Κλαούντια Μόρι

Ιταλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και τηλεοπτική παραγωγός

Η Κλαούντια Μόρι (Claudia Mori), το πραγματικό όνομα της οποίας είναι Κλαούντια Μορόνι (Claudia Moroni) είναι Ιταλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και τηλεοπτική παραγωγός. Γεννήθηκε στη Ρώμη στις 12 Φεβρουαρίου 1944 και είναι η επί δεκαετίες σύζυγος του γνωστού τραγουδιστή Αντριάνο Τσελεντάνο.

Κλαούντια Μόρι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Claudia Mori (Ιταλικά)
Γέννηση12  Φεβρουαρίου 1944[1][2][3]
Ρώμη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Ιδιότηταηθοποιός, τραγουδιστής, μουσικός, ηθοποιός ταινιών, εκτελεστικός παραγωγός, μουσικός παραγωγός και τηλεοπτικός παραγωγός[4]
ΣύζυγοςΑντριάνο Τσελεντάνο (από 1964)
ΤέκναΡοζαλίντα Τσελεντάνο, Giacomo Celentano και Rosita Celentano
Όργαναφωνή
ΒραβεύσειςΦεστιβάλ Ιταλικού Τραγουδιού
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

 
Ο Λουίτζι Ντε Φίλιππο με την Κλαούντια Μόρι στην ταινία Τσεραζέλλα (1959)

Η Κλαούντια Μορόνι άρχισε τη σταδιοδρομία της ερμηνεύοντας ρόλους σε μιούζικαλ, αλλά και σε μη μουσικές ταινίες γνωστών σκηνοθετών, όπως Ο Ρόκο και τ' Αδέλφια του (Rocco e i suoi fratelli, 1960) του Λουκίνο Βισκόντι και Σόδομα και Γόμορρα του Ρόμπερτ Όλντριτς.

Το 1963 γνώρισε τον Αντριάνο Τσελεντάνο στα γυρίσματα της ταινίας Uno strano tipo. Απροσδόκητα, ο Τσελεντάνο παράτησε τη μέχρι τότε φιλενάδα του Μιλένα Καντού και το 1964 παντρεύτηκαν με τη Κλαούντια Μορόνι μυστικά τη νύχτα στον ναό του Αγίου Φραγκίσκου στο Γκροσέτο. Το ζεύγος απέκτησε τρία τέκνα: τη Ροζίτα (1965), τον Τζάκομο (1966) και τη Ροζαλίντα (1968).

Το 1964 η Μόρι πρωταγωνίστησε στην ταινία Super rapina a Milano (= «Η μεγάλη ληστεία στο Μιλάνο»), την πρώτη που σκηνοθέτησε ο Τσελεντάνο. Μετά η σταδιοδρομία της ως ηθοποιού υπεχώρησε προς όφελος της νέας σταδιοδρομίας της ως τραγουδίστριας: το ίδιο έτος (1964) ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, το Non guardarmi.

Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1967, με την ερμηνεία του τραγουδιού «La coppia più bella del mondo» (= «Το ομορφότερο ζευγάρι στον κόσμο») με τον Τσελεντάνο, και κατόπιν το 1970, όταν κέρδισε το Φεστιβάλ Τραγουδιού του Σαν Ρέμο με το «Chi non-lavora non-fa l'amore».[5]

Η Μόρι επέστρεψε στον κινηματογράφο το 1971 με το έργο Er Più – storia d'amore e di coltello Σέρτζιο Κορμπούτσι. Το 1973 έπαιξε στις ταινίες Rugantino (με τον Τσελεντάνο) και L'emigrante.

Το 1974 η Μόρι ηχογράφησε το άλμπουμ Fuori tempo και το 1975 έπαιξε στις ταινίες Yuppi du σε σκηνοθεσία του Τσελεντάνο και Culastrisce nobile veneziano με τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι.

Το 1979 έπαιξε στην ταινία θρίλερ Bloodline του Τέρενς Γιανγκ, όπου συμπρωταγωνιστούσε με τους Όντρεϊ Χέπμπορν, Μπεν Γκαζάρα, Ειρήνη Παπά, Ρόμι Σνάιντερ και Ομάρ Σαρίφ.

Το 1980 ερμήνευσε τον κεντρικό ρόλο της Μιραντολίνα στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου Λοκαντιέρα στην αρχική διανομή ρόλων.

Το 1984 κυκλοφόρησε το Claudia canta Adriano, ένα άλμπουμ όπου τραγουδά τραγούδια του συζύγου της.

Το 1989 η Μόρι παρουσίασε το τηλεοπτικό σόου Du du du μαζί με τον Πίνο Καρούζο και το 1991 τέθηκε επικεφαλής της «Clan Celentano», παράγοντας τα διάσημα άλμπουμ του συζύγου της, όπως το Mina Celentano (1998). Το 1994 συμμετέσχε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Σαν Ρέμο με το τραγούδι «Se mi ami» («Αν με αγαπάς»), γραμμένο από τον Τότο Κουτούνιο.

Το 2009 η Μόρι κυκλοφόρησε την Claudia Mori Collection, που περιείχε ένα CD με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της και ένα DVD με ιδιωτική ταινία για την οικογένεια Τσελεντάνο. Τον Σεπτέμβριο του 2009 εντάχθηκε στους κριτές του ιταλικού X Factor.

Τα τελευταία χρόνια η Μόρι έγινε και παραγωγός τηλεοπτικών σειρών και τηλεταινιών, με την εταιρεία παραγωγής της Ciao ragazzi! (= «Γεια σας αγόρια!»), και μάλιστα κέρδισε το Ειδικό Βραβείο του «Roma FictionFest» για τις επιδόσεις της ως τηλεοπτικής παραγωγού.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 134466497. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2015.
  2. (Αγγλικά) Discogs. 311515. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. filmportal.de. b2da23ac45ae47c38d0b71ddda204933. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2020.
  5. Giannotti, Marcello (2005). L'enciclopedia di Sanremo: 55 anni di storia del festival dalla A alla Z. Gremese Editore. σελ. 50. ISBN 978-88-8440-379-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία