Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου

Λεοπόλδος Α΄
	Πίνακας του Λεοπόλδου Α΄ από τον Τζορτζ Ντο.
Βασιλιάς των Βέλγων
Περίοδος	21 Ιουλίου 1831 – 10 Δεκεμβρίου 1865
Διάδοχος	Λεοπόλδος Β΄
Γέννηση	16 Δεκεμβρίου 1790; Κάστρο Ίρενμπουργκ, Κόμπουρκ, Σαξονία-Κόμπουρκ-Ζάαλφεντ
Θάνατος	10 Δεκεμβρίου 1865 (74 ετών); Λάκεν, Βρυξέλλες, Βέλγιο
Τόπος ταφής	Εκκλησία της Παναγίας του Λάκεν
Σύζυγος	Πριγκίπισσα Καρλότα της Ουαλίας; (1816-1817); Λουίζα της Ορλεάνης; (1832-1850)
Επίγονοι	Λουδοβίκος Φίλιππος, Διάδοχος Πρίγκιπας του Βελγίου; Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου; Φίλιππος, Κόμης της Φλάνδρας; Καρλότα, Αυτοκράτειρα του Μεξικού
Πλήρες όνομα
Λεοπόλδος Γεώργιος Χριστιανός Φρειδερίκος; Γερμανικά: Leopold Georg Christian Friedrich; Γαλλικά: Léopold Georges Chrétien Frédéric; Ολλανδικά: Leopold Joris Christiaan Frederik
Οίκος	Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα
Πατέρας	Φραγκίσκος, Δούκας της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ
Μητέρα	Κόμισσα Αυγούστα του Ρόις-Ίμπερσντορφ
Θρησκεία	Λουθηρανισμός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Λεοπόλδος Α΄ (Leopold I, πλήρες όνομα: Λεοπόλδος Γεώργιος Χριστιανός Φρειδερίκος, γερμανικά: Leopold Georg Christian Friedrich, 16 Δεκεμβρίου 1790 - 10 Δεκεμβρίου 1865), γιος του δούκα του Φραγκίσκου δούκα της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ, ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Βελγίου και ιδρυτής της δυναστείας Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα της χώρας αυτής.

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Γεννήθηκε το 1790 στη Βαυαρία και ήταν ο τρίτος γιος του Φραγκίσκου δούκα της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ και της Αυγούστας, κόρης του Ερρίκου ΚΔ΄ κόμη του Ρόις-Έμπερσντορφ. Το 1816 νυμφεύτηκε την Καρλότα πριγκίπισσα της Ουαλίας, κόρη του Γεωργίου Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Επ' ευκαιρία του γάμου του, έλαβε τον βαθμό του Στρατάρχη του Βρετανικού Στρατού και έγινε Ιππότης του Τάγματος της Περικνημίδας. Η σύζυγός του απεβίωσε την επόμενη χρονιά κατά τη διάρκεια του τοκετού.^[1]

Το 1830, μετά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Ελλάδας, του προσφέρθηκε ο Θρόνος της χώρας. Αυτός όμως αρνήθηκε (και τη θέση κατέλαβε ο Όθων της Βαυαρίας). Τον επόμενο χρόνο -και έχοντας κηρύξει ανεξαρτησία από την Ολλανδία στις 4 Οκτωβρίου 1830- το Κοινοβούλιο τού νεοσύστατου κράτους τού Βελγίου τού προσέφερε το Θρόνο, τον οποίο αυτός δέχθηκε στις 26 Ιουνίου 1831. Στις 21 Ιουλίου του ίδιου έτους ορκίστηκε «Βασιλιάς των Βέλγων», ημέρα που έκτοτε είναι Εθνική Εορτή.

Το 1832 νυμφεύτηκε τη Λουίζα της Ορλεάνης, κόρη του Λουδοβίκου Φιλίππου της Γαλλίας, με την οποία απέκτησε 4 παιδιά. Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγεται η Καρλότα, σύζυγος του Μαξιμιλιανού, του Αυστριακού αυτοκράτορα του Μεξικού.

Απεβίωσε στις 10 Δεκεμβρίου 1865 και τον διαδέχθηκε ο δευτερότοκος γιος του Λεοπόλδος Β΄.^[2]

ΟικογένειαΕπεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1816 την Καρλότα των Γουέλφων-Ανόβερου, κόρη του Γεωργίου Δ΄ της Βρετανίας. Απεβίωσε το επόμενο έτος.

Το 1832 ο Λεοπόλδος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με τη Λουίζα της Ορλεάνης, κόρη του Λουδοβίκου-Φιλίππου Α΄ της Γαλλίας και είχε τέκνα:

Λουδοβίκος-Φίλιππος 1833-1834, πέθανε σε ηλικία 9 μηνών και 22 ημερών.
Λεοπόλδος Β΄ 1835-1909, βασιλιάς του Βελγίου, νυμφεύτηκε τη Μαρία-Ενριέτα της Αυστρίας. Απέκτησαν 4 παιδιά.
Φίλιππος 1837-1905, κόμης της Φλάνδρας, νυμφεύτηκε τη Μαρία του Χοεντσόλερν-Ζιγκμαρίνγκεν. Απέκτησαν 5 παιδιά.
Καρλότα 1840-1927, παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό Α΄ των Αψβούργων-Λωρραίνης, αυτοκράτορα του Μεξικού. Δεν απέκτησαν παιδιά.

Είχε επίσης άλλα δύο παιδιά από την ερωμένη του, Αρκαδία Κλαρέτ, που ονομάστηκε βαρόνη του Έπινγκχοβεν:^[3]

(νοθος) Γεώργιος 1849-1904, βαρόνος του Έπινγκχοβεν
(νόθος) Αρθούρος 1852-1940, βαρόνος του Έπινγκχοβεν.

ΤίτλοιΕπεξεργασία

16 Δεκεμβρίου 1790 – 6 Απριλίου 1818: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Πρίγκιπας Λεοπόλδος της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ, Δούκας της Σαξονίας
6 Απριλίου 1818 – 12 Νοεμβρίου 1826: Η Βασιλική Υψηλότητα Πρίγκιπας Λεοπόλδος της Σαξονίας-Κόμπουρκ-Ζάαλφελτ, Δούκας της Σαξονίας
12 Νοεμβρίου 1826 – 21 Ιουλίου 1831: Η Βασιλική Υψηλότητα Πρίγκιπας Λεοπόλδος της Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα, Δούκας της Σαξονίας
21 Ιουλίου 1831 – 10 Δεκεμβρίου 1865: Η Μεγαλειότητα Του Ο Βασιλιάς των Βέλγων

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

↑ «Royal Styles and Titles – 1818 Order-in-Council».
↑ «Belgium – Last moments of King Leopold». The New York Times. 28 Δεκεμβρίου 1865. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2016.
↑ Genealogisches Handbuch des Adels [Genealogical Handbook of the Nobility]. Freiherrlichen Häuser (στα Γερμανικά). Band XXI. C. A. Starke. 1999. σελίδες 101–3.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου

ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία

Ascherson, Neal (1999). The King Incorporated: Leopold the Second and the Congo (New ed.). London: Granta. ISBN 1862072906.
Carson, Patricia (1974). The Fair Face of Flanders (Rev. ed.). Ghent: E.Story-Scientia. OCLC 463182600.
Chastain, James. "Leopold I". Encyclopedia of 1848. Ohio University.
Chastain, James. "Belgium in 1848". Encyclopedia of 1848 Revolutions. Ohio University. Retrieved 16 December 2013.
"Léopold Ier". La Monarchie Belge. Monarchie.be. Archived from the original on 23 October 2013. Retrieved 16 December 2013.
Pirenne, Henri (1948). Histoire de Belgique (in French). VII: De la Révolution de 1830 à la Guerre de 1914 (2nd ed.). Brussels: Maurice Lamertin.
Wolmar, Christian (2010). Blood, Iron & Gold: How the Railways transformed the World. London: Grove Atlantic. ISBN 9781848871717.

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Leopold I: Un Roi Protestant at the Πρότυπο:Interlanguage link multi

Βασιλικός Οίκος του Βελγίου
Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου Οίκος της Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα Νεότερος κλάδος του Οίκου των Βέττιν Γέννηση: 16 Δεκεμβρίου 1790 Θάνατος: 10 Δεκεμβρίου 1865
Νέος τίτλος	Βασιλιάς των Βέλγων 1831–1865	Διάδοχος Λεοπόλδος Β΄

[heraldica.org-1] «Royal Styles and Titles – 1818 Order-in-Council».

[2] «Belgium – Last moments of King Leopold». The New York Times. 28 Δεκεμβρίου 1865. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2016.

[3] Genealogisches Handbuch des Adels [Genealogical Handbook of the Nobility]. Freiherrlichen Häuser (στα Γερμανικά). Band XXI. C. A. Starke. 1999. σελίδες 101–3.

[1]

[2]

[3]