Μύλοι Μεσσηνίας
Συντεταγμένες: 37°15′10.55″N 21°41′32.06″E / 37.2529306°N 21.6922389°E
Οι Μύλοι[4] και παλαιότερα αναφερόμενοι ως τα Περιβόλια[5] είναι ημιορεινός οικισμός κοντά στην Κυπαρισσία και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.
| Μύλοι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου (Έδρα: Πάτρα) Περιφέρεια Πελοποννήσου (Έδρα: Τρίπολη) |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μεσσηνίας (Έδρα: Καλαμάτα) |
| Δήμος | Τριφυλίας (Έδρα: Κυπαρισσία) |
| Δημοτική Ενότητα | Κυπαρισσίας |
| Δημοτική Κοινότητα | Κυπαρισσίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Μεσσηνίας |
| Υψόμετρο | 116[1] μ. |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 83 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Περιβόλια |
| Ταχ. κώδικας | 24500 [2] |
| Τηλ. κωδικός | 27610[3] |
| Δήμος Τριφυλίας | |
Τοποθεσία
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αυτός βρίσκεται ανατολικά της Κυπαρισσίας, σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιόμετρο και κοντά στον οικισμό των Μπλεμενιάνων,[4] από τον οποίο απέχει περίπου 800 μέτρα. Είναι σε υψόμετρο 116[1] μέτρα και απέχει περίπου 1,5 χιλιόμετρο από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ ονομασία του χωριού προέρχεται από τους πολλούς, περισσότερους από δέκα, νερόμυλους,[5] στους οποίους παλαιότερα οι αγρότες της περιοχής της Κυπαρισσίας άλεθαν το σιτάρι. Οι μύλοι αυτοί σήμερα δεν είναι λειτουργικοί, εκτός από τον Μύλο του Μαυρογένη ή Μύλο του Κατσαμπρόκου, που έχει ανακαινιστεί.
Οι Μύλοι είναι οικισμός, ο οποίος αρχικά προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας και αναφέρεται το 1879 με 140 κατοίκους[6] και το 1889[7][8] με 221 κατοίκους.[9] Λίγα χρόνια αργότερα όμως, το 1897, ο οικισμός καταργήθηκε.[10]
Ο οικισμός εκ νέου αναγνωρίστηκε επίσημα μόλις το 1940[11] και προσαρτήθηκε στην Κοινότητα Κυπαρισσίας,[12] ως και το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κυπαρισσίας,[13] ενώ από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[4][14] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας.
Κάτοικοι
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός των Μύλων, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 52 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες.
| Απογραφή | Πληθυσμός | Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού |
|---|---|---|
| 1940 | 197[15] | |
| 1951 | 235[16] | |
| 1961 | 197[17] | |
| 1971 | 145[18] | |
| 1981 | 104[19] | |
| 1991 | 99[20] | |
| 2001 | 109[21] | |
| 2011 | 52[22] |
Κτίρια – εκδηλώσεις
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αποτελείται από τα σπίτια και τους παλαιούς νερόμυλους. Διαθέτει επίσης παραδοσιακό Οινομαγειρείο.[4] Η εκκλησία του χωριού είναι ο Ιερός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας και κάθε χρόνο πραγματοποιείται σε αυτόν ο εορτασμός στην μνήμη του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης (στις 21 Μαΐου), τελείται εσπερινός με αρτοκλασία, καθώς και λιτανεία. Την παραμονή της εορτής, γίνεται παραδοσιακό λαϊκό γλέντι-πανηγύρι με μουσική, στο οποίο προσφέρονται γουρουνοπούλα, κρασί και διάφορα τοπικά εδέσματα.[5]
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΑξιοσημείωτη είναι η θέα που υπάρχει από το χωριό προς την πόλη, το κάστρο της Κυπαρισσίας, καθώς και τον Κυπαρισσιακό κόλπο.
Ο υδρόμυλος του Μαυρογένη
ΕπεξεργασίαΟ Μύλος του Μαυρογένη ή Μύλος του Κατσαμπρόκου είναι από τους παλιότερους μύλους του χωριού, ο οποίος λειτουργεί περίπου από το 1850.[5] Το κτιριακό συγκρότημά του αποτελείται από τον μύλο, τον νερόπυργο, την κύρια κατοικία του μυλωνά, καθώς και ένα βοηθητικό κτίσμα. Στους χώρους του υπάρχουν παλαιά μηχανήματα, μυλόπετρες, το πετρόχτιστο κανάλι μεταφοράς του νερού, εργαλεία, και άλλα αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούσε ο μυλωνάς. Ο Μύλος αυτός έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο, καθώς «αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα προβιομηχανικής εγκατάστασης και τον καλύτερα διατηρημένο μύλο εκτεταμένου δικτύου υδρόμυλων που αναπτύσσεται κατά μήκος του ιδίου ρέματος».[23] Κατά τη διάρκεια, μάλιστα, της Κατοχής 1941-1944 ο νερόμυλος αυτός ήταν το αρχηγείο των αντιστασιακών της περιοχής, και στη συνέχεια των ανταρτών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, μετά την απελευθέρωση.[5] Σήμερα εκτός από την παραγωγή αλευριού, στους χώρους του μύλου λειτουργεί έκθεση λαογραφίας σχετική με την περιοχή, καφενείο στο οποίο διατίθενται διάφορα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, ενώ συχνά πραγματοποιούνται εκεί εικαστικές εκθέσεις, βραδιές ποίησης και διάφορες μουσικές εκδηλώσεις.[5]
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Μύλοι, από την ιστοσελίδα: buk.gr
- ↑ Ταχυδρομικός Κώδικας Μύλοι Μεσσηνίας.
- ↑ Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Κυπαρισσία: 27610
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 1) Δ.Κ. Κυπαρισσίας: Οι Μύλοι Αρχειοθετήθηκε 2017-07-06 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 "Messinia: Olive Culture in the land of Messinia" - "Μεσσηνία. Ο Πολιτισμός της Ελιάς στη Μεσσηνιακή Γη", Biotourism Guide - Βιοτουριστικός Οδηγός, από την ιστοσελίδα: biopolitics.gr, Biotourism – Olive Culture in the land of Messinia, έκδοση: "Biopolitics International Organisation" - "Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής", Αθήνα 2015, ISBN 978-960-7508-55-3, σελ. 291-293.
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 123.
- ↑ ΦΕΚ 251Α - 04/10/1889.
- ↑ Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Μύλοι (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 89.
- ↑ ΦΕΚ 59Β - 17/06/1897.
- ↑ Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Μύλοι (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
- ↑ 16/10/1940.
- ↑ ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
- ↑ ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
- ↑ Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 307.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 149.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 144.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 150.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 183.
- ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.
- ↑ "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
- ↑ Κτιριακό συγκρότημα του παλαιού υδρόμυλου «του Μαυρογένη»[νεκρός σύνδεσμος], ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΔΝΣΑΚ/22282/346/18-4-2012 - ΦΕΚ 159/ΑΑΠ/8-5-2012[νεκρός σύνδεσμος], σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Δήμος Τριφυλίας, από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
- Το άρθρο του Ηλία Γιαννόπουλου, με τίτλο: "«Ζωή», και πάλι, στον Παλιό Νερόμυλο της Κυπαρισσίας", 03/06/2013, από την ιστοσελίδα: www.tharrosnews.gr της εφημερίδας "Θάρρος" Μεσσηνίας.