Μάρκος Κυπριανού
Ο Μάρκος Κυπριανού είναι Ελληνοκύπριος πολιτικός. Διετέλεσε Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών, Ευρωπαίος Επίτροπος Υγείας, Υπουργός Οικονομικών και Υπουργός Εξωτερικών και βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας εκλεγμένος με το ΔΗΚΟ.[1]
| Μάρκος Κυπριανού | |
|---|---|
 | |
| Βουλευτής Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας) | |
| Περίοδος 30 Μαΐου 1991 – 28 Φεβρουαρίου 2003 | |
| Υπουργός Οικονομικών | |
| Περίοδος 1 Μαρτίου 2003 – 30 Απριλίου 2004 | |
| Πρόεδρος | Τάσσος Παπαδόπουλος |
| Προκάτοχος | Τάκης Κληρίδης |
| Διάδοχος | Μάκης Κεραυνός |
| Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών | |
| Περίοδος 1 Μαΐου 2004 – 31 Οκτωβρίου 2004 | |
| Πρόεδρος | Ρομάνο Πρόντι |
| Προκάτοχος | Μίκαελ Σρέγιερ |
| Διάδοχος | Ντάλια Γκριμπαουσκάιτε |
| Ευρωπαίος Επίτροπος Υγείας | |
| Περίοδος 1 Νοεμβρίου 2004 – 28 Φεβρουαρίου 2008 | |
| Πρόεδρος | Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο |
| Προκάτοχος | Πάβελ Τελίσκα |
| Διάδοχος | Ανδρούλλα Βασιλείου |
| Υπουργός Εξωτερικών | |
| Περίοδος 1 Μαρτίου 2008 – 5 Αυγούστου 2011 | |
| Πρόεδρος | Δημήτρης Χριστόφιας |
| Προκάτοχος | Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή |
| Διάδοχος | Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 22 Ιανουαρίου 1960, Λεμεσός, Κύπρος |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Κυπριακή |
| Πολιτικό κόμμα | ΔΗΚΟ |
| Σπουδές | Νομική |
| Επάγγελμα | Δικηγόρος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
.jpg)
Βιογραφικά Στοιχεία Επεξεργασία
Ο Μάρκος Κυπριανού γεννήθηκε στη Λεμεσό (κλινική Μάριου Τριτοφτίδη) στις 22 Ιανουαρίου 1960.[2][3][4] Πατέρας του ήταν ο Σπύρος Κυπριανού, πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.[4][5] Λόγω της υπουργοποίησης του πατέρα του, μετακόμισαν στη Λευκωσία, στη συνοικία του Αγίου Ανδρέα, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια.[4]
Ομιλεί, πέρα από την ελληνική, την αγγλική και τη γαλλική γλώσσα.[1][3] Σπούδασε νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.[2][3] Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (LL.M.) στο διεθνές δίκαιο και στο φορολογικό δίκαιο στο Κολλέγιο Τρίνιτι του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και με μεταπτυχιακές σπουδές στο δίκαιο επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.[2][3] Από το 1985 έως το 2003 εργαζόταν ως δικηγόρος.[2][4]
Πολιτική διαδρομή Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν μέλος της φοιτητικής οργάνωσης Αναγέννηση.[3] Ήταν ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Κόμματος (ΝΕΔΗΚ). Διετέλεσε πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής ΝΕΔΗΚ Λευκωσίας (1985), γραμματέας διεθνών σχέσεων στη Γενική Γραμματεία της ΝΕΔΗΚ (1986), γενικός γραμματέας (1989) και πρόεδρός της οργάνωσης (1993-1997).[3]
Το 1986 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ και το 1990 μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος.[3] Την περίοδο 1993-1998 ήταν μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ.[3]
Στις Δημοτικές εκλογές του 1986 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Λευκωσίας με το ΔΗΚΟ.[2][3][4]
Στις βουλευτικές εκλογές του 1991 εκλέχτηκε βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με το ΔΗΚΟ για την ΣΤ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[2][6] Επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1996 για την Ζ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο[2][7] και στις βουλευτικές εκλογές του 2001 για την Η΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[2][8] Ως βουλευτής διετέλεσε αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ από το Μάιο του 1996 έως το Φεβρουάριο του 2001 και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος από το Φεβρουάριο του 2001 έως το Μάιο του 2001.[3] Επιπλέον, διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Επιλογής, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ακριτικών Περιοχών, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού, αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών.[3] Ακόμη, διετέλεσε αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη.[3] Επιπρόσθετα, ήταν μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στον Κοινοπολιτειακό Κοινοβουλευτικό Σύνδεσμο και ένας εκ των τριών αντιπροέδρων της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κυπριακού Κλάδου στον ίδιο οργανισμό.[3]
Την 1η Μαρτίου 2003 διορίστηκε Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Μάιο του 2004.[1][2][9]
Την 1η Μαΐου 2004 η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Μάρκος Κυπριανού διορίστηκε ως Ευρωπαίος Επίτροπος για τον Οικονομικό Προγραμματισμό και τον Προϋπολογισμό, όντας ο πρώτος Ευρωπαίος Επίτροπος της Κύπρου.[1][2][10][11][12] Τον Νοέμβριο του 2004 ανέλαβε Ευρωπαίος Επίτροπος Υγείας, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Μάρτιο του 2008.[1][2][11][13][14][15]
Ως Ευρωπαίος Επίτροπος Υγείας, μια από τις πολιτικές που προώθησε ήταν η τοποθέτηση προειδοποιήσεων πάνω στα πακέτα τσιγάρων, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινείτο προς την τοποθέτηση εικονικών προειδοποιήσεων.[16] Επιπλέον, πρότεινε την ολοκληρωτική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, αφού το μέτρο εφαρμοζόταν ήδη σε κάποιες χώρες.[17] Το Μάιο του 2007 εξέδωσε έγγραφο για την αντιμετώπιση της έλλειψης δωρεάς οργάνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[18] Το σχέδιο προέβλεπε μέτρα προώθησης, ειδικά εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό και Ευρωπαϊκή κάρτα δωρεών οργάνων.[18]
Την 1η Μαρτίου 2008 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια.[1][2][9][11] Παραιτήθηκε για λόγους πολιτικής ευθιξίας στις 19 Ιουλίου 2011 μετά την Έκρηξη στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης».[19][20][21][22][23] Σε δίκη που ακολούθησε σχετικά με την έκρηξη, ο Μάρκος Κυπριανού κρίθηκε αθώος.[24][25]
Την περίοδο 2014-2018 διετέλεσε αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΚΟ.[5][26]
Άλλες δραστηριότητες Επεξεργασία
Διετέλεσε μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής του προγράμματος Αθλητισμός Για Όλους του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού και της Κυπριακής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Πολιτισμού.[3]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «50 χρόνια κυπριακού κοινοβουλίου» (PDF). Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). σελ. 124. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 «ΜΑΡΚΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Υπουργός Εξωτερικών - Βιογραφικό Σημείωμα». Υπουργείο Εξωτερικών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 «ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΣΠ. ΜΑΡΚΟΣ». Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Ο συναινετικός Μάρκος Κυπριανού». Ο συναινετικός Μάρκος Κυπριανού. Η Σημερινή. 6 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 «Αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΚΟ ο Μάρκος Κυπριανού, ΑΠΕ-ΜΠΕ». www.kathimerini.gr. Η Καθημερινή. 10 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 19ης Μαΐου 1991». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 26ης Μαΐου 1996». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 27ης Μαΐου 2001». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 «Κατάλογος Ονομάτων Υπουργών και Υφυπουργών από την Ανακήρυξη της Δημοκρατίας». www.cm.gov.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Ο Μάρκος Κυπριανού πρώτος επίτροπος Κύπρου στην E.E., Του ανταποκριτή μας στις ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Κωνσταντινου Καλλεργη | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Η Καθημερινή. 10 Φεβρουαρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «Παραίτηση Κυπριανού από Ευρωπαϊκή Επιτροπή-αναλαμβάνει ΥΠΕΞ της Κύπρου». Capital.gr. 28 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Ο Μάρκος στο χαρτοφυλάκιο του Προϋπολογισμού της ΕΕ». Stockwatch. 18 Φεβρουαρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Council decision appointing a new member of the Commission» (PDF). Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 1 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «The Commissioners - Profiles, Portfolios and Homepages». ec.europa.eu. Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Τα χαρτοφυλάκια της νέας σύνθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». 13 Αυγούστου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Commissioner Kyprianou opens exhibition on tobacco picture warnings». ec.europa.eu (στα Αγγλικά). Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 1 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Commission wants EU-wide smoking ban in public places» (στα Αγγλικά). 30 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2008.
- ↑ 18,0 18,1 «Brussels to push for EU-wide organ donor card». EUobserver (στα Αγγλικά). 30 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Παραιτήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου». www.kathimerini.gr. Η Καθημερινή. 19 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Κύπρος: Παραιτήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών Μ. Κυπριανού». www.naftemporiki.gr. 18 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Μάρκος: Παραιτούμαι για λόγους ευθιξίας (5)». Stockwatch. 18 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ ««Όχι» Μάρκου στο Χριστόφια». Stockwatch. 19 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Ο Υπουργός Εξωτερικών υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας». www.mfa.gov.cy. Υπουργείο Εξωτερικών. 19 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Αθώος ο Μάρκος Κυπριανού για την τραγωδία στο Μαρί». www.sigmalive.com. 19 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Αθώος ο Μάρκος και από το Ανώτατο - Απορρίφθηκε η έφεση Παπακώστα». Kathimerini.com.cy. Η Καθημερινή. 19 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Μάρκος Κυπριανού: Γιατί δεν θα είμαι υποψήφιος στο ΔΗΚΟ». Philenews. Ο Φιλελεύθερος. 25 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
Πηγές Επεξεργασία
- «50 χρόνια κυπριακού κοινοβουλίου» (PDF). Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). σελ. 124. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
- «ΜΑΡΚΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Υπουργός Εξωτερικών - Βιογραφικό Σημείωμα». Υπουργείο Εξωτερικών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016.
- «ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΣΠ. ΜΑΡΚΟΣ». Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2003.
- «Ο συναινετικός Μάρκος Κυπριανού». Ο συναινετικός Μάρκος Κυπριανού. Η Σημερινή. 6 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- «EUROPA - EU-commissaris - Markos Kyprianou». ec.europa.eu. Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.