελόζογλου αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο μετά από αυτή τη σεζόν.[19][21]

Εθνική ομάδα Επεξεργασία

Ο Μπελόζογλου αγωνίστηκε με τις «μικρές» εθνικές Τουρκίας Κ15, Κ16, Κ17, Κ18 και Κ21.[22]

Αφού έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Τουρκίας εναντίον της Νορβηγίας το 2000, ο Μπελόζογλου έγινε βασικός παίκτης στην ομάδα. Ο τραυματισμός τον ανάγκασε να μην συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000, αλλά ήταν μέρος της ομάδας που τερμάτισε στην τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ο Μπελόζογλου έπαιξε τον εναρκτήριο αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2008, αλλά ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός για το υπόλοιπο της διοργάνωσης, καθώς η Τουρκία έφτασε μέχρι τους ημιτελικούς.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2019, ο Μπελόζογλου έπαιξε τον 100ο διεθνή αγώνα του εναντίον της Ανδόρας.[23]

Σταδιοδρομία ως προπονητής Επεξεργασία

Μετά την αποχώρησή του, στις 28 Οκτωβρίου 2020, η Φενέρμπαχτσε ανακοίνωσε ότι ο Μπελόζογλου διορίστηκε διευθυντής ποδοσφαίρου στην πρώτη ομάδα. Ηγήθηκε της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου τη σεζόν 2020-21, από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο.[24]

Φενέρμπαχτσε (προσωρινός) Επεξεργασία

Στις 25 Μαρτίου 2021, ο προπονητής της Φενέρμπαχτσε, Ερόλ Μπουλούτ, αποχώρησε από την ομάδα με κοινή συναίνεση. Το διοικητικό συμβούλιο της Φενέρμπαχτσε και ο Μπελόζογλου συμφώνησαν σε μια προσωρινή θέση προπονητή για 10 αγωνιστικές, μέχρι το τέλος της σεζόν.[25]

Ο πρώτος του αγώνας ως νέος προπονητής του συλλόγου έγινε έντεκα ημέρες αργότερα, όταν η Φενέρμπαχτσε κέρδισε τη Ντενίζλισπορ με 1–0 σε έναν αγώνα πρωταθλήματος, ο οποίος ήταν ο πρώτος του αγώνας στην προπονητική του καριέρα. Στο τέλος της σεζόν, η Φενέρμπαχτσε τερμάτισε στην 3η θέση, με 2 βαθμούς πίσω από τη Μπεσίκτας. Ο Μπελόζογλου τελείωσε με ρεκόρ 7 νίκες, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα σε 10 αγώνες.

Την 1η Ιουνίου 2021, ο πρόεδρος της Φενέρμπαχτσε, Αλί Κοτς, ανακοίνωσε ότι ο Μπελόζογλου δεν θα ήταν πλέον προπονητής τη Φενέρμπαχτσε μετά το τέλος της σεζόν. Στις 2 Ιουνίου, η Φενέρμπαχτσε επιβεβαίωσε επίσημα την αποχώρησή του κάνοντας μια αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση.[26]

Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ Επεξεργασία

Στις 4 Οκτωβρίου 2021, ο Μπελόζογλου υπέγραψε διετές συμβόλαιο ως προπονητής της Ιστάνμπουλ Μπασακσεχίρ, επιστρέφοντας στην ομάδα στην οποία υπήρξε αρχηγός για τέσσερα χρόνια.[27]

Ο πρώτος του αγώνας ως προπονητής ήταν μια εντός έδρας νίκη με 3–2 επί της Μπεσίκτας στις 15 Οκτωβρίου.[28]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Γεννημένος στην Τουρκία, ο Μπελόζογλου είναι Λεζγκί-Κιρκάσιας καταγωγής.[29][30][31][32] Είναι ευσεβής Μουσουλμάνος και έχει δηλώσει: «Όπως όλοι οι άλλοι (που είναι Μουσουλμάνοι), προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο μετριοπαθής αυτόν τον ιερό μήνα. Αλλά η δουλειά που κάνω είναι σωματικά πολύ δύσκολη, οπότε την ημέρα του αγώνα και για μία ή δύο μέρες πριν δεν νηστεύω».[33]

Μιλάει άπταιστα τουρκικά, αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά.[34][35][36]

Διαμάχες Επεξεργασία

Καυγάς μετά από αγώνα (2005)

Ύστερα από έναν καυγά μετά από αγώνα πλέι οφ για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 με την Ελβετία, ο Μπελόζογλου αποκλείστηκε για τους επόμενους έξι αγώνες της Τουρκίας και του επιβλήθηκε πρόστιμο 5.000 ελβετικών φράγκων συν τα έξοδα 1.000 φράγκων για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στον καυγά. Η Επιτροπή Εφέσεων της FIFA μείωσε αργότερα την ποινή σε τέσσερις αγώνες.[37]

Μεταγραφή στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ (2005)

Η μεταγραφή του Μπελόζογλου από την Ίντερ στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ τον Ιούλιο του 2005 είναι μία από αυτές για τις οποίες η έκθεση έρευνας του Στίβενς τον Ιούνιο του 2007 εξέφρασε ανησυχίες.[38]

Κατηγορίες ρατσιστικής κακοποίησης στην Αγγλία (2006)

Ο Μπελόζογλου κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε ρατσιστικές προσβολές προς τους Τζόζεφ Γιόμπο, Τιμ Χάουαρντ και Τζολεόν Λέσκοτ της Έβερτον κατά τη διάρκεια ενός αγώνα στις 30 Δεκεμβρίου 2006. Αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς, κατηγορήθηκε από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας τον Ιανουάριο του 2007 και κρίθηκε αθώος από μια ανεξάρτητη επιτροπή τον Μάρτιο.[39]

Το Φεβρουάριο του 2007, η ΠΟΑ ανακοίνωσε νέα έρευνα για υποτιθέμενα ρατσιστικά σχόλια από τον Μπελόζογλου, αυτή τη φορά εναντίον του επιθετικού της Μπόλτον Γουόντερερς, Ελ Χατζί Ντιούφ, στη νίκη με 2–1 στο Σεντ Τζέιμς Παρκ στις 15 Οκτωβρίου 2006. Ο ατζέντης του Μπελόζογλου αρνήθηκε την κατηγορία.[40] Ο Ντιούφ αποφάσισε στη συνέχεια να μην ασκήσει κατηγορίες.[41]

Τον Μάρτιο του 2007, ο Μπελόζογλου αντιμετώπισε μια τρίτη κατηγορία ρατσισμού, από τον αμυντικό της Γουότφορντ ΦΚ, Αλ Μπανγκούρα.[42] Απαλλάχθηκε από κάθε αδίκημα.[43]

Περιστατικό ρατσιστικής κακοποίησης στην Τουρκία (2012)

Στις 15 Απριλίου 2012, ο Μπελόζογλου κατηγορήθηκε ότι έκανε ένα ρατσιστικό σχόλιο στον αγωνιστικό χώρο προς τον Ντιντιέ Ζοκορά της Τράμπζονσπορ.[44] Ο ίδιος έχει αρνηθεί αυτούς τους ισχυρισμούς.

Στις 17 Ιουνίου 2014, ο Μπελόζογλου καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δυόμισι μηνών με αναστολή ως αποτέλεσμα της αξίωσης, με το έγκλημα να συνιστά έγκλημα εξύβρισης. Είναι ο πρώτος Τούρκος ποδοσφαιριστής που καταδικάστηκε για ρατσισμό.[45]

Στις 3 Φεβρουαρίου 2020, ο Μπελόζογλου κατηγορήθηκε για ρατσισμό από τον Τζον Όμπι Μίκελ, ο οποίος δήλωσε «ο Εμρέ έβρισε εμένα και την οικογένειά μου, δε μπορώ να το δεχτώ».[46]

Στατιστικά σταδιοδρομίας Επεξεργασία

Με εθνική Επεξεργασία

Συμμετοχές και γκολ ανά εθνική ομάδα και έτος[47][48][49]
Εθνική ομάδα Έτος Συμ. Γκολ
Τουρκία 2000 4 1
2001 5 0
2002 13 2
2003 7 0
2004 7 0
2005 7 0
2006 1 0
2007 8 1
2008 7 1
2009 6 1
2010 9 1
2011 6 1
2012 9 1
2013 2 0
2014 2 0
2015 0 0
2016 0 0
2017 1 0
2018 0 0
2019 6 0
Σύνολο 101 9

Διακρίσεις Επεξεργασία

Γαλατασαράι

Ίντερ Μιλάνου

Νιούκασλ Γιουνάιτεντ

Φενέρμπαχτσε

  • Σούπερ Λιγκ Τουρκίας: 2010–11, 2013–14
  • Κύπελλο Τουρκίας: 2011–12, 2012–13
  • Σούπερ Καπ Τουρκίας: 2009, 2014

Ατλέτικο Μαδρίτης

  • ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ: 2012

Τουρκία

Ατομικές

  • FIFA 100[55][56]
  • Pirata d'Oro (Παίκτης της Χρονιάς της Ίντερ Μιλάνου): 2003[57]
  • Παίκτης της Χρονίας στη Σούπερ Λιγκ Τουρκίας: 2009–10

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 www.tff.org/Default.aspx?pageId=30&kisiId=26323.
  2. ↑ 2,0 2,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 5782. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 48304.
  4. ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 82796. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ «Twitter». 
  6. ↑ «Emre Belözoglu Profile». ESPN Soccernet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 June 2008. https://web.archive.org/web/20080611124731/http://soccernet.espn.go.com/players/international?id=33312&cc=3436&league=uefa.euro. 
  7. ↑ «Emre Biography». 123football. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2008. https://web.archive.org/web/20080225170332/http://www.123football.com/players/b/emre-belozoglu/index.htm. Ανακτήθηκε στις 22 November 2007. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Emre Belozoglu Player Profile». World Soccer Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-10-16. https://web.archive.org/web/20101016002557/http://www.worldsoccer.com/news/emre_belozoglu_news_55702.html. Ανακτήθηκε στις 30 May 2012. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Newcastle finalise Belözoğlu transfer». BBC Sport (Λονδίνο). 19 July 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/n/newcastle_united/4651545.stm. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2007. 
  10. ↑ «Newcastle 3–2 Sunderland». BBC Sport. 23 October 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/eng_prem/4344594.stm. Ανακτήθηκε στις 17 June 2014. 
  11. ↑ «Newcastle 1–0 Birmingham». BBC Sport. 5 November 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/eng_prem/4387828.stm. Ανακτήθηκε στις 17 June 2014. 
  12. ↑ Mellor, Jason (17 January 2008). «Momentum of messiah leaves Stoke overawed». The Guardian. https://www.theguardian.com/football/2008/jan/17/match.newcastleunited. Ανακτήθηκε στις 17 June 2014. 
  13. ↑ «H.Şükür: Emre'nin FB'li olduğunu biliyordum!». Forum TR. http://www.frmtr.com/fenerbahce/2307197-h-sukur-emrenin-fenerbahceli-oldugunu-biliyordum.html. 
  14. ↑ «Hasan Şaş:Emre Fenerbahçe'liydi». Kanaltürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-18. https://web.archive.org/web/20110718152056/http://www.zekirdek.com/forum/236952-hasan-sas-emre-fenerbahceliydi.html. Ανακτήθηκε στις 2023-03-23. 
  15. ↑ Doyle, Mark (29 May 2012). «Atletico Madrid confirm Emre signing». Goal.com. http://www.goal.com/en/news/12/spain/2012/05/29/3134503/atletico-madrid-confirm-emre-signing. Ανακτήθηκε στις 17 June 2014. 
  16. ↑ «Chelsea 1–4 Atletico Madrid». BBC Sport. 1 September 2012. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/19423702. Ανακτήθηκε στις 17 June 2014. 
  17. ↑ sitesi, milliyet.com.tr Türkiye'nin lider haber. «Emre Belözoğlu, Medipol Başakşehir'le anlaştı». milliyet.com.tr. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2018. 
  18. ↑ «Emre Belozoglu to retire at end of season». Turkish Football News. 18 July 2018. https://www.turkishfootballnews.com/2018/07/18/emre-belozoglu-retirement/. Ανακτήθηκε στις 12 March 2019. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Emre Belözoğlu'ndan emeklilik açıklaması!» [Retirement statement from Emre Belözoğlu!]. aspor.com.tr (στα Τουρκικά). 30 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Yuvana hoş geldin Emre Belözoğlu» [Welcome back home Emre Belözoğlu]. Φενέρμπαχτσε Σπορ Κουλουμπού (στα Τουρκικά). 2 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  21. ↑ «Kaptanımıza Teşekkürlerimizle» [Thanks Captain]. Φενέρμπαχτσε Σπορ Κουλουμπού (στα Τουρκικά). 15 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  22. ↑ «Emre Belözoglu - National team». transfermarkt.com. 
  23. ↑ «100'ler kulübüne giren Emre Belözoğlu omuzlarda». spor.haber7.com (στα Τουρκικά). 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  24. ↑ «Başkanımız Ali Koç ve Sportif Direktörümüz Emre Belözoğlu'ndan açıklamalar». fenerbahce.org (στα Τουρκικά). 28 Οκτωβρίου 2020. 
  25. ↑ «Bilgilendirme / Açıklama». fenerbahce.org (στα Τουρκικά). 25 Μαρτίου 2021. 
  26. ↑ «Emre Belözoğlu'dan Açıklama». fenerbahce.org (στα Τουρκικά). 2 Ιουνίου 2021. 
  27. ↑ «Hoş geldin Emre Belözoğlu». ibfk.com.tr (στα Τουρκικά). 4 Οκτωβρίου 2021. 
  28. ↑ «Medipol Başakşehir 3–2 Beşiktaş». bjk.com.tr (στα Τουρκικά). 15 Οκτωβρίου 2021. 
  29. ↑ «Emre Belözoğlu'na büyük övgü | STAR». Star.com.tr. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2021. 
  30. ↑ «DERS 4. Irk Yoktur, Irkçılık Vardır». silo.tips (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2021. 
  31. ↑ Гьажиагъа Мегьамедшерифов. (2013) (στα lez). Куьр Рамазан. 42 (Лезги газет έκδοση). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-02-02. https://web.archive.org/web/20140202152232/http://lezgi.etnosmi.ru/one_stat.php?id=23214. 
  32. ↑ «"Интернационале" дагестанского розлива». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2021. 
  33. ↑ «Pride and prejudice?». Dadyal Online. 24 October 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-09. https://web.archive.org/web/20170409113151/http://www.kickitout.org/news.php/news_id/2842. Ανακτήθηκε στις 31 December 2012. 
  34. ↑ «Emre Belözoğlu'ndan bomba açıklamalar». www.hurriyet.com.tr (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021. 
  35. ↑ Mynet. «Dil uzmanı Emre Belözoğlu». Mynet Video (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021. 
  36. ↑ «Emre Belözoğlu Kimdir ? - Emre Belözoğlu Hayatı ve Biyografisi». www.haberler.com. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021. 
  37. ↑ «Reduced penalties for Turkish football association, Huggel and Belözoğlu». FIFA. 24 June 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 September 2006. https://web.archive.org/web/20060906043205/http://fifa.com/en/media/index/0%2C1369%2C118129%2C00.html. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2007. 
  38. ↑ «Reaction to Lord Stevens' key findings». The Times. 15 June 2007. http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/article1939499.ece. «In relation to Belözoğlu's move from Inter Milan, the inquiry was not prepared to clear the transfer as it was unable to obtain the co-operation of the lead agent, Ahmet Bulut» 
  39. ↑ «Emre cleared of racism charge». The Guardian. Press Association. 19 March 2007. https://www.theguardian.com/football/2007/mar/19/newsstory.sport6. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  40. ↑ «FA to probe new Belözoğlu race claims». BBC Sport (Λονδίνο: BBC). 16 Φεβρουαρίου 2007. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/n/newcastle_united/6368207.stm. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2007. 
  41. ↑ «Diouf drops Emre racism allegation». The Bolton News. 2 March 2007. http://www.theboltonnews.co.uk/news/1230939.Diouf_drops_Emre_racism_allegation/. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  42. ↑ «Belözoğlu faces new racism allegation». BBC Sport (Λονδίνο). 1 March 2007. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/n/newcastle_united/6407915.stm. Ανακτήθηκε στις 14 April 2007. 
  43. ↑ «Problem kid Emre to team up with Arda at Atletico». Hürriyet Daily News. 30 May 2012. http://www.hurriyetdailynews.com/problem-kid-emre-to-team-up-with-arda-at-atletico-21902. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  44. ↑ «Trabzonspor's Zokora accuses Belözoğlu of racist slur». goal.com (Λονδίνο). 15 April 2012. http://www.goal.com/en-sg/news/3868/main/2012/04/16/3038805/trabzonspors-zokora-accuses-emre-of-racist-slur. Ανακτήθηκε στις 15 April 2012. «"Belözoğlu and I came face to face during the match. I'll tell you what he said word for word. He called me: 'A f*cking n*****'," Zokora told Lig TV after the match.» 
  45. ↑ «Emre Belözoglu imprisoned». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/27885093. 
  46. ↑ «Trabzonspor's Mikel accuses Belözoğlu of racist slur». insideworldfootball.com. 4 Φεβρουαρίου 2020. https://www.insideworldfootball.com/2020/02/04/racism-trabzonspor-file-criminal-complaints-mikel-abused-fenerbahce-fans/. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. «"Emre swore at me and my family, I cannot accept this» 
  47. ↑ «Emre Belözoğlu». Τουρκική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  48. ↑ «Εμρέ Μπελόζογλου». National Football Teams. Benjamin Strack-Zimmermann. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  49. ↑ «Emre Belözoglu – International Appearances». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2012. 
  50. ↑ Crouch, Terry (2002). The World Cup - The Complete History. Μεγάλη Βρετανία: Aurum Press Ltd. σελ. 548. ISBN 1845131495. 
  51. ↑ «2002 FIFA World Cup Korea/Japan™» (στα αγγλικά). FIFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2022. https://archive.today/20220208124130/https://www.fifa.com/tournaments/mens/worldcup/2002korea-japan. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2022. 
  52. ↑ «Korea Republic 2 – 3 Turkey» (στα αγγλικά). FIFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2022. https://archive.today/20220208130610/https://www.fifa.com/tournaments/mens/worldcup/2002korea-japan/match-center/43950063. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2022. 
  53. ↑ «Regulations of theUEFA European Football Championship» (PDF). UEFA.com. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020. 
  54. ↑ «UEFA EURO 2008™ squad lists announced» (PDF). UEFA.com. 28 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020. 
  55. ↑ «FIFA 100». Best Football Players Ever. 
  56. ↑ «The Fifa 100». The Guardian. 4 March 2004. https://www.theguardian.com/football/2004/mar/04/newsstory.sport15. 
  57. ↑ Inter.it staff, inter(a t)inter.it (17 Νοεμβρίου 2006). «F.C. Internazionale Milano». Inter Milan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμρέ_Μπελόζογλου&oldid=10018565"