Ηφαιστειακό πεδίο Μανζάζ
Συντεταγμένες: 23°55′12″N 5°49′48″E / 23.92000°N 5.83000°E
Το ηφαιστειακό πεδίο Μανζάζ είναι ηφαιστειακό πεδίο στην Αλγερία. Αποτελείται από κώνους σκωρίας με ροές λάβας και ήταν ενεργό μέχρι πρόσφατα.
Γεωγραφία και γεωμορφολογία Επεξεργασία
Το πεδίο βρίσκεται στο Χογκάρ, κοντά στο ηφαιστειακό πεδίο Ατακόρ.[1] Μια δομοειδής ανύψωση έχει συσχετιστεί με την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή.[2] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα εξηγείται από τεκτονικά γεγονότα που σχετίζονται με τη σύγκρουση μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής και από την επακόλουθη επανενεργοποίηση των αρχαίων τεκτονικών γραμμώσεων.[3]
Το πεδίο αποτελείται από κώνους σκωρίας και καλύπτει επιφάνεια 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων (580 τετραγωνικών μιλίων). Πολλοί εξ αυτών έχουν ρωγμές[1] και έχουν υποστεί μεγάλη διάβρωση. Οι κώνοι ήταν στρομπολιακά ενεργοί[4] και έχουν εκτοξεύσει ροές λάβας.[1] Έχουν επίσης βρεθεί ηφαιστειακή τέφρα και πυροκλαστικά.[5] Το Ουκσέμ είναι ένα μάαρ στο πεδίο[1] το οποίο αποτελείται από δύο ξεχωριστούς κρατήρες με διάμετρο 500 μέτρων (1.600 ποδιών) και 700 μέτρων (2.300 ποδιών) αντίστοιχα. Περιβάλλονται από τόφφους και νάτρο τα οποία βρίσκονται στη βάση του μεγαλύτερου κρατήρα.[6]
Γεωλογία Επεξεργασία
Η βάση αποτελείται από μεταμορφωσιγενή και πλουτωνικά πετρώματα της Προκάμβριας εποχής, τα οποία αποτελούν μέρος της ασπίδας Τουαρέγκ.[1] Σε ορισμένες περιοχές βρέθηκαν τμήματα γρανίτη.[7] Αυτά θάφτηκαν για πρώτη φορά από θολεϊτικούς βασάλτες πριν από 35 έως 30 εκατομμύρια χρόνια.[2]
Το πεδίο έχει εκτοξεύσει ως επί το πλείστον βασάλτη και βασανίτη. Στους ξενόλιθους περιλαμβάνονται περιδοτίτης και πυροξενίτης,[1] και αμφίβολοι και άστριοι που σχηματίζουν μεγακρύσταλλα στα πετρώματα.[4] Οι ξενόλιθοι προέρχονται, εν μέρει, από έναν μετασωματωμένο μανδύα.[8] Ο συνολικός όγκος των πετρωμάτων που έχουν εκτοξευτεί είναι περίπου 175 κυβικά χιλιόμετρα (42 κυβικά μίλια).[9]
Ιστορία εκρήξεων Επεξεργασία
Τρεις φάσεις ηφαιστειακής δραστηριότητας διακρίνονται στο Μανζάζ, η πρώτη μεταξύ 20 και 12 εκατομμυρίων ετών πριν, η δεύτερη μεταξύ 7 και 4 εκατομμυρίων ετών πριν και η τρίτη μεταξύ 3 και 0,01 εκατομμυρίων ετών πριν.[9] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα συνεχίστηκε στην Ολόκαινο εποχή. Μερικά νεότερα ηφαίστεια αναπτύχθηκαν σε αναβαθμίδες της Νεολιθικής εποχής.[1]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Global Volcanism Program | Manzaz Volcanic Field». Smithsonian Institution | Global Volcanism Program (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Beccaluva και άλλοι 2007, σελ. 483.
- ↑ Beccaluva και άλλοι 2007, σελ. 492.
- ↑ 4,0 4,1 Foulger 2005, σελ. 388.
- ↑ Foulger 2005, σελ. 387-388.
- ↑ Benhallou, Amel (2004-06-02). Twin maars of Oukssem (Manzaz, Northern Tamanrasset, Hoggar): a volcanic curiosity. https://www.researchgate.net/publication/272164305.
- ↑ Foulger 2005, σελ. 387.
- ↑ Beccaluva και άλλοι 2007, σελ. 490.
- ↑ 9,0 9,1 Foulger 2005, σελ. 383.
Πηγές Επεξεργασία
- Beccaluva, L.; Azzouni-Sekkal, A.; Benhallou, A.; Bianchini, G.; Ellam, R.M.; Marzola, M.; Siena, F.; Stuart, F.M. (August 2007). «Intracratonic asthenosphere upwelling and lithosphere rejuvenation beneath the Hoggar swell (Algeria): Evidence from HIMU metasomatised lherzolite mantle xenoliths» (στα αγγλικά). Earth and Planetary Science Letters 260 (3–4): 482–494. doi:. ISSN 0012-821X.
- Foulger, Gillian R. (1 Ιανουαρίου 2005). Plates, Plumes, and Paradigms (στα Αγγλικά). Geological Society of America. ISBN 9780813723884.