Ευρωστίνα Κορινθίας

οικισμός της Ελλάδας
(Ανακατεύθυνση από Ευρωστίνη (όρος))

Συντεταγμένες: 38°4′20″N 22°23′40″E / 38.07222°N 22.39444°E / 38.07222; 22.39444

Η ΕυρωστίναΕυρωστίνη ή Ζάχολη)[1] υπήρξε η πρωτεύουσα του παλαιού δήμου Ευρωστίνης και ήταν η «μητρόπολη» της Δυτικής Κορινθίας. Η Ζάχολη έχει μεγάλη ιστορία, καθώς προϋπάρχει του έτους 1500. Έχει υψόμετρο 700 μέτρα και απέχει 14 χιλιόμετρα από το Δερβένι και 70 χιλιόμετρα από την Κόρινθο.

Ευρωστίνα
Ευρωστίνα is located in Greece
Ευρωστίνα
Ευρωστίνα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΚορινθίας
ΔήμοςΞυλοκάστρου - Ευρωστίνης
Δημοτική ΕνότηταΕυρωστίνης
Δημοτική ΚοινότηταΕυρωστίνης Ροζενών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
Πληθυσμός
Μόνιμος42
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας20009
Τηλ. κωδικός20009

Η γεωργική παραγωγή της είναι πλούσια. Παράγει κεράσια, μήλα, λωτούς, δαμάσκηνα, αχλάδια, ντομάτες και, τέλος, τα φημισμένα και βραβευμένα «Ζαχολίτικα φασόλια». Η Ζάχολη έχει μεγάλη προσφορά στον αγώνα του έθνους κατά την Επανάσταση του 1821. Ανέδειξε δύο σπουδαίους οπλαρχηγούς, τον Παναγιωτάκη Γεραρή και τον Χρήστο Ζίνη ή Ζαχολίτη.

Ιστορία Επεξεργασία

Η κοινότητα Κουνιάνικων συστήθηκε με βασιλικό διάταγμα στις 31/8/1912, προήλθε από το Δήμο Ζαχόλης και αρχικά την αποτέλεσαν οι συνοικισμοί Κουνιάνικα, Ζερβιάνικα, Μαυριάνικα, Επάνω Αιγιαλός και τα Ροζενά. Η κοινότητα με υπουργική απόφαση (Α.Υ. Εσωτ. 3497/1916, ΦΕΚ Α΄ 273/1915) το 1915 μετονομάστηκε σε κοινότητα Ευρωστίνης.[1] Στις 12-7-1929 (Διάταγμα 12-729, ΦΕΚ Α΄ 228/1929) τα Ροζενά αποσπάσθηκαν από την κοινότητα Ευρωστίνης και ο οικισμός αποτέλεσε την κοινότητα Ροζενών. Μετά την απόσπαση των Ροζενών, την κοινότητα αποτέλεσαν οι οικισμοί Ευρωστίνη, Άνω Αιγιαλός και Ευρωστινέικα (ένα σύνολο οικιών στο επάνω άκρο των Ροζενών).

Οι κάτοικοι το 1851 ήταν 1.160 και η κωμόπολη αναφερόταν ως Ζάχολη: Κουνιάνικα (885), Μαυριάνικα (665), Ζερβιάνικα (645). Το 1886 οι κάτοικοι ήσαν 700 κι αυτοί διεσπαρμένοι. Ο πληθυσμός της κοινότητας με την απογραφή του 1928 ανερχόταν σε 729 άτομα, το 1961 κατέβηκε στα 457 άτομα και στα 363 με την απογραφή του 1971, το 1981 αριθμούσε 414 (Ευρωστίνη 114, Άνω Αιγιαλός 209 και Ευρωστινέικα 91). Το 1985 οι κοινότητες Ευρωστίνης και Ροζενών συγχωνεύθηκαν με την επωνυμία κοινότητα Ευρωστίνης - Ροζενών και έδρα τα Ροζενά. Το 1991 η ενωμένη κοινότητα Ευρωστίνης - Ροζενών αριθμούσε 1.069 κατοίκους. Το 1996 η κοινότητα Ευρωστίνης - Ροζενών μαζί με τις κοινότητες Δερβενίου, Χελυδορέου, Λυγιάς, Σαρανταπήχου και Στομίου, αρχικά, αποτέλεσαν τον δήμο Ευρωστίνης. Κατά την τελευταία απογραφή (2001) η τέως κοινότητα και νυν δημοτικό διαμέρισμα είχε 1.084 κατοίκους.

Σημαντικά αξιοθέατα του οικισμού είναι οι ορθόδοξοι ναοί του Αγίου Γεωργίου (κτίστηκε το 1811 και ξεχωρίζει για τον αρχιτεκτονικό του ρυθμό και τις τρεις αγίες τράπεζες, αφιερωμένες στους Άγιο Γεώργιο, Άγιο Δημήτριο και Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη), της Κοίμησης της Θεοτόκου (κτίστηκε το 1830 στη θέση Καταφύγια) και της Αγίας Παρασκευής (κτίστηκε την ίδια περίοδο αλλά ανακατασκευάστηκε εκ θεμελίων το 1963)[2].

Πληθυσμός Επεξεργασία

Η Εβροστίνα έχει καταγράψει διαρκή μείωση απο το 1879 μέχρι και σήμερα στον πληθυσμό της, εξαιτίας της μετανάστευσης των κατοίκων της στα παραθαλάσσια επίνεια της και στα αστικά κέντρα του εξωτερικού και της χώρας.

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1879 1.926 —    
1889 1.397 −27.5%
1896 1.458 +4.4%
1907 584 −59.9%
1920 —    
1928 601 —    
1940 636 +5.8%
1951 186 −70.8%
1961 13 −93.0%
1971 6 −53.8%
1981 114 +1800.0%
1991 63 −44.7%
2001 79 +25.4%
2011 36 −54.4%
2021 42 +16.7%

Προσωπικότητες Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Πανδέκτης, Μετονομασίες των οικισμών της Ελλάδας
  2. Καραγιάννης, Χρήστος Γ., επιμ. (2011). Παύλου «σφραγίς». Η Κορίνθου Εκκλησία στο χρόνο. Κόρινθος: Ιερά Μητρόπολις Κορίνθου, Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους. σελ. 51 - 52.