Κορνέλις Μάχου
Ο Κορνέλις Μάχου (φλαμανδικά: Cornelis Mahu, 1613 – 16 Νοεμβρίου 1689) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος νεκρών φύσεων, ρωπογραφιών και θαλασσογραφιών, που μαρτυρούν υψηλό επίπεδο δεξιοτεχνίας στις συνθέσεις τους.
| Κορνέλις Μάχου | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1613[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 16 Νοεμβρίου 1689 Αμβέρσα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[4] |
| Τέκνα | Βίκτορ Μάχου |
| Είδος τέχνης | τοπιογραφία και Νεκρή φύση |
| Σημαντικά έργα | Νεκρή φύση με πτηνά - θηράματα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Μάχου γεννήθηκε στην Αμβέρσα. Τίποτε δεν είναι γνωστό για την εκπαίδευσή του, μέχρι που έγινε "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά το 1638.[5] Το 1633 νυμφεύτηκε τη Μπριγκίττα Βόλφουτ, θυγατέρα του ζωγράφου και εμπόρου έργων τέχνης Βίκτορ Βόλφουτ Ι και αδελφή του ζωγράφου Βίκτορ Βόλφουτ ΙΙ. Πιθανώς να ήταν δάσκαλός του ο πεθερός του.
Εκτός του γιου του, Βίκτορ, είχε τρις μαθητές, από τους οποίους γνωστότερος είναι ο Χάσπαρ Πέιτερ Φερμπρούγκεν. Ο γιος του, Βίκτορ (1665 – 1700), συνέχισε ζωγραφίζοντας ρωπογραφίες στο ύφος του πατέρα του.[6]
Ο Μάχου απεβίωσε στην Αμβέρσα το 1689.[5]
Έργο Επεξεργασία
_-_Oysters_and_hazelnuts_on_pewter_dishes_on_a_partly_draped_table.jpg)
Ο Μάχου ήταν ευέλικτος καλλιτέχνης, που ασχολήθηκε με πολλά είδη ζωγραφικής, όπως νεκρές φύσεις, νωπογραφίες και θαλασσογραφίες. Δεν υπήρξε πάντα πρωτοπόρος, αλλά επέδειξε υψηλό επίπεδο ικανότητας στις συνθέσεις του.[7]
Νεκρές φύσεις Επεξεργασία
Σημαντική επιρροή στις νεκρές του φύσεις άσκησαν οι μονοχρωματικοί πίνακες με "πρωινά" (ontbijtjes) και "συμπόσια" (banketjes) ζωγράφων της Σχολής του Χάαρλεμ, όπως οι Πίτερ Κλες και Βίλλεμ Κλέσοον Χέντα.[8] Στις νεκρές του φύσεις τόνισε το στοιχείο του ρεαλισμού, ενώ ζωγράφισε και "φλαμανδικού τύπου" νεκρές φύσεις, περισσότερο στο ύφος του Γιαν Πάουβελ Χίλλεμανς του πρεσβύτερου.[6]
Σημαντικό παράδειγμα νεκρής φύσης του είναι η νεκρή φύσεη με πορτοκάλι σε πιάτο από κασσίτερο, μια πορσελάνινη κανάτα, ένα ποτήρι, ψωμί κι ένα κουτί καπνού πάνω σε τραπέζι (πωλήθηκε από τον οίκο "De Jonckheer Master Paintings"). Στη διάταξη των διαφόρων αντικειμένων εμφανίζει μια επιρροή από το ύφος της Σχολής του Χάαρλεμ. Το έργο "συλλαμβάνει" το μάτι του θεατή με τις ζωηρές αντιθέσεις μεταξύ φωτός και σκιάς (Κιαροσκούρο). Η νεκρή φύση "μεταφέρει" το αναπόφευκτο μήνυμα της vanitas (λατ. ματαιότητα), τυπικής για τις βορειοευρωπαϊκές νεκρές φύσεις της εποχής. Το μήνυμα μεταδίδεται μέσω των συνήθων συμβόλων του είδους: Το κομμένο πορτοκάλι, που συμβολίζει το πέρασμα της ζωής, που είναι πικρή στην ουσία και στο νόημα, αν δεν συνδυαστεί με μια υψηλότερη πνευματική πραγματικότητα, και το αναμμένο κερί, το οποίο μετρά αμείλικτα το χρόνο και τα όρια των υλικών και αισθησιακών ιδανικών.[9]
Ρωπογραφίες Επεξεργασία
Ο Μάχου ήταν πολύ επιδέξιος ζωγράφος ρωπογραφιών είτε σε εσωτερικό είτε σε εξωτερικό χώρο. Εμπνεόταν από διάφορα θέματα που εξέλιξαν οι Ντάβιντ Τένιερς ο νεότερος, Άντριεν φαν Οστάντε και Γιαν Μίνσε Μόλενερ, όπως εσωτερικό αχυρώνων, δωμάτια φυλάκων και εσωτερικό ταβερνών. Οι γεμάτοι ζωντάνια αυτοί πίνακες είναι γεμάτοι μορφές με υπερβολικά και αδρά χαρακτηριστικά.[9]
.jpg)
Ο Μάχου ήταν ένας από τους λίγους Φλαμανδούς καλλιτέχνες που απεικόνισαν "σκηνές σε δωμάτια φυλάκων". Πρόκειται για είδος ζωγραφικής που είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ολλανδική Δημοκρατία των μέσων του 17ου αιώνα. Στη Φλάνδρα το εξάσκησαν και μερικοί άλλοι, όπως οι Ντάβιντ Τένιερς ο νεότερος, Άμπραχαμ Τένιερς, Άντον Χουμπάου, Χίλλις φαν Τίλμπορχ και Γιαν Μπάπτιστ Τάισσενς ο νεότερος. Ένας τέτοιος πίνακας τυπικά απεικονίζει το εσωτερικό μιας αίθουσας με αξιωματικούς και στρατιώτες να επιδίδονται σε διασκεδαστικές δραστηριότητες. Συχνά περιλαμβάνονταν μισθοφόροι ή πόρνες να μοιράζουν λάφυρα, να παρενοχλούν κρατουμένους ή να επιδίδονται σε άλλες καταδικαστέες πράξεις.[10]
Ο Μάχου ζωγράφισε μια σκηνή με Δωμάτιο φυλάκων με την απελευθέρωση του Αγίου Πέτρου (πωλήθηκε από την "Agraa Art" στις 17 Οκτωβρίου 2004), η οποία αντλεί την έμπνευσή της από δύο συνθέσεις του Ντάβιντ Τένιερς του νεότερου (μία βρίσκεται στη Συλλογή Ουάλλας και η άλλη στην Κρατική Συλλογή Έργων Τέχνης στη Δρέσδη).[7] Το έργο του Μάχου απεικονίζει στρατιώτες και αξιωματικούς σε τρία διαφορετικά επίπεδα να επιδίδονται σε ποικίλες δραστηριότητες, όπως χαρτοπαίγνια, κάπνισμα και συνομιλίες. Μπροστά και αριστερά υπάρχει μια στοίβα όπλων κι ένα τύμπανο. Η πανοπλία που απεικονίζεται ήταν ήδη παρωχημένη την εποχή που ζωγραφίστηκε, καθώς οι μεταλλικές πανοπλίες, οι θώρακες και τα κράνη είχαν αποσυρθεί ήδη από τη δεκαετία του 1620.[11] Πιθανόν, στα πλαίσια του ηθικοπλαστικού συμβολισμού, που περιλαμβανόταν σε πίνακες αυτού του είδους, να αποτελεί αναφορά στη vanitas (=λατ. ματαιότητα) για το εφήμερο της ισχύος και της δόξας.[12] Η σύνθεση περιλαμβάνει, επίσης, μια θρησκευτική σκηνή με την "απελευθέρωση του Αγίου Πέτρου", ορατής μέσω της πύλης στο παρασκήνιο. Η συμπερίληωη αυτής της σκηνής σε μεγάλη σύνθεση είναι υπόμνηση του έργου των καλλιτεχνών της Αμβέρσας του 16ου αιώνα, όπως οι Πίτερ Άρτσεν και Γιοάχιμ Μπεκελάερ, που τοποθετούσαν μικρές θρησκευτικές σκηνές στο παρασκήνιο πλούσιων σκηνών στην αγορά.[7]
Θαλασσογραφίες Επεξεργασία
Αν και περισσότερο γνωστός για τις νεκρές φύσεις και τις ρωπογραφίες του, ο Μάχου ζωγράφισε και μερικές θαλασσογραφίες, που αναδεικνύουν την πρωτοτυπία του. Στις θαλασσογραφίες συνήθως απεικονίζονται πλοία σε αγριεμένη θάλασσα, περιστασιακά με σκηνές σε λιμάνι ή με πλοία σε δύσκολη κατάσταση. Στην παλέτα του χρησιμοποιεί μια μίξη αποχρώσεων του πράσινου και του καφέ.[13] Οι θαλασσογραφίες του Μάχου, με τις πυκνές νεφώσεις και τις αγριεμένες θάλασσες είναι παρόμοιες με αυτές του Μποναβεντούρα Πέιτερς, του κορυφαίου εκπροσώπου της μονοχρωμίας στη θαλασσογραφία.[9] Άλλες θαλασσογραφίες του παρουσιάζουν ομοιότητα με αυτές του Γιαν Πορσέλλις.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 137714025. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Cornelis Mahu». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500025512.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 52002. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Μαρτίου 2019. 500025512. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 Cornelis Mahu[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Cornelis Mahu at Jean Moust
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Kordegarda (Uwolnienie Św. Piotra), 1645 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. (πολωνικά)
- ↑ Vlieghe, pp. 218–219.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Cornelis Mahu Αρχειοθετήθηκε 2014-10-08 στο Wayback Machine. at De Jonckheere Gallery
- ↑ Review of Jochai Rosen, Soldiers at Leisure, The Guardroom Scene in Dutch Genre Painting of the Golden Age at historians of Netherlandish art
- ↑ Gillis II van Tilborgh Guardroom scene Αρχειοθετήθηκε 2016-02-03 στο Wayback Machine. at Jean Moust
- ↑ Guardroom painting at the Kurpfälzisches Museum Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. in Heidelberg
- ↑ Rupert Preston, The seventeenth century marine painters of the Netherlands, F. Lewis, 1974, p. 26.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Cornelis Mahu στο Wikimedia Commons
- Hans Vlieghe (1998). Flemish Art and Architecture, 1585-1700. Pelican History of Art. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-07038-1